się Unia po tyłu Ścissiach: że DUCH Przenajświętszy od Ojca i od Syna wiecznie pochodzi per utriusque spirationem: że jednego jest waloru Poświęcenie Najświętszego SAKRAMENTU, tak w Przaśnym jako Kwaśnym Chlebie, i że Słowa Chrystusowe ten SAKRAMENT konficjunt: Decisum, że Dusze cierpią Czyściec, i mogą być ratowane Mszami, Jałmużnami: Ze Dusze wypokutowawszy się w życiu, albo w Czyśćcu, idą zaraz oglądać BOGA: Ze Papież jest Głową, Następcą, Namiestnikiem Chrystusowym, i ma Zwierzchność nad wszystkiemi. Dwoma Kolumnami to wszystko pisane było po Łacinie, gdzie się Eugeniusz IV. Papież podpisał, Ośm Kardynałów, Patriarcha Jerozolimski, Latini Ritus, i Akwilejski, Arcy-Biskupów 8
się Unia po tyłu Scissiach: że DUCH Przenayświętszy od Oyca y od Syna wiecznie pochodzi per utriusque spirationem: że iednego iest wáloru Poświęcenie Nayświętszego SAKRAMENTU, tak w Przaśnym iako Kwaśnym Chlebie, y że Słowa Chrystusowe ten SAKRAMENT conficiunt: Decisum, że Dusze cierpią Czyściec, y mogą bydź ratowane Msżami, Iałmużnami: Ze Dusze wypokutowawszy się w życiu, albo w Czyscu, idą zaraz oglądać BOGA: Ze Pápież iest Głową, Następcą, Namiestnikiem Chrystusowym, y ma Zwierzchność nad wszystkiemi. Dwoma Kolumnami to wszystko pisane było po Łacinie, gdzie się Eugeniusz IV. Papież podpisał, Ośm Kardynałow, Patryarcha Ierozolimski, Latini Ritûs, y Akwileyski, Arcy-Biskupow 8
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1144
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
jaskini na dzień i na noc, grzechów otrzyma odpuszczenie. Wiec tam Kościół Z. Patrycjusz fundował dla Kanoników Z. Augustyna, murem to miejsce otoczył, zamknął i postanowił, aby do jaskinie tej żaden się człek niespuszczał, bez licencyj Biskupa. Spuścił się był do niej Oenus żołnierz, widział męki i czuł, wypokutowawszy się powrócił, Grób Pański i różne nawiedził w świecie Świete miejsca, w Anglii został mnichem Benedyktynem, umarł w świętobliwości. A .S. Patrycjusz skończył życie około Roku 429. pochowany w Dunum, vulgo Down w Ultonii Prowincyj Hibernii.
PIOTRA Z. Celestyna Papieża 19. Maja; który fundował Kongregacją Caelestinorum pod regułą
iaskini na dzień y na noc, grzechow otrzyma odpuszczenie. Wiec tam Kościoł S. Patrycyusz fundował dla Kanonikow S. Augustyna, murem to mieysce otoczył, zamknął y postanowił, aby do iaskinie tey żaden sie człek niespuszczał, bez licencyi Biskupa. Spuscił sie był do niey Oenus żołnierz, widział męki y czuł, wypokutowawszy sie powrocił, Grob Pański y rożne nawiedził w swiecie Swiete mieysca, w Anglii został mnichem Benedyktynem, umarł w swietobliwości. A .S. Patrycyusz skonczył życie około Roku 429. pochowany w Dunum, vulgo Down w Ultonii Prowincyi Hibernii.
PIOTRA S. Celestyna Papieża 19. Maia; ktory fundował Kongregácyą Caelestinorum pod regułą
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 189
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
wilków przemieniali: a jeźli to jest, tylko czarownicy postać dają taką ludziom przez omamienie, a ludzka postać jest wtedy nieodmieniona. Cudem tylko takie dzieją się rzeczy Bożym, jako w Hibernii z przeklęstwa świętego Natalisa Opata, z Familii Ossiriensiów, mąż i żona w wilków się przemieniali, w las szli, siedm lat tak wypokutowawszy, do domu i dawnej ludzkiej postaci powracali się, i znowu druga para stej Familii w wilków się przemieniwszy, znowu szła do lasa na pokutę, jako świadczą Sylvester, Giraldus w opisaniu Hibernii cap: 16. Nierembergius w Historyj naturalnej i Engelgrave.
Może czarownik czarta mocą nie które osoby tak oziębić, że cale do
wilkow przemieniáli: á ieźli to iest, tylko czárownicy postáć daią táką ludziom przez omamienie, á ludzka postać iest wtedy nieodmieniona. Cudem tylko tákie dzieią się rzeczy Bożym, iako w Hibernii z przeklęstwa swiętego Natalisa Opata, z Fámilii Ossiriensiow, mąż y żona w wilkow się przemieniali, w lás szli, siedm lat ták wypokutowawszy, do domu y dáwney ludzkiey postaci powracali się, y znowu drugá para ztey Fámilii w wilkow się przemieniwszy, znowu szła do lasa na pokutę, iáko swiadcżą Sylvester, Giraldus w opisániu Hibernii cap: 16. Nierembergius w Historyi naturalney y Engelgrave.
Może czarownik czarta mocą nie ktore osoby ták oziębić, że cale do
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 238
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
piesze golą. Zapraw ty wilka juchą żółtą, szarą, czarną, Odziej go jak chcesz, nigdy nie będzie wilk sarną; Wąsy ogól, nie tylko czuprynę i brodę, Każ się w komży pochować — w tym cię nie zawiodę: Nie obrzezałliś serca spyskłanego światem,
Nie zostałliś przed śmiercią wcześnie reformatem, Żebyś wypokutował popełnione grzechy, Nie oszukają diabła te na ciele cechy. Weźmie i pod ołtarzem, kto był jego żeńcą, Jako anioł swojego, chociaż pod szubieńcą. 429. CHCIAŁ SIĘ STARY OŻENlĆ
Prawie nastawał marzec, Schodził miesiąc luty, Wybrał się jeden starzec Do panny w koguty. Gdzie po skrzypcach z wijolą, Już na
piesze golą. Zapraw ty wilka juchą żółtą, szarą, czarną, Odziej go jak chcesz, nigdy nie będzie wilk sarną; Wąsy ogól, nie tylko czuprynę i brodę, Każ się w komży pochować — w tym cię nie zawiodę: Nie obrzezałliś serca spyskłanego światem,
Nie zostałliś przed śmiercią wcześnie reformatem, Żebyś wypokutował popełnione grzechy, Nie oszukają diabła te na ciele cechy. Weźmie i pod ołtarzem, kto był jego żeńcą, Jako anioł swojego, chociaż pod szubieńcą. 429. CHCIAŁ SIĘ STARY OŻENlĆ
Prawie nastawał marzec, Schodził miesiąc luty, Wybrał się jeden starzec Do panny w koguty. Gdzie po skrzypcach z wijolą, Już na
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 438
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
