poecie nagany, Bo częściej pod dobrą myślą Te się nam błazeństwa kryślą. 359. NA WIERSZE BEZPIECZNE
Precz stąd, matrony, precz, panny i mniszy, Precz, kto swobodnych żartów nierad słyszy, Choć ani nagość, moim rozumieniem, Ani każdą rzecz swoim zwać imieniem Jest wszeteczeństwo; tak i ciało człecze Gdy kto wymieni, już plugawo rzecze. Czystemu wszytko, choć czyta, choć słucha, Tak gołe czyste, jako i opucha. Nago chodzili i, jako co zową, Adam nazywał z pierwszą białogłową; I dobrze było, póki nie skosztował. Tak trzeba, każdy żeby się zachował.
Tu kres, dalej grzech i od żartu
poecie nagany, Bo częściej pod dobrą myślą Te się nam błazeństwa kryślą. 359. NA WIERSZE BEZPIECZNE
Precz stąd, matrony, precz, panny i mniszy, Precz, kto swobodnych żartów nierad słyszy, Choć ani nagość, moim rozumieniem, Ani każdą rzecz swoim zwać imieniem Jest wszeteczeństwo; tak i ciało człecze Gdy kto wymieni, już plugawo rzecze. Czystemu wszytko, choć czyta, choć słucha, Tak gołe czyste, jako i opucha. Nago chodzili i, jako co zową, Adam nazywał z pierwszą białogłową; I dobrze było, póki nie skosztował. Tak trzeba, każdy żeby się zachował.
Tu kres, dalej grzech i od żartu
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 343
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
o Ludwika XIV. wieku, że Damy przyczyniły się do wydoskonalenia we Francyj dobrego w naukach gustu i obyczajów, powiedzieć można o czasach szczęśliwie panującego Stanisława Augusta. Ostrzeżenie Bibliopoli.
Wielebym jeszcze z obojej płci mógł wyliczyć Osób, które w tej mierze Ojczyźnie swojej uczyniły przysługę, lecz teraz kontentuję się tu tylko te wymienić, które mię osobliwszą łaską swoją i protekcją zaszczyciły.
J. O. Książę Generał Adam Czartoryiski jest także z tych liczby, którzy rozlicznemi Ojczyznę swoję obdarzają dobrodziejstwy. Ten Pan zacny partykularnie mię wspierał w moich zamysłach dobroczynnością i rozumnemi radami.
Kończę na życzeniu a żeby Bóg Pokoju i Zgody przywrócił nam, tak potrzebną cichych
o Ludwika XIV. wieku, że Damy przyczyniły się do wydoskonalenia we Francyi dobrego w naukach gustu i obyczaiow, powiedzieć można o czasach szczęśliwie panuiącego Stanisława Augusta. Ostrzeżenie Bibliopoli.
Wielebym ieszcze z oboiey płci mogł wyliczyć Osob, ktore w tey mierze Oyczyznie swoiey uczyniły przysługę, lecz teraz kontentuię się tu tylko te wymíenić, ktore mię osobliwszą łaską swoią i protekcyą zaszczyciły.
J. O. Xiąze Generał Adam Czartoryiski iest także z tych liczby, ktorzy rozlicznemi Oyczyznę swoię obdarzaią dobrodzieystwy. Ten Pan zacny partykularnie mię wspierał w moich zamysłach dobroczynnoscią i rozumnemi radami.
Kończę na życzeniu á żeby Bog Pokoiu i Zgody przywrocił nam, tak potrzebną cichych
Skrót tekstu: DuhMałSpos
Strona: 3
Tytuł:
Sposób robienia węglów czyli sztuka węglarska
Autor:
Henri-Louis Duhamel Du Monceau
Tłumacz:
Jacek Małachowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
ziemia, i popiół w te miejsca pieca, któremi dym wychodzi, ponieważ pokazują nam drogę, którą sobie robi powietrze, i którą potym wychodzić ma ogień, a wielce jest rzecz pożyteczna, a żeby ogień tą tylko szedł drogą, którąby mu Węglarz wyznaczył. SZTUKA WĘGLARSKA.
Gdy już Węglarz ze znaków któreśmy wymienili, tudzież z zmniejszenia się niejakiegoś pieca, osądzi, że już jest czas zamknięcia otworzystości gurnej p. p. (Fig. 4); włazi po drabince jako widzieć można na figurze trzeciej: nie masz niebezpieczeństwa, a żeby się oparzył, ponieważ powierzchowność pieca jest prawie jeszcze zimna, osobliwie przy dole pieca: rzuca
ziemia, i popioł w te mieysca pieca, ktoremi dym wychodzi, ponieważ pokazuią nam drogę, ktorą sobie robi powietrze, i ktorą potym wychodzić ma ogień, a wielce iest rzecz pozyteczna, á żeby ogień tą tylko szedł drogą, ktorąby mu Węglarz wyznaczył. SZTUKA WĘGLARSKA.
Gdy iuż Węglarz ze znakow ktoreśmy wymienili, tudzież z zmnieyszenia się nieiakiegoś pieca, osądzi, że iuż iest czas zamknięcia otworzystosci gurney p. p. (Fig. 4); włazi po drabince iako widzieć można na figurze trzeciey: nie masz niebespieczeństwa, á żeby sie oparzył, ponieważ powierzchowność pieca iest prawie ieszcze zimna, osobliwie przy dole pieca: rzuca
Skrót tekstu: DuhMałSpos
Strona: 25
Tytuł:
Sposób robienia węglów czyli sztuka węglarska
Autor:
Henri-Louis Duhamel Du Monceau
Tłumacz:
Jacek Małachowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
Węgiel bardzo świeży prędko obraca się w popiół; gorącość jego jest nagła i psująca żelazo. Węgiel nie dopalony ma kolor szarawy, trudno się łamie, i paląc się wydaje błękitny płomień i wiele dymu, pali się tak jak i drewno, co jest przyczyną że go nazywają głównią. SZTUKA WĘGLARSKA.
Przymioty te któreśmy wymienili, służą każdemu węgłowi, do czego kolwiek miałby być zażywany. Węgiel dla tego jest lepszy nad drzewo do palenia, że wydaje żywszy i regularniejszy z siebie ogień, nie wydając dymu, co czyni go potrzebnym w kuchniach do rozpalania piecyków, na których się robią potrawy i sosy, które gotowane nad ogniem drzewowym,
Węgiel bardzo swieży prędko obraca się w popioł; gorącość iego iest nagła i psuiąca żelazo. Węgiel nie dopalony ma kolor szarawy, trudno się łamie, i paląc się wydaie błękitny płomień i wiele dymu, pali się tak iak i drewno, co iest przyczyną że go nazywaią głownią. SZTUKA WĘGLARSKA.
Przymioty te ktoreśmy wymienili, służą każdemu węgłowi, do czego kolwiek miałby być zażywany. Węgiel dla tego iest lepszy nad drzewo do palenia, że wydaie żywszy i regularnieyszy z siebie ogień, nie wydaiąc dymu, co czyni go potrzebnym w kuchniach do rospalania piecykow, na ktorych się robią potrawy i sosy, ktore gotowane nad ogniem drzewowym,
Skrót tekstu: DuhMałSpos
Strona: 34
Tytuł:
Sposób robienia węglów czyli sztuka węglarska
Autor:
Henri-Louis Duhamel Du Monceau
Tłumacz:
Jacek Małachowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
M. posłał, pokazując i szerząc posługi swoje, jako nie śpi, jako garłuje, jako majętność utraca prze W. K. M. sławę. Toć są jego rycerskie sztuki; równie taki był Konstantyn, Ostaphiej, abo Świerczowski. Godzien iście, miłościwy królu, iżby mu dla tak znacznych posług, którem wymienił, odpuszczono. Kto z W. M. ma brata, syna, synowca, siostrzeńca, daj ks. Dymitrowi, póki go król jegom. na garle i na czci nie skarze, na ćwiczenie, wyćwiczy się w Łucku, w Krzemieńcu, w Bracławiu i będzie wszytko to prędziuchno umiał, co umie ksiądz Dymitr
M. posłał, pokazując i szerząc posługi swoje, jako nie śpi, jako garłuje, jako majętność utraca prze W. K. M. sławę. Toć są jego rycerskie sztuki; równie taki był Konstantyn, Ostaphiej, abo Świerczowski. Godzien iście, miłościwy królu, iżby mu dla tak znacznych posług, którem wymienił, odpuszczono. Kto z W. M. ma brata, syna, synowca, siestrzeńca, daj ks. Dymitrowi, póki go król jegom. na garle i na czci nie skarze, na ćwiczenie, wyćwiczy się w Łucku, w Krzemieńcu, w Bracławiu i będzie wszytko to prędziuchno umiał, co umie ksiądz Dymitr
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 188
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
zlecąm Panom Posłom.
Tłomacz postrzekłszy zem się ja Na to zmarszczył rzecze WM Pan tym się nie turbuj bo to jest zwyczaj Narodu taki że ja-ko u WŚCiów zapraszają na sztukę mięsa choć tam będzie i Jarząbek. i tak wiele Zwierzyny tak unas na Lebedyje Huzno choć będzie przy tym wiele potraw a kiedy już oboje wymienią Lebedyje Huzno i Biłłuzyne kolano to to znaczy walny Bankiet. Spytałem tedy Cóż to za Biłługa co to ma. tę specjalne kolana? powiedział że to jest ryba wielka z Rzeki które ma w sobie jedno miejsce przy skrzeli tak smaku dobrego jako żadna Ryba nie jest smaczna sama zaś wszystka jest tego smaku co Jesiotr.
zlecąm Panom Posłom.
Tłomacz postrzekłszy zem się ia Na to zmarszczył rzecze WM Pan tym się nie turbuy bo to iest zwyczay Narodu taki że ia-ko u WSCiow zapraszaią na sztukę mięsa choć tam będzie y Iarząbek. y tak wiele Zwierzyny tak unas na Lebedyie Huzno choc będzie przy tym wiele potraw a kiedy iuz oboie wymienią Lebedyie Huzno y Biłłuzyne kolano to to znaczy walny Bankiet. Spytałęm tedy coz to za Biłługa co to ma. tę specyalne kolana? powiedział że to iest ryba wielka z Rzeki ktore ma w sobie iedno mieysce przy skrzeli tak smaku dobrego iako zadna Ryba nie iest smaczna sama zas wszystka iest tego smaku co Iesiotr.
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 164
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
zgoła nic nie bierze, Do skrzynki pospolite nie wchodzą pacierze: Ani książęta, ani mają co jeść księżny, Musi do dziesięciny ksiądz wrócić pieniężnej. Mej się to głowie nie zda, nie wiem, jako czyjej, Mówić pacierze kwoli cudzej intencyjej. Nuż będzie zła? nuż wolej przeciwi się bożej? Czemuż jej nie wymieni, czemu nie dołoży Przykładem apostolskim, który, kiedy każe Modlić za sobą, zaraz i o co, pokaże. Tak się złodziej przeżegna, kiedy idzie z domu, Żeby kradł i komorę żeby kopał komu; Więc go już Bóg wysłuchał, że jego kradzieże Psi nie wydadzą ani gospodarz postrzeże? Nie o cudze snopki
zgoła nic nie bierze, Do skrzynki pospolite nie wchodzą pacierze: Ani książęta, ani mają co jeść księżny, Musi do dziesięciny ksiądz wrócić pieniężnej. Mej się to głowie nie zda, nie wiem, jako czyjej, Mówić pacierze kwoli cudzej intencyjej. Nuż będzie zła? nuż wolej przeciwi się bożej? Czemuż jej nie wymieni, czemu nie dołoży Przykładem apostolskim, który, kiedy każe Modlić za sobą, zaraz i o co, pokaże. Tak się złodziej przeżegna, kiedy idzie z domu, Żeby kradł i komorę żeby kopał komu; Więc go już Bóg wysłuchał, że jego kradzieże Psi nie wydadzą ani gospodarz postrzeże? Nie o cudze snopki
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 304
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
po wszystkiej Ukrainie, co by tylko chcieli czynić z obywatelami tamecznymi pozwalając, obmyślił. Sam zaś wojsko, częścią z tych co spod Beresteczka pouciekali, częścią z pozostałego w Ukrainie gminu, mając tyle czasu, kiedy się nasi pod Beresteczkiem o rozpusczenie z obozu swarzyli, jako najpilniej zgromadzał.
Takim tedy skutkiem jako się wyżej wymieniło ekspedycja berestecka odprawiła się, w której, osobliwie dnia czwartkowego, oprócz wielu innych poległych z województw różnych szlachty znacznych, Kazanów- Rok 1651
ski, kasztelan krakowski, Ossoliński, starosta stobnicki, Bal podkomorzy i Ligęza, chorąży sanocki, krwią swoją i zdrowiem, oprócz inszych zapieczętowali. Inszych, insze niech mianują historyje, ja
po wszystkiej Ukrainie, co by tylko chcieli czynić z obywatelami tamecznymi pozwalając, obmyślił. Sam zaś wojsko, częścią z tych co spod Beresteczka pouciekali, częścią z pozostałego w Ukrainie gminu, mając tyle czasu, kiedy się nasi pod Beresteczkiem o rozpusczenie z obozu swarzyli, jako najpilniej zgromadzał.
Takim tedy skutkiem jako się wyżej wymieniło ekspedycja berestecka odprawiła się, w której, osobliwie dnia czwartkowego, oprócz wielu innych poległych z województw różnych slachty znacznych, Kazanow- Rok 1651
ski, kasztelan krakowski, Ossoliński, starosta stobnicki, Bal podkomorzy i Ligęza, chorąży sanocki, krwią swoją i zdrowiem, oprócz inszych zapieczętowali. Inszych, insze niech mianują historyje, ja
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 86
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
skąd także Hiszpańskie Wojska migrare mają. z Hagi die 15. Martij.
Ichmć Hiszpański i Sardyński MInistrowie jako najgruntoniej być mogło, przełożyli Ichmciom Stanom Holenderskim, żeby Najj: Cesarza Imci i Króla Francuskiego do naznaczenia kongresu Pacificationis nakłonić, i żęby do ugruntowania powszechnego w Europie pokoju, miejsce na którymby okoliczności wszelkie uspokoić, wymieniono. Co gdy Imć Stotus Cesarskiemu i Francuskiemu Posłom retulerunt, odpowiedzieli, że ta denominacja miejsca kongresowego szczególnie na Hiszpąńskiego i Sardyńskiego Królów woli zawisła, i że Pryncypałowie ich wcale wtym kontrować nie będą, czyli w Hadze, czyli w Aix la Copelle, czyli też gdzie indziej, byleby nieodmienne miejsce do kongresu Pacificationis wymienić
zkąd także Hiszpanskie Woyska migrare maią. z Hagi die 15. Martij.
Jchmć Hiszpanski y Sardynski MInistrowie iako naygruntoniey być mogło, przełożyli Jchmćiõ Stanom Hollenderskim, żeby Nayj: Cesarza Jmći y Krola Francuzkiego do naznaczenia kongressu Pacificationis nakłonić, y żęby do ugruntowania powszechnego w Europie pokoiu, mieysce na ktorymby okolicznośći wszelkie uspokoić, wymieniono. Co gdy Jmć Stotus Cesarskiemu y Francuzkiemu Posłom retulerunt, odpowiedźieli, że ta denominacya mieysca kongressowego szczegulnie na Hiszpąnskiego y Sardynskiego Krolow woli zawisła, y żę Pryncypałowie ich wcale wtym kontrować nie będą, czyli w Hadze, czyli w Aix la Copelle, czyli też gdźie indźiey, byleby nieodmienne mieysce do kongressu Pacificationis wymienić
Skrót tekstu: GazPol_1736_90
Strona: 11
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
wymieniono. Co gdy Imć Stotus Cesarskiemu i Francuskiemu Posłom retulerunt, odpowiedzieli, że ta denominacja miejsca kongresowego szczególnie na Hiszpąńskiego i Sardyńskiego Królów woli zawisła, i że Pryncypałowie ich wcale wtym kontrować nie będą, czyli w Hadze, czyli w Aix la Copelle, czyli też gdzie indziej, byleby nieodmienne miejsce do kongresu Pacificationis wymienić, a oni od tychże Pryncypałów swoich mają ordynans, żeby się tam, dokąd firma et fixa denominatio każe przenieśli. Mamy tu wiadomość że zawziętość Dworu Portugalskiego przeciwko Hiszpańskiemu poszła in augem, kiedy Hiszpanowie dwa okręty Portugalskie do nowej Kolonii de Tous les Saints nazwanej destynowane zabrali. z Madrytu die 28. Feb.
Imć
wymieniono. Co gdy Jmć Stotus Cesarskiemu y Francuzkiemu Posłom retulerunt, odpowiedźieli, że ta denominacya mieysca kongressowego szczegulnie na Hiszpąnskiego y Sardynskiego Krolow woli zawisła, y żę Pryncypałowie ich wcale wtym kontrować nie będą, czyli w Hadze, czyli w Aix la Copelle, czyli też gdźie indźiey, byleby nieodmienne mieysce do kongressu Pacificationis wymienić, á oni od tychże Pryncypałow swoich maią ordynans, żeby się tam, dokąd firma et fixa denominatio każe przeniesli. Mamy tu wiadomość że zawźiętość Dworu Portugalskiego przećiwko Hiszpanskiemu poszła in augem, kiedy Hiszpanowie dwa okręty Portugalskie do nowey Kolonii de Tous les Saints nazwaney destynowane zabrali. z Madrytu die 28. Feb.
Imć
Skrót tekstu: GazPol_1736_90
Strona: 12
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
