ludzi prostych; lecz, co mają trzymać, Zda się, że chcą niektórzy ślepotę poddymać. Kilkakroć Paweł święty, co mi cwała w głowie, W liściech swoich łakomstwo bałwochwalstwem zowie; Bliskie znać siostry, kiedy kładą je pospołu. Jużci jedna z nich wiecznie wyklęta z kościołu; Lecz jeśli drugiej za nią owym nie wychwoszczą Biczem pańskim, znowu się obiedwie rozgoszczą. Przebóg, czujcie, biskupi, wasza w ogniu szyna, Was Chrystus w tamtych siedmiu z nieba upomina, Na kańczuki duchownej nie żałujcie przędze, Obie z domu bożego wyżeńcie te jędze. Czy ten od snopków tylko bicz a ogon lisi, Którym się księża karzą,
ludzi prostych; lecz, co mają trzymać, Zda się, że chcą niektórzy ślepotę poddymać. Kilkakroć Paweł święty, co mi cwała w głowie, W liściech swoich łakomstwo bałwochwalstwem zowie; Bliskie znać siostry, kiedy kładą je pospołu. Jużci jedna z nich wiecznie wyklęta z kościołu; Lecz jeśli drugiej za nią owym nie wychwoszczą Biczem pańskim, znowu się obiedwie rozgoszczą. Przebóg, czujcie, biskupi, wasza w ogniu szyna, Was Chrystus w tamtych siedmiu z nieba upomina, Na kańczuki duchownej nie żałujcie przędze, Obie z domu bożego wyżeńcie te jędze. Czy ten od snopków tylko bicz a ogon lisi, Którym się księża karzą,
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 336
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
