Piotr 1. Aragoński Król chcąc sobie ująć miłosierdzie Boskie dla wiktoryj z Pogan, Z. Wiktoriana ciało miał w obozie i zbił 40 tysięcy nieprzyjaciół. Bollandus 12. Ianuarii. Wodą ową, którą Święty Edwardus Król Angielski ręce umywał sobie, ślepi oczy swe potarszy wzrok odbierali. Bollandus tenże 5. Ianuarii. Z wzłoków śmiertelnych Z. Feliksa Kapłana Nolańskiego, płynie likwor, czyli olejek, na choroby, osobliwie na uleczenie oczu bardzo pomocny, który likwor Nolańczy kowie Manną nazywają. Którego czasu obficie płynie, obfitość wszelką obiecuje obywatelom; jeśli skąpo się sączy, mierność też wszystkiego ominuje. Idem 14. Ianuarti. Vadingus Tomo III. świadczy
Piotr 1. Aragoński Krol chcąc sobie uiąć miłosierdzie Boskie dla wiktoryi z Pogan, S. Wiktoryana ciało miáł w obozie y zbił 40 tysięcy nieprzyiacioł. Bollandus 12. Ianuarii. Wodą ową, ktorą Swięty Edwardus Krol Angielski ręce umywał sobie, slepi ocży swe potarszy wzrok odbierali. Bollandus tenże 5. Ianuarii. Z wzłokow smiertelnych S. Felixa Kapłana Nolańskiego, płynie likwor, cżyli oleiek, na choroby, osobliwie na ulecżenie ocżu bardzo pomocny, ktory likwor Nolańcży kowie Manną nazywaią. Ktorego cżasu obficie płynie, obfitość wszelką obiecuie obywatelom; ieśli skąpo się sącży, mierność też wszystkiego ominuie. Idem 14. Ianuarti. Vadingus Tomo III. swiadcży
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 93
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
aby byli ci którymby łaski swej udzielał. V. Jako stworzony jest świat? Mistrz. Ipse dixit et facta sunt mandauit et creata sunt. V. Rzekł Pan słów dźwiękiem? M. Boskie rzeknienie jest wszytkich rzeczy w Słowie stworzenie/ jako świadczy pismo/ Omnia in sapientia fecisti. V. Byłaż jaka wzłoka w stworzeniu? M. Żadna. V. Stwarzał Bóg po części ten świat/ M. Oraz wszytko i doskonale. Dei perfecta sunt opera, qui manet in aeternum creauit omnia simul. Rozeznanie/ i niejakie rozdzielenie według części/ uczynił przez sześć dni. V. Znająsz Boga Żywioły? M. Żadnej rzeczy Bóg
áby byli ći ktorymby łáski swey vdźielał. V. Iáko stworzony iest świát? Mistrz. Ipse dixit et facta sunt mandauit et creata sunt. V. Rzekł Pan słow dźwiękiem? M. Boskie rzeknienie iest wszytkich rzeczy w Słowie stworzenie/ iáko świádczy pismo/ Omnia in sapientia fecisti. V. Byłáż iáka wzłoká w stworzeniu? M. Zadna. V. Stwarzał Bog po częśći ten świát/ M. Oraz wszytko y doskonále. Dei perfecta sunt opera, qui manet in aeternum creauit omnia simul. Rozeznánie/ y nieiákie rozdźielenie według częśći/ vczynił przez sześć dni. V. Znáiąsz Bogá Zywioły? M. Zadney rzeczy Bog
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 12
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
aczkolwiek on sobie lekce ważył/ tejże wszakże nocy poczuł/ że mu się krosta na szjej uczyniła/ której gdy się zlekka dotykał/ i tarł ją/ wszytkę twarz z szyją odętą i opuchłą mieć się poczuł/ tak barzo/ że się też sprosny trąd po wszytkim ciele jego rozsypał. Wczym on wzłoki żadnej nie czynią/ ale jako na prędzej przyjacioły/ i urząd przyznawszy powiedział/ co się stało/ i jako mu pogrozili ta niewiasta czyniła/ mówiąc: że nie dla czego mszego/ jeno dla czarów tej białejgłowy z świata z chodzi: krótko mówiąc: Pojmano niewiastę/ na probę dano/ która się prędko do występku
áczkolwiek on sobie lekce ważył/ teyże wszákże nocy poczuł/ że mu sie krostá ná szyey vczyniłá/ ktorey gdy sie zlekká dotykał/ y tarł ią/ wszytkę twarz z szyią odętą y opuchłą mieć sie poczuł/ ták bárzo/ że sie też sprosny trąd po wszytkim ciele iego rozsypał. Wczym on wzłoki żadney nie cżynią/ ále iáko na prędzey przyiacioły/ y vrząd przyznawszy powiedźiał/ co sie stáło/ y iáko mu pogrozili tá niewiástá czyniłá/ mowiąc: że nie dla czego mszego/ ieno dla czárow tey białeygłowy z świátá z chodźi: krotko mowiąc: Poimano niewiástę/ ná probę dano/ ktora sie prędko do występku
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 132
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
