Cerkwie przynosili; przecię ani temi choroba uśmierzała się receptami: Modły jednak pobożnych Świeszczenników i Oblatie/ a wiara utrapionych to sprawiły/ że jednej nocy takie się objawienie caelitus Rodzicielce tej chorej Panienki ukazało: Stał przed nią Mąż białemi odziany szatami/ i rzekł: Idź prawi żebrząc u Chrześcijan jałmużny tak wiele/ jak wieleby wystatczyło Euangelium Ołtarzowe łupić/ i złocistym srebrem okować; to sprawiwszy/ nieś ty sama/ i córka twoja do Świętej Lawry Kijowopieczarskiej/ tam je ofiaruj/ a tak od tego ty żalu i frasunku a córka twoja od nienawisnego bólu i choroby uleczone będziecie. Z majętności zasię i dóbr tak twych/ jako i męża twego (
Cerkwie przynośili; przecię áni temi chorobá vśmierzáłá się receptámi: Modły iednák pobożnych Swieszczennikow y Oblátie/ á wiárá vtrapionych to spráwiły/ że iedney nocy tákie się obiáwienie caelitus Rodzićielce tey chorey Pánienki vkazáło: Stał przed nią Mąż białemi odźiany szátámi/ y rzekł: Idź práwi żebrząc v Chrzesćian iáłmużny ták wiele/ iák wieleby wystátczyło Euangelium Ołtarzowe łupić/ y złoćistym srebrem okowáć; to spráwiwszy/ nieś ty samá/ y corká twoiá do Swiętey Láwry Kiiowopieczárskiey/ tám ie ofiáruy/ á ták od tego ty żalu i frásunku á corká twoiá od nienawisnego bolu y choroby vleczone będźiećie. Z máiętnośći zásię y dobr ták twych/ iáko y mężá twego (
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 145.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
. Za tą okazją Katolicy/ obcując z heretykami/ rozpuścili się w wielu rzeczach/ przeciw przykazaniu i zwyczajom Kościelnym/ a osobliwie w używaniu mięsa czasów zakazanych: Wprowadzili też sposób jeden spowiedzi powszechnej tylko/ nie wyrażając w osobliwości grzechów. Co tam miało początek/ częścią/ iż kapłani/ których mało było/ nie mogli wystatczyć wielkiej liczbie poenitentów: przetoż aby ich wiele nie musiało odchodzić bez rozgrzeszenia/ dosyć rozumieli na tym/ gdyby się byli wyznali grzesznikami; częścią też/ iż ludzie ci co mieli pokutować/ bawiąc się z heretykami/ którzy mawiają o takiej swej konfessiej/ abo konfuzji raczej/ zarazili się od nich takiemi parchami/ a
. Zá tą occásią Kátholicy/ obcuiąc z haeretykámi/ rozpuśćili się w wielu rzeczách/ przećiw przykazániu y zwyczáiom Kośćielnym/ á osobliwie w vżywániu mięsá czásow zákazánych: Wprowádźili też sposob ieden spowiedźi powszechney tylko/ nie wyrażáiąc w osobliwośći grzechow. Co tám miáło początek/ częśćią/ iż kápłani/ ktorych máło było/ nie mogli wystátczyć wielkiey liczbie poenitentow: przetoż áby ich wiele nie muśiáło odchodźić bez rozgrzeszenia/ dosyć rozumieli ná tym/ gdyby się byli wyználi grzesznikámi; częśćią też/ iż ludźie ći co mieli pokutowáć/ báwiąc się z haeretykámi/ ktorzy mawiáią o tákiey swey confessiey/ ábo confusiey ráczey/ záráźili się od nich tákiemi párchámi/ á
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 96
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
