zgubiły. Widziałam/ mdłałam/ z miłości gorzałam. Cóż z tąd? odrzutu nieszczęsna doznałam. Bez ciała i dziś kiedy się odżywa Odgłos mój na głos! Powiedżcie czym żywa? Dworzanek I. Gawińskiego/
Tasz o sobie. BEz twarzym jest/ czemuż przecie Obrazem mię malujecie? Gdy i słowa wyrazywam Kędyż język ja swój miewam?
Sędzia. CHwalisz Ojczyste/ ganisz Cudzoziemskie sprawy/ Aniś Sędzia niebaczny/ aniś Sędzia prawy.
Wzorem Anakreonta. NIedbam ja nigdy o złoto Jeno Boga proszę o to Abym bywszy wolnej głowy Miał/ i święcił Dar Bachowy. A tym czasem w słodkie strony/ Zadzwoniwszy/
zgubiły. Widźiáłám/ mdłáłám/ z miłośći gorzáłám. Cosz z tąd? odrzutu niesczęsna doznáłám. Bez ćiáłá y dźiś kiedy się odżywa Odgłos moy ná głos! Powiedżćie czym żywá? Dworzánek I. Gawinskiego/
Tász o sobie. BEz twarzym iest/ czemusz przećie Obrázem mię máluiećie? Gdy y słowá wyrázywam Kędyż iężyk ia swoy miewam?
Sędzia. CHwalisz Oyczyste/ gánisz Cudzoźiemskie spráwy/ Aniś Sędźia niebáczny/ ániś Sędźia práwy.
Wzorem Anákreontá. NIedbám iá nigdy o złoto Ieno Bogá proszę o to Abym bywszy wolney głowy Miał/ y święćił Dar Bacchowy. A tym czásem w słodkie strony/ Zádzwoniwszy/
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 92
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
