Lecz więcej zażyli
Nędze i niedostatku/ i zimna/ i głodu/ Zapomniawszy domowych wczasów/ snać i rodu.
Nieprzyjaciół Moskiewskich zdrajców swoich/ mężnie Gromiąc/ bijąc/ i znosząc przeważnie/ potężnie
Przez wszystko oblężenie/ i przez wszytkie czasy Szturmowania i walki/ i dziwne niewczasy.
Przeszłych niewspominając dzielności i sprawy: Kto wysłowi/ opisze/ krwią nabyte sławy?
Świat widzi/ i niebiosa wysokie zeznają: A te moje Kameny niech winy nie mają.
O przesławni Rycerze nie mojej to siły Pisać/ jakie tam męstwo i potyczki były.
I samby tu Homerus niesprostał/ co Troje Walki przeważne pisał : ażby Muzy moje
Twardą skałę przebiły
Lecz więcey záżyli
Nędze y niedostátku/ y źimná/ y głodu/ Zápomniawszy domowych wczásow/ snać y rodu.
Nieprzyiaćioł Moskiewskich zdráycow swoich/ mężnie Gromiąc/ biiąc/ y znosząc przeważnie/ potężnie
Przez wszystko oblężenie/ y przez wszytkie czásy Szturmowánia y walki/ y dźiwne niewczásy.
Przeszłych niewspomináiąc dźielnośći y spráwy: Kto wysłowi/ opisze/ krwią nábyte sławy?
Swiát widźi/ y niebiosá wysokie zeznáią: A te moie Kámeny niech winy nie máią.
O przesławni Rycerze nie moiey to śiły Pisáć/ iákie tám męstwo y potyczki były.
Y samby tu Homerus niesprostał/ co Troie Walki przeważne pisał : áżby Muzy moie
Twárdą skáłę przebiły
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: Aij
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, który optimus divisque simillimus princepsnajlepszy i najpodobniejszy bogom władca namiestniczą po samym Bogu władzą, mądrością i klemencją rządzisz polskiego świata machinę.
Ale któż może dostatecznie w tym generalnym z jak najgorętszą chęcią pragnieniu adorowania WKrMci cuius nec corda decorem, nec laudem vox ulla capitktórego chwały ani serca nie ogarną, ani język żaden nie wysłowi powinne wyrazić dziękczynienia, że pod najszczęśliwszym WKrMci panowaniem przez nieprzerwaną świętej sprawiedliwości we wszelkich subseliach administracją redeunt saturnia regna cumque fide pietas caelo dimittitur altowracają wieki złote i z wysokiego nieba spływa na ziemię rzetelność i sprawiedliwość, I jeżeli przy uniwersalnym pokoju i kwitnącej in curiis patrumw senacie sprawiedliwości Rzym Oktawiusza swego in terris positum credidit
, który optimus divisque simillimus princepsnajlepszy i najpodobniejszy bogom władca namiestniczą po samym Bogu władzą, mądrością i klemencją rządzisz polskiego świata machinę.
Ale któż może dostatecznie w tym generalnym z jak najgorętszą chęcią pragnieniu adorowania WKrMci cuius nec corda decorem, nec laudem vox ulla capitktórego chwały ani serca nie ogarną, ani język żaden nie wysłowi powinne wyrazić dziękczynienia, że pod najszczęśliwszym WKrMci panowaniem przez nieprzerwaną świętej sprawiedliwości we wszelkich subseliach administracją redeunt saturnia regna cumque fide pietas caelo dimittitur altowracają wieki złote i z wysokiego nieba spływa na ziemię rzetelność i sprawiedliwość, I jeżeli przy uniwersalnym pokoju i kwitnącej in curiis patrumw senacie sprawiedliwości Rzym Oktawiusza swego in terris positum credidit
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 225
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
! hardo sprzeczne Nader bezpieczne w Obradach głosy.
Teć to hałasy Wydały z czasy Polskę na stoły.
Byłyby były Silniejsze żyły w Orle i skrzydła,
Gdyby nie taka, Oskubła Ptaka Różność obrzydła.
Aleć daremna, Wszak nieprzyjemna Prawda wzrokowi.
Bo w oczy kole. REFLEKsja.
Gdy kto ze w smole Leżysz wysłowi: Regress do próżności światowej pochodzącej z nie zgodnych obrad Polskich.
Więc gdy w zadatku, Mam o niestatku Rzecz, w moim pieniu,
Już mi ta różność W polsce i próżność, Nie w podziwieniu.
Boć na tym stoi Świat, że gdy broi, I niestatkuje,
W Jego się dziwie Próżność prawdziwie
! hárdo sprzeczne Nader bespieczne w Obrádách głosy.
Teć to háłásy Wydáły z czásy Polskę ná stoły.
Byłyby były Silnieysze żyły w Orle y skrzydłá,
Gdyby nie táka, Oskubłá Ptaká Rożność obrzydła.
Aleć dáremna, Wszák nieprzyięmna Prawdá wzrokowi.
Bo w oczy kole. REFLEXYA.
Gdy kto ze w smole Leżysz wysłowi: Regress do prożnośći swiatowey pochodzącey z nie zgodnych obrád Polskich.
Więc gdy w zadátku, Mam o niestátku Rzecz, w moim pieniu,
Iuż mi tá rożność W polszcze y prożność, Nie w podźiwieniu.
Boć ná tym stoi Swiát, że gdy broi, Y niestatkuie,
W Iego się dźiwie Prożność prawdźiwie
Skrót tekstu: JunRef
Strona: 29
Tytuł:
Refleksje duchowne na mądry króla Salomona sentyment
Autor:
Mikołaj Karol Juniewicz
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
okazał. Tu by mi właśnie przyszło o pokorze tego cnego Książęcia nieco natracić/ gdybym nie wiedział/ iż pożycia Książęcia tego Historicũ genere est encomiastẽ esse. Oddaliwszy na stronę pokorę/ same one legacie imieniem Rzeczypos: imieniem Najaśniejszego Monarchy i Pana a Pana Naszego Miłościwego w cudze i dalekie strony podjęte/ a kto językiem wysłowi? Nie z parą i wiatrem słów/ tę legacie niknąć będą; ale same pograniczne strony/ będą w swych Kronikach/ i dziełach wspominać/ że takowego Posła w swych stronach miewały: którego osoby Książęcej napatrzyć się/ wymowy nasłuchać się/ powagi animuszu Polskiego wydziwić się nie mogły. Wiadome tego cnego Książęcia i w pokoju
okázał. Tu by mi właśnie przyszło o pokorze tego cnego Kśiążęćiá nieco natraćić/ gdybym nie wiedźiał/ iż pożyćia Xiążęćiá te^o^ Historicũ genere est encomiastẽ esse. Oddaliwszy ná stronę pokorę/ sáme one legácie imieniem Rzeczypos: imieniem Náiaśnieyszego Monarchy y Páná á Páná Nászego Miłośćiwe^o^ w cudze y dálekie strony podięte/ á kto ięzykiem wysłowi? Nie z párą y wiatrem słow/ tę legácie niknąć będą; ále sáme pográniczne strony/ będą w swych Kronikách/ y dźiełách wspomináć/ że tákowego Posłá w swych stronách miewáły: ktorego osoby Xiążęcey nápátrzyć się/ wymowy nasłucháć się/ powagi ánimuszu Polskiego wydźiwić się nie mogły. Wiádome tego cnego Xiążęćiá y w pokoiu
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 114
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
in pace quã in bello clarus: nim mu jeszcze nie duża siła broni na szyjach nieprzyjacielskich tępić nie do puszczyła: w Akademiach rozum zaostrzywszy/ do dworu Najaśniejszego Majestatu pomknął: gdzie z jaką się kontentacią i aprobacią pańską/ z jaką u wszytkich pochwałą/ z jaką domostwa swego ozdobą stanął: a kto dostatecznie wymówi i wysłowi? tak cnotą swoją żył/ która się na twarzy jego przebijała/ że wszytkich oczy na się obracał. Tam skoro od tej się posługi uwolnił/ udał się na posługę Rzeczypospolitej do wojska Kwarcianego. Widzieć tam było nieustraszone męstwo/ pałała z oczu przeciw nieprzyjacielowi surowość na sercu/ i animuszu. Przebijała się odwaga. Albowiem
in pace quã in bello clarus: nim mu ieszcze nie duża śiłá broni ná szyiach nieprzyiaćielskich tępić nie do puscziłá: w Akádemiach rozum záostrzywszy/ do dworu Naiáśńieyszego Máiestátu pomknął: gdźie z iáką śię kontentácią y approbácią pańską/ z iáką v wszytkich pochwałą/ z iáką domostwá swego ozdobą stanął: á kto dostátecznie wymowi y wysłowi? tak cnotą swoią żył/ ktorá śię ná twarzy iego przebiiáła/ że wszytkich oczy ná śię obracał. Tam skoro od tey śię posługi vwolnił/ vdał śię ná posługę Rzeczypospolitey do woyská Kwarćiánego. Widzieć tam było nieustrászone męstwo/ pałáłá z oczu przećiw nieprzyiaćielowi surowość ná sercu/ y ánimuszu. Przebiiáłá śię odwaga. Albowiem
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 264
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
Żydowie, Bo u za niewymowne dobrodziejstwa jego dziękują. II. Proszą żeby się zbawieniem jego ucieszyć mogli. III. Swoje, i przodków swoich występki, w Egipcie, na puszczy i w ziemi Chananejskiej popełnione wyznawają. 1
. Hallelujah. WYsławiajcie PAna/ abowiem dobry: abowiem na wieki miłosierdzie jego. 2. Któż wysłowi niezmierną moc PAńską/ a wypowie wszystkę chwałę jego. 3. Błogosławieni/ którzy strzegą sądu: a czynią sprawiedliwość na każdy czas. 4. PAmiętaj na mię PANIE/ dla miłości ku ludowi swemu. Nawiedźże mię zbawieniem swoim: 5. Abych używał dobrego z wybranymi twoimi/ a weselił się w radości narodu
Zydowie, Bo u zá niewymowne dobrodźiejstwa jego dźiękują. II. Proszą żeby śię zbawieniem jego ućieszyć mogli. III. Swoje, y przodkow swojich występki, w Egipćie, ná puszczy y w źiemi Chanánejskiey popełnione wyznawają. 1
. Hállelujah. WYsławiajćie PAná/ ábowiem dobry: ábowiem ná wieki miłośierdźie jego. 2. Ktoż wysłowi niezmierną moc PAńską/ á wypowie wszystkę chwałę jego. 3. Błogosłáwieni/ ktorzy strzegą sądu: á cżynią spráwiedliwość ná káżdy czás. 4. PAmiętaj ná mię PANIE/ dla miłośći ku ludowi swemu. Náwiedźże mię zbáwieniem swojim: 5. Abych używał dobrego z wybránymi twojimi/ á weselił śię w rádośći narodu
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 604
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ od szatańskich niewolników/ od wiecznego potępienia synów. Cierpisz od tych/ za których cierpisz; za tych krew twoję drogą lejesz/ od których ją ręku lejesz. Umierasz za zbawienie tych/ od których okrucieństwa umierasz. Część wtóra/ Ćwiczenie 28.
6. A któż się takim dziwom wydziwi? któż te cuda dostatecznie wysłowi? kto takie niepojętości pojmie i zrozumie?
7. O JEzu cudowny miłośniku/ cudowny Odkupicielu/ cudowny Zbawicielu/ napełni mnie i ze mną wszytkich odkupionych od ciebie dziwnym miłowaniem/ i miłosnym dziwowaniem niepojętej miłości twojej/ niewysłowionej dobroci twojej/ nie wydziwionej męki i śmierci twojej.
Daj nam Panie co każesz/ a każ co
/ od szátáńskich niewolnikow/ od wiecznego potępienia synow. Cierpisz od tych/ zá ktorych ćierpisz; zá tych krew twoię drogą leiesz/ od ktorych ią ręku leiesz. Vmierasz zá zbáwienie tych/ od ktorych okrućieństwá vmierász. Część wtora/ Cwiczenie 28.
6. A ktoż się tákim dźiwom wydźiwi? ktoż te cudá dostatecznie wysłowi? kto tákie niepoiętośći poymie i zrozumie?
7. O IEzu cudowny miłośniku/ cudowny Odkupićielu/ cudowny Zbáwićielu/ nápełni mnie i ze mną wszytkich odkupionych od ćiebie dźiwnym miłowániem/ i miłosnym dźiwowániem niepoiętey miłośći twoiey/ niewysłowioney dobroći twoiey/ nie wydźiwioney męki i śmierći twoiey.
Day nam Pánie co każesz/ á każ co
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 233
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
/ i JEzusowa ku tobie/ która do takiego za twe zbawienie postępku onego przywiodła/ wlejesz się i wmieszasz jako kroplę jaką wosku w-tento przepaścisty a nijako niezbrodzonej miłości zapał/ i tam stopniawszy zniszczejesz/ od JEzusowej miłości pożaru.
2. Nadziwniejszy miłośniku narodu ludzkiego Chryste JEzu/ i któryż abo umysł pojmie/ abo język wysłowi/ to niewypowiedziane dzieło miłości twojej/ przeciwko nam grzesznikom i nędznikom/ a żadnego zgoła politowania/ ani miłowania niskąd niegodnym/ któraż wzdy wielkość zmierzy ten niezmierny eksces i bujny zbytek miłości twojej? i którez serce stworżone zdumieniem ogarnie/ niepojętą i niedościgłą radę i sprawę twoję/ około zbawienia naszego? i któraz istota stworzona
/ i IEzusowá ku tobie/ ktora do takiego zá twe zbáwienie postępku onego przywiodłá/ wleiesz się i wmieszasz iáko kroplę iáką wosku w-tento przepáśćisty á niiáko niezbrodzoney miłośći zapáł/ i tám stopniawszy zniszczeiesz/ od IEzusowey miłośći pożaru.
2. Nadźiwnieyszy miłośniku narodu ludzkiego Chryste IEzu/ i ktoryż ábo vmysł poymie/ ábo ięzyk wysłowi/ to niewypowiedziáne dźieło miłośći twoiey/ przećiwko nam grzesznikom i nędznikom/ á zadnego zgołá politowánia/ áni miłowánia niskąd niegodnym/ ktoraż wzdy wielkość zmierzy ten niezmierny exces i buyny zbytek miłośći twoiey? i ktorez serce stworżone zdumięniem ogárnie/ niepoiętą i niedośćigłą rádę i spráwę twoię/ około zbáwienia nászego? i ktoraz istotá stworzona
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 242
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
