ostro przed się rzeczy. Poruczmy Bogu, On to niechaj ma na pieczy. On daje i dla wilka, i dla człeka złego, On daje i dla pana. A więc by wszystkiego Odbieżeć, że się trocha na stronę uroni? Święta to wełna, co się nią baran ochroni. Bóg nam da; za wydercą zawsze nędza chodzi, Wydziera, a nic nie ma. Bóg wszystko nagrodzi. Jeszcze też żon nie mawa. Niechaj się ojcowie Naszy frasują, ich to przynależy głowie, A my co wesołego sobie zaśpiewajmy, Ale co wesołego, pokój troskom dajmy. Widzisz, jako po zimie wiosna następuje? I to ustąpić musi;
ostro przed się rzeczy. Poruczmy Bogu, On to niechaj ma na pieczy. On daje i dla wilka, i dla człeka złego, On daje i dla pana. A więc by wszystkiego Odbieżeć, że się trocha na stronę uroni? Święta to wełna, co się nią baran ochroni. Bóg nam da; za wydercą zawsze nędza chodzi, Wydziera, a nic nie ma. Bóg wszystko nagrodzi. Jeszcze też żon nie mawa. Niechaj się ojcowie Naszy frasują, ich to przynależy głowie, A my co wesołego sobie zaśpiewajmy, Ale co wesołego, pokój troskom dajmy. Widzisz, jako po zimie wiosna następuje? I to ustąpić musi;
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 148
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
