zacnego urodzenia, w każdym domu jest gościem pożądanym, kiedy gdzie przyjedzie zawzdy z sobą cokolwiek przywiezie, czymby ukontentował według możności swojej gospodarza lub domowników; temu więc ofiaruje szczenie dobrego gniazda, innemu ptaka do kuropatw, konie targować i frymarczyć, psy zamieniać, polowanie naraić, ogary układać, kanarki ułaskawić, mucki tańcu wyuczyć, wszystko to on doskonale umie. W największych przeto jest łaskach u młodych paniczów którzy się bez niego obejść niemogą. Zgoła chętnemi przysługami, i otwartością serca, wszystkim się przymilił i ja go sam lubię. Gdy to mówił postrzegliśmy wjeżdżającego na dziedziniec Pana Wymbla, miał w ręku kilka pręcików giętkich, które wyrznął
zacnego urodzenia, w każdym domu iest gościem pożądanym, kiedy gdzie przyiedzie zawzdy z sobą cokolwiek przywiezie, czymby ukontentował według możności swoiey gospodarza lub domownikow; temu więc ofiaruie szczenie dobrego gniazda, innemu ptaka do kuropatw, konie targować y frymarczyć, psy zamieniać, polowanie naraić, ogary układać, kanarki ułaskawić, mucki tańcu wyuczyć, wszystko to on doskonale umie. W naywiększych przeto iest łaskach u młodych paniczow ktorzy się bez niego obeyść niemogą. Zgoła chętnemi przysługami, y otwartością serca, wszystkim się przymilił y ia go sam lubię. Gdy to mowił postrzegliśmy wieżdżaiącego na dziedziniec Pana Wymbla, miał w ręku kilka pręcikow giętkich, ktore wyrznął
Skrót tekstu: Monitor
Strona: 103
Tytuł:
Monitor na Rok Pański 1772
Autor:
Ignacy Krasicki
Drukarnia:
Wawrzyniec Mitzler de Kolof
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
mu zupełnej ofiary część jednę/ któraby oraz najslachetniejsza i najszkodliwsza była/ posłał/ Język wyrznąwszy oddać jemu rozkazał/ powiadając iż w ciele ludzkim szlachetniejszego członka/ nad język/ ani szkodliwego być nie może. Ten ludzie przed tym jako bestie żyjące do kupy zgromadził/ miasta pobudował/ prawa dał/ ludzkości i wszytkich cnot wyuczył: ten jest szafarzem zbawiennej nauki/ Quęcunque dixerint vobis facite: ten pokoj rzecz świętą/ i dar Boży wszelkiemu człowiekowi jedna/ i wszystko cokolwiek może być dobrego/ z niego pochodzi. A przeto że on złego jako i dobrego początkiem jest. tak abowiem słyszelismy Cheronczyka jednego/ Sexcentos ego fando accepiob linguae intem perantiam
mu zupełney ofiáry część iednę/ ktoraby oraz naysláchetnieysza y nayszkodliwsza byłá/ posłał/ Ięzyk wyrznąwszy oddáć iemu roskazał/ powiadáiąc iż w ćiele ludzkim szláchetnieyszego członká/ nád ięzyk/ áni szkodliwego bydź nie może. Ten ludzie przed tym iáko bestye żyiące do kupy zgromádził/ miástá pobudował/ práwá dáł/ ludzkośći y wszytkich cnot wyuczył: ten iest száfárzem zbáwienney nauki/ Quęcunque dixerint vobis facite: ten pokoy rzecz świętą/ y dar Boży wszelkiemu człowiekowi iedna/ y wszystko cokolwiek może bydz dobrego/ z niego pochodzi. A przeto że on złego iáko y dobrego początkiem iest. ták ábowiem słyszelismy Cheronczyká iednego/ Sexcentos ego fando accepiob linguae intem perantiam
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: D2
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
powstawszy/ nie inszą myślą/ i Intencyją/ tylko aby sam był Książęciem. Mając więcej takichże jeszcze Pałaców w Mieście. Tamże za Pałacem/ jest Cassina, gdzie Książę zawsze/ zróżnych naczeji/ od wszelakich Kunsztów rzemieślnika trzyma/ gdyż znaczne miał Książę w tym swoje upodobanie/ tak dalecze że się tam kilkoro Kunsztownego wyuczywszy rzemiesła/ nieraz ale barzo często zniemi/ do roboty zasiadał. Z tamtąd niedaleko/ możesz iść ku pewnemu budynkowi/ gdzie Lwów/ Lampartów/ Niedźwiedzi/ i inszego zwierza/ rodzaju drapieżnego chowają. Tuż zaraz jest stajnia Książęcia/ gdzie Indiańskie obaczysz Owce. V Alla Nonciara, albo Kościoła Panny naświętszy/ obaczysz wielki
powstawszy/ nie inszą myślą/ y Intencyią/ tylko áby sam był Xiążęćiem. Máiąc więcy tákichże ieszcze Páłácow w Mieśćie. Támże za Páłácem/ iest Cassina, gdźie Xiążę záwsze/ zroznych náczeyi/ od wszelakich Kunsztow rzemieśniká trzyma/ gdyż znáczne miał Xiążę w tym swoie vpodobánie/ ták dálecze że się tam kilkoro Kunsztownego wyuczywszy rzemiesłá/ nieraz ále bárzo często zniemi/ do roboty záśiádał. Z támtąd niedáleko/ możesz iść ku pewnemu budynkowi/ gdźie Lwow/ Lámpártow/ Niedźwiedźi/ y inszego źwierzá/ rodzáiu drapieznego chowáią. Tuż záraz iest stáyniá Xiążęćiá/ gdźie Indyáńskie obáczysz Owce. V Alla Nonciara, álbo Kośćiołá Pánny naświętszy/ obaczysz wielki
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 73
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
szkudów. Jeszcze i tam dwojga Niewiniątek od Heroda zamordowanych (któreć pokażą) ciała leżą. Przytym jest znowu drugi spital/ gdzie więcej nisz tysiąc Niewiast/ dzieci odchowujących łoża nierządnego znajduje się. A gdy już z chłopców który/ do lat przydzie słusznych/ Rzemiesła jakiego uczyć go dają/ którego gdy się już cale wyuczy/ zaprowadzą go do pewnej izby/ w której się dziewczęta zostają/ takiejże jak i on familii/ tam gdy się mu która znich upodoba/ zaraz dnia drugiego dają im ślub/ i łączą: przyty 100. Ducatów tamtecznych poniej posagu: gdzie oboje bez potomstwa/ z tego znidą świata/ tedy
szkudow. Ieszcze y tám dwoygá Niewiniątek od Herodá zámordowánych (ktoreć pokażą) ćiáłá leżą. Przytym iest znowu drugi spital/ gdźie więcey nisz tyśiąc Niewiast/ dźieći odchowuiących łożá nierządnego znáyduie się. A gdy iuż z chłopcow ktory/ do lat przydźie słusznych/ Rzemiesłá iákiego vczyć go dáią/ ktorego gdy się iusz cále wyuczy/ záprowádzą go do pewney izby/ w ktorey się dźiewczętá zostáią/ tákieyże iák y on fámiliey/ tám gdy się mu ktora znich vpodoba/ záraz dniá drugie^o^ dáią im ślub/ y łączą: przyty 100. Ducatow támtecznych poniey poságu: gdźie oboie bez potomstwá/ z tego znidą światá/ tedy
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 207
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
, że on i jego Mahometani, chcą się poczynić Panami Świata całego. Miał Gołębia przyuczonego latać do uszu swoich, w których groch dla niego miał; a to samo udał przed Ludem prostym, że Duch Z. lata do uszu jego, inspirując Święte Dogmata, i maksymy do Religii się regulujące. Tego namienionego Gołębia wyuczył Kleryk jeden ambitiosus. dla nie otrzymania Honoru pewnego, z Rzymu aż do Saracenów w Arabię profugus, który prostakom opowiedział, że do którego człeka Duch Święty w postaci Gołębia przyleci, i będzie z nim rozmawiał, żebyście go za wielkiego mieli Proroka. W tym z kąta sekretnego wypuścił Gołębia głodnego, przed tym od
, że on y iego Machometani, chcą się poczynić Panami Swiata całego. Miał Gołębia przyuczonego latać do uszu swoich, w ktorych groch dla niego miał; a to samo udał przed Ludem prostym, że Duch S. lata do uszu iego, inspiruiąc Swięte Dogmata, y maxymy do Religii się reguluiące. Tego namienionego Gołębia wyuczył Kleryk ieden ambitiosus. dla nie otrzymania Honoru pewnego, z Rzymu aż do Saracenow w Arabię profugus, ktory prostakom opowiedział, że do ktorego człeka Duch Swięty w postaci Gołębia przyleci, y będzie z nim rozmawiał, żebyście go za wielkiego mieli Proroka. W tym z kąta sekretnego wypuścił Gołębia głodnego, przed tym od
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1096
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
a on zemną. I na drugim miejscu: Jeśli mię kto miłuje, będzie chował mowę moję, a Ociec mój umiłuje go, i do niego przydziemy. Jako lepak uczęstować możemy/ tak wielkiego gościa ze wszytką asystencją/ i dworem jego niebieskim i ziemskim? z Pror: św: odpowiadam; Błogosławiony ten którego ty wyuczysz Panie. Ja jednak mając zato; iż ochotą swą i dobrą wolą dopomożecie mi posłuchać na świętą Chwałę jego/ przypomnię tu i podam sposoby/ tym porządkiem. Apoc: 3 Ioan: 14. SPOSÓB Jako naprzód BOga Ojca w sercu i duszy naszej możemy uczestować.
BOga Ojca w sercu i Duszy naszej uczcimy/
á on zemną. Y na drugim mieyscu: Ieśli mię kto miłuie, będźie chował mowę moię, á Oćiec moy vmiłuie go, y do niego przydźiemy. Iáko lepak vczęstowáć możemy/ ták wielkiego gośćiá ze wszytką assistentią/ y dworem iego niebieskim y źiemskim? z Pror: św: odpowiádam; Błogosławiony ten ktorego ty wyuczysz Pánie. Ia iednák maiąc záto; iż ochotą swą y dobrą wolą dopomożećie mi posłucháć ná świętą Chwáłę iego/ przypomnię tu y podam sposoby/ tym porządkiem. Apoc: 3 Ioan: 14. SPOSOB Iáko naprzod BOgá Oycá w sercu y duszy naszey możemy vczestowáć.
BOgá Oycá w sercu y Duszy nászey vczćimy/
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 95
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
duszy; gdy smutek albo bojaźń/ albo[...] tęskntęsknice będziesz; przypomniawszy smutek i bojaźń CHRYstusa Zbawiciela Wogrojcu/ jako owoc mil pokorą postaraj się ofiarować. tak o wszytkich boleściach i dolegliwościach/ które się i kiedy trafi od kogożkolwiek/ i cóżkolwiek r mieć masz: Oczym więcej i da niech[...] sam ten nauczy i wyuczy rego dla miłości naśladownikiem słowem tylko[...] będziesz/ a pewnie czyniąc[...] błogosławionem[...] oraz zniesz i niewymownąć to przy / i wiecznie zgoła Błogosławionym zosaniesz. Zamkni ten punkt kladąc[...] twoje wzgorzkości duszy / a mówiąc z świętym: Wezrzy na CHRystusa twego/ BOże przez zasługi jego i mękę jego narozszą racz dać łaskę/ abyśmy go czasu/
duszy; gdy smutek albo boiaźń/ álbo[...] teskntesknice będziesz; przypomniáwszy smutek y boiaźń CHRYstusá Zbáwićiela Wogroycu/ iako owoc mil pokorą postaray się ofiárowáć. tak o wszytkich boleśćiách y dolegliwośćiach/ ktore sie y kiedy trafi od kogożkolwiek/ y cożkolwiek r mieć masz: Oczym więcey y da niech[...] sam ten nauczy y wyuczy rego dla miłośći naśladownikiem słowem tylko[...] będźiesz/ a pewnie czyniąc[...] błogosłáwionem[...] oraz zniesz y niewymownąć to przy / y wiecznie zgołá Błogosławionym zosániesz. Zamkni ten punkt kládąc[...] twoie wzgorzkośći duszy / á mowiąc z świętym: Wezrzy na CHRystusa twego/ BOże przez zásługi iego y mękę iego nározszą rácz dáć łaskę/ ábysmy go czásu/
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 140
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
ludźmi Religii Greckiej/ iko usiłują Jezuici/ aby onych do tegoż zjednoczenia starożytnego/ skościołem świętym przywiedli/ nie czyniąc żadnej odmiany w ich nabożeństwie/ tylko się o świętą unię/ którą przodkowie ich skościołem Rzymskim mieli/ starając/ świadczą tak wiele czernców/ abo zakonników Religii Greckiej/ których Jezuici nie tylo we swych szkołach wyuczyli/ ale i we swych seminariach/ z dozwoleniem tych którzy do seminaria przyjmują/ wychowali; świadczą Kolegia Lwowskie/ Luckie/ Kamienieckie/ Chwastowskie/ i Ostrogskie; świadczy Bar; świadczy Winnica samasz/ ostatnia już ku krainom Tatarskim wtamtę stronę osada. A zdrugą zaś stronę Połockie/ Orszańskie/ Smoleńskie Kolegia/ A toż
ludźmi Religiey Greckiey/ iko vśiłuią Iezuići/ áby onych do tegoż źiednocżenia stárożytnego/ zkośćiołem świętym przywiedli/ nie cżyniąc żadney odmiany w ich nabożeństwie/ tylko sie o świetą vnię/ ktorą przodkowie ich zkośćiołem Rzymskim mieli/ staráiąc/ swiadczą ták wiele czerncow/ ábo zakonnikow Religiey Greckiey/ ktorych Iezuići nie tylo we swych szkołách wyuczyli/ ále y we swych semináriách/ z dozwoleniem tych ktorzy do seminaria przyimuią/ wychowáli; świadczą Collegiá Lwowskie/ Luckie/ Kámienieckie/ Chwastowskie/ y Ostrogskie; świadczy Bár; świadczy Winnicá sámász/ ostátnia iuż ku kráinom Tátárskim wtámtę stronę osádá. A zdrugą záś stronę Połockie/ Orszánskie/ Smolenskie Collegia/ A tosz
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 34
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
. Bo przez siedm darów Ducha ś. z tego świata do niebieskiego nas prowadzi Jeruzalem. V. Czemu do Trzydziestego roku ani uczył/ ani cudów czynił? M. Bowiem Caepit IESVS facere et docere. Dając nam przykład/ aby żaden przed wieku zdrzałością/ nie ważył się nauczać/ i pierwej nimby sam się wyuczył. V. Cùm in eo fuerit plenitudo diuinitatis corporaliter, a łaski jego która była nieskończona/ nie może się nic przyczynić. Czemuż jest ochrzczony? M. Aby nas wodą oświęcił. V. Czemuż w Wodzie jest ochrzczony? M. Wodajest przeciwna Ogniowi/ A co jest? grzech jeśli nie Ogień w
. Bo przez śiedm dárow Duchá ś. z tego świátá do niebieskiego nas prowádźi Hieruzalem. V. Czemu do Trzydźiestego roku áni vczył/ áni cudow czynił? M. Bowiem Caepit IESVS facere et docere. Daiąc nam przykład/ áby żaden przed wieku zdrzáłośćią/ nie ważył się náuczáć/ y pierwey nimby sam się wyuczył. V. Cùm in eo fuerit plenitudo diuinitatis corporaliter, á łáski iego ktora byłá nieskończona/ nie może się nic przyczynić. Czemuż iest okrzczony? M. Aby nas wodą oświęćił. V. Czemuż w Wodźie iest okrzczony? M. Wodáiest przećiwna Ogniowi/ A co iest? grzech ieśli nie Ogień w
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 32
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
— Potwierdza się prawem kupno O. Ekonoma w r. 1698 od Zofii Kowalonki, gdzie O. Ekonąm w tym pomienionym roku kupił chałupę od Zofii Kowalonki za zło. 40, zaczym, jeżeli się będzie zdawało konwęntowi, aby pomienioną chałupę mogli sukcesorowie tejże Zofii Kowalonki odkupić, któryby z nich osobliwie kowalstwa się wyuczył, ten najblizszy do wykupna być powinien, albo Maciej, albo Szymon, albo Józef Kowalczykowie, nie oddalając ich obudwu od dziedzictwa tej chałupy i gruntu, w której siedzi teraz Szymon Piszczek, kowal, z woli dworu do czasu. (Ij. 224)
3636. (966) Sprawa siódma — Między Maciejem Trzepaczką
— Potwierdza się prawem kupno O. Ekonoma w r. 1698 od Zofii Kowalonki, gdzie O. Ekonąm w tym pomięnionym roku kupił chałupę od Zofii Kowalonki za zło. 40, zaczym, iezeli się będzie zdawało konwęntowi, aby pomięnioną chałupę mogli successorowie teyże Zofii Kowalonki odkupić, ktoryby z nich osobliwie kowalstwa się wyuczył, tęn nayblizszy do wykupna bydz powinięn, albo Maciey, albo Szymon, albo Iozef Kowalczykowie, nie oddalaiąc ich obudwu od dziedzictwa tey chałupy y gruntu, w ktorey siedzi teraz Szymon Piszczek, kowal, z woli dworu do czasu. (II. 224)
3636. (966) Sprawa siodma — Między Macieiem Trzepaczką
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 400
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
