Piotra ś^o^ Kamieniem nazwał/ nie jest i to bez błędu. Mówiwszy abowiem Chrystus Pan do Piotra ś^o^ językiem Syryjskim/ tak/ Tu es Cepha: et super hoc Cepha aedificabo Ecclesiam meam. co inszego mówił/ tylko owo/ Ty jesteś Kamień/ i na tym Kamieniu zbuduję Cerkiew moję. Tak te Pana Chrystusowe słowa wyrozumiawszy Złotousty ś. o Pietrze Z. mówi tymi wyraźnymi słowy którymi mówił do niego Pan Chrystus Ty jesteś kamień/ i na tym Kamieniu zbuduję Cerkiew moję. Za równo z Złotoustym Z. słowa te Pana Chrystusowe i inszy SS. Doktorowie Cerkiewni/ tak jak mówię/ mieć się wyrozumiawszy/ Piotra ś^o^ Apostoła/ bez żadnego
Piotrá ś^o^ Kámieniem názwał/ nie iest y to bez błędu. Mowiwszy ábowiem Christus Pan do Piotrá ś^o^ ięzykiem Syriyskim/ ták/ Tu es Cepha: et super hoc Cepha aedificabo Ecclesiam meam. co inszego mowił/ tylko owo/ Ty iesteś Kámień/ y ná tym Kámieniu zbuduię Cerkiew moię. Ták te Páná Christusowe słowá wyrozumiawszy Zlotousty ś. o Pietrze S. mowi tymi wyráźnymi słowy ktorymi mowił do niego Pan Christus Ty iesteś kámień/ y ná tym Kámieniu zbuduię Cerkiew moię. Zá rowno z Zlotoustym S. słowá te Páná Christusowe y inszy SS. Doktorowie Cerkiewni/ ták iák mowię/ mieć sie wyrozumiawszy/ Piotrá ś^o^ Apostołá/ bez żadnego
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 51
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
moję. Tak te Pana Chrystusowe słowa wyrozumiawszy Złotousty ś. o Pietrze Z. mówi tymi wyraźnymi słowy którymi mówił do niego Pan Chrystus Ty jesteś kamień/ i na tym Kamieniu zbuduję Cerkiew moję. Za równo z Złotoustym Z. słowa te Pana Chrystusowe i inszy SS. Doktorowie Cerkiewni/ tak jak mówię/ mieć się wyrozumiawszy/ Piotra ś^o^ Apostoła/ bez żadnego ochylania się nazywają Kamieniem. Z. Grzegorz Teolog Piotr/ mówi/ Kamieniem nazwany jest/ i Cerkwie fundamenta wierze swej ma powierzone. Z Epifanius/ Pan/ mówi/ postanowił Piotra pierwszym miedzy Apostołami/ kamieniem mocnym/ na którym Cerkiew Boża jest zbudowana. Z. Hieronim/ nie
moię. Ták te Páná Christusowe słowá wyrozumiawszy Zlotousty ś. o Pietrze S. mowi tymi wyráźnymi słowy ktorymi mowił do niego Pan Christus Ty iesteś kámień/ y ná tym Kámieniu zbuduię Cerkiew moię. Zá rowno z Zlotoustym S. słowá te Páná Christusowe y inszy SS. Doktorowie Cerkiewni/ ták iák mowię/ mieć sie wyrozumiawszy/ Piotrá ś^o^ Apostołá/ bez żadnego ochylánia sie názywáią Kámieniem. S. Grzegorz Theolog Piotr/ mowi/ Kámieniem názwány iest/ y Cerkwie fundámentá wierze swey ma powierzone. S Epiphánius/ Pan/ mowi/ postánowił Piotrá pierwszym miedzy Apostołámi/ kámieniem mocnym/ ná ktorym Cerkiew Boża iest zbudowána. S. Hieronym/ nie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 51
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
w Schiśmie. Aby obie były w Herezjej/ rzecz jest niepodobna/ ponieważ bramy piekielne/ to jest/ Herezje/ Cerkwie zwyciężyć nie mogą. Aby Wschodnia była w Herezjej/ za wzgląd Prawosławnego jej wiary wyznania/ które ona w prawym wyrozumieniu ma czyste święte i niepokalane/ nie jest rzecz dowodna. Bo jeśli kto nieprawo wyrozumiawszy wiary jej dogmata/ nieprawo o nich mówi i pisze/ a przez swój błąd w podzor się Herezjej podaje/ ten taki sam w wyrozumieniu swym nie prawym hańbę ponosi: a Cerkiew w wyznaniu swym prawym/ zostawa bez nagany. Zachodnia jeżeli jest w Herezjej/ nie z inszego którego wiary dogmatu być w niej miałaby
w Schismie. Aby obie były w Hęrezyey/ rzecż iest niepodobna/ ponieważ bramy piekielne/ to iest/ Hęrezye/ Cerkwie zwyćiężyć nie mogą. Aby Wschodna byłá w Hęrezyey/ zá wzgląd Práwosławnego iey wiáry wyznánia/ ktore oná w práwym wyrozumieniu ma czyste święte y niepokaláne/ nie iest rzecż dowodna. Bo ieśli kto niepráwo wyrozumiawszy wiáry iey dogmátá/ niepráwo o nich mowi y pisze/ á przez swoy błąd w podzor sie Haerezyey podáie/ ten táki sam w wyrozumieniu swym nie práwym háńbę ponośi: á Cerkiew w wyznániu swym práwym/ zostawa bez nágány. Zachodnia ieżeli iest w Hęrezyey/ nie z inszego ktorego wiáry dogmatu bydź w niey miáłáby
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 130
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
/ że Zachodna Cerkiew/ (która/ Cerkiew Wschodną/ a w niej osobliwie naszę Ruską do jedności z sobą od wielu lat wzywa) nie jest w Herezjej. Prze ten samy wzgląd/ te sześć różnic do uważenia biorę/ i tobie Przezacny Narodzie Ruski pod całe uważenie poddaję: abyśmy dostatecznie w Różnicach tych prawdę wyrozumiawszy/ bezpiecznie w nadziei zbawienia naszego Rzymskiej Cerkwi/ jak czystej od Herezjej do jedności dali się pociągnąć/ i z nią się zjednoczyli: a tych nędz/ bied/ utysków/ niepokojów/ i prawnych zaciągów/ zszkodą wnętrznych i zewnętrznych dóbr naszych/ w odpoczywającym na nas gniewie Bożym/ i w nie łasce ku nam
/ że Zachodna Cerkiew/ (ktora/ Cerkiew Wschodną/ á w niey osobliwie nászę Ruską do iednośći z sobą od wielu lat wzywa) nie iest w Hęrezyey. Prze ten sámy wzgląd/ te sześć rożnic do vważenia biorę/ y tobie Przezacny Narodźie Ruski pod cáłe vważenie poddáię: ábysmy dostátecznie w Rożnicách tych prawdę wyrozumiawszy/ bespiecżnie w nádźiei zbáwienia nászego Rzymskiey Cerkwi/ iák czystey od Hęrezyey do iednośći dáli sie poćiągnąć/ y z nią sie ziednoczyli: á tych nędz/ bied/ vtyskow/ niepokoiow/ y práwnych záćiągow/ zszkodą wnętrznych y zewnętrznych dobr nászych/ w odpocżywáiącym ná nas gniewie Bożym/ y w nie łásce ku nam
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 132
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
pro posse, gdy tego egzygencyje rzeczy wyciągały. Ale cóż, coepimus aedificare et non potuimus consumare. Przez co prawie in proverbium i ludibrium postronnym narodom nasze sejmiki poszły, gdy je antonomastice zowią: magnum nihil. żeby tedy więcej kongresa nasze nie były wieżą Babel, to jest confusio labii unius, gdy brat braterskiego nie wyrozumiawszy głosu i racji czyni wszystkich przez uporczywą kontradykcyją auctores imperfecti operis. Najpotrzebniejszą tedy rzecz być rozumiem obstruere fontem omnis mali i przy pierwszym wstępie prekaucyją uczynić zbawienną, określić severolaudo ruptores obrad naszych, bo inaczej i ten sejmik periclitabitur, i któż wie, czy finis coronabit opus tak potrzebne i pięknie zaczęte - -
In contra
pro posse, gdy tego egzygencyje rzeczy wyciągały. Ale cóż, coepimus aedificare et non potuimus consumare. Przez co prawie in proverbium i ludibrium postronnym narodom nasze sejmiki poszły, gdy je antonomastice zowią: magnum nihil. żeby tedy więcej kongressa nasze nie były wieżą Babel, to jest confusio labii unius, gdy brat braterskiego nie wyrozumiawszy głosu i racyi czyni wszystkich przez uporczywą kontradykcyją auctores imperfecti operis. Najpotrzebniejszą tedy rzecz być rozumiem obstruere fontem omnis mali i przy pierwszym wstępie prekaucyją uczynić zbawienną, okryślić severolaudo ruptores obrad naszych, bo inaczej i ten sejmik periclitabitur, i któż wie, czy finis coronabit opus tak potrzebne i pięknie zaczęte - -
In contra
Skrót tekstu: BystrzPolRzecz
Strona: 123
Tytuł:
Polak sensat ...
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
(IJI. 22) (IJI. 23)
łańcucha ogniwko przepadnione rozwiodłam, wyszłam ze szpiklerza i poszłam za kowala, tamem leżała w pszenicy; dziewka p. Adama i z białogłową znalazły, wzięny mię do sieni, tu mię zaś przyprowadził chłop jakiś po sprawiedliwość świętą. — Sąd niniejszy, wyrozumiawszy konfesaty Katarzyny Wuisiełczyny o kradziesz, jako sama zeznała, nakazał, aby jej na srod gruntu dano plag 100 i na potym sądowi Krakowskiemu na ratusz oddana była. (IJI. 24)
4368. (48) Aktum f. 5ta ante fest. B Marie V. (d. 4 Septembris 1698). W
(III. 22) (III. 23)
łańcucha ogniwko przepadnione rozwiodłam, wyszłam ze szpiklerza y poszłam za kowala, tamęm leżała w pszenicy; dziewka p. Adama y z białogłową znalazły, wzięny mię do sieni, tu mię zaś przyprowadził chłop iakiś po sprawiedliwość świętą. — Sąd ninieyszy, wyrozumiawszy konfesaty Katarzyny Wuisiełczyny o kradziesz, iako sama zeznała, nakazał, aby iey na srod gruntu dano plag 100 y na potym sądowi Krakowskiemu na ratusz oddana była. (III. 24)
4368. (48) Actum f. 5ta ante fest. B Marie V. (d. 4 Septembris 1698). W
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 643
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Paniej nie kazano/ jam zdrowa z łaski Patronki mej Przeczystej Bogarodzice do świętobliwości twej odeszła; Presbyter skompytowawszy bieg godzin/ przez calculacją swoję doszedł tego/ że właśnie uwolnienie Panny stało się tego czasu/ którego bezkrewną ofiarą Pan i Zbawiciel nasz Bogu Ojcu był ofiarowany; i gdy się Liturygia święta kończyła; a tu już wyrozumiawszy dobrze miłościwą i prędką łaskę Z. Pieczarskiej Patronki/ i pilnej swych zastępniczki/ nie śląć przez Pątnika przyrzeczone podatki (acz to i nie rychło dla zabaw domowych) sam przybywa do Domu Bożego/ i dziś żywemu sumnienie swoje powierza W. O. Hiłarionowi Wockiewiczowi/ i mało nie ćwierć roku wielbiac w dzień i w
Pániey nie kazano/ iam zdrowá z łáski Pátronki mey Przeczystey Bogárodźice do świętobliwośći twey odeszłá; Presbyter zkompytowawszy bieg godźin/ przez calculátią swoię doszedł tego/ że własnie vwolnienie Pánny sstáło się tego czásu/ ktorego bezkrewną ofiárą Pan y Zbáwićiel nász Bogu Oycu był ofiárowány; y gdy się Liturigia święta kończyłá; á tu iuż wyrozumiawszy dobrze miłosćiwą y prędką łáskę S. Pieczárskiey Pátronki/ y pilney swych zastępniczki/ nie śląć przez Pątniká przyrzeczone podátki (ácz to y nie rychło dla zabaw domowych) sam przybywa do Domu Boże^o^/ y dźiś żywemu sumnienie swoie powierza W. O. Hiłárionowi Wockiewiczowi/ y máło nie czwierć roku wielbiac w dzień y w
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 163.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
, à capite, à vita sua propulsarent. Czego i Doktor święty poświadcza. Fortitudo quae bella tuetur à barbaris patriam, vel defendit infirmos, vel à latronibus socios, plena iustitia est: Abo gdy ukrzywdzeni chcąc swego powetować/ w krwawe szranki z nieprzyjacielem wstępujemy; I to wprzód/ jeżeli do zgody nie skłania się wyrozumiawszy. In eum enim qui iure agere et satisfacere paratus est, nefas bellum sumere tanquam in iniurium. Sprawiedliwa i to wojna będzie/ gdy przeciw potężnym pohańcom/ drugich krzywdzących powstajemy. Jak Biskup święty/ Cui licentia iniquitatis eripitur utiliter vincitur, pozwala. Owo zgoła. Ita bellum suscipiatur, vt nihilaliud quàm pax quaesita
, à capite, à vita sua propulsarent. Czego y Doktor święty poświadcza. Fortitudo quae bella tuetur à barbaris patriam, vel defendit infirmos, vel à latronibus socios, plena iustitia est: Abo gdy vkrzywdzeni chcąc swego powetowáć/ w krwáwe szránki z nieprzyiaćielem wstępuiemy; Y to wprzod/ ieżeli do zgody nie skłánia się wyrozumiawszy. In eum enim qui iure agere et satisfacere paratus est, nefas bellum sumere tanquam in iniurium. Spráwiedliwa y to woyná będzie/ gdy przećiw potężnym poháńcom/ drugich krzywdzących powstáiemy. Iák Biskup święty/ Cui licentia iniquitatis eripitur vtiliter vincitur, pozwala. Owo zgołá. Ita bellum suscipiatur, vt nihilaliud quàm pax quaesita
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: F3
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
obliczem twoim stanę/ i z nowu w radości i weselu imię twe święte sławić i wielbić pospołu z onemi będę. Otoś już idę/ i twej niewypowiedzianej dobroci proszę/ ześli im Dar Laski I Miłosierdzia swego/ a serca ich prawdziwym rozumem napełni. Różnieć w nich ogień miłości twej: aby słysząc rozumieli/ wyrozumiawszy przyjęli/ przyjąwszy pokutowali/ a przez pokutę/ aby niebieskim twoim mieszkańcom radość i wesele sprawili. A ponieważem iść do nich umyśliła/ trzeba się rozmyślić/ do kogo w przód pójdę/ abym nadaremnej prace nie podjęła. Jeśli bowiem do pospolitego gminu pójdę/ obawaim się/ aby ujźrzawszy mię/ z prostoty a
oblicżem twoim stánę/ y z nowu w rádośći y weselu imię twe święte słáwić y wielbić pospołu z onemi będe. Otoś iuż idę/ y twey niewypowiedźiáney dobroći proszę/ ześli im Dar Láski Y Miłosierdźia swego/ á sercá ich prawdźiwym rozumem nápełni. Roznieć w nich ogień miłośći twey: áby słysząc rozumieli/ wyrozumiawszy przyięli/ przyiąwszy pokutowáli/ á przez pokutę/ áby niebieskim twoim mieszkáńcom rádość y wesele spráwili. A ponieważem iść do nich vmyśliłá/ trzebá się rozmyślić/ do kogo w przod poydę/ ábym nádáremney prace nie podięła. Ieśli bowiem do pospolitego gminu poydę/ obawaim się/ áby vyźrzawszy mię/ z prostoty á
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 21
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
nie budował/ ale psował i wydawał Cerkiew Bożą. A pewną wziąwszy wiadomość/ jednym umysłem odobrym i o pożytecznym Matki waszej starając się/ znieście się wszyscy/ a miasto świadków samo sumnienie wziąwszy w miłości Braterskiej do namowy się udajcie/ a zpilnością niedostatki wasze uważyć chciejcie. Poznajcie samych siebie co jesteście/ A wyrozumiawszy co jest wezwanie wasze/ jeden drugiego sztrofujcie. że tak wszyscy nakarani bez przygany będziecie. Rusz się ty synu w miłości Bożej/ nabądź gorliwej śmiałości/ a mów do Braciej twojej: Bracia/ My jesteśmy rozumnej trzody owiec Chrystusowych Pasterze. My domu Bożego stróże/ przysłusza abyśmy samych nas z powierzonej nam pastwy
nie budował/ ále psował y wydawał Cerkiew Bożą. A pewną wźiąwszy wiádomość/ iednym vmysłem odobrym y o pożytecżnym Mátki wászey stáráiąc się/ znieśćie się wszyscy/ á miásto świádkow samo sumnienie wźiąwszy w miłośći Bráterskiey do namowy się vdayćie/ á spilnośćią niedostátki wásze vważyć chćieyćie. Poznáyćie sámych śiebie co iesteśćie/ A wyrozumiawszy co iest wezwánie wásze/ ieden drugiego sztrofuyćie. że ták wszyscy nákaráni bez przygány będźiećie. Rusz się ty synu w miłośći Bożey/ nábądź gorliwey śmiáłośći/ á mow do Bráćiey twoiey: Bráćia/ My iestesmy rozumney trzody owiec Chrystusowych Pásterze. My domu Bożego stroże/ przysłusza ábysmy sámych nas z powierzoney nam pástwy
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 23v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
