około cegieł/ i około każdej roboty na polu/ mimo wszelaką robotę swą/ do której ich używali bez litości. 15 I Rozkazał król Egipski babam Hebrejskim/ z których imię jednej Zefora/ a imię drugiej Fua: 16 A rzekł: Gdy będziecie babić niewiastam Hebrejskim/ a ujrzycie że rodzą/ byłliby Syn/ zabijcież go: a jeśli córka/ niech żywa zostanie. 17 Ale bały się one baby Boga/ i nie czyniły jako im rozkazał Król Egipski/ ale żywo zachowywały chłopiątka. 18 Zaczym wezwawszy król Egipski onych bab/ mówił do nich: Czemuście to uczyniły/ żeście żywo zachowały chłopiątka? 19 I odpowiedziały baby
około cegieł/ y około káżdey roboty ná polu/ mimo wszeláką robotę swą/ do ktorey jich używáli bez litośći. 15 Y Rozkázáł krol Egipski bábám Hebreyskim/ z ktorych imię jedney Zeforá/ á imię drugiey Fuá: 16 A rzekł: Gdy będźiećie bábić niewiástám Hebreyskim/ á ujrzyćie że rodzą/ byłliby Syn/ zábijćież go: á jesli corká/ niech żywá zostánie. 17 Ale báły śię one báby Bogá/ y nie czyniły jáko im rozkázáł Krol Egipski/ ále żywo záchowywáły chłopiątká. 18 Záczym wezwáwszy krol Egipski onych báb/ mowił do nich: Czemuśćie to uczyniły/ żeśćie żywo záchowáły chłopiątká? 19 Y odpowiedźiáły báby
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 56
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
się Izrael do służby Baal Fegóra: z tąd się rozgniewał PAN barzo na Izraela. 4. Rzekł tedy PAN do Mojżesza: Zbierz wszystkie książęta z ludu/ a każ im te przestępce powieszać PAnu/ przed słońcem/ aby się odwrócił gniew popędliwości Pańskiej od Izraela. 5. Przetoż rzekł Mojżesz do Sędziów Izraelskich/ zabijcie każdy z was męże swe/ którzy się spospolitowało z Baal Fegórem. 6.
A Oto niektóry z Synów Izraelskich przyszedł/ i przywiódł do braci swej Madianitkę/ przed oczyma Mojżeszowemi/ i przed oczyma wszystkiego zgromadzenia Synów Izraelskich: a oni płakali przed drzwiami Namiotu zgromadzenia. 7. Co gdy ujrzał Finees Syn Eleazara/ Syna
śie Izráel do służby Báál Fegorá: z tąd śię rozgniewał PAN bárzo ná Izráelá. 4. Rzekł tedy PAN do Mojzeszá: Zbierz wszystkie kśiążętá z ludu/ á każ jm te przestępce powieszáć PAnu/ przed słońcem/ áby śię odwroćił gniew popędliwośći Páńskiey od Izráelá. 5. Przetoż rzekł Mojzesz do Sędźiow Izráelskich/ zábijćie káżdy z was męże swe/ ktorzy śię zpospolitowáło z Báál Fegorem. 6.
A Oto niektory z Synow Izráelskich przyszedł/ y przywiodł do bráći swey Mádiánitkę/ przed ocżymá Mojzeszowemi/ y przed oczymá wszystkiego zgromádzenia Synow Izráelskich: á oni płákáli przed drzwiámi Namiotu zgromádzenia. 7. Co gdy ujrzał Finees Syn Eleázárá/ Syná
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 168
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
16. Gdyż te są które Synom Izraelskim/ za radą Balaamową/ dały przyczynę do przestępstwa/ przeciw PAnu/ przy bałwanie Fegor: z kąd była przyszła plaga/ na zgromadzenie Pańskie. 17. Przetoż teraz/ pozabijajcie wszystkie mężczyzny z dzieci/ i każdą niewiastę/ która poznała męża/ obcując z nim/ zabijcie: 18. Ale wszystkie dzieweczki z białych głów/ które nie poznały łoża męskiego/ żywo zachowajcie sobie: 19. A wy sami zostańcie w Namieciech za Obozem/ przez siedm dni: każdy który kogo zabił/ i który się dotykał zabitego/ oczyścicie się dnia trzeciego: a dnia siódmego siebie/ i więźnie wasze:
16. Gdyż te są ktore Synom Izráelskim/ zá rádą Báláámową/ dáły przycżynę do przestępstwá/ przećiw PAnu/ przy báłwánie Fegor: z kąd byłá przyszłá plagá/ ná zgromádzenie Páńskie. 17. Przetoż teraz/ pozábijajćie wszystkie mężcżyzny z dźieći/ y káżdą niewiástę/ ktora poznáłá mężá/ obcując z nim/ zábijćie: 18. Ale wszystkie dźiewecżki z białych głow/ ktore nie poznáły łożá męskiego/ żywo záchowajćie sobie: 19. A wy sami zostańćie w Namiećiech zá Obozem/ przez śiedm dni: káżdy ktory kogo zábił/ y ktory śię dotykał zábitego/ oczyśćićie śię dniá trzećiego: á dniá śiodmego śiebie/ y więźnie wásze:
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 176
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Prowadzą w Łancuchu Cesarza w ubierze Cesarskim koronę Cesarską już nie na głowie mającego ale w rękach Niosącego i w ręce królowi Francuskiemu onę oddającego Wiedzielisz tedy ze to był Francuz znaczny który osobę Cesarską reprezentował w łańcuchu idącą i umiał potrafiac Physim jego i wargę tak tez jako Cesarz wywracał. Począł jeden z Polaków konnych wołać na Francuzów zabijcie tego takiego syna kiedyś cię już porwali Nie żywcie go. Bo jak go wypuścicie będzie się mścił będzie Wojnę młozył będzie krew Ludzką rozlewał a tak Nie będzie nigdy miał świat Pokoju skoro zaś zabijecie król JoMSC Francuski osiągnie Imperium. Będzie Cesarzem będzie da P Bóg i naszym królem Polskiem w ostatku jeżeli wy go Nie zabijecie ja
Prowadzą w Łancuchu Cesarza w ubierze Cesarskim koronę Cesarską iuz nie na głowie maiącego ale w rękach Niosącego y w ręce krolowi Francuskiemu onę oddaiącego Wiedzielisz tedy ze to był Francuz znaczny ktory osobę Cesarską reprezentował w łancuchu idącą y umiał potrafiac Physim iego y wargę tak tez iako Cesarz wywracał. Począł ieden z Polakow konnych wołac na Francuzow zabiicie tego takiego syna kiedys cie iuz porwali Nie zywcie go. Bo iak go wypuscicie będzie się mscił będzie Woynę młozył będzie krew Ludzką rozlewał a tak Nie będzie nigdy miał swiat Pokoiu skoro zas zabiiecie krol IoMSC Francuski osiągnie Imperium. Będzie Cesarzęm będzie da P Bog y naszym krolem Polskiem w ostatku iezeli wy go Nie zabiiecie ia
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 189v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688