zaziwała proportionatè do potrzeb swoich, przez co kwestia ta ustałaby, tamująca zawsze obrady publiczne de modo contribuendi.
Nie poślednią i w tym podaję refleksją do uwagi: kiedy jaki podatek Rzeczpospolita na całe Państwo nakaże, nie płacą go tylko dziedzicy i Proprietarii z Dóbr swoich, ci zaś których potissima pars co summy mają na wyderkafach albo prowizjach, nic nie dają; przez ten zaś projekt, który propono, powinienby wyderkarz od summy swojej jednakowo płacić; aliàs byłaby wielka niesprawiedliwość, żeby wieś moja którąm mu zastawił; i prowizją mu płaciła in toto, i podatek; a on żeby był wolny, będąc cohaeres wsi mojej, którą trzyma
zaźywáłá proportionatè do potrzeb swoich, przez co kwestya ta ustáłaby, támuiąca zawsze obrady publiczne de modo contribuendi.
Nie poślednią y w tym podáię reflexyą do uwagi: kiedy iaki podatek Rzeczpospolita na całe Państwo nákaźe, nie płácą go tylko dziedźicy y Proprietarii z Dobr swoich, ći záś ktorych potissima pars co summy maią na wyderkafach álbo prowizyach, nic nie dáią; przez ten záś proiekt, ktory propono, powińienby wyderkarź od summy swoiey iednákowo płáćić; aliàs byłaby wielka niesprawiedliwość, źeby wieś moia ktorąm mu zástáwił; y prowizyą mu płaćiła in toto, y podatek; á on źeby był wolny, będąc cohaeres wśi moiey, ktorą trzyma
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 131
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
do dworu, a z gruntu chłopskiego do chłopów w kolej zwiózłszy wymłacać mają, samym się ziarnem kontentując słomę na granicę possessorum wstawiwszy dla sprawowania ról.
8. Per evocationes stan szlachecki wielce aggravatur od stanu duchownego przeciwko wyraźnym konstytucjom anni 1635, kiedy in causis criminalibus et civilibus ratione causarum civilium terrestrium ac granicialium o dziesięciny, wyderkafy do zapisów ziemskich, grodzkich i inne wszelkie prywatne pretensyje do konsystorzów pociągają i udają się, in cognitionem inscriptionumet granicierum per commissarios w duchownych sądach procesują, którym to inkonweniencjom zabiegając ichm. loci ordinarii takich księży, którzy evocant, exemplariter karać tenentur, contra praescriptum legis, jako i tych, którzy do nuncjatury i do
do dworu, a z gruntu chłopskiego do chłopów w kolej zwiózłszy wymłacać mają, samym się ziarnem kontentując słomę na granicę possessorum wstawiwszy dla sprawowania ról.
8. Per evocationes stan ślachecki wielce aggravatur od stanu duchownego przeciwko wyraźnym konstytucyjom anni 1635, kiedy in causis criminalibus et civilibus ratione causarum civilium terrestrium ac granicialium o dziesięciny, wyderkaffy do zapisów ziemskich, grodzkich i inne wszelkie prywatne pretensyje do konsystorzów pociągają i udają się, in cognitionem inscriptionumet granicierum per commissarios w duchownych sądach procesują, którym to inkonweniencyjom zabiegając ichm. loci ordinarii takich księży, którzy evocant, exemplariter karać tenentur, contra praescriptum legis, jako i tych, którzy do nuncjatury i do
Skrót tekstu: PunktaDuchRzecz
Strona: 272
Tytuł:
Punkta z instrukcyi województw, ziem i powiatów ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
teksty sejmowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1720
Data wydania (nie wcześniej niż):
1720
Data wydania (nie później niż):
1720
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
bez pisemnego zezwolenia opiekunów Anny przywodzić jej do darowizn, zastawów ani sprzedaży na czyjekolwiek imię. Sumy należne Annie od Zebrzydowskich woj. krak. oraz przysądzone jej przez trybunał lub na dobrach Wirzbicy, Oleśnicki zobowiązuje się rewindykować, długi Anny i jej rodziców spłacić, pokwitowanie brać na imię żony i lokować potem sumy z czynszów i wyderkafów pobierane tylko na imię Anny. Anna warunkuje sobie swobodne rozporządzanie dobrami Borków (woj. kaliskie) i otrzymywanie z nich dochodów do rąk własnych. Wadjum tej umowy przedślubnej oznaczono na 300.000 złp. (Metr. Kor. t. 209 fol. 52 b-54 a). TRANSAKCJA ALBO OPISANIE
(Strofa 300). Orator
bez pisemnego zezwolenia opiekunów Anny przywodzić jej do darowizn, zastawów ani sprzedaży na czyjekolwiek imię. Sumy należne Annie od Zebrzydowskich woj. krak. oraz przysądzone jej przez trybunał lub na dobrach Wirzbicy, Oleśnicki zobowiązuje się rewindykować, długi Anny i jej rodziców spłacić, pokwitowanie brać na imię żony i lokować potem sumy z czynszów i wyderkafów pobierane tylko na imię Anny. Anna warunkuje sobie swobodne rozporządzanie dobrami Borków (woj. kaliskie) i otrzymywanie z nich dochodów do rąk własnych. Wadjum tej umowy przedślubnej oznaczono na 300.000 złp. (Metr. Kor. t. 209 fol. 52 b-54 a). TRANSAKCYJA ALBO OPISANIE
(Strofa 300). Orator
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 219
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
Christi jako patriocinium jego, przecięż nie jest jugum leve, kiedy ledwi który klucz, majętność i wioskę by znalazł, aby nie była inonerowana. My robiemy, hoorujemy, krwawym się zalewając potem, a chwała BOGU że in sudore vultus kawałkiem tym chleba gębę ogonić przyjdzie; a potior pars musi pójść na prowizje, wyderkafy, zapisy aalbo na Kościoły, albo na kościelnych niby sług, którzy jak wróble cudzą tylko żyją pszeniczką. Widziemy MCi Panowie, jak pingvis Pánis Christi, tak wiele Kapłanów, jak kapłonów tuczy iż u Brata Szlachcica na jednej i drugiej wiosce osiadłego, nie masz takiej aparencyj, porządków, tysięcy in deposito, które
Christi jáko patriocinium jego, przećięż nie jest jugum leve, kiedy ledwi ktory klucz, majętność y wioskę by ználazł, áby nie byłá inonerowána. My robiemy, hoorujemy, krwawym śię zalewájąc potem, á chwáłá BOGU że in sudore vultus káwałkiem tym chleba gębę ogonić przyidźie; á potior pars muśi poyść ná prowizye, wyderkafy, zápisy aálbo ná Kośćioły, álbo ná kośćielnych niby sług, którzy ják wroble cudzą tylko żyją pszeniczką. Widźiemy MCi Pánowie, ják pingvis Pánis Christi, ták wiele Kápłánow, ják kapłonow tuczy iż u Brátá Szláchćica ná jedney y drugiey wiosce ośiadłego, nie mász tákiey apparencyi, porządkow, tyśięcy in deposito, ktore
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: P7v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
rozsądku wielkiego/ z Janem Kasztelanem Zarnowskim i baczeniem i ludzkością sławnym. Na ozdobę i fundacją tej kaplice wielki koszt wiedzie się od tejże familii/ a mianowicie Jaśnie Wielmożny I. M. Pan Zygmunt Myszkowski Marszałek koronny dzisiejszy/ i brat I. M. P. Aleksandra na majętnościach swym fundowali/ pewne czynsze i wyderkafy/ włożywszy tę powinność na zakonniki aby w ordynacyjej jego pomienionych czasów/ Aniwersarze i kazania o umarłych odprawowali z pilnem zalecaniem wszystkich osób tej familii/ któreby jedno tam pogrzeb swój miały/ na też kaplicę materia wszytka od marmuru z niemałym sumptem jest zgotowana. Tamże jest bractwo Imienia Pana Jezusowego/ i drugie bractwo Rożanego
rozsądku wielkiego/ z Ianem Kásztellanem Zarnowskim y baczeniem y ludzkośćią sławnym. Ná ozdobę y fundácyą tey káplice wielki koszt wiedźie sie od teyże fámiliey/ á miánowićie Iásnie Wielmożny I. M. Pan Zygmunt Myszkowski Márszáłek koronny dźiśieyszy/ y brát I. M. P. Alexándrá ná máiętnośćiách swym fundowáli/ pewne czynsze y wyderkaffy/ włożywszy tę powinność ná zakonniki áby w ordynácyiey iego pomienionych czásow/ Aniwersarze y kazániá o umárłych odpráwowáli z pilnem zálecániem wszystkich osob tey familiey/ ktoreby iedno tám pogrzeb swoy miáły/ ná też kaplicę máterya wszytká od mármuru z niemáłym sumptem iest zgotowána. Támże iest bráctwo Imieniá Páná Iezusowego/ y drugie bráctwo Rożánego
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 44
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
Mci X. Opata in parata pecunia coram Officio Castrensi Piotrkowcensi za kwitem Jego Mci oddać i zapłacić in eliberationem; dotego Jego Mość P. Wojewoda dług PP. Piorowskim na Barczkowicach będący tam ex suo, quam omnium interesse, suo aere znieść ma, żeby o to inszi Ich Mość impedimentu nie mieli, także od wyderkafów, które na majętności Kamieńskiei antiquitus są zapisane, censum annuum in toto Jego M. P. Wojewoda płacić powinien, et a summis eis originalibus wyderkafów ich originalibus sam Jego Mość intercedować ma. Jego Mci zaś X. Opatowi Jędrzejowskiemu eadem divisione cessit wieś Gorządów z młynem Trzchowem i stawem będącym, Sortes in Chrzanowice, cum
Mći X. Opata in parata pecunia coram Officio Castrensi Piotrkowcensi za kwitem Jego Mći oddać y zapłacić in eliberationem; dotego Jego Mość P. Woiewoda dług PP. Piorowskim na Barczkowicach będący tam ex suo, quam omnium interesse, suo aere znieść ma, żeby o to inszi Ich Mość impedimentu nie mieli, także od wyderkaffow, które na majętności Kamieńskiei antiquitus są zapisane, censum annuum in toto Jego M. P. Wojewoda płacić powinien, et a summis eis originalibus wyderkaffow ich originalibus sam Jego Mość intercedować ma. Jego Mći zaś X. Opatowi Jędrzejowskiemu eadem divisione cessit wieś Gorządow z młynem Trzchowem y stawem będącym, Sortes in Chrzanowice, cum
Skrót tekstu: KoniecSDział
Strona: 224
Tytuł:
Dział między… Stanisławem na Koniecpolu… a… Koniecpolskimi…
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1626
Data wydania (nie wcześniej niż):
1626
Data wydania (nie później niż):
1626
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
dług PP. Piorowskim na Barczkowicach będący tam ex suo, quam omnium interesse, suo aere znieść ma, żeby o to inszi Ich Mość impedimentu nie mieli, także od wyderkafów, które na majętności Kamieńskiei antiquitus są zapisane, censum annuum in toto Jego M. P. Wojewoda płacić powinien, et a summis eis originalibus wyderkafów ich originalibus sam Jego Mość intercedować ma. Jego Mci zaś X. Opatowi Jędrzejowskiemu eadem divisione cessit wieś Gorządów z młynem Trzchowem i stawem będącym, Sortes in Chrzanowice, cum omnibus attinentiis, wieś Kletnia z młynem Klecińskim, okrom części boru ab occidente ciągnącego się nad polami Klecińskiemi recte aż do drogi, która idzie z Kamieńska
dług PP. Piorowskim na Barczkowicach będący tam ex suo, quam omnium interesse, suo aere znieść ma, żeby o to inszi Ich Mość impedimentu nie mieli, także od wyderkaffow, które na majętności Kamieńskiei antiquitus są zapisane, censum annuum in toto Jego M. P. Wojewoda płacić powinien, et a summis eis originalibus wyderkaffow ich originalibus sam Jego Mość intercedować ma. Jego Mći zaś X. Opatowi Jędrzejowskiemu eadem divisione cessit wieś Gorządow z młynem Trzchowem y stawem będącym, Sortes in Chrzanowice, cum omnibus attinentiis, wieś Kletnia z młynem Klecińskim, okrom części boru ab occidente ciągnącego się nad polami Klecińskiemi recte aż do drogi, która idzie z Kamieńska
Skrót tekstu: KoniecSDział
Strona: 224
Tytuł:
Dział między… Stanisławem na Koniecpolu… a… Koniecpolskimi…
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1626
Data wydania (nie wcześniej niż):
1626
Data wydania (nie później niż):
1626
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
, przenoście mieszkanie, Ustępujcie czym prędzej do Wejów, Rzymianie; Gdzie kiedy Rzym Francuzi obrócą w perzyny, Chcieliście, lecz rozradził Kamil przenosiny. Dalej z Polski, potomku cnotliwego Piasta! Księża i wsi, i wszytkie wykupili miasta. Jeśli które szlachecką dzierżawą się mienią, Ubogi szlachcic rożen, ksiądz trzyma pieczenią. Wyderkafy, decymy, rozliczne fundusze, Przed kilkuset lat zmarłe wykupując dusze Na każdy rok; choć w ordzie, oddawszy raz, jak się Kto szacował, na wieki wolen będzie w taksie. Już orzeł nie ma gniazdu miejsca na swej jedli, Kiedy sępi konary do wierzchu osiedli. Lewici w pokolenie Judy się przetworzą, Ledwie
, przenoście mieszkanie, Ustępujcie czym prędzej do Wejów, Rzymianie; Gdzie kiedy Rzym Francuzi obrócą w perzyny, Chcieliście, lecz rozradził Kamil przenosiny. Dalej z Polski, potomku cnotliwego Piasta! Księża i wsi, i wszytkie wykupili miasta. Jeśli które szlachecką dzierżawą się mienią, Ubogi szlachcic rożen, ksiądz trzyma pieczenią. Wyderkafy, decymy, rozliczne fundusze, Przed kilkuset lat zmarłe wykupując dusze Na każdy rok; choć w ordzie, oddawszy raz, jak się Kto szacował, na wieki wolen będzie w taksie. Już orzeł nie ma gniazdu miejsca na swej jedli, Kiedy sępi konary do wierzchu osiedli. Lewici w pokolenie Judy się przetworzą, Ledwie
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 637
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, ani Wsi i miast. Jeśli prawda, że na czwartej grani Król w Polsce z szlachtą siedzi, księża ze trzech biorą — Wierę, nieproporcja. Ledwie nie komorą Siedzimy u Waszeciów. Jeszcze z tego kąta Co rok do waszych gumien część chleba dziesiąta, Z jakim niemiłosierdziem, mówić się nie godzi, Tak wielkich wyderkafów nie wspomnię, odchodzi. Kanonik: W mniej potrzebną dysputę i w przeczkę daremną O kościelnych statutach zachodzicie ze mną. Dziesięciny dawano od potopu księżej; Wyderkafy są wolne: jeśli komu cięży, Znieść go ze wsi. W ostatku wszytkie prawa połom, Które starzy Polacy nadali kościołom. Najlepiej by duchowny stan z gruntu obalić
, ani Wsi i miast. Jeśli prawda, że na czwartej grani Król w Polszcze z szlachtą siedzi, księża ze trzech biorą — Wierę, nieproporcyja. Ledwie nie komorą Siedzimy u Waszeciów. Jeszcze z tego kąta Co rok do waszych gumien część chleba dziesiąta, Z jakim niemiłosierdziem, mówić się nie godzi, Tak wielkich wyderkafów nie wspomnię, odchodzi. Kanonik: W mniej potrzebną dysputę i w przeczkę daremną O kościelnych statutach zachodzicie ze mną. Dziesięciny dawano od potopu księżej; Wyderkafy są wolne: jeśli komu cięży, Znieść go ze wsi. W ostatku wszytkie prawa połom, Które starzy Polacy nadali kościołom. Najlepiej by duchowny stan z gruntu obalić
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 650
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Ledwie nie komorą Siedzimy u Waszeciów. Jeszcze z tego kąta Co rok do waszych gumien część chleba dziesiąta, Z jakim niemiłosierdziem, mówić się nie godzi, Tak wielkich wyderkafów nie wspomnię, odchodzi. Kanonik: W mniej potrzebną dysputę i w przeczkę daremną O kościelnych statutach zachodzicie ze mną. Dziesięciny dawano od potopu księżej; Wyderkafy są wolne: jeśli komu cięży, Znieść go ze wsi. W ostatku wszytkie prawa połom, Które starzy Polacy nadali kościołom. Najlepiej by duchowny stan z gruntu obalić, Żeby Rzeczpospolitą w tym razie ocalić. Widzą to, widzą i waszy przodkowie pomarli, Żeście już ich z ołtarzów święte wota zdarli. A to
Ledwie nie komorą Siedzimy u Waszeciów. Jeszcze z tego kąta Co rok do waszych gumien część chleba dziesiąta, Z jakim niemiłosierdziem, mówić się nie godzi, Tak wielkich wyderkafów nie wspomnię, odchodzi. Kanonik: W mniej potrzebną dysputę i w przeczkę daremną O kościelnych statutach zachodzicie ze mną. Dziesięciny dawano od potopu księżej; Wyderkafy są wolne: jeśli komu cięży, Znieść go ze wsi. W ostatku wszytkie prawa połom, Które starzy Polacy nadali kościołom. Najlepiej by duchowny stan z gruntu obalić, Żeby Rzeczpospolitą w tym razie ocalić. Widzą to, widzą i waszy przodkowie pomarli, Żeście już ich z ołtarzów święte wota zdarli. A to
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 650
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
