rectè et cum fructu orare, prius oportet te esse templum DEI: mówi Augustyn Z. Jeśli się chcesz prawie i z pożytkiem modlić/ musisz pierwej Kościołem Bożym być. Żeby Bóg przy ludziach takich/ co winem/ gorzałką/ piwem/ tabaką/ etc. trącą albo raczej śmierdzą/ miał przebywać/ i modlitwy ich wysłuchawać/ pobożny Krześcianin o tym wątpi: ponieważ Bóg nie mieszka i mieszkać nie chce w ciele grzechowi poddanym. Sap. I. v. 4.
Kto ma wolą więcej o tym wiedzieć: niech sobie czyta to/ co się przy pierwszym mówiło przykazaniu.
(4.) Pijaństwo pobudza człowieka do wszystkich występków. I
rectè et cum fructu orare, prius oportet te esse templum DEI: mowi Augustyn S. Jeśli śię chcesz práwie y z pożytkiem modlić/ muśisz pierwey Kośćiołem Bożym bydź. Zeby Bog przy ludźiách tákich/ co winem/ gorzałką/ piwem/ tábáką/ etc. trącą álbo ráczey śmierdzą/ miał przebywáć/ y modlitwy ich wysłuchawáć/ pobożny Krześćiánin o tym wątpi: ponieważ Bog nie mieszka y mieszkáć nie chce w ćiele grzechowi poddánym. Sap. I. v. 4.
Kto ma wolą więcey o tym wiedźieć: niech sobie czyta to/ co śię przy pierwszym mowiło przykazániu.
(4.) Pijáństwo pobudza człowieká do wszystkich występkow. Y
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 29.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
ludźmi/ a za powstaniem wielkiej nawałności/ ci to żeglarze jęli wzywać na ratunek Bogów: tak rzekł do nich: Ja radzę milczcie: by zaś Bogowie nie usłyszeli że tędy żeglujecie. Rozumiał Mędrzec/ iż prośby niezbożników/ więcej Boga ku gniewu niżli ku litości pobudzają: gdyż Bóg tych którzy leżą w grzechu/ nie wysłuchawa.
Tenże/ gdy go jeden człowiek niezbożny pytał/ coby była zbożność/ niechciał mu nic odpowiedzieć: a gdy się pytał przyczyny: przeczby go milczeniem odprawował. Bias rzekł: Dla tegoć na pytanie nic nie odpowiadam: że się o tym pytasz/ co do ciebie namniej nie należy. Nie każdemu
ludźmi/ á zá powstániem wielkiey nawáłnośći/ ći to żeglarze ięli wzywáć ná rátunek Bogow: ták rzekł do nich: Ia rádzę milcżćie: by záś Bogowie nie vsłyszeli że tędy żegluiećie. Rozumiał Mędrzec/ iż prośby niezbożnikow/ więcey Bogá ku gniewu niżli ku litośći pobudzáią: gdyż Bog tych ktorzy leżą w grzechu/ nie wysłuchawa.
Tenże/ gdy go ieden cżłowiek niezbożny pytał/ coby byłá zbożność/ niechćiał mu nic odpowiedźieć: á gdy się pytał przycżyny: przecżby go milcżeniem odpráwował. Biás rzekł: Dla tegoć ná pytánie nic nie odpowiádam: że się o tym pytasz/ co do ćiebie namniey nie należy. Nie káżdemu
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 49
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
odprawuj. Plautus.
(2.) Wiele ich jest miedzy Osobami Pańskiemi i Szlacheckiemi/ co się modlą sine poenitentiâ, bez pokuty; w zbrodniach sprosnych żyją/ a za nie nie pokutują. Zaczym też/ chociaj się modłą/ wysłuchani być nie mogą/ jako Duch Pański mówi: Bóg Grzeszników (niepokutujących) nie wysłuchawa. Gdy rozciągniecie ręce swoje/ woła sam Bóg na Grzeszniku/ zakryję oczy od was/ także gdy będziecie przedłużać modlitwy swoje nie wysłucham. Abowiem ręce wasze są krwią napełnione. Joh. 9. V. 31. Esa. I. V. 15. seq. Chryzostom.
Na co poglądając Chryzostom Z. dobrze
odpráwuy. Plautus.
(2.) Wiele ich iest miedzy Osobámi Páńskiemi y Szlácheckiemi/ co śię modlą sine poenitentiâ, bez pokuty; w zbrodniách sprosnych żyią/ á zá nie nie pokutuią. Záczym też/ choćiay śię modłą/ wysłucháni bydź nie mogą/ iáko Duch Páński mowi: Bog Grzesznikow (niepokutuiących) nie wysłuchawa. Gdy rozćiągniećie ręce swoie/ woła sam Bog ná Grzeszniku/ zákryię oczy od was/ tákże gdy będźiećie przedłużáć modlitwy swoie nie wysłucham. Abowiem ręce wásze są krwią nápełnione. Ioh. 9. V. 31. Esa. I. V. 15. seq. Chrysostom.
Ná co poglądáiąc CHRYSOSTOM S. dobrze
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Fiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
Ty inny Krześcianinie Bluźnierzem/ Słowa Bożegoj Sakramentów Z. Wzgardzicielem/ Epikurem/ Cudzołożnikiem/ Wszetecznikiem (Nałożnikiem) Tyranem/ Okrutnikiem/ albo jakim innym haniebnym Grzesznikiem/ który w rozmaitych swowolnych występkach bez wstydu i bojaźni Bożej żyjesz; wiedzże iż/ lubo się Bogu modlisz/ wysłuchan być nie możesz; gdyż Bóg tych nie wysłuchawa/ którzy się grzechami sprosnymi mażą/ jako Prorok Z. mówi: Nieprawości wasze rozdzieliły miedzy wami i Bogiem waszym: a grzechy wasze zakryły oblicze jego przed wami/ aby nie wysłuchał. Esa. 59. u. 2. Psal. 66. u. 18.
W tych słowiech słuszycie że grzechy i niezbożne przewrotne
Ty inny Krześćiáninie Bluźnierzem/ Słowá Bożegoy Sákrámentow S. Wzgárdźićielem/ Epikurem/ Cudzołożnikiem/ Wszetecznikiem (Nałożnikiem) Tyránem/ Okrutnikiem/ álbo iákim innym hániebnym Grzesznikiem/ ktory w rozmáitych swowolnych występkach bez wstydu y boiáźni Bożey żyiesz; wiedzże iż/ lubo śie Bogu modlisz/ wysłuchan bydź nie możesz; gdyż Bog tych nie wysłuchawa/ ktorzy śię grzechámi sprosnymi máżą/ iáko Prorok S. mowi: Niepráwośći wásze rozdźieliły miedzy wámi y Bogiem wászym: á grzechy wásze zákryły oblicze iego przed wámi/ áby nie wysłuchał. Esa. 59. v. 2. Psal. 66. v. 18.
W tych słowiech słuszyćie że grzechy y niezbożne przewrotne
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Fiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
. mówi: Nieprawości wasze rozdzieliły miedzy wami i Bogiem waszym: a grzechy wasze zakryły oblicze jego przed wami/ aby nie wysłuchał. Esa. 59. u. 2. Psal. 66. u. 18.
W tych słowiech słuszycie że grzechy i niezbożne przewrotne Sprawy wasze są tego przyczyną/ że Bóg modlitew waszych wysłuchawać nie chce; co dobrze wiedział Dawid Król/ który w jednym Psalmie swoim tak mówi: Bym był myślił co złego/ nie wysłuchałby mię był Pan, Jeśliż Bóg człowieka nie wysłuchawa/ kiedy co złego w sercu myśli/ a jakożby go miał wysłuchać/ kiedy co złego czyni? Tit. 2.
. mowi: Niepráwośći wásze rozdźieliły miedzy wámi y Bogiem wászym: á grzechy wásze zákryły oblicze iego przed wámi/ áby nie wysłuchał. Esa. 59. v. 2. Psal. 66. v. 18.
W tych słowiech słuszyćie że grzechy y niezbożne przewrotne Spráwy wásze są tego przyczyną/ że Bog modlitew wászych wysłuchawáć nie chce; co dobrze wiedźiał Dáwid Krol/ ktory w iednym Psálmie swoim ták mowi: Bym był myślił co złego/ nie wysluchałby mię był Pan, Ieśliż Bog człowieká nie wysłuchawa/ kiedy co złego w sercu myśli/ á iákożby go miał wysłucháć/ kiedy co złego czyni? Tit. 2.
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Fiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
u. 18.
W tych słowiech słuszycie że grzechy i niezbożne przewrotne Sprawy wasze są tego przyczyną/ że Bóg modlitew waszych wysłuchawać nie chce; co dobrze wiedział Dawid Król/ który w jednym Psalmie swoim tak mówi: Bym był myślił co złego/ nie wysłuchałby mię był Pan, Jeśliż Bóg człowieka nie wysłuchawa/ kiedy co złego w sercu myśli/ a jakożby go miał wysłuchać/ kiedy co złego czyni? Tit. 2. u. 12.
Chcecieli tedy od Boga/ gdy mu się modlicie/ wysłuchani być: więc grzechom sprosnym służbę wypowiadajcie a swowolnie nie grzeszcie: ale ile można/ pobożnie na tym świecie żytcie
v. 18.
W tych słowiech słuszyćie że grzechy y niezbożne przewrotne Spráwy wásze są tego przyczyną/ że Bog modlitew wászych wysłuchawáć nie chce; co dobrze wiedźiał Dáwid Krol/ ktory w iednym Psálmie swoim ták mowi: Bym był myślił co złego/ nie wysluchałby mię był Pan, Ieśliż Bog człowieká nie wysłuchawa/ kiedy co złego w sercu myśli/ á iákożby go miał wysłucháć/ kiedy co złego czyni? Tit. 2. v. 12.
Chcećieli tedy od Bogá/ gdy mu się modlićie/ wyslucháni bydź: więc grzechom sprosnym służbę wypowiádayćie á swowolnie nie grzeszcie: ále ile można/ pobożnie ná tym świećie żytćie
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Fiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
i krzywdę upatrujesz/ abyś im odpłacił ręką twą: na ciebieć się spuścił ubogi: Tyś jest pomocnikiem sirotce. 15 Potrzyj ramię niepobożnego/ i złośnika: dowiaduj się o jego niezbożności/ aż go nie stanie. 16 PAN jest Królem na wieki wieczne: ale narodowie zginą z ziemie jego. 17 Ządości pokornych wysłuchawasz/ PANIE: utwirdzasz serca ich: nachylasz ku nim ucha twojego. 18 Abyś sąd uczynił sirocie i chudzinie: aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi. PSALM XI. I. Przymawia tym, co się z nadzieje jego naśmiewali, II. Cieszy się że Bóg wszytko widzi, który swoich doświadcza i
y krzywdę upátrujesz/ ábyś im odpłáćił ręką twą: ná ćiebieć śię spuśćił ubogi: Tyś jest pomocnikiem śirotce. 15 Potrzyj rámię niepobożnego/ y złośniká: dowiaduj śię o jego niezbożnośći/ aż go nie stánie. 16 PAN jest Krolem ná wieki wiecżne: ále narodowie zginą z źiemie jego. 17 Ządośći pokornych wysłuchawasz/ PANIE: utwirdzasz sercá ich: náchylasz ku nim ucha twojego. 18 Abyś sąd ucżynił śiroćie y chudźinie: áby go więcej nie trapił cżłowiek śmiertelny ná źiemi. PSALM XI. I. Przymawia tym, co się z nádźieje jego násmiewáli, II. Cieszy śię że Bog wszytko widźi, ktory swojich doświadcza y
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 556
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nocy: doświadczyłeś mię ogniem/ aleś nic nie znalazł: myśli moje nie uprzedzają ust moich. 4 Co się tknie spraw ludzkich/ według słowa ust twoich: chroniłem się drogi okrutnika. 5 Zatrzymawaj kroki moje na drogach twych: aby się nie chwiały nogi moje. 6 Ja cię wzywam/ bo mię wysłuchawasz Boże: Nakłoń ucha twego ku mnie/ wysłuchaj słowa moje. 7 Okaż miłosierdzie twoje ty/ który ochraniasz dufających w tobie/ od tych/ którzy powstawają przeciwko prawicy twojej. 8 Strzeż mię jako źrżenice oka: pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię: 9 Przed twarzą niepobożnych którzy mię niszczą przed nieprzyjacioły duszy mojej/ którzy
nocy: doświadcżyłeś mię ogniem/ aleś nic nie ználazł: myśli moje nie uprzedzáją ust mojich. 4 Co śię tknie spraw ludzkich/ według słowá ust twojich: chroniłem śię drogi okrutniká. 5 Zátrzymawaj kroki moje ná drogách twych: áby śię nie chwiały nogi moje. 6 Ja ćię wzywam/ bo mię wysłuchawasz Boże: Nakłoń ucha twego ku mnie/ wysłuchaj słowá moje. 7 Okaż miłośierdźie twoje ty/ ktory ochraniász dufájących w tobie/ od tych/ ktorzy powstawáją przećiwko práwicy twojey. 8 Strzeż mię jáko źrżenice oká: pod ćieniem skrzydeł twojich ukryj mię: 9 Przed twarzą niepobożnych ktorzy mię niszczą przed nieprzyjaćioły duszy mojey/ ktorzy
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 558
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Odwróć się od złego/ a czyń dobrze: szukaj pokoju/ a ścigaj go. 16. OCzy PAńskie otworzone są na sprawiedliwe: a uszy jego na wołanie ich.17. Ale oblicze PAńskie przeciwko tym/ którzy broją złości: aby wykorzenił z ziemie pamiątkę ich. 18. Wołają sprawiedliwi, a PAN ich wysłuchawa/ i ze wszystkich trudności ich wybawia je. 19. Bliski jest PAn tym/ którzy są skruszonego serca: a utrapione w duchu zachowywa. 20. Wiele złego przychodzi na sprawieliwego: ale z tego wszystkiego wyrywa go PAn. 21. On strzeże wszystkich kości jego/ tak iż i jedna z nich nie skruszy się
. Odwroć śię od złego/ á cżyń dobrze: szukaj pokoju/ á śćigaj go. 16. OCży PAńskie otworzone są ná spráwiedliwe: á vszy jego ná wołánie jich.17. Ale oblicże PAńskie przećiwko tym/ ktorzy broją złośći: áby wykorzenił z źiemie pámiątkę jich. 18. Wołáją spráwiedliwi, á PAN jich wysłuchawa/ y ze wszystkich trudnośći jich wybawia je. 19. Bliski jest PAn tym/ ktorzy są skruszonego sercá: á utrapione w duchu záchowywa. 20. Wiele złego przychodźi ná spráwieliwego: ále z tego wszystkiego wyrywa go PAn. 21. On strzeże wszystkich kośći jego/ tak iż y jedná z nich nie skruszy śię
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 567
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
LXV. Dawid dziękuje Bogu, I. Za dobrodziejstwa duchowie, które całemu Kościołowi pokazuje. II. Za inne uczynności doczesne, którymi lud swój błogosławi. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi/ Psalm i pieśń Dawidowa. 2. TObie przynależy/ o Boże chwała na Syonie: a tobie ślub ma być oddany. 3. Ty wysłuchawasz modlitwy: przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało. 4. Wielkie nieprawości/ które wzięły górę nad nami/ i przestępstwa nasze/ ty oczyszczasz. 5. Błogosławiony kogo ty obierasz/ a przyjmujesz aby mieszkał w sieniach twoich: będziemy nasyceni dobrami domu twego/ w Świątnicy kościoła twego. 6. Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości
LXV. Dawid dźiękuje Bogu, I. Zá dobrodźiejstwa duchowie, ktore całemu Kośćiołowi pokazuje. II. Za inne uczynnośći doczesne, ktorymi lud swoj błogosławi. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi/ Psálm y pieśń Dawidowá. 2. TObie przynáleży/ o Boże chwałá ná Syonie: á tobie ślub ma być oddány. 3. Ty wysłuchawasz modlitwy: przetoż do ćiebie przychodźi wszelkie ćiało. 4. Wielkie niepráwośći/ ktore wźięły gorę nád námi/ y przestępstwá násze/ ty ocżyściasz. 5. Błogosłáwiony kogo ty obierasz/ á przyjmujesz áby mieszkał w śieniách twojich: będźiemy násyceni dobrámi domu twego/ w Swiątnicy kośćioła twego. 6. Przedźiwne rzecży podług spráwiedliwośći
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 582
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
