, Ułożywszy na sanie źle okrzepłe trupy, Prosi owych do bliskiej na obiad chałupy I żartując przestrzega, żeby, kto tu siędzie, Wiedział, że wilcze mięso do obiadu będzie. Tymczasem kuchmistrzowi pośle flaszę wina, Żeby na stole była dzisiejsza zwierzyna. Więc że z wilków na polu nie zbierają skory, Każe kuchmistrz kryjomo wyrzynać ozory,
I nie chcąc podejźrenia gościom czynić niczym, Uwarzywszy, pokraje, wespół z jałowiczym; Potem w maśle usmaży i pieprzem potrzęsie, Dopiero na stół wyda, przy wołowym mięsie. Jedzą bracia, leżące widząc wilki cało, I owej się potrawy sługom nie dostało. Przy skończeniu, myśliwcy trąbią im, obiadu.
, Ułożywszy na sanie źle okrzepłe trupy, Prosi owych do bliskiej na obiad chałupy I żartując przestrzega, żeby, kto tu siędzie, Wiedział, że wilcze mięso do obiadu będzie. Tymczasem kuchmistrzowi pośle flaszę wina, Żeby na stole była dzisiejsza zwierzyna. Więc że z wilków na polu nie zbierają skory, Każe kuchmistrz kryjomo wyrzynać ozory,
I nie chcąc podejźrenia gościom czynić niczym, Uwarzywszy, pokraje, wespół z jałowiczym; Potem w maśle usmaży i pieprzem potrzęsie, Dopiero na stół wyda, przy wołowym mięsie. Jedzą bracia, leżące widząc wilki cało, I owej się potrawy sługom nie dostało. Przy skończeniu, myśliwcy trąbią im, obiadu.
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 221
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, ów wiąże, ten pożęte snopy Układa w kopy;
Ten w przetak mannę za porannej rosy Zbiera, ten młóci pozwożone kłosy, Ten wieje, a ten o jasny dzień prosi, Gdy siano kosi;
Ów sery tworzy, ten ściska twarogi, Ten kapelusze plecie na śreżogi, Tamten na skrzypkach na imię swej kumy Wyrzyna dumy,
A dokończywszy dorocznej roboty, Skoczy i w taniec, zrzuciwszy choboty, I szczerze myśli po dobrym obżynku O odpoczynku.
Żaden mu rozruch nie rozerwie wczasu, Przykrego nigdy nie słyszy hałasu, Prócz szumu z wody, co snowi pomocy Dodaje w nocy.
Zdrowszy mu owoc, smaczniejsza jarzyna, Co ją wykopie rydlem
, ów wiąże, ten pożęte snopy Układa w kopy;
Ten w przetak mannę za porannej rosy Zbiera, ten młóci pozwożone kłosy, Ten wieje, a ten o jasny dzień prosi, Gdy siano kosi;
Ów sery tworzy, ten ściska twarogi, Ten kapelusze plecie na śreżogi, Tamten na skrzypkach na imię swej kumy Wyrzyna dumy,
A dokończywszy dorocznej roboty, Skoczy i w taniec, zrzuciwszy choboty, I szczerze myśli po dobrym obżynku O odpoczynku.
Żaden mu rozruch nie rozerwie wczasu, Przykrego nigdy nie słyszy hałasu, Prócz szumu z wody, co snowi pomocy Dodaje w nocy.
Zdrowszy mu owoc, smaczniejsza jarzyna, Co ją wykopie rydlem
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 163
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
Ofiary BOGU prawdziwemu czynione. Grecy zaś, adinstar podobno Bożka tego, czcili Jowisza, wzywając go, aby muchy od nich odpędzał; Stąd mu też nowe formując Imię Mijodys, ro jest Jupiter Muscarius według Pliniusza. Toż czynili Egipcjanie jakiegoś Bożka Much wzywając, napamiątkę jego w Hieroglifikach swoich Muchę rysują, malując, wyrzynając. W Ewangelii zaś Świętej Mat: 12. Żydzi przez tego Belzebuba rozumieją Principem Daemoniorum; chyba z tej racyj, że jak Jowisz według niektórych jest Jupiter Muscarius, i jest Princeps Bożków, tak Czart Książęciem Diabelskim. Staro wolski zaś Ozdoba Kapituły, i Ambony Krakowskiej, twierdzii że Lucypera jest namieśnik Belzebub, powietrznych Czartów
Ofiary BOGU prawdziwemu czynione. Grecy zaś, adinstar podobno Bożka tego, czcili Iowisza, wzywaiąc go, aby muchy od nich odpędzał; Ztąd mu też nowe formuiąc Imie Miiodis, ro iest Iupiter Muscarius według Pliniusza. Toż czynili Egypcyanie iakiegoś Bożka Much wzywaiąc, napamiątkę iego w Hieroglifikach swoich Muchę rysuią, maluiąc, wyrzynaiąc. W Ewangelii zaś Swiętey Matth: 12. Zydzi przez tego Beelzebuba rozumieią Principem Daemoniorum; chybá z tey racyi, że iak Iowisz według niektorych iest Iupiter Muscarius, y iest Princeps Bożkow, tak Czárt Xiążęciem Dyabelskim. Staro wolski zaś Ozdoba Kapituły, y Ambony Krakowskiey, twierdzii że Lucypera iest namieśnik Beelzebub, powietrznych Czartow
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 38
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Katula nazwany Caenipeta, że caenam alie nam petit, tojest uczęszcza; Mensarum asecla od Cicerona; Sectator epularum, od Sydon jusza; Canis Venaticus, od Plauta. Gnathones też zowią się Podchlebcy, iż o nich mi pisze w Gnátonie Terentius.
Bidentes zowią się owce o dwóch zębach, którktóre się po dwóch leciech im wyrzynają, i są wyższe nad inne, i takie same były sposobne do ofiar Servius zaś wywodzi, że od biennium, alias od dwóch lat nazywają się.
Investis Puer, tojest bezwąsy, że non vestitam ma faciem włosami; Apulejusz go lepiej zowie Imberbem.
Bellum y Praelium, nie jest jedno, bo bellum: jest
Katula nazwany Caenipeta, że caenam alie nam petit, toiest uczęszcza; Mensarum asecla od Cicerona; Sectator epularum, od Sydon iusza; Canis Venaticus, od Plauta. Gnathones też zowią się Podchlebcy, iż o nich mi pisze w Gnátonie Terentius.
Bidentes zowią się owce o dwoch zębach, ktorktore się po dwoch leciech im wyrzynaią, y są wyższe nad inne, y takie same były sposobne do ofiar Servius zaś wywodzi, że od biennium, alias od dwoch lat nazywaią się.
Investis Puer, toiest bezwąsy, że non vestitam ma faciem włosami; Apuleiusz go lepièy zowie Imberbem.
Bellum y Praelium, nie iest iedno, bo bellum: iest
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 58
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
multi periere duobus, Quorum Laus Celebris, Marte Togaque fuit. Hi quoque nunc variis Fortunae casibus Anni Subiiciunt multos exitiumque ferunt.
70. Accedant alii septem, Mors dura vocabit Ad tumulum fesos decrepitosque SENES.
Co samo genuine Ojczysta moja tak decantat Muza.
7. NIEMOWLE gdy zakończy siedm lat swych Dziecinnych, Zęby się wyrzynają, dla ust mur niewinnych,
14. Jeżeli BÓG lat siedm drugich; jemuż żyć pozwoli. Jest MŁODZIĄ, i moc płodu w nim rośnie powoli.
21. MŁODZIANEM potym będzie siedm lat mając trzecie, Z jednej mu broda wargi, z drugiej wąs się plecie,
28. Dotych siedm przydawszy tyleż,
multi periere duobus, Quorum Laus Celebris, Marte Togaque fuit. Hi quoque nunc variis Fortunae casibus Anni Subiiciunt multos exitiumque ferunt.
70. Accedant alii septem, Mors dura vocabit Ad tumulum fesos decrepitosque SENES.
Co samo genuine Oyczysta moia ták decantat Muza.
7. NIEMOWLE gdy zakończy siedm lat swych Dziecinnych, Zęby się wyrzynaią, dla ust mur niewinnych,
14. Ieżeli BOG lat siedm drugich; iemuż żyć pozwoli. Iest MŁODZIĄ, y moc płodu w nim rośnie powoli.
21. MŁODZIANEM potym będżie siedm lat maiąc trzecie, Z iedney mu broda wargi, z drugiey wąs się plecie,
28. Dotych siedm przydawszy tyleż,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 181
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Zmii ukąszeni, bez bólu umierają; dlatego i Kleopatra Królowa ostatnia Egipska, ten rodzaj trucizny, w zgładzeniu siebie z świata nad inne preferowała. Tyeże Zmii Vipera inaczej zwanej przypisują, że pod balsamowym drzewkiem (Teste Pausania) jad traci: Perdit ob pabula virus. Pijąc, jad swój zostawuje,płód jej z żywota wyrzyna się, Matkę zabijając in talionem, bo ona samca in coitu ukąszeniem głowy zabija, jako Symbolista napisał: Dum parit, perit. Bodynus jednak dociekł w tym falsitatem, i inni. Na ukąszenie jej najlepsze z niejże samej remedium, idącej na Driakiew. Józef Jezuita pisze z Brazylii Roku 1560, że tam ukąszenie
Zmii ukąsżeni, bez bolu umieraią; dlatego y Kleopatra Krolowa ostatnia Egypska, ten rodzay trucizny, w zgładzeniu siebie z świata nad inne preferowała. Tyeże Zmii Vipera inaczey zwaney przypisuią, że pod balsamowym drzewkiem (Teste Pausania) iad traci: Perdit ob pabula virus. Piiąc, iad swoy zostawuie,płod iey z żywota wyrzyna się, Matkę zabiiaiąc in talionem, bo ona samca in coitu ukąszeniem głowy zabiia, iako Symbolista napisał: Dum parit, perit. Bodinus iednak dociekł w tym falsitatem, y inni. Na ukąszenie iey naylepsże z nieyże samey remedium, idącey na Dryakiew. Iozef Iezuita pisze z Brazylii Roku 1560, że tam ukąszenie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 602
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Chrysofris nazwana Ryba, tojest Złotnik, od złotego koloru, która na Nowiu Księżyca koloru białego, na schodzie czarnego nabiera.
ACUS Igielnica Ryba dziwnie twardą ma na sobie łuskę, jajca niesie, według Hyppolita Salwiana, które nosi pod wnętrznościami swemi na miejscu od natury naznaczonym, ale to pewniej, że się o Rybach osobliwych
wyrzyna płód z żywota jej. Złowić ją cięszko, bo sieć ostremi przecina skrzelami, albo grzbietem.
AQUILA ORZEŁ Ryba, ogona swego piórem i Rybom i człekowi fatalna, raniwszy, według Hyppolita, Salwiana.
AROTANUS, Ryba rzeki Arotan na Insule Zeilan, która się złowić dopuszcza, ale Rybołowca w febrę wprowadza czyęszką poty trapiącą
Chrysophris nazwana Ryba, toiest Złotnik, od złotego koloru, ktora na Nowiu Xiężyca koloru białego, na schodzie czarnego nabiera.
ACUS Igielnica Ryba dziwnie twardą ma na sobie łuskę, iayca niesie, według Hyppolita Salwiana, ktore nosi pod wnętrznościami swemi na mieyscu od natury naznaczonym, ale to pewniey, że się o Rybach osobliwych
wyrzyna płod z żywota iey. Złowić ią cięsżko, bo sieć ostremi przecina skrzelami, albo grzbietem.
AQUILA ORZEŁ Ryba, ogona swego piorem y Rybom y człekowi fatalna, raniwszy, według Hyppolita, Salwiana.
AROTANUS, Ryba rzeki Arotan na Insule Zeilan, ktora się złowić dopuszcza, ale Rybołowca w febrę wprowadza czięsżką poty trapiącą
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 623
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
nowy może być Hereziarcha i Fałszerz, opuściwszy, albo przydawszy, albo słowo za słowo położywszy; a Księgi drukowane są bez erroru, bo idą ad Censuram.
8. Wody święconej nie mają w poszanowaniu, owszem jak diabeł, tak i oni wody takowej wzdrygają się. Jeśliby zaś na suknię kropla padla, to miejsce wyrzynają. A przecię Aquae Benedictae usus w Kościele Bożym star- Herezje Chrześcijańskie
szym. niż broda Filipa inwentora tej Sekty, i niżeli Wiara jego. Bo jeszcze Z. Aleksander Papież Ro ku 119 żyjący o niej napisał: Aquam sale conspersam, sane benedicimus, ut eâ cuncti apersi purificentur, et Sanctificentur. I w Starym Testamencie
nowy moźe bydź Hereziarcha y Fałszerz, opuściwszy, albo przydawszy, albo słowo za słowo położywszy; á Księgi drukowane są bez erroru, bo idą ad Censuram.
8. Wody święconey nie maią w poszanowaniu, owszem iak diabeł, tak y oni wody takowey wzdrygaią się. Ieśliby zaś na suknię kropla padla, to mieysce wyrzynaią. A przecię Aquae Benedictae usus w Kosciele Bożym star- Herezye Chrześciańskie
szym. niż broda Filippa inwentora tey Sekty, y niżeli Wiara iego. Bo ieszcze S. Alexander Papież Ro ku 119 żyiący o niey napisał: Aquam sale conspersam, sane benedicimus, ut eâ cuncti apersi purificentur, et Sanctificentur. Y w Starym Testamencie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1119
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Król Karol IX obieżdzajac Zamki swe, był ciekawy widzieć go, i dał posag Córce jego i jemu opatrzenie. Tamże Panna jedna Ojca zranionego, z między trupów na plecach do domu zaniosła w oczach Heretyków, i ten do zdrowia przyszedł. Apemenscy Heretycy 200 Katolików w dzień Świąteczny napadłszy, wybili. Z wnętrzności nięwiast dzieci wyrzynali, o kamienie Geografia Generalna i partykularna
rozbijając. W Waskonii, albo Gaskonii Kraju Francuskim u Z Makariusza Katolików żywo grzebli. Na 5 tysięcy Kapłanów w obu rozruchach nabili, drugich żywo łupili do dnia 8 żyjących, ale szalejących z bólu; innych u Oryficjów dział wielkich wieszali, wystrzelaniem na kawałki rozrywali, za gardła na
Krol Károl IX obieżdzaiac Zamki swe, był ciekawy widzieć go, y dał posag Corce iego y iemu opátrzenie. Tamże Panna iedna Oyca zránionego, z między trupow ná plecach do domu zaniosła w oczach Heretykow, y ten do zdrowia przyszedł. Apemenscy Heretycy 200 Kátolikow w dzień Swiąteczny napadłszy, wybili. Z wnętrzności nięwiast dzieci wyrzynali, o kamienie Geografia Generalna y partykularna
rozbiiaiąc. W Wáskonii, albo Gaskonii Kraiu Francuzkim u S Makáryusza Katolikow żywo grzebli. Na 5 tysięcy Kapłanow w obu rozruchách nabili, drugich żywo łupili do dnia 8 żyiących, ale szaleiących z bolu; innych u Orificiow dział wielkich wieszáli, wystrzelaniem na kawałki rozrywali, zá gardła na
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 198
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
. A wystawisz dość do rzeczy? choć malarstwa tak dalece umieć nie będziesz. A nad to/ wystawisz ile ich mieć zechcesz/ a jednakowych/ że jeden drugiego nie chybi. Cała prawie trudność w tym jest/ abyś miał/ albo wyrobił sobie formę choć z gruba/ którać nieco czasu zmitręży. Wszakże potrosze wyrzynając/ i tej końca dojdziesz; a na zawsze służyć ci będzie. Na jednychże tarcicach z jednie strony jednę/ a z drugiej drugą formę mieć możesz/ abyś miał odmienne szpalery. Możesz jednej strony część tak wyrobić/ aby się z drugą drugiej części zgodziła; i trzeci albo czwarty odmienny szpaler uczyniła, wiem
. A wystawisz dość do rzeczy? choć málárstwá ták dalece umieć nie będźiesz. A nád to/ wystáwisz ile ich mieć zechcesz/ a iednákowych/ że ieden drugiego nie chybi. Cáła práwie trudność w tym iest/ abyś miał/ álbo wyrobił sobie formę choć z grubá/ ktorać nieco czásu zmitręży. Wszakże potrosze wyrzynáiąc/ i tey końcá doydźiesz; á ná záwsze służyć ći będzie. Na iednychże tárćicach z iednye strony iednę/ á z drugiey drugą formę mieć możesz/ ábyś miáł odmienne szpalery. Możesz iedney strony część ták wyrobić/ áby się z drugą drugiey częśći zgodźiła; i trzeći álbo czwarty odmienny szpaler uczyniłá, wiem
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 92
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
