kto, jako i innej tu wspomnianej zażywa, jej wierzy, czartu-przynosi solatium, Bogu obranę, sobie zgubę, Tak się ta pisze figura.
Bez liczby czartowskich jest inwencyj, któremi ludzi zwodzi, wszędzie się mieszając; których promotorkami są czarownice, które się chyba na centrum piekielnym obaczą, w tedy ich poniechają, zaśpiewawszy sobie: Ergo erravimus. NB
WKonkluzyj o tej mareryj przyznam się, iż się gorszę nie pomale z tych Katolików, którzy cale negują, zby czarnoksięstwa i czary miały się znajdować; a co większa: ni którzy twierdzą, że nawęt i czartów nie masz. O takich trzymam, że się cale nie uczyli,
kto, iako y inney tu wspomnianey zażywa, iey wierzy, czartu-przynosi solatium, Bogu obranę, sobię zgubę, Tak się ta pisze figura.
Bez liczby czartowskich iest inwencyi, ktoremi ludzi zwodzi, wszędzie się mieszaiąc; ktorych promotorkami są czarownice, ktore się chyba na centrum piekielnym obaczą, w tedy ich poniechaią, zaśpiewawszy sobię: Ergo erravimus. NB
WKonkluzyi o tey mareryi przyznam się, iż się gorszę nie pomale z tych Katolikow, ktorzy cale neguią, zby czarnoksięstwa y czary miały się znaydować; á co większa: ni ktorzy twierdzą, że nawęt y cżartow nie masz. O takich trzymam, że się cale nie uczyli,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 268.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
i miejsce sławne DĄBROWNA, gdzie Wladysław Jagiełło Król Polski z wojskiem Spowiedź i Komunią Z w Dzień Z Malgorzaty uczynił do batalii z Krzyżakami gotując się, stamtąd o 2 mile pod Grunvaldem złączywszy się z Wittoldem, słuchał Mszy Z pod Namio- Geografia Generalna i partykularna
tem, dwa miecze odebrał od Krzyżaków insultujących, wsiadł na konia zaśpiewawszy Bogarodzico Dziewico, położył Krzyżaków 50 tysięcy trupem, wziął w niewolą 40 tysięcy Roku 1410 Kromer Długosz.
LUBISZÓW w tamtymże Kraju, gdzie Stefan Król zbił Gdańszczanów Roku 1577 Piasecki fol: 3. Tu Księstwo KASZUBY; którego Stolica Golberga nad wpadkiem Persante rzeki w morze Bałtyckie. Tu Powiat Bytomski, i Lemburski, ustąpione
y mieysce sławne DĄBROWNA, gdzie Wladysław Iagiełło Krol Polski z woyskiem Spowiedź y Kommunią S w Dzień S Malgorzaty uczynił do batalii z Krzyżakami gotuiąc się, ztamtąd o 2 mile pod Grunvaldem złączywszy się z Wittoldem, słucháł Mszy S pod Namio- Geografia Generalna y partykularna
tem, dwa miecze odebráł od Krzyżakow insultuiących, wsiadł na konia zaśpiewawszy Bogarodzico Dziewico, położył Krzyżakow 50 tysięcy trupem, wziął w niewolą 40 tysięcy Roku 1410 Kromer Długosz.
LUBISZOW w tamtymże Kraiu, gdzie Stefan Krol zbił Gdańszczanow Roku 1577 Piasecki fol: 3. Tu Xięstwo KASZUBY; ktorego Stolica Golberga nad wpadkiem Persante rzeki w morze Baltyckie. Tu Powiat Bytomski, y Lemburski, ustąpione
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 327
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
tego wszyscy: 28. Abowiem to jest krew moja Nowego Testamentu/ która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów. 29. Ale powiadam wam/ iż nie będę pił od tąd z tego rodzaju winnej macice/ aż do dnia onego/ gdy go będę pił z wami nowy w królestwie Ojca mego. 30
. I Zaśpiewawszy pieśń/ wyszli na górę Oliwną. 31. Tedy im rzekł JEzus; Wy wszyscy zgorszycie się ze mnie tej nocy. Abowiem napisano; Uderzę pasterza/ i będą rozproszone owce trzody. 32. Lecz gdy ja zmartwychwstanę/ poprzedzę was do Galilejej. 33. A odpowiadając Piotr/ rzekł mu; Choćby się wszyscy zgorszyli
tego wszyscy: 28. Abowiem to jest krew mojá Nowego Testámentu/ ktora śię zá wielu wylewa ná odpuszcżenie grzechow. 29. Ale powiádam wam/ iż nie będę pił od tąd z tego rodzáju winney máćice/ áż do dniá onego/ gdy go będę pił z wámi nowy w krolestwie Ojcá mego. 30
. Y Záśpiewawszy pieśń/ wyszli ná gorę Oliwną. 31. Tedy im rzekł IEzus; Wy wszyscy zgorszyćie śię ze mnie tey nocy. Abowiem nápisano; Uderzę pásterzá/ y będą rozproszone owce trzody. 32. Lecż gdy ja zmartwychwstánę/ poprzedzę was do Gálilejey. 33. A odpowiádájąc Piotr/ rzekł mu; Choćby śię wszyscy zgorszyli
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 32
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
elektorowej, pani swojej, a principali suo, dziś post octavam festi huius oddał prezent przysłany, tj. pierścień diamentowy bogaty, portret pana swego, także i manelki non minoris pretii. Die 24 ejusdem
Dziś królestwo ichm. przy niedzieli ob concursum populi w kościele Ś. Jana solennie nabożeństwo odprawiali dziękując P. Bogu, zaśpiewawszy „Te Deum Laudamus“ za otrzymaną wiktoryją i szczęśliwie zakończoną kampaniją nad nieprzyjacielem Krzyża Ś. Poczta ruska przyszła i to przyniosła: naprzód konfirmacyją taką tej wiktoryjej, jako przeszłą pocztą opisano; ichmpp. hetmani obojga narodów stanęli już we Lwowie; iż spracowane wojsko po odprawionym die 15 praesentis generalnym kole rozeszło się na konsystencyje,
elektorowej, pani swojej, a principali suo, dziś post octavam festi huius oddał prezent przysłany, tj. pierścień diamentowy bogaty, portret pana swego, także i manelki non minoris pretii. Die 24 eiusdem
Dziś królestwo ichm. przy niedzieli ob concursum populi w kościele Ś. Jana solennie nabożeństwo odprawiali dziękując P. Bogu, zaśpiewawszy „Te Deum Laudamus“ za otrzymaną wiktoryją i szczęśliwie zakończoną kampaniją nad nieprzyjacielem Krzyża Ś. Poczta ruska przyszła i to przyniosła: naprzód konfirmacyją taką tej wiktoryjej, jako przeszłą pocztą opisano; ichmpp. hetmani obojga narodów stanęli już we Lwowie; iż spracowane wojsko po odprawionym die 15 praesentis generalnym kole rozeszło się na konsystencyje,
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 153
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
w szyku stało. Tandem za spólną konferencyją z obu stron, wojsko w paracie w polu zostające, snadź z samej łaski Bożej do tego się skłoniło i 5000000 we Lwowie tymże deputatom wyliczyć po¬ Rok 1663
zwoliło, a czego by nie dostawało i asygnacjami wybierać deklarowało.
A zatem arcybiskup i z drugimi Te Deum laudamus zaśpiewawszy, do wojska wjechał i wszystkie pułki na koniu objeżdżając, a w posłuszeństwo królowi przez pochylenie chorągwi odbierając, każdemu pułkowi publicznie dziękował w polu i sam się z inszymi senatorami za umówione kondycyje w zakład ofiarował. Tak tedy do króla komisarze z tą nowiną powrócili, a wojsko też ognia przez pół dnia niemal, wielkiego i
w szyku stało. Tandem za spólną konferencyją z obu stron, wojsko w paracie w polu zostające, snadź z samej łaski Bożej do tego się skłoniło i 5000000 we Lwowie tymże deputatom wyliczyć po¬ Rok 1663
zwoliło, a czego by nie dostawało i asygnacyjami wybierać deklarowało.
A zatem arcybiskup i z drugimi Te Deum laudamus zaśpiewawszy, do wojska wjechał i wszystkie pułki na koniu objeżdżając, a w posłuszeństwo królowi przez pochylenie chorągwi odbierając, każdemu pułkowi publicznie dziękował w polu i sam się z inszymi senatorami za umówione kondycyje w zakład ofiarował. Tak tedy do króla komisarze z tą nowiną powrócili, a wojsko też ognia przez pół dnia niemal, wielkiego i
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 333
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
kościoła Jana świętego w Warszawie zaprowadzony od senatorów, parta conventa i wszystkie wolności szlacheckie poprzysiągł, nic z siebie nie obiecawszy, tylko prezydium kamienieckie, a lwowskie, jako najbardziej fundować i sumy od Moskwy z dóbr zadnieprskich obiecanej nie upominać się, ale ją cale na wojsko Rzeczypospolitej odebrać pozwolił. Tamże hymn zwyczajny Te Deum laudamus zaśpiewawszy, już po królewsku procesyją Bożego Ciała odprawował z wielkim wszystkich ludzi aplauzem. Nazajutrz wojsko polskie, litewskie i pańskie zaciągnione, z senatorami przy boku swoim będącymi, witał, którego 200000 liczyć się mogło. Ci wszyscy chorągwie do nóg królewskich zniżali, a pułkownicy nowego Państwa winszowali. Potym za zezwoleniem wszystkich koronacja na świętego Michała
kościoła Jana świętego w Warszawie zaprowadzony od senatorów, parta conventa i wszystkie wolności slacheckie poprzysiągł, nic z siebie nie obiecawszy, tylko prezydium kamienieckie, a lwowskie, jako najbardziej fundować i sumy od Moskwy z dóbr zadnieprskich obiecanej nie upominać się, ale ją cale na wojsko Rzeczypospolitej odebrać pozwolił. Tamże hymn zwyczajny Te Deum laudamus zaśpiewawszy, już po królewsku procesyją Bożego Ciała odprawował z wielkim wszystkich ludzi aplauzem. Nazajutrz wojsko polskie, litewskie i pańskie zaciągnione, z senatorami przy boku swoim będącymi, witał, ktorego 200000 liczyć się mogło. Ci wszyscy chorągwie do nóg królewskich zniżali, a pułkownicy nowego Państwa winszowali. Potym za zezwoleniem wszystkich koronacyja na świętego Michała
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 385
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
tysiąca, rozkazał J. M. Pan Hetman, czterma chorągwiom naszym konnym, aby je za granice Polskie, aż do granic nowej Marchiej zaprowadzili.
Nazajutrz, który dzień był niedzielny, J. M. Pan Hetman, do Kościoła Amerstyńskiego z gromadą Rycerstwa przyjachał, gdzie Panu Bogu za zwycięstwo dziękując: Te Deum laudamus zaśpiewawszy, i ofiary naświętszej wysłuchawszy, ku Stargardowi się na Słuchów i Choynice ruszył. Tak Bóg
wszechmogący harde wojsko nieprzyjacielskie, wielkim kosztem przez cały rok zebrane, w którym wszytka nadzieja posiłków Sudermańskich polegała, i onym się wszędzie szczyciła, poniżył: a lud w miłosierdziu jego ufający, radością i weselem napełnić raczył.
Jakoż swojej
tysiąca, rozkazał J. M. Pan Hetman, czterma chorągwiom naszym konnym, aby ie za granice Polskie, aż do granic nowey Marchiey zaprowadzili.
Nazajutrz, który dzień był niedzielny, J. M. Pan Hetman, do Kościoła Amerstyńskiego z gromadą Rycerstwa przyiachał, gdzie Panu Bogu za zwycięstwo dziękuiąc: Te Deum laudamus zaśpiewawszy, y ofiary naświętszey wysłuchawszy, ku Stargardowi się na Słuchow y Choynice ruszył. Tak Bóg
wszechmogący harde woysko nieprzyiacielskie, wielkim kosztem przez cały rok zebrane, w którym wszytka nadzieia posiłkow Sudermańskich polegała, y onym się wszędzie szczyciła, poniżył: a lud w miłosierdziu jego ufaiący, radością y weselem napełnić raczył.
Jakoż swoiey
Skrót tekstu: KoniecSSud
Strona: 245
Tytuł:
Rozprawa... Stanisława z Koniecpola Koniecpolskiego,
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
numerum. Pana pułkownika Wilczyńskiego także wzięto. Wyprawiłem jednak kilkadziesiąt chorągwi, które nie uciekły, w pogoń za nimi, rozumiem, że się tego niemało podda, ile się 2 chorągwie już poddały. Po tej lichej wiktoryjej dalej awansować będziemy jutro, wprzód P. Bogu solennie podziękowawszy i Te Deum laudamus przy zwykłym aplauzie zaśpiewawszy, ile Stanisław po mojej rejteradzie pod Skrzynnem w Malborku kazał także z armat ognia dawać.
Po niektórych chorągwiach cale nic, trzeba je zwinąć, ile to zawód tylko Rzpltej i komenderujących oficyjerów; gdyby nie niektóre chorągwie i moje własne pod pp. Garbowieckim i Pepłkowskim, to byśmy pewnie przegrali, lecz kiedy tak łaska
numerum. Pana pułkownika Wilczyńskiego także wzięto. Wyprawiłem jednak kilkadziesiąt chorągwi, które nie uciekły, w pogoń za nimi, rozumiem, że się tego niemało podda, ile się 2 chorągwie już poddały. Po tej lichej wiktoryjej dalej awansować będziemy jutro, wprzód P. Bogu solennie podziękowawszy i Te Deum laudamus przy zwykłym aplauzie zaśpiewawszy, ile Stanisław po mojej rejteradzie pod Skrzynnem w Malborku kazał także z armat ognia dawać.
Po niektórych chorągwiach cale nic, trzeba je zwinąć, ile to zawód tylko Rzpltej i komenderujących oficyjerów; gdyby nie niektóre chorągwie i moje własne pod pp. Garbowieckim i Pepłkowskim, to byśmy pewnie przegrali, lecz kiedy tak łaska
Skrót tekstu: RybZRelRzecz
Strona: 151
Tytuł:
Relacyja Rybińskiego o zwycięstwie pod Koniecpolem.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
relacje
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1708
Data wydania (nie wcześniej niż):
1708
Data wydania (nie później niż):
1708
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
koło niego, Patrzą na twarz zawsze jego, Dziwując się Bogu swemu, Dając niski pokłon jemu.
DEJ Tu zgoła Betlejem mamy, Z głosów to anielskich znamy! Z uczciwością wstąpmy k niemu, Dzieciątku narodzonemu. Winną mu cześć, chwałę dajmy, A najpierwy mu zagrajmy.
Tu mogą cokolwiek grać abo śpiewać, a zaśpiewawszy Dej
Za mną że oba klękajcie, A dary swe oddawajcie!
Tenże ofiaruje
Uzdrów cię Pan Bóg, moje małe pacholątko, Niech ci będzie cześć, chwała, nadobne Dzieciątko! Czułem ja to, żeś ty mial w takim zimnie leżeć, Przetom tu z koziołeczkiem wolał k tobie bieżeć. Będzie ciepły
koło niego, Patrzą na twarz zawsze jego, Dziwując się Bogu swemu, Dając niski pokłon jemu.
DEJ Tu zgoła Betlejem mamy, Z głosów to anjelskich znamy! Z ućciwością wstąpmy k niemu, Dzieciątku narodzonemu. Winną mu cześć, chwałę dajmy, A najpierwy mu zagrajmy.
Tu mogą cokolwiek grać abo śpiewać, a zaśpiewawszy Dej
Za mną że oba klękajcie, A dary swe oddawajcie!
Tenże ofiaruje
Uzdrów cię Pan Bog, moje małe pacholątko, Niech ci bedzie cześć, chwała, nadobne Dzieciątko! Czułem ja to, żeś ty mial w takim zimnie leżeć, Przetom tu z koziołeczkiem wolał k tobie bieżeć. Bedzie ciepły
Skrót tekstu: DialKrótOkoń
Strona: 89
Tytuł:
Dialog krótki na święto narodzenia Pana Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
