a mari ad mare. A druga scena gdy nadyidzie/ już cię panujacego w purpurze kardynalskiej a nie Rodzicielskiej ciesielniczej robocie witać będzie. Nie miniecie ta komedia Piusie IV. Kościoła Rzyskiego pasterzu/ bo już ci gołębica nad twym Papieskim Krzesłem usiadszy/ inną akcią przeznacza. Szczodrobliwy Piaście Królu Polski/ już po jednym akcie muzyka zagrawa. Przestań twej prace Kołodziejskiej a do korony zmierzaj/ Królewskiej/ bo na cię taka persona z nieba przypadła. Przemysławie Królu Czeski/ jużesz przy pługu i lemieszu skończył twą akcią/ oto cię wabi Libussa Królowa Czeska/ na inny akt pomykaj. Silny Holofernesie mineła już scena twojej siły i potęgi/ trzeba apelować do śmierci
a mari ad mare. A druga scena gdy nádyidźie/ iuż ćię pánuiácego w purpurze kardynalskiey á nie Rodźićielskiey ćieśielniczey roboćie witać będźie. Nie miniećie tá komedia Piuśie IV. Kośćiołá Rzỹskiego pásterzu/ bo iuż ći gołębicá nad twỹ Papieskim Krzesłẽ vśiadszy/ inną akcią przeznácza. Szczodrobliwy Piaśćie Krolu Polski/ iuż po iednym akćie muzyká zágrawa. Przestań twey prace Kołodźieyskiey á do korony zmierzay/ Krolewskiey/ bo ná ćię táka personá z nieba przypádła. Przemysłáwie Krolu Czeski/ iużesz przy pługu y lemieszu skonczył twą akćią/ oto ćię wabi Libussa Krolowa Czeska/ ná inny akt pomykay. Silny Holoferneśie mineła iuż scená twoiey śiły y potęgi/ trzeba ápelowáć do śmierći
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 209
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
. Nie trzeba spodziewać się dnia jutrzejszego, bo i dziendzisiejszy nie jest nasz. Ouidus 14. Metam.
Cóż tu na to odpowiesz Seneko? odpowiesz a a odpowiesz jako mniemam mądrze. ORATOR Sen: Epist: 23. Seneka niechciał długo żyć na świecie.
Mówmy z ochotą żyłem, i jako mi fortuna zagrawała takom skakał, jeśli mi Bogowie jutrzejszego dnia pozwolą, z ochotą oddalmy go od siebie. I toż to twoje długiego wieku przeciągi? Crastinum reijciamus; a cóż to za wiek dzień jeden przeżyć? Czemu by to ten mądry Filozof działał/ ja nic innego nie rozumiem/ jako dla tego/ aby okazał/ że
. Nie trzebá spodźiewáć się dniá iutrzeyszego, bo y dźiẽdźiśieyszy nie iest nász. Ouidus 14. Metam.
Coż tu ná to odpowiesz Seneko? odpowiesz á á odpowiesz iáko mniemam mądrze. ORATOR Sen: Epist: 23. Seneká niechćiał długo żyć ná świećie.
Mowmy z ochotą żyłem, y iáko mi fortuná zágrawáłá tákom skakał, ieśli mi Bogowie iutrzeyszego dniá pozwolą, z ochotą oddalmy go od śiebie. Y toż to twoie długiego wieku przećiągi? Crastinum reijciamus; á coż to zá wiek dźień ieden przeżyć? Czemu by to ten mądry Philozoph dźiáłał/ ia nic innego nie rozumiem/ iáko dla tego/ áby okázał/ że
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 294
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
z nich obudwu lepszy podarek Bogom ofiarował. W ten czas tedy Neptunus sceptrem swym uderzył w skałę brzegu morskiego: skąd natychmiast koń wyskoczył bystronogi/ zwierzę najpożyteczniejsze i najpotrzebniejsze do wojennych potaczek/ który koń od jednych nazwan był Ścifio, od drugich Sirone, od inszych Arione, a od wielu Pegasus. Ta fabuła ku temu zagrawa/ że Neptunus/ którego wód i morza i rzek bystrych Bogiem kładą/ stworzył też zwierzę prędkie a żartkie na podobieństwo swoje/ co się znaczy/ że jakoby nad tę bestią żartszego do biegu zwierzęcia nie było: abowiem go też dla tego podobieństwa z skrzydłami malowano: skąd opisują/ że koń jest pod sprawą i obroną
z nich obudwu lepszy podárek Bogom ofiárował. W ten czás tedy Neptunus sceptrem swym vderzył w skáłę brzegu morskiego: skąd nátychmiast koń wyskoczył bystronogi/ źwierzę naypożytecznieysze y naypotrzebnieysze do woiennych potaczek/ ktory koń od iednych názwan był Scifio, od drugich Sirone, od inszych Arione, á od wielu Pegasus. Tá fábułá ku temu zágráwa/ że Neptunus/ ktorego wod y morzá y rzek bystrych Bogiem kłádą/ stworzył też źwierzę prędkie á żártkie ná podobieństwo swoie/ co się znáczy/ że iákoby nád tę bestyą żártszego do biegu źwierzęćiá nie było: ábowiem go też dla tego podobieństwá z skrzydłámi málowano: skąd opisuią/ że koń iest pod spráwą y obroną
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Aij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
