ludźmi/ a za powstaniem wielkiej nawałności/ ci to żeglarze jęli wzywać na ratunek Bogów: tak rzekł do nich: Ja radzę milczcie: by zaś Bogowie nie usłyszeli że tędy żeglujecie. Rozumiał Mędrzec/ iż prośby niezbożników/ więcej Boga ku gniewu niżli ku litości pobudzają: gdyż Bóg tych którzy leżą w grzechu/ nie wysłuchawa.
Tenże/ gdy go jeden człowiek niezbożny pytał/ coby była zbożność/ niechciał mu nic odpowiedzieć: a gdy się pytał przyczyny: przeczby go milczeniem odprawował. Bias rzekł: Dla tegoć na pytanie nic nie odpowiadam: że się o tym pytasz/ co do ciebie namniej nie należy. Nie każdemu
ludźmi/ á zá powstániem wielkiey nawáłnośći/ ći to żeglarze ięli wzywáć ná rátunek Bogow: ták rzekł do nich: Ia rádzę milcżćie: by záś Bogowie nie vsłyszeli że tędy żegluiećie. Rozumiał Mędrzec/ iż prośby niezbożnikow/ więcey Bogá ku gniewu niżli ku litośći pobudzáią: gdyż Bog tych ktorzy leżą w grzechu/ nie wysłuchawa.
Tenże/ gdy go ieden cżłowiek niezbożny pytał/ coby byłá zbożność/ niechćiał mu nic odpowiedźieć: á gdy się pytał przycżyny: przecżby go milcżeniem odpráwował. Biás rzekł: Dla tegoć ná pytánie nic nie odpowiádam: że się o tym pytasz/ co do ćiebie namniey nie należy. Nie káżdemu
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 49
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
odprawuj. Plautus.
(2.) Wiele ich jest miedzy Osobami Pańskiemi i Szlacheckiemi/ co się modlą sine poenitentiâ, bez pokuty; w zbrodniach sprosnych żyją/ a za nie nie pokutują. Zaczym też/ chociaj się modłą/ wysłuchani być nie mogą/ jako Duch Pański mówi: Bóg Grzeszników (niepokutujących) nie wysłuchawa. Gdy rozciągniecie ręce swoje/ woła sam Bóg na Grzeszniku/ zakryję oczy od was/ także gdy będziecie przedłużać modlitwy swoje nie wysłucham. Abowiem ręce wasze są krwią napełnione. Joh. 9. V. 31. Esa. I. V. 15. seq. Chryzostom.
Na co poglądając Chryzostom Z. dobrze
odpráwuy. Plautus.
(2.) Wiele ich iest miedzy Osobámi Páńskiemi y Szlácheckiemi/ co śię modlą sine poenitentiâ, bez pokuty; w zbrodniách sprosnych żyią/ á zá nie nie pokutuią. Záczym też/ choćiay śię modłą/ wysłucháni bydź nie mogą/ iáko Duch Páński mowi: Bog Grzesznikow (niepokutuiących) nie wysłuchawa. Gdy rozćiągniećie ręce swoie/ woła sam Bog ná Grzeszniku/ zákryię oczy od was/ tákże gdy będźiećie przedłużáć modlitwy swoie nie wysłucham. Abowiem ręce wásze są krwią nápełnione. Ioh. 9. V. 31. Esa. I. V. 15. seq. Chrysostom.
Ná co poglądáiąc CHRYSOSTOM S. dobrze
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Fiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
Ty inny Krześcianinie Bluźnierzem/ Słowa Bożegoj Sakramentów Z. Wzgardzicielem/ Epikurem/ Cudzołożnikiem/ Wszetecznikiem (Nałożnikiem) Tyranem/ Okrutnikiem/ albo jakim innym haniebnym Grzesznikiem/ który w rozmaitych swowolnych występkach bez wstydu i bojaźni Bożej żyjesz; wiedzże iż/ lubo się Bogu modlisz/ wysłuchan być nie możesz; gdyż Bóg tych nie wysłuchawa/ którzy się grzechami sprosnymi mażą/ jako Prorok Z. mówi: Nieprawości wasze rozdzieliły miedzy wami i Bogiem waszym: a grzechy wasze zakryły oblicze jego przed wami/ aby nie wysłuchał. Esa. 59. u. 2. Psal. 66. u. 18.
W tych słowiech słuszycie że grzechy i niezbożne przewrotne
Ty inny Krześćiáninie Bluźnierzem/ Słowá Bożegoy Sákrámentow S. Wzgárdźićielem/ Epikurem/ Cudzołożnikiem/ Wszetecznikiem (Nałożnikiem) Tyránem/ Okrutnikiem/ álbo iákim innym hániebnym Grzesznikiem/ ktory w rozmáitych swowolnych występkach bez wstydu y boiáźni Bożey żyiesz; wiedzże iż/ lubo śie Bogu modlisz/ wysłuchan bydź nie możesz; gdyż Bog tych nie wysłuchawa/ ktorzy śię grzechámi sprosnymi máżą/ iáko Prorok S. mowi: Niepráwośći wásze rozdźieliły miedzy wámi y Bogiem wászym: á grzechy wásze zákryły oblicze iego przed wámi/ áby nie wysłuchał. Esa. 59. v. 2. Psal. 66. v. 18.
W tych słowiech słuszyćie że grzechy y niezbożne przewrotne
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Fiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
u. 18.
W tych słowiech słuszycie że grzechy i niezbożne przewrotne Sprawy wasze są tego przyczyną/ że Bóg modlitew waszych wysłuchawać nie chce; co dobrze wiedział Dawid Król/ który w jednym Psalmie swoim tak mówi: Bym był myślił co złego/ nie wysłuchałby mię był Pan, Jeśliż Bóg człowieka nie wysłuchawa/ kiedy co złego w sercu myśli/ a jakożby go miał wysłuchać/ kiedy co złego czyni? Tit. 2. u. 12.
Chcecieli tedy od Boga/ gdy mu się modlicie/ wysłuchani być: więc grzechom sprosnym służbę wypowiadajcie a swowolnie nie grzeszcie: ale ile można/ pobożnie na tym świecie żytcie
v. 18.
W tych słowiech słuszyćie że grzechy y niezbożne przewrotne Spráwy wásze są tego przyczyną/ że Bog modlitew wászych wysłuchawáć nie chce; co dobrze wiedźiał Dáwid Krol/ ktory w iednym Psálmie swoim ták mowi: Bym był myślił co złego/ nie wysluchałby mię był Pan, Ieśliż Bog człowieká nie wysłuchawa/ kiedy co złego w sercu myśli/ á iákożby go miał wysłucháć/ kiedy co złego czyni? Tit. 2. v. 12.
Chcećieli tedy od Bogá/ gdy mu się modlićie/ wyslucháni bydź: więc grzechom sprosnym służbę wypowiádayćie á swowolnie nie grzeszcie: ále ile można/ pobożnie ná tym świećie żytćie
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Fiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
. Odwróć się od złego/ a czyń dobrze: szukaj pokoju/ a ścigaj go. 16. OCzy PAńskie otworzone są na sprawiedliwe: a uszy jego na wołanie ich.17. Ale oblicze PAńskie przeciwko tym/ którzy broją złości: aby wykorzenił z ziemie pamiątkę ich. 18. Wołają sprawiedliwi, a PAN ich wysłuchawa/ i ze wszystkich trudności ich wybawia je. 19. Bliski jest PAn tym/ którzy są skruszonego serca: a utrapione w duchu zachowywa. 20. Wiele złego przychodzi na sprawieliwego: ale z tego wszystkiego wyrywa go PAn. 21. On strzeże wszystkich kości jego/ tak iż i jedna z nich nie skruszy się
. Odwroć śię od złego/ á cżyń dobrze: szukaj pokoju/ á śćigaj go. 16. OCży PAńskie otworzone są ná spráwiedliwe: á vszy jego ná wołánie jich.17. Ale oblicże PAńskie przećiwko tym/ ktorzy broją złośći: áby wykorzenił z źiemie pámiątkę jich. 18. Wołáją spráwiedliwi, á PAN jich wysłuchawa/ y ze wszystkich trudnośći jich wybawia je. 19. Bliski jest PAn tym/ ktorzy są skruszonego sercá: á utrapione w duchu záchowywa. 20. Wiele złego przychodźi ná spráwieliwego: ále z tego wszystkiego wyrywa go PAn. 21. On strzeże wszystkich kośći jego/ tak iż y jedná z nich nie skruszy śię
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 567
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Boże na miejscu bezpiecznym postawi mię. 31. Tedy będę chwalił Imię Boże pieśnią: a będę je wielbił z dziękczynieniem. 32. A będzie to przyjemniejsze PAnu/ niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonymi kopytami. 33. To widząc pokorni rozradują się/ szukając Boga: a ożyje serce ich. 34. Iż wysłuchawa PAn ubogich/ a więźniami swymi nie gardzi. 35. NIech go chwalą niebiosa i ziemia: morze/ i wszystko co się w nich rucha. 36. Bogci zaiste zachowa Syon/ i pobuduje miasta Judzkie: i będą tam mieszkać/ a ziemię tę dziedzicznie otrzymają. 37. Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją
Boże ná miejscu bespiecżnym postáwi mię. 31. Tedy będę chwalił Imię Boże pieśnią: á będę je wielbił z dźiękcżynieniem. 32. A będźie to przyjemniejsze PAnu/ niżeli woł álbo ćielec rogáty z rozdźielonymi kopytámi. 33. To widząc pokorni rozrádują śię/ szukájąc Bogá: á ożyje serce ich. 34. Iż wysłuchawa PAn ubogich/ á więźniámi swymi nie gárdźi. 35. NIech go chwalą niebiosá y źiemiá: morze/ y wszystko co śię w nich rucha. 36. Bogći zájiste záchowa Syon/ y pobuduje miástá Judzkie: y będą tám mieszkáć/ á źiemię tę dźiedźicżnie otrzymáją. 37. Tákże y náśienie sług jego dźiedźicżnie ją
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 585
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. 15. BŁogosławiony lud któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud/ którego Bogiem jest PAN. PSALM CXLV. I. Dawid Boga wielbić na wieki obiecawszy, wszystkie wieki pobudza, aby PAna wielbiły, dla cudów zacnych, chwały, królestwa, i miłosierdzia jego. przeciwko ludziom wszystkim, a osobliwie wiernym, których modlityw wysłuchawa, i żądość ich napełnia. 1
. Chwalebna pieśń Dawidowa. WYwyższać cię będę Boże mój/ Królu mój: i błogosławić będę Imieniowi twemu/ na wieki wieków. 2. Na każdy dzień błogosławić cię będę/ a chwalić Imię twoje na wieki wieków. 3. PAn wielki jest i barzo chwalebny: a wielkość jego
. 15. BŁogosłáwiony lud ktoremu śię ták dźieje. Błogosłáwiony lud/ ktorego Bogiem jest PAN. PSALM CXLV. I. Dawid Bogá wielbić ná wieki obiecawszy, wszystkie wieki pobudza, áby PAná wielbiły, dla cudow zacnych, chwały, krolestwá, y miłośierdźia jego. przeciwko ludźiom wszystkim, á osobliwie wiernym, ktorych modlityw wysłuchawa, y żądość ich napełnia. 1
. Chwálebna pieśń Dawidowá. WYwyższáć ćię będę Boże moj/ Krolu moj: y błogosłáwić będę Imieniowi twemu/ ná wieki wiekow. 2. Ná káżdy dźień błogosłáwić ćię będę/ á chwalić Imię twoje ná wieki wiekow. 3. PAn wielki jest y bárzo chwálebny: á wielkość jego
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 622
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
rękę twoję/ a nasycasz wszystko co żywie według upodobania twego. 17. Sprawiedliwy jest PAn we wszystkich drogach swoich: i miłosierny we wszystkich sprawach swoich. 18. BLiski jest PAn wszystkim którzy go wzywają: wszystkim którzy go wzywają w prawdzie. 19. Wolą tych czyni/ którzy się go boją: a wołanie ich wysłuchawa/ i ratuje ich. 20. Strzeże PAn wszystkich/ którzy go miłują: ale wszystkie niepobożne wytraci. 21. Chwałę Pańską wysławiać będą usta moje: a błogosławić będzie wszelkie ciało Imię święte jego/ na wieki wieków. CXLV. Psalmy. CXLVI. CXLVII. PSALM CXLVI. I. Samego siebie do chwaly Bożej
rękę twoję/ á násycasz wszystko co żywie według upodobánia twego. 17. Spráwiedliwy jest PAn we wszystkich drogách swojich: y miłośierny we wszystkich spráwách swojich. 18. BLiski jest PAn wszystkim ktorzy go wzywáją: wszystkim ktorzy go wzywáją w práwdźie. 19. Wolą tych cżyni/ ktorzy śię go boją: á wołánie ich wysłuchawa/ y rátuje ich. 20. Strzeże PAn wszystkich/ ktorzy go miłują: ále wszystkie niepobożne wytráći. 21. Chwałę Pańską wysławiáć będą vstá moje: á błogosłáwić będźie wszelkie ciáło Imię święte jego/ ná wieki wiekow. CXLV. Psálmy. CXLVI. CXLVII. PSALM CXLVI. I. Sámego śiebie do chwaly Bożey
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 623
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632