ze Psa czuje. I szczeka: lecz szczekając daremno się wikle/ Bo Miesiąc swoim idzie Zodiakiem zwykle. Tak na człeka godnego gdy nienawiść godzi/ Nieszkodzi mu/ gdy torem pięknej Cnoty chodzi.
O Wenerze z Marsem. Gdy zbroiny Mars obłapił cną Wenerę żartem/ Nadobną twarz obraził ostrem zbroje hartem. Pallas widząc zadworzy. Siostra ma bez mała/ Z Diomedem powtórnej bitwy nie staczała.
O Taidzie zamęznej. Taidaś wprzód/ Mężatka dziś; Jakoż się minisz? Coś Taida czyniła/ dziś żamężnia czynisz.
Z Mart. do Tullego. STareś kupił Zamczysko/ złe/ szpetne/ szkarade/ W którym sowy sameby zmieszkały nierade
ze Psa czuie. I sczeka: lecz sczekáiąc dáremno się wikle/ Bo Mieśiąc swoim idźie Zodyákiem zwykle. Ták ná człeká godnego gdy nienáwiść godźi/ Nieszkodźi mu/ gdy torem piękney Cnoty chodźi.
O Wenerze z Marsem. Gdy zbroiny Márs obłápił cną Wenerę żártem/ Nadobną twarz obráźił ostrem zbroie hartem. Pállás widząc zádworzy. Siostra ma bez máłá/ Z Diomedem powtorney bitwy nie staczáłá.
O Tháidzie zamęzney. THáidáś wprzod/ Mężátká dźiś; Iákosz się minisz? Coś Tháidá czyniłá/ dźiś źamężnia czynisz.
Z Márt. do Tullego. STáreś kupił Zamczysko/ złe/ szpetne/ szkáráde/ W ktorym sowy sameby zmieszkáły nieráde
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 79
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
