schadzał Panien Pierydzkich/ Nie ćwiczył się mądrości wzajemnie Tezbidzkich. A więc i Helikońskiej na skale nie bywał Ani też Akonidzkiej na gorze nie mieszkiwał. Gaj zielonokwitnący Parnaski przemijał Anie Pegazyskiego trunku cnego pijał. Na łące ślicznowdzięcznej Pireńskiej nie postał I z studnie Kastalidzkiej wody nic nie dostał. Przetoż z mojej prostoty niewiem jako wysoczyć Tobie żalów przyczyny istotnie wyłożyć: Które gdyś bystrodzielna wiesz prócz mej wymowy Boś urodzona z mózgu Jowiszowej głowy. Także i Ulissesów żywot/ powodzenie/ Ma w sobie jako dufam twe mądre baczenie. Kiedybyś się użytną w chętnej łasce stała/ O Panu Ojcu moim co powiedzieć chciała.
MINERVA.
Wiedz że
schádzał Pánien Pierydzkich/ Nie ćwiczył sie mądrośći wzaiemnie Tezbidzkich. A więc y Helikońskiey ná skále nie bywał Ani też Akonidzkiey ná gorze nie mieszkiwał. Gay żielonokwitnący Párnáski przemiiał Anie Pegázyskiego trunku cnego piiáł. Ná łące slicznowdźięczney Pireńskiey nie postał I z studnie Kastálidzkiey wody nic nie dostał. Przetoż z moiey prostoty niewiem iáko wysoczyć Tobie żalow przyczyny istotnie wyłożyć: Ktore gdyś bystrodźielna wiesz procz mey wymowy Boś vrodzona z mozgu Iowiszowey glowy. Tákże y Vlyssesow żywot/ powodzenie/ Ma w sobie iáko dufam twe mądre baczenie. Kiedybyś się vżytną w chętney łásce stáłá/ O Pánu Oycu moim co powiedźiec chćiáłá.
MINERVA.
Wiedz że
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: G4
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
raczy. 8. Lubo chłopskiej pogłosce rzadko wierzyć lub nigdy zwykłem, atoli jednak, że o niedźwiedziu była, wysłałem, mych pysznoprzednich osoczników. Której to sztuki w tej perfekcji znając mię autorem, cieszę się, że mi spomnieni ucznie tak dobrze udali, że zwirza bądź jakiego na kopniu, tak w małym wysoczą miejscu, by w największej puszczy, że go dwunastą sztuk parkanów czterdziestosążniowych w osadzoe można by dokoła obstawić. Co nie wątpię, że aprobowano od myśliwych będzie i przyznano, że już obejść zwirza bliżej przez poruszenia onego nikt nie potrafi z Bogiem, chyba czarodziejską jaką sztuką, których próbować nikomu nie życzę. 9. Ptasznicy
raczy. 8. Lubo chłopskiej pogłosce rzadko wierzyć lub nigdy zwykłem, atoli jednak, że o niedźwiedziu była, wysłałem, mych pysznoprzednich osoczników. Której to sztuki w tej perfekcji znając mię autorem, cieszę się, że mi spomnieni ucznie tak dobrze udali, że zwirza bądź jakiego na kopniu, tak w małym wysoczą miejscu, by w największej puszczy, że go dwunastą sztuk parkanów cztyrdziestosążniowych w osadzoe można by dokoła obstawić. Co nie wątpię, że aprobowano od myśliwych będzie i przyznano, że już obejść zwirza bliżej przez poruszenia onego nicht nie potrafi z Bogiem, chiba czarodziejską jaką sztuką, których próbować nikomu nie życzę. 9. Ptasznicy
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 86
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
zysku mieć będzie. Z sulimą moskiewską, lubo tyż się sprawić umieją, zakazałem, w dobytku dwornym i w psach gospodarskich nieodżałowaną poniósszy szkodę, nimem jej poznał moc mniej potrzebną. 10. Osoczników mam tak głównych i obieżdźców, że na kopniu równie co drudzy na śniegach w najmniejszym miejscu źwirza tak wysoczą, że psy po ustawieniu strzelców na stanowiskach należących jak puszczą, wraz już są przy nim. Lub tenże źwirz, jeźli dawniej był w opałach, to na któregokolwiek Strzelca wypadnie, ręcząc, jak są dobrzy, że trzeciego nie minie, życia tam swego nie skończywszy. Liczba tychże osoczników jest 12. Lecz
zysku mieć będzie. Z sulimą moskiewską, lubo tyż się sprawić umieją, zakazałem, w dobytku dwornym i w psach gospodarskich nieodżałowaną poniósszy szkodę, nimem jej poznał moc mniej potrzebną. 10. Osoczników mam tak głównych i objeżdźców, że na kopniu równie co drudzy na śniegach w najmniejszym miejscu źwirza tak wysoczą, że psy po ustawieniu strzelców na stanowiskach należących jak puszczą, wraz już są przy nim. Lub tenże źwirz, jeźli dawniej był w opałach, to na któregokolwiek Strzelca wypadnie, ręcząc, jak są dobrzy, że trzeciego nie minie, życia tam swego nie skończywszy. Liczba tychże osoczników jest 12. Lecz
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 176
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
ptaczki i toż in posterum constanter obserwować dla swej uciechy, w której niemało profitować może na ciekawych napadszy panów.
O innych bowiem polowaniach lubo co do obserwowania wyrażę, tak jednak, bym się czytelnikowi chcącemu one praktykować nie naprzykrzył czytaniem, usiłować nie zaniedbam.
Wiadomo nam myśliwym, co do kopniowej osoki, że chcąc wysoczyć wielkiego źwirza, jako to niedźwiedzia, dzika, łosia, miejsc piaszczystych lub polanek w puszczach gdzieniegdzie nowinami wyrobionych pilnować trzeba. Na których, ile pirwszy będący w tejże, trop musi pokazać, jako by mu wielo na tym zależało, co zasiał gospodarz. Często tyż ciekawość swą skórą płacić zwykli. Przesmyki dwóch pirwszo
ptaczki i toż in posterum constanter obserwować dla swej uciechy, w której niemało profitować może na ciekawych napadszy panów.
O innych bowiem polowaniach lubo co do obserwowania wyrażę, tak jednak, bym się czytelnikowi chcącemu one praktykować nie naprzykrzył czytaniem, usiłować nie zaniedbam.
Wiadomo nam myśliwym, co do kopniowej osoki, że chcąc wysoczyć wielkiego źwirza, jako to niedźwiedzia, dzika, łosia, miejsc piaszczystych lub polanek w puszczach gdzieniegdzie nowinami wyrobionych pilnować trzeba. Na których, ile pirwszy będący w tejże, trop musi pokazać, jako by mu wielo na tym zależało, co zasiał gospodarz. Często tyż ciekawość swą skórą płacić zwykli. Przesmyki dwóch pirwszo
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 205
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
