Czyli prorok nowotny złą naukę sieje? Dzisia opak się wszytko w sercu mym obraca, Już boską cną obecność nauka odwraca.
Tu się rekoligować będzie i uderzy czołem
Bóg żywy, Bóg prawdziwy, ktosi mi powiada, Ochłoda, wiara, miłość dusz ludzkich świebieda Rodzi się!
Tu trochę przestanie
Wołam! Wołam i głośno wykrzykam: Żydowskiej złej nauki dzisia się wyrzekam. Już nie „Chawej” lec „Prze Bóg”! Serce moje mdleje Nieustannje, póki swej łaski Bóg nie wleje.
Żałosne, lec prawdziwe dziś serce me wyje, Ryczeć będzie, póki się wiarą nie omyje!
POKOJOWY Najjaśniejszy! Rzecz dziwna dziś u nasz się
Czyli prorok nowotny złą naukę sieje? Dzisia opak się wszytko w sercu mym obraca, Już boską cną obecność nauka odwraca.
Tu się rekoligować będzie i uderzy czołem
Bóg żywy, Bóg prawdziwy, ktosi mi powiada, Ochłoda, wiara, miłość dusz ludzkich świebieda Rodzi się!
Tu trochę przestanie
Wołam! Wołam i głośno wykrzykam: Żydowskiej złej nauki dzisia się wyrzekam. Już nie „Chawej” lec „Prze Bóg”! Serce moje mdleje Nieustannie, poki swej łaski Bog nie wleje.
Żałosne, lec prawdziwe dziś serce me wyje, Ryczeć bedzie, póki się wiarą nie omyje!
POKOJOWY Najjaśniejszy! Rzecz dziwna dziś u nasz się
Skrót tekstu: DialŚwiętOkoń
Strona: 197
Tytuł:
Dialog na święto Narodzenia
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1700
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989