Posłali do króla posłów: ip. Ogińskiego podskarbiego nadwornego wiel. księstwa lit. i p. Wołyńskiego cum speciosis rationibus, waląc winę na Sapiehów że ugoda nie doszła. Wojsko na trzy części Litwy rozpuszczono: na Zmujdź, na Ruś i koło Grodna.
Hostilitas w tym roku wielka była: pod Dąbrowną naprzód chłopów sapieżyńskich wycięto półtrzecia tysiąca, dobytek pobrano, zboże pożęto, Karszę sługę ip. stolnika wiel. księstwa lit. przywodzącego chłopów wzięto, tandem przysiągł super fidelitate rzeczypospolitej. Potem chłopów i kozaków łojowskich zniesiono. Pan Bildziukiewicz też z p. Jurewiczem z Bychowa często wypadali i ekskursjami naprzykrzali się republikantom.
Eodem Anno ip. Jerzego Kryszpina starostę
Posłali do króla posłów: jp. Ogińskiego podskarbiego nadwornego wiel. księstwa lit. i p. Wołyńskiego cum speciosis rationibus, waląc winę na Sapiehów że ugoda nie doszła. Wojsko na trzy części Litwy rozpuszczono: na Zmujdź, na Ruś i koło Grodna.
Hostilitas w tym roku wielka była: pod Dąbrowną naprzód chłopów sapieżyńskich wycięto półtrzecia tysiąca, dobytek pobrano, zboże pożęto, Karszę sługę jp. stolnika wiel. księstwa lit. przywodzącego chłopów wzięto, tandem przysiągł super fidelitate rzeczypospolitej. Potém chłopów i kozaków łojowskich zniesiono. Pan Bildziukiewicz téż z p. Jurewiczem z Bychowa często wypadali i exkursyami naprzykrzali się republikantom.
Eodem Anno jp. Jerzego Kryszpina starostę
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 210
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, sasów było 16,000, effective i Moskwy 5,000. Legło na placu 6,000, wzięto w niewolą 8,240, mirabili prawie Dei manu; inni uszli, ale nie tak do Saksonii nazad, jak ku Węgrom do Rakocego, tam lepszego szukając szczęścia; piechoty poddały się wszystkie, Moskwę wycięto, jazda tylko salwowała się ucieczką: nie trwała ta batalia nad godzinę. Pułkownik Lilienkrok bardzo grzeczny kawaler, co miał nad Poznaniem praesidium zginął w tej batalii.
Król August tą przeprawą przerażony, z Warszawy idzie na rezydencją do Krakowa, do którego confluunt i niedobitkowie i kozacy i inne wojska głodzące tylko kraj, a zawsze
, sasów było 16,000, effective i Moskwy 5,000. Legło na placu 6,000, wzięto w niewolą 8,240, mirabili prawie Dei manu; inni uszli, ale nie tak do Saxonii nazad, jak ku Węgrom do Rakocego, tam lepszego szukając szczęścia; piechoty poddały się wszystkie, Moskwę wycięto, jazda tylko salwowała się ucieczką: nie trwała ta batalia nad godzinę. Pułkownik Lilienkrok bardzo grzeczny kawaler, co miał nad Poznaniem praesidium zginął w téj batalii.
Król August tą przeprawą przerażony, z Warszawy idzie na rezydencyą do Krakowa, do którego confluunt i niedobitkowie i kozacy i inne wojska głodzące tylko kraj, a zawsze
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 239
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
złoty posąg kędy? złota głowa gdzie? on złoty Nabuchodonozor zdrewniał, to samo drzewo długoż też trwać będzie? Et jam videbitis me, zniknie, podetną go. Stróż i Święty z-nieba zstąpił, zawołał potężnie, i rzekł tak, podetnicie drzewo. Posąg złoty zniszczał, więcej się nie pokazał. Drzewo wycięto, i tego już niemasz. Senatorze, Urzędniku, Ziemianinie, Mieszczaninie, Kupcze, zbogaciałeś i z-złociał, a długoż cię! już giniesz! Wkorzeniłeś się w-sławę, w-dostatki, w-cześć, jako gałęziste drzewo, długoż kwitnąć będziesz? Succidite arborem. Wytną cię!
złoty posąg kędy? złota głowá gdźie? on złoty Nabuchodonozor zdrewniał, to samo drzewo długoż też trwáć będźie? Et jam videbitis me, zniknie, podetną go. Stroż i Swięty z-niebá zstąpił, záwołał potężnie, i rzekł ták, podetnićie drzewo. Posąg złoty zniszczał, więcey się nie pokazał. Drzewo wyćięto, i tego iuż niemász. Senatorze, Urzędniku, Ziemiáninie, Mieszczáninie, Kupcze, zbogáćiałeś i z-złoćiał, á długoż ćię! iuż giniesz! Wkorzeniłeś się w-sławę, w-dostátki, w-cześć, iáko gáłęźiste drzewo, długoż kwitnąć będźiesz? Succidite arborem. Wytną ćię!
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 72
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Rosa staniesz/ możesz jechać/ przez Ogród Kardynalski/ gdzie obaczysz/ Jeleni/ Sarn/ i różnego dzikiego zwierza dostatkiem. Z Monte Rosa, do Bacano. Austeria 6. mil/ przed laty/ był tamtędy trudny przejazd/ a to dla bliskiego/ i gęstego Lasu/ w którym się ukrywali Bandyci, który potym wycięto/ zaczym teraz wolny i bezpieczny przejazd. Z tamtąd alla Storta Wieś 8. mil/ A stąd do Rzymu 7. mil. CAPRAROLA. Rzym, daleko słynące Miasto, które Głową całego nazywają świata.
JAk skoro w Rzymie staniesz/ py taj się do czarnego Niedzwiedzia/ albo Miecza/ dwóch wygodnych gospód. Gdzie
Rosa stániesz/ możesz iecháć/ przez Ogrod Cárdinalski/ gdźie obaczysz/ Ieleni/ Sarn/ y roznego dźikiego źwierzá dostátkiem. Z Monte Rosa, do Bacano. Austeria 6. mil/ przed láty/ był támtędy trudny przeiázd/ á to dlá bliskiego/ y gęstego Lasu/ w ktorym się vkrywáli Bandici, ktory potym wyćięto/ záczym teraz wolny y beśpieczny przeiazd. Z támtąd alla Storta Wieś 8. mil/ A ztąd do Rzymu 7. mil. CAPRAROLA. Rzym, dáleko słynące Miásto, ktore Głową cáłego názywáią świátá.
IAk skoro w Rzymie stániesz/ py tay się do czárnego Niedzwiedźiá/ álbo Mieczá/ dwoch wygodnych gospod. Gdźie
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 89
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
od Pogan wliczbie 32. Samego dnia 26. Aprilis, Kościół Boży weneruje krwią Męczeńską wpisanych w Rubrum 17 tysięcy. Dnia 29 Maja świadkami wiary zostało w Umbrii w Włoszech na 1525, Osób, D. 22. Junii zamordowano Chrześcijan 11 tysięcy 480, z których 10 tysięcy samą krzyżową śmiercią zamęczono: co tam wycięto nakrzyże drzewa, żelaza wyrobiono na gwoździe! Dnia 9 Jujii, zamordowano 10 tysięcy dwieście trzy Osób. Dnia 21, Octobr: z Świętą Urszulą 11 tysięcy Panien razem zamęczyli w Niemczech Hunnowie, napadłszy na nie z Brytanii płynące do Amoryku Kraju Francuskiego, potym mniejszą Brytanią nazwanego, aby tam żołnierzom od Maksyma Tyrana lokowanym
od Pogan wliczbie 32. Samego dnia 26. Aprilis, Kościoł Boży weneruie krwią Męczeńską wpisanych w Rubrum 17 tysięcy. Dnia 29 Maia swiadkami wiary zostało w Umbrii w Włoszech na 1525, Osob, D. 22. Iunii zamordowano Chrześcian 11 tysięcy 480, z ktorych 10 tysięcy samą krzyżową śmiercią zamęczono: co tam wycięto nakrzyże drzewa, żelaza wyrobiono na gwozdzie! Dnia 9 Iuiii, zamordowano 10 tysięcy dwieście trzy Osob. Dnia 21, Octobr: z Swiętą Urszulą 11 tysięcy Panien razem zamęczyli w Niemczech Hunnowie, napadłszy na nie z Brytannii płynące do Amoryku Kraiu Francuskiego, potym mnieyszą Brytanią nazwanego, aby tám żołnierzom od Maxyma Tyrana lokowanym
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1011
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
; ale Asyzcy Obywatele Miejsce to darowali. Summą od pobożnych złożoną, tenże Papież zaraz zrzuciwszy szubienicę, zaczął fabrykę Kościoła; i chcąc grób sługi Bożego właśnie pod samym szubienicy miejscem obłokować, zie- Czy stoi i dziś Z. Franciszek w grobie w Asyżu?
mnie deplanować kazał; trafiono na kamień szeroki w ziemi, wycięto go od Wschodu słońca nakszałt kapliczki, tak długo, az przyszli do miejsca; gdzie właśnie stała szubienica. Zaczowszy tę Świętą Papież fabrykę, Z. Franciszka w lat dwie po śmierci kanonizował z wielką pompą w Asyżu. Kardynali wystawili urnę z Świętym całym ciałem i bliznami Roku 1228. dni pierwszych Sierpnia, w dzień Niedzielny
; ále Assyzcy Obywatele Mieysce to darowali. Summą od pobożnych złożoną, tenże Papież zaraz zrzuciwszy szubienicę, zaczął fabrykę Kośćioła; y chcąc gròb sługi Bożego właśnie pod samym szubienicy mieyscem oblokować, zie- Czy stoi y dziś S. Franciszek w grobie w Assyżu?
mie deplanować kazał; trafiono na kamień szeroki w ziemi, wycięto go od Wschodu słońca nakszałt kapliczki, tak długo, az przyszli do mieysca; gdzie własnie stała szubienica. Zaczowszy tę Swiętą Papież fabrykę, S. Franciszka w lat dwie po śmierci kanonizował z wielką pompą w Assyżu. Kardynali wystawili urnę z Swiętym całym ciałem y bliznami Roku 1228. dni pierwszych Sierpnia, w dzień Niedzielny
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 6
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Martii, z Aktami Grodzkiemi, minami wysadzony przez Szwedów. Tatarowie tu byli z Rusią raz Roku 1241 drugi raz R. 1259 trzeci raz Roku 1260 według Miechowity lib: 3 cap 39 i tego ostatniego razu tak wiele tu wycieli Chrześcijan, iż krew potokami zgóry biegła do Wisły, wtedy. Dominikanów 49. Księży wycięto z Sadokiem Przeorem. Prandota Biskup Krakowski u Aleksandra IV Papieża wyrobił Odpust wizytującym Cmentarz, gdzie Męczennicy leża u Panny Ma: ryj w Sędomierzu Miech Krom: Długosz Tu ZAWICHOST Miasto nad Wisła, stąd PP. Franciszkanki przeniesione do Skały a stamtąd do Krakowa, lokowane u Z. Jędrzeja, do których te Miasto należy mające
Martìi, z Aktami Grodzkiemi, minami wysadzony przez Szwedow. Tatarowie tu byli z Rusią raz Roku 1241 drugi raz R. 1259 trzeci raz Roku 1260 według Miechowity lib: 3 cap 39 y tego ostatniego razu tak wiele tu wycieli Chrześcian, iż krew potokami zgory biegła do Wisły, wtedy. Dominikanow 49. Xięży wycięto z Sadokiem Przeorem. Prandota Biskup Krakowski u Alexandra IV Papieża wyrobił Odpust wizytuiącym Cmentarz, gdzie Męczennicy leża u Panny Ma: ryi w Sędomierzu Miech Krom: Długosz Tu ZAWICHOST Miasto nad Wisła, ztąd PP. Franciszkanki przeniesione do Skały a ztamtąd do Krakowa, lokowane u S. Iędrzeia, do ktorych te Miasto należy maiące
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 332
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Fałszu kto i żadnego nie miesza ipsymu. 212. KIEDY KSIĘŻY PACIERZ STRASZNY
Zadał mi ksiądz, siadając ze mną do wieczerze: Które są najstraszliwsze kapłańskie pacierze? „Kiedy misy na stole błogosławią — rzecze — Każdy noża dobywa, każdy kole, siecze.” „Prawda, prawda, bo ledwie pacierz ksiądz odmówi, Wycięto wczora gębę memu sąsiadowi. Ten li skutek i wasze mają: zwady, bitwy, Nie błogosławcie, księże, zjedzmy bez modlitwy. Wolę wstać z próżnym brzuchem, za pierwszym półmiskiem Od stołu, niźli syty z przejechanym pyskiem.” 213 (D). RÓŻNOŚĆ LUDZKIEJ OD ZWIERZĘCEJ NATURY
Podobne sobie dzieci: bydło,
Fałszu kto i żadnego nie miesza ipsymu. 212. KIEDY KSIĘŻY PACIERZ STRASZNY
Zadał mi ksiądz, siadając ze mną do wieczerze: Które są najstraszliwsze kapłańskie pacierze? „Kiedy misy na stole błogosławią — rzecze — Każdy noża dobywa, każdy kole, siecze.” „Prawda, prawda, bo ledwie pacierz ksiądz odmowi, Wycięto wczora gębę memu sąsiadowi. Ten li skutek i wasze mają: zwady, bitwy, Nie błogosławcie, księże, zjedzmy bez modlitwy. Wolę wstać z próżnym brzuchem, za pierwszym półmiskiem Od stołu, niźli syty z przejechanym pyskiem.” 213 (D). RÓŻNOŚĆ LUDZKIEJ OD ZWIERZĘCEJ NATURY
Podobne sobie dzieci: bydło,
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 640
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
żebyś to wiedział/ jednak pokim ja żyw abyś tego nikomu nie powiadał: Iż na tym miejscu dnia sądnego będę czekał/ a gdzie teraz siedzę/ grób mój będzie. Tak on Kleryk na drzewo ono póki stało pilnie pamiętał/ ale gdy on potym dla Kościoła/ który na tym miejscu zbudowany był/ wycięto/ kamień/ oczym żaden niewiedział/ na znak wkopał. Który potym gdy mężowi świętemu grób gotowano/ naleziony i wykopany był. In vita S. Ludgieri, lib. 1. cap: 27. 28. 29. Godziny Panny Mariej. Godziny Panny Mariej/ Godzinki PANNY MARIEJ. Klasztor niejaki za poduszczeniem
żebyś to wiedźiał/ iednák pokim ia żyw ábyś tego nikomu nie powiádał: Iż ná tym mieyscu dniá sądnego będę czekał/ á gdźie teraz siedzę/ grob moy będzie. Ták on Cleryk ná drzewo ono poki stało pilnie pámiętał/ ále gdy on potym dla Kośćiołá/ ktory ná tym mieyscu zbudowány był/ wyćięto/ kámień/ ocżym żaden niewiedźiał/ ná znák wkopał. Ktory potym gdy mężowi świętemu grob gotowano/ náleźiony y wykopany był. In vita S. Ludgieri, lib. 1. cap: 27. 28. 29. Godźiny Pánny Máriey. Godźiny Pánny Máriey/ Godzinki PANNY MARIEY. Klasztor nieiáki za podusczeniem
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 305
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
w 6000. Jazdy pod Batihowem stojącego w liczbie barzo wielkiej z Tatarami uderzył, i tak zniósł, że ich prawie nie nieuszło, Hetman na Placu życie położył Kalinowski, Ostatek co się poddało Tatarom, za prośbą Kozaka Złotarynki i przekupieniem wielkim Tatarów, (który przeciw Polakom Watyniana nienawiścią gorzał) Niewolników 5000 w pień wycięto, krom tego co na placu padło, i wszyscy na jatki poszli, prócz tych co ich Tatarowie, ulutowawszy się w swoje poubierali odziezą. A gdy siekli powiązanych więźniów Tatarowie, biegali jako wściekli Kozacy około mordujących, aby bez litości bić nieprzestawali, i całe trzy dni po obozie Tatarskim szukali, jeżeli kogo Tatarowie
w 6000. Iazdy pod Batihowem stoiącego w liczbie barzo wielkiey z Tatarami uderzył, y tak zniosł, że ich prawie nie nieuszło, Hetman na Placu życie połozył Kalinowski, Ostatek co się poddało Tatarom, za proźbą Kozaka Złotarynki y przekupieniem wielkim Tatarow, (ktory przeciw Polakom Watyniana nienawiścią gorzał) Niewolnikow 5000 w pień wyćięto, krom tego co na placu padło, y wszyscy na iatki poszli, procz tych co ich Tatarowie, ulutowawszy się w swoie poubierali odziezą. A gdy siekli powiązanych więźniow Tatárowie, biegali iako wściekli Kozacy około morduiących, áby bez litości bic nieprzestawali, y całe trzy dni po obozie Tatarskim szukali, ieżeli kogo Tatarowie
Skrót tekstu: KołTron
Strona: 175
Tytuł:
Tron ojczysty
Autor:
Augustyn Kołudzki
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1707
Data wydania (nie wcześniej niż):
1707
Data wydania (nie później niż):
1707
