prosił go (legio) barzo, aby ich nie wyganiał z krainy. Łukasz Z. mówi. Przykazał Pan Jezus duchowi nieczystemu, aby wyszedł z człowieka, i prosił go aby im nie rozkazał iść do przepaści. Nie trudno daje się stąd wiedzieć/ że męka/ którą aby nie byli męczeni/ diabliproszą/ jest wygnanie ich z człowieka. i gdy mówią do Chrysta Pana/ nie męcz nas: jakoby też mówili/ nie wyganiaj nas. wygnanie swoje z człowieka/ zamęki sobie przyznawając. Jak abowiem zanaprzedniejszą sobie uciechę mają diabli szkodzić ludziom/ a osobliwie/ za dopuszczeniem Bożym/ wchodzić w nie trapić ich i mordować/ tak za
prośił go (legio) bárzo, áby ich nie wyganiał z kráiny. Lukasz S. mowi. Przykazał Pan Iezus duchowi nieczystemu, áby wyszedł z człowieká, y prośił go áby im nie roskazał iśdź do przepáśći. Nie trudno dáie sie ztąd wiedźieć/ że męká/ ktorą áby nie byli męczeni/ dyabliproszą/ iest wygnánie ich z człowieká. y gdy mowią do Christá Páná/ nie męcz nas: iákoby też mowili/ nie wygániay nas. wygnánie swoie z cżłowieká/ zámęki sobie przyznawáiąc. Iák ábowiem zánaprzednieyszą sobie vćiechę máią dyabli szkodźić ludźiom/ á osobliwie/ zá dopuszczeniem Bożym/ wchodźić w nie trapić ich y mordowáć/ ták zá
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 39
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
, aby wyszedł z człowieka, i prosił go aby im nie rozkazał iść do przepaści. Nie trudno daje się stąd wiedzieć/ że męka/ którą aby nie byli męczeni/ diabliproszą/ jest wygnanie ich z człowieka. i gdy mówią do Chrysta Pana/ nie męcz nas: jakoby też mówili/ nie wyganiaj nas. wygnanie swoje z człowieka/ zamęki sobie przyznawając. Jak abowiem zanaprzedniejszą sobie uciechę mają diabli szkodzić ludziom/ a osobliwie/ za dopuszczeniem Bożym/ wchodzić w nie trapić ich i mordować/ tak za ciężką mękę to sobie mają/ gdy z tego przez nich zajętego mieszkania wyganiani bywają: i dla tego proszą Chrysta Pana/ mówiąc
, áby wyszedł z człowieká, y prośił go áby im nie roskazał iśdź do przepáśći. Nie trudno dáie sie ztąd wiedźieć/ że męká/ ktorą áby nie byli męczeni/ dyabliproszą/ iest wygnánie ich z człowieká. y gdy mowią do Christá Páná/ nie męcz nas: iákoby też mowili/ nie wygániay nas. wygnánie swoie z cżłowieká/ zámęki sobie przyznawáiąc. Iák ábowiem zánaprzednieyszą sobie vćiechę máią dyabli szkodźić ludźiom/ á osobliwie/ zá dopuszczeniem Bożym/ wchodźić w nie trapić ich y mordowáć/ ták zá ćiężką mękę to sobie máią/ gdy z tego przez nich záiętego mieszkánia wygániáni bywáią: y dla tego proszą Christá Páná/ mowiąc
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 40
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
według Błog. Złotostego/ żadnej cięższej męki w piekle niemasz/ i nie będzie. Wolna tedy za łaską Bożą Cerkiew nasza Ruska/ i od tej Zyzaniego Herezji zostawa. Apologia Mom 34. in Matt. Matt. c. 8. Ibid. Marc. c. 9. Luc. c. 8. Wygnanie z człowieka za wielką mekę poczytają sobie diabli. Do Narodu Ruskiego. Iż Chrystus jest Kapłanem i pośrednikiem na wieki.
OWo zaś tegoż Teologa/ kto z prawosławnych łagodnym sercem znosić może/ że on Chrystusa Pana z Kapłańskiego i z Pośrzedniczego urzędu zedrzeć i obnażyć poważył się/ które Panu Chrystusowi tak jest wieczne/ jak
według Błog. Złotoste^o^/ żadney cięższey męki w piekle niemasz/ y nie będźie. Wolna tedy zá łáską Bożą Cerkiew násza Ruska/ y od tey Zyzániego Haereziey zostawa. Apologia Mom 34. in Matt. Matt. c. 8. Ibid. Marc. c. 9. Luc. c. 8. Wygnánie z człowieká zá wielką mekę poczytáią sobie dyabli. Do Narodu Ruskiego. Iż Christus iest Kápłanem y pośrednikiem ná wieki.
OWo záś tegoż Theologa/ kto z práwosławnych łágodnym sercem znośić może/ że on Christusá Páná z Kápłáńskiego y z Pośrzedniczego vrzędu zedrzeć y obnáżyć poważył sie/ ktore Pánu Christusowi ták iest wieczne/ iák
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 40
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
/ i po dziś dzień z niemałą dusz ludzkich szkodą płomienieje.
Notujmy przytym i owo/ że ci pomienieni Patriarchowie Konstantynopolscy/ którzy z Rzymskim Biskupem i z Cerkwią Zachodnią Cerkwi Wschodniej rozerwania Jedności przyczyną byli/ Fotius i Cerularius/ na stolicy swej do śmierci nie siedzieli/ ale oba sromotnie z niej strąceni bywszy/ na wygnaniu przez swe zbrodnie świat pożegnali. Pokaranie ich i na tym świecie.
Miejmy przy pamięci i owo trzecie uważenia godne/ że ani ci/ ani Mare Efeski/ Autorowie tego Cerkiewnego rozerwania/ prze ten swój postępek/ za którymi my jak za wodzami w sprawie tej idziemy/ do Kalendarza na wieczną pamiątkę nie są wniesieni.
/ y po dźiś dźień z niemáłą dusz ludzkich szkodą płomienieie.
Notuymy przytym y owo/ że ći pomienieni Pátryárchowie Konstántynopolscy/ ktorzy z Rzymskim Biskupem y z Cerkwią Zachodnią Cerkwi Wschodney rozerwánia Iednośći przycżyną byli/ Photius y Cerulárius/ ná stolicy swey do śmierći nie śiedźieli/ ále obá sromotnie z niey strąceni bywszy/ ná wygnániu przez swe zbrodnie świát pożegnáli. Pokaránie ich y ná tym świećie.
Mieymy przy pámięći y owo trzećie vważenia godne/ że áni ći/ áni Máre Epheski/ Autorowie te^o^ Cerkiewnego rozerwánia/ prze ten swoy postępek/ zá ktorymi my iák zá wodzámi w spráwie tey idźiemy/ do Kálendarzá ná wiecżną pámiątkę nie są wnieśieni.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 166
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
trzeci Krzywoustego, po śmierci Bolesława od Stanów Rzeczypospolitej zgromadzonych wyniesiony na Tron, przy obecności Książąt Śląskich, Województwo i Zamek Krakowski oddany mu w Rząd, lubo sobie Województwo życzyło Kazimierza. Ze zaś Miecisław począł wymyślać podatki dla nasycenia łakomstwa swojego, a do tego Tyranią chciał wywieść przeciw Senatorom Polskim, i Gedeona Biskupa Krakowskiego na wygnanie posłać, dufając siłom auksyliarnym swoich Zięciów wydawszy jednę Córkę za Czeskiego Króla, drugą za Kścia Saskiego, trzecią za Lotaryńskiego, Czwartą i piątą za Pomorskie Książęta; a trzy Ruskie Księżniczki za trzema Synami swojemi, nie uważając jednak Gedeon tych potencyj wziąwszy Radę z Senatorami, wokowali na Tron. Kazimierza widząc piękne jego akcje,
trzeći Krzywoustego, po śmierći Bolesława od Stanów Rzeczypospolitey zgromadzonych wynieśiony na Tron, przy obecnośći Xiążąt Sląskich, Województwo i Zamek Krakowski oddany mu w Rząd, lubo sobie Województwo życzyło Kaźimierza. Ze zaś Miecisław począł wymyślać podatki dla nasycenia łakomstwa swojego, á do tego Tyranią chćiał wywieść przećiw Senatorom Polskim, i Gedeona Biskupa Krakowskiego na wygnanie posłać, dufając śiłom auxyliarnym swoich Zięćiów wydawszy jednę Córkę za Czeskiego Króla, drugą za Xćia Saskiego, trzećią za Lotaryńskiego, Czwartą i piątą za Pomorskie Xiążęta; á trzy Ruskie Xiężniczki za trzema Synami swojemi, nie uważając jednak Gedeon tych potencyi wziąwszy Radę z Senatorami, wokowali na Tron. Kaźimierza widząc piękne jego akcye,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 23
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
tak i Biskupi poprzestali być Senatorami Polskiemi, jednak zawsze należeli do Metropolii Gnieźnieńskiej i do tąd należeć powinni, jako o tym świadczy Synod Prowincjalny Gembickiego Roku 1621. i Wężyka Roku 1634. gdzie że nie przybył Książę Karol Ferdynand Administrator Biskupstwa z Kapitułą Wrocławską, dał z siebie ekskuzę przez list, że na ten czas na wygnaniu był, a do tego sam Ojciec Z. przyznał w liście swoim, że to Biskupstwo należy do Prowincyj Gnieźnieńskiej. RZĄD POLSKI.
BISKUPSTWO POMEZAŃSKIE i SAMBIEŃSKIE odstrychnione do Księstwa Pruskiego Brandenburgskiego, o których wyżej pod Biskupstwem Warmińskim.
BISKUPSTWA REWELSKIE, DERBSKIE, i KUROŃSKIE były erygowane w Inflantach pierwsze Roku 1236. wraz i z
tak i Biskupi poprzestali być Senatorami Polskiemi, jednak zawsze należeli do Metropolii Gnieznieńskiey i do tąd należeć powinni, jako o tym świadczy Synod Prowincyalny Gembickiego Roku 1621. i Wężyka Roku 1634. gdźie że nie przybył Xiąże Karol Ferdynand Administrator Biskupstwa z Kapitułą Wrocławską, dał z śiebie exkuzę przez list, że na ten czas na wygnaniu był, á do tego sam Oyćiec S. przyznał w liśćie swoim, że to Biskupstwo należy do Prowincyi Gnieznieńskiey. RZĄD POLSKI.
BISKUPSTWO POMEZANSKIE i SAMBIENSKIE odstrychnione do Xięstwa Pruskiego Brandeburgskiego, o których wyżey pod Biskupstwem Warmińskim.
BISKUPSTWA REWELSKIE, DERBSKIE, i KURONSKIE były erygowane w Inflantach pierwsze Roku 1236. wraz i z
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 186
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
: a. Korfu blisko morza Adriatyckiego na Zachód Grecyj do Wenetów należy. b. Cefalonia. c. Zant albo Zacyntus, d. Kandia. e. Negrepont. f. Lemnos albo Salamina. g. Mitylena. h. Sio. i. Samos. k. Patmos gdzie Święty Jan Ewangelista będąc na wygnaniu pisał swoje Objawienia pełne tajemnic Boskich, te sześć ostatnie wyspy leżą na Arcypelagu. Kapy, czyli Góry nad morzem na wielu miejscach znajdują się, najznaczniejszy jednak jest na południe Morei, gdzie daleko na morze widać, bo wysoka góra na samym brzegu stoi nazwana ¤ Kap Matapan. P. Jakie są granice i rozciągłość Państwa
: a. Korfu blisko morza Adryatyckiego na Zachod Grecyi do Wenetow należy. b. Cefalonia. c. Zant albo Zacyntus, d. Kandya. e. Negrepont. f. Lemnos albo Salamina. g. Mitylena. h. Sio. i. Samos. k. Patmos gdzie Swięty Jan Ewangelista będąc na wygnaniu pisał swoie Obiawienia pełne tajemnic Boskich, te sześć ostatnie wyspy leżą na Arcypelagu. Kapy, czyli Gory nad morzem na wielu mieyscach znayduią się, nayznacznieyszy iednak iest na południe Morei, gdzie daleko na morze widać, bo wysoka gora na samym brzegu stoi nazwana ¤ Kap Matapan. P. Jakie są granice y rozciągłość Państwa
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 226
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
żyra ich. Za prawdy nienawisnych (jakoś w dzisiejszej sprawie widział) potwarców i pognała dobrych ludzi: śmiele rzekę z onym Mieszczaninem w Noli/ iż pobożnych nie masz tylko na Cmentarzu; boć Panowie lubo przyjaciół/ lubo namiestników/ lubo Urzędników swoich słodkim a łapaczkowatym słowam uwierzywszy/ poczciwych o haniebną nienawiść/ wygnanie/ lubo śmierć przyprawują. Strzeżcie się tych Brytaników (rodzaj ryby jest) Przełożeni dla Boga strzeżcie/ boć gdy wam ci pochlebują/ czynią to/ aby się do was przybliżyli/ przybliżywszy usługi swej nie szczyrąpowolność pokazali/ zatym przystąpiwszy porwali was/ i ogniowi wiecznemu za niepatrzne sądy i mordy wasze poświęcili. Panie wieczny
żyra ich. Zá prawdy nienawisnych (iákoś w dźiśieyszey spráwie widźiał) potwarcow y pognáłá dobrych ludźi: śmiele rzekę z onym Mieszczáninem w Noli/ iż pobożnych nie mász tylko ná Cmyntarzu; boć Pánowie lubo przyiacioł/ lubo namiestnikow/ lubo Vrzędnikow swoich słodkim á łápáczkowátym słowam vwierzywszy/ poczciwych o hániebną nienawiść/ wygnánie/ lubo śmierć przypráwuią. Strzeżćie się tych Brytánnikow (rodzay ryby iest) Przełożeni dla Bogá strzeżćie/ boć gdy wam ći pochlebuią/ czynią to/ áby się do was przybliżyli/ przybliżywszy vsługi swey nie szczyrąpowolność pokazáli/ zátỹ przystąpiwszy porwáli was/ y ogniowi wiecznemu zá niepátrzne sądy y mordy wásze poświęćili. Pánie wieczny
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 102.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
w której zastawszy żywego na ten czas teraz już z tego świata żeszłego świętobliwej pamięci nieboszczyka Gabriela Hojskiego/ Kasztelana Kijowskiego/ i u niego się dni kilka zabawiwszy/ zachorzał prawie do śmierci na ciężką gorączkę; która gdy go (jako Medycy mówią/ vt septem) rozpalała/ a o tantym żywocie więcej/ niżeli o tym wygnaniu pieczołować napominała. Użył Prawoslawny Chrześcijanin pobożnych Presbyterów/ aby wedle obrzędów Cerkwie świętej Wschodniej Olej święty poświęcili: ci gdy zaczęli ceremonią Ostatniego pomazania w miasto oliwy do tego należącej/ położyć im rozkazał Olejek święty nie wiadomie; którym gdy go odprawując wszytko swoim porządkiem namazali/ tudzież surowość swoję choroba złożyła/ tudzież wstał/ tudzież zdrów
w ktorey zástawszy żywego ná ten czás teraz iuż z tego świátá żeszłego świętobliwey pámięći nieboszczyká Gábryelá Hoyskiego/ Kásztellaná Kiiowskiego/ y v niego się dni kilká zábáwiwszy/ záchorzał práwie do śmierći ná ćiężką gorączkę; ktora gdy go (iáko Medicy mowią/ vt septem) rospaláłá/ á o tãtym żywoćie więcey/ niżeli o tym wygnániu pieczołowáć nápomináłá. Vżył Práwoslawny Chrześciánin pobożnych Presbyterow/ áby wedle obrzędow Cerkwie świętey Wschodniey Oley święty poświęćili: ci gdy zaczęli ceremonią Ostátniego pomázánia w miásto oliwy do tego należącey/ położyć im roskazał Oleiek święty nie wiádomie; ktorym gdy go odpráwuiąc wszytko swoim porządkiem námázáli/ tudźież surowość swoię chorobá złożyłá/ tudźież wstał/ tudźież zdrow
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 151.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
. Spytałbym wziąwszy okazją z słów Świętego Hieronima wyżej trochę położonych/ z Antoniusem de Gueuara, jeżeli więcej Azotijczykowie; Askalonitowie/ Getejczykowie/ Aktaronitowie/ i Gadzeowie zgrzeszyli/ gdy skrzynię przymierza postanowili w Kościele Boga swego Dagona/ iż na częściach ciała poślednich/ i majętności starani są/ czyli Chrześcijanie eksterminowawszy i nawygnanie skazawszy bojaźń Bożą? Cerkiewne dobra łupią/ Zakonników gołocą/ i na używanie Świeckich pomp obracają? ale idę dalej. Mat: 24 v. 20. D. Basil: in marty: Julitam. Efemerus ryba trzy godziny tylko żyje. Gen. 31. v. 39. Traktatu wtórego Dies piscis vno die vinie
. Spytałbym wźiąwszy okázyą z słow Swiętego Hieronymá wyżey trochę położonych/ z Antoniusem de Gueuara, ieżeli więcey Azotiyczykowie; Askálonitowie/ Geteyczykowie/ Aktáronitowie/ y Gádzeowie zgrzeszyli/ gdy skrzynię przymierza postánowili w Kosćiele Bogá swego Dágoná/ iż ná częśćiách ćiáłá poślednich/ y máiętnośći staráni są/ czyli Chrześćiánie exterminowawszy y náwygnánie skazawszy boiaźń Bożą? Cerkiewne dobrá łupią/ Zakonnikow gołocą/ y na vżywánie Swieckich pomp obracáią? ále idę dáley. Matt: 24 v. 20. D. Basil: in marty: Iulitam. Ephemerus rybá trzy godźiny tylko żyie. Gen. 31. v. 39. Tráctatu wtorego Dies piscis vno die vinie
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 193.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
