natchnienia i według zakonu ogłoszonych Kanonach przyjęte jest malowanie ono poczciwe na którym Baranek palcem praecursorowym pokazany bywał malowany: Który na znak laski przyjętej, prawdziwego nam przez zakon Baranka, to jest, Chrysta Boga pokazuje, Dawne tedy Obrazy, figury i cienie jako znaki prawdy Cerkwi podane przyjmując, łaskę i prawdę poznawamy, jakoby zakonu wypełnieniem onę być rozumiejąc, aby tedy doskonałość wszystkim wyrażona była, przykazujemy aby od tego czasu na obraziech miasto starozakonnego Baranka Chrystus Bóg nasz Baranek, który wszystkiego świata grzechy zgładził, w człowieczej postaci był malowany, przezen pokory wielkość Boga słowa na pamięć sobie przywodząc. i na pamiątkę cielesnego jego z ludźmi pomieszkania, Męki i
nátchnienia y według zakonu ogłoszonych Canonach przyięte iest málowánie ono pocżciwe ná ktorym Báránek pálcem praecursorowym pokazány bywał málowány: Ktory ná znák láski przyiętey, prawdziwego nam przez zakon Báránká, to iest, Chrystá Bogá pokázuie, Dawne tedy Obrazy, figury y ćienie iáko znáki prawdy Cerkwi podáne przyimuiąc, łáskę y prawdę poznawamy, iákoby zakonu wypełnieniem onę być rozumieiąc, áby tedy doskonáłość wszystkim wyráżona byłá, przykázuiemy áby od tego cżasu ná obráziech miásto stározakonnego Baránká Chrystus Bog nász Báránek, ktory wszystkiego świátá grzechy zgłádził, w cżłowiecżey postáći był malowány, przezen pokory wielkość Bogá słowá ná pámięć sobie przywodząc. y ná pámiątkę ćielesnego iego z ludzmi pomieszkánia, Męki y
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 44v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Prawda, ale łaska Boska z Ciałem Przenajświętszym przyjęta od grzychów utrzymować zwykła.
Stanisław: Z teologiji, ale to nie z doświadczenia dyskurs. Utrzymuje, prawda, przy stanie swoim łaska Boska ludzi, ale tych, którzy o nią usiłują przez serdeczne naprzód w żalu i skrusze do spowiedzi przygotowanie, przez należyte onej i pokuty wypełnienie, przez gorące w pragnieniu, w afektach i aktach do komuniji najświętszej przystępowanie, przez takoweż na ostatek podziękowanie i trwałość w uwadze niepojętej dobroci i łaskawości Boskiej.
Mikołaj: Takci być, a nie inaczej powinno.
Stanisław: O tym mówię, ale tak jest, jako i u nas samych bywa, gdzie
Prawda, ale łaska Boska z Ciałem Przenajświętszym przyjęta od grzychów utrzymować zwykła.
Stanisław: Z teologiji, ale to nie z doświadczenia dyskurs. Utrzymuje, prawda, przy stanie swoim łaska Boska ludzi, ale tych, którzy o nię usiłują przez serdeczne naprzód w żalu i skrusze do spowiedzi przygotowanie, przez należyte onej i pokuty wypełnienie, przez gorące w pragnieniu, w afektach i aktach do komuniji najświętszej przystępowanie, przez takoweż na ostatek podziękowanie i trwałość w uwadze niepojętej dobroci i łaskawości Boskiej.
Mikołaj: Takci bydź, a nie inaczej powinno.
Stanisław: O tym mówię, ale tak jest, jako i u nas samych bywa, gdzie
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 241
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
on doszedł: ale Maria naszej kondycji jest/ do naśladowania więcej służy naszego. Przykłady Chrystusowe wielkie/ dla tego straszne: Panny naświętszej milsze/ łaskawsze/ do tych tedy podźmy; prędko podobni będziem Synowi/ jeśli Matce podobnymi się staniemy. Jeszcze początek dróg Pańskich jest Chrystus/ to jest/ praw jego/ na których wypełnienie Ociec Syna zesłał. Sam o sobie mówi: Nie przyszedłem prawa psować, ale wypełniać. Tychże praw początkiem jest Panna naświętsza Maria/ która prawdziwie po Synu swoim/ początkiem była wypełnienia praw/ i przykładem/ i przyczyną. Jako szanowała prawa zawsze/ Oczyszczenie jej znaczy: słowa prawne ją z tamtej ceremonii wyimowały
on doszedł: ále Márya naszey kondicyey iest/ do náśládowania więcey służy nászego. Przykłády Chrystusowe wielkie/ dla tego strászne: Pánny naświętszey milsze/ łáskáwsze/ do tych tedy podźmy; prędko podobni będźiem Synowi/ iesli Mátce podobnymi się sstániemy. Ieszcze początek drog Páńskich iest Chrystus/ to iest/ praw iego/ ná ktorych wypełnienie Oćiec Syná zesłał. Sam o sobie mowi: Nie przyszedłem práwá psowáć, ále wypełniáć. Tychże praw początkiem iest Pánná naświętsza Márya/ ktora prawdźiwie po Synu swoim/ początkiem byłá wypełnienia praw/ y przykłádem/ y przyczyną. Iáko szánowáłá práwá záwsze/ Oczyśćienie iey znáczy: słowá práwne ią z támtey ceremoniey wyimowáły
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 16
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
przepowiadanie ściągające się do sądu ostatecznego: a zatym na owczas uczniowie i wierni jego poznają: iż zemsta sprawiedliwa, nad Jerozolimą, była figurą zemsty sprawiedliwej, którą Bóg świat niewierny ukarze na dniu ostatecznym.
Jakoż znosząc to, co się działo przy zburzeniu Jerozolimy, z tym co Chrystus przepowiedział, nie możemy postrzec zupełnego wypełnienia. I ci którzy je ukazać usiłują , czynią to gwałtownie naciągnionym tłumaczeniem, na którym rozum zupełnie nie przestaje. Gdy tedy i Kościół Z. te Chrystusowe wyroki stosuje do sądu ostatecznego, nie przystoisz nam i jako prawowiernym, i jako rozumnym iść raczej za zdaniem tego, który sam tylko w tłumaczeniu Pisma Z. jest
przepowiadanie ściągaiące się do sądu ostatecznego: a zatym na owczas uczniowie y wierni iego poznaią: iż zemsta sprawiedliwa, nad Jerozolimą, była figurą zemsty sprawiedliwey, ktorą Bog świat niewierny ukarze na dniu ostatecznym.
Jakoż znosząc to, co się działo przy zburzeniu Jerozolimy, z tym co Chrystus przepowiedział, nie możemy postrzec zupełnego wypełnienia. Y ci ktorzy ie ukazać usiłuią , czynią to gwałtownie naciągnionym tłumaczeniem, na ktorym rozum zupełnie nie przestaie. Gdy tedy y Kościoł S. te Chrystusowe wyroki stosuie do sądu ostatecznego, nie przystoisz nam y iako prawowiernym, y iako rozumnym iść raczey za zdaniem tego, ktory sam tylko w tłumaczeniu Pisma S. iest
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 185
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
tak często namienione, Jest z rozsądną uwagą żądanie sprzęzone Tych rzeczy, które w naszej są mocy złożone: Bo tych rzeczy pragniemy które przełożone Są ku obraniu z rady. ponieważ zaczęta Każda rada zwykła być dla czynu przyjęta, Czasem też oprócz czynu. Więc w przód uwazenie, Sąd, i obranie być ma, potym wypełnienie. Zaczym nietylko sprawy, lecz i myśli skryte, Jeśli z obrania właśnie bywają użyte, Albo zostaną w niebie nadane Koroną Dóbr wiecznych, albo w piekle męką nieskończoną. Bo obranie kiedy jest na tych zatrzymane Rzeczach, które są wolej naszej w moc oddane, Podczas bywa początkiem czynu pobożnego, Podczas zrzodłem występku niesprawiedliwego
ták często námienione, Iest z rozsądną vwagą żądánie sprzęzone Tych rzeczy, ktore w nászey są mocy złozone: Bo tych rzeczy prágniemy ktore przełożone Są ku obrániu z rady. poniewaz záczęta Káżda rádá zwykłá bydź dla czynu przyięta, Czásem też oprocz czynu. Więc w przod vwazenie, Sąd, y obránie bydź ma, potym wypełnienie. Záczym nietylo spráwy, lecz y myśli skryte, Ieśli z obránia właśnie bywáią vżyte, Albo zostáną w niebie nádáne Koroną Dobr wiecznych, álbo w piekle męką nieskończoną. Bo obránie kiedy iest ná tych zátrzymáne Rzeczách, ktore są woley nászey w moc oddáne, Podczás bywa początkiem czynu pobożnego, Podczás zrzodłem występku niespráwiedliwego
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 111
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
zachowania doskonałego gospodarstwa i generalnego w żupach j. k. mci porządku nie dosyć na tym, że wszyscy partykularne, każdy co do swojej funkcji, mają instrukcyje, ale zda się być rzecz potrzebna, ażeby niektóre artykuły, sparsim temu i owemu zlecone, osobliwie takowe, na których cardo rerum polega, częściej dla punktualnego wypełnienia przypominane oraz dla zgodnej operantium harmonii wszytkim do wiadomości doniesione były, tudzież ponieważ ichm. pp. oficjalistowie i inne do zgromadzenia żupnego należące osoby, tak względem swego przełożeństwa i subordynacji, jako też względem jurysdykcji i niektórych społecznych obowiązków i okoliczności, ad eorum officia regulujących się, jeszcze in hucusque dostatecznej nie mieli informacji, jako
zachowania doskonałego gospodarstwa i generalnego w żupach j. k. mci porządku nie dosyć na tym, że wszyscy partykularne, każdy co do swojej funkcyi, mają instrukcyje, ale zda się być rzecz potrzebna, ażeby niektóre artykuły, sparsim temu i owemu zlecone, osobliwie takowe, na których cardo rerum polega, częściej dla punktualnego wypełnienia przypominane oraz dla zgodnej operantium harmonii wszytkim do wiadomości doniesione były, tudzież ponieważ ichm. pp. oficyjalistowie i inne do zgromadzenia żupnego należące osoby, tak względem swego przełożeństwa i subordynacyi, jako też względem jurysdykcyi i niektórych społecznych obowiązków i okoliczności, ad eorum officia regulujących się, jeszcze in hucusque dostatecznej nie mieli informacyi, jako
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 165
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
