Boże wam pożegnaj Pan: Bóg zapłać/ Panie Gospodarzu Proszę/ bądźcie weseli ztym co tam jest/ a nie oszczedzajcie tego wina bo cieple powietrze jest. Piwniczny utocz miarę Wina/ do skosztowania. Panowie co się wam zda to Wino? aza niema smaku dobrego? aza niema i pieknej farby? zabaj nie godne było pić? A. Jest piekne i dobre/ gdziez zale jest Gospodyni? B. Przyjdzie wnet: bądzcie zatym dobrej myśli ztym co ma te: będziecie lepiej uraczeni drugim razem. A. Dobrze się mamy P. Gospodarzu. Dziękujemy wam. Mój Panie/ piję do was Bardzo dobrze przyjmę
Boże wam pożegnay Pan: Bog zapłáć/ Panie Gospodarzu Proszę/ bądźćie weseli ztym co tám iest/ á nie oszczedzaycie te^o^ winá bo ćieple powietrze iest. Piwnicżny utocż miarę Wina/ do skosztowánia. Panowie co sie wam zda to Wino? azá niema smaku dobrego? azá niema y piekney farby? zabay nie godne było pić? A. Iest piekne y dobre/ gdźiez zale iest Gospodyni? B. Przyidzie wnet: bądzćie zatym dobrey myśli ztym co ma te: będźiećie lepiey uracżeni drugim razem. A. Dobrze śie mamy P. Gospodarzu. Dźiękuiemy wam. Moy Pánie/ piię do was Bardzo dobrze przyimę
Skrót tekstu: PolPar
Strona: 91
Tytuł:
Französische und Polnische Parlament
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Gdańsk
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1653
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1653
pamiętać. Ale przyjedzieli tu kiedy/ mać mu Pan Ocieć podziękować. A cóż to wadzi młodemu człowiekowi/ choć trochę niewczasu cierpi. Bo z tych pieszczków/ co zawsze przy cycu wyszą/ rzadko co dobrego bywa. Dziatki za niechajcie gadek/ uczcie się lekciej/ a powtarzajcie raz albo kilka. Moja piękna zabajże mi co. Nie umiem ja bajać/ zabajże ty mnie. Ja też nie umiem/ dziewka nasza umie ich całą gromadę. Zadamci gadkę. Gadajże mi tę gadkę. Dwanaście panien leży na jednym łożu/ a żadna nie leży na przodku/ żadna też w pośrzodku/ żadna też z końca. Nie
pámiętáć. Ale przyiedźieli tu kiedy/ mać mu Pan Oćieć podziękowáć. A coż to wádźi młodemu cźłowiekowi/ choć trochę niewcżasu ćierpi. Bo z tych pieszcżkow/ co záwsze przy cycu wyszą/ rzadko co dobrego bywa. Dźiatki zá niechayćie gadek/ ucżcie się lekciey/ á powtarzayćie raz álbo kilká. Mojá piękna zábajże mi co. Nie umiem ja bájáć/ zábayże ty mnie. Ia też nie umiem/ dźiewká nászá umie ich cáłą gromádę. Zádamći gadkę. Gadayże mi tę gadkę. Dwanaśćie pánien leży ná jednym łożu/ á żadna nie leży ná przodku/ żadna też w pośrzodku/ żadna też z końcá. Nie
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 22
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Pan Ocieć podziękować. A cóż to wadzi młodemu człowiekowi/ choć trochę niewczasu cierpi. Bo z tych pieszczków/ co zawsze przy cycu wyszą/ rzadko co dobrego bywa. Dziatki za niechajcie gadek/ uczcie się lekciej/ a powtarzajcie raz albo kilka. Moja piękna zabajże mi co. Nie umiem ja bajać/ zabajże ty mnie. Ja też nie umiem/ dziewka nasza umie ich całą gromadę. Zadamci gadkę. Gadajże mi tę gadkę. Dwanaście panien leży na jednym łożu/ a żadna nie leży na przodku/ żadna też w pośrzodku/ żadna też z końca. Nie umiem tego zgadnąć/ trudno to na mię. Panie
Pan Oćieć podziękowáć. A coż to wádźi młodemu cźłowiekowi/ choć trochę niewcżasu ćierpi. Bo z tych pieszcżkow/ co záwsze przy cycu wyszą/ rzadko co dobrego bywa. Dźiatki zá niechayćie gadek/ ucżcie się lekciey/ á powtarzayćie raz álbo kilká. Mojá piękna zábajże mi co. Nie umiem ja bájáć/ zábayże ty mnie. Ia też nie umiem/ dźiewká nászá umie ich cáłą gromádę. Zádamći gadkę. Gadayże mi tę gadkę. Dwanaśćie pánien leży ná jednym łożu/ á żadna nie leży ná przodku/ żadna też w pośrzodku/ żadna też z końcá. Nie umiem tego zgádnąć/ trudno to ná mię. Pánie
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 22
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
