szczęśliwa; zapomnij o Teodorze.”
Od tego czasu wyszedłszy z domu Ojcowskiego Teodor, więcej się już znaleźć niemógł, co tak tknęło Konstancją, iż odrzuciwszy proponowanego od Ojca Kawalera, umyśliła życie w Klasztorze kończyć. Czas długi w domu Ojcowskim przepędziwszy, wybrała się na koniec do Miasta, w którym był. Klasztor Zakonnic, chcąc się zaś do aktu obłoczyn przysposobić, prosiła Starszej o jakiego pobożnego Kapłana, któremuby skrytości serca swojego powierzyć mogła. Był na ów czas w tymże mieście pobożnością życia znakomity Zakonnik, ten zawołany gdy przyszedł, spowiedając się przed nim, rzekła na koniec: trwożę sobą do tąd, i mam skrupuł wielki
szczęśliwa; zapomnij o Teodorze.”
Od tego czasu wyszedłszy z domu Oycowskiego Teodor, więcey się iuż znaleść niemogł, co tak tknęło Konstancyą, iż odrzuciwszy proponowanego od Oyca Kawalera, umyśliła życie w Klasztorze kończyć. Czas długi w domu Oycowskim przepędziwszy, wybrała się na koniec do Miasta, w ktorym był. Klasztor Zakonnic, chcąc się zaś do aktu obłoczyn przysposobić, prosiła Starszey o iakiego pobożnego Kapłana, ktoremuby skrytości serca swoiego powierzyć mogła. Był na ów czas w tymże mieście pobożnością życia znakomity Zakonnik, ten zawołany gdy przyszedł, spowiedaiąc się przed nim, rzekła na koniec: trwożę sobą do tąd, y mam skrupuł wielki
Skrót tekstu: Monitor
Strona: 158
Tytuł:
Monitor na Rok Pański 1772
Autor:
Ignacy Krasicki
Drukarnia:
Wawrzyniec Mitzler de Kolof
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
stan świątobliwy jako od samego postanowiony Boga/ nie tylko u Chrześcijaństwa wszytkiego/ ale i powiekszej części świata miał swoje powagi. Niegodziło się kiedyś jedno w Małżeństwie żyjącym Ofiary Bogu czynić: A nawet tam kędy się chwała Boża odprawowała bywać: Młodziency i Panny prócz Kościoła/ tylko modlitwy odprawować: A nawet w Świątnicach Mężatka Zakonnicę posiadałą. Nie dopuszczały Egipskie prawa/ tylko żonatym w radzie i Senacie siadać. Zaczym jeżeli taka cześć Stanowi temu od Pogan wyrządzana bywała: Cóż o nim tedy dobry Katolik rozumiał: Rzecz nad Słońce jasna jest/ zacności stanu tego/ i nie bez przyczyny Sakramentem ten obchód nazwany bywa: przyjmuje się nowa łaska/ i
stan świątobliwy iáko od sámego postánowiony Bogá/ nie tylko v Chrześćiáństwa wszytkiego/ ále y powiekszey cżęśći świátá miał swoie powagi. Niegodźiło sie kiedyś iedno w Małżeństwie żyiącym Ofiáry Bogu cżynić: A náwet tám kędy się chwałá Boża odpráwowáłá bywáć: Młodźiency y Pánny procż Kośćiołá/ tylko modlitwy odpráwowáć: A náwet w Swiątnicách Mężátká Zakonnicę pośiadáłą. Nie dopuszcżáły Egiptskie práwá/ tylko żonátym w rádźie y Senacie siadáć. Zacżym iezeli taka cześć Stanowi temu od Pogan wyrządzáná bywáłá: Coż o nim tedy dobry Kátholik rozumiał: Rzecż nád Słońce iásna iest/ zacnośći stanu tego/ y nie bez przycżyny Sákrámentem ten obchod názwány bywá: przymuie sie nowa łáská/ y
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: B3v
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
obserwację i miłość nie chcąc, darował mu na jej instancją urazy swoje, i nadto jeszcze, wielką władzę dał w Państwie. Po śmierci Jagnieszki królowej, a żony swojej, nową chęcią i swawolną miłością zdjęty, namówił się i ożenił z Marią, Karola króla sycylijskiego córką, a Władysława króla węgierskiego siostrą, Bogu poślubioną zakonnicą, i sam zakonnik, bo kawaler maltański. Tak wyniesiony i tak znamienity, żeby tem mocniej w błędach swoich ufundował się, przeciw Wacławowi królowi wielką fakcją podniósł nadęty ambicją, aby mu koronę odebrał; ale się to nie nadało za modlitwami pobożnego Wacława, który udał się do Pana Boga, i przez czas nie mały
obserwacyę i miłość nie chcąc, darował mu na jéj instancyą urazy swoje, i nadto jeszcze, wielką władzę dał w Państwie. Po śmierci Jagnieszki królowéj, a żony swojej, nową chęcią i swawolną miłością zdjęty, namówił się i ożenił z Maryą, Karola króla sycylijskiego córką, a Władysława króla węgierskiego siostrą, Bogu poślubioną zakonnicą, i sam zakonnik, bo kawaler maltański. Tak wyniesiony i tak znamienity, żeby tém mocniéj w błędach swoich ufundował się, przeciw Wacławowi królowi wielką fakcyą podniósł nadęty ambicyą, aby mu koronę odebrał; ale się to nie nadało za modlitwami pobożnego Wacława, który udał się do Pana Boga, i przez czas nie mały
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 3
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, do chwały wiecznej się przeniosła. Miał Pudycus domowe Wojny z Bolesła wem Książęciem Opolskim, ale ich Bolesław Pobożny Książę Kaliski pogodził Roku 1279. Bolesław Pudycus umarł pochowany w Krakowie u Franciszkanów, w tymże Roku i Bolesław Pobożny Książę Kaliski umarł, obydwóch zaś Zony Kinga, abo Z. Kunegunda, i Helena Zakonnicami w Sączu zostały Ze zaś zażycia swego Pudycus przybrał był sobie Leszka Czarnego jako Krwią najbliższego Książęcia Siradzkiego za Sukcesora Państwa Krakowskie, czyniąc zadosyć woli jego: Stany Rzeczypospolitej zgromadzone LESZKA Czarnego obrały Książęciem Polskim na Tron Polski, który obrany w Roku 1279. bo też był Ojciec jego Kazimierz umarł, Syn Konrada, zostawiwszy Synom swoim
, do chwały wieczney śię przeniosła. Miał Pudicus domowe Woyny z Bolesła wem Xiążęćiem Opolskim, ale ich Bolesław Pobożny Xiąże Kaliski pogodźił Roku 1279. Bolesław Pudicus umarł pochowany w Krakowie u Franćiszkanów, w tymże Roku i Bolesław Pobożny Xiąże Kaliski umarł, obódwóch zaś Zony Kinga, abo S. Kunegunda, i Helena Zakonnicami w Sączu zostały Ze zaś zażyćia swego Pudicus przybrał był sobie Leszka Czarnego jako Krwią naybliższego Xiążęćia Siradzkiego za Sukcessora Państwa Krakowskie, czyniąc zadosyć woli jego: Stany Rzeczypospolitey zgromadzone LESZKA Czarnego obrały Xiążęćiem Polskim na Tron Polski, który obrany w Roku 1279. bo też był Oyćiec jego Kaźimierz umarł, Syn Konrada, zostawiwszy Synom swoim
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 34
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
/ i świce zapala/ w przód nie wszedł; i tej to światłości gdy czekają/ stojąc nabliżej grobu w Cerkwi Z. grzmot wielki z samego Grobu Chrystusa Pana jako z działa uderzy/ po nim nastąpi światłość niewymownie śliczna/ a podniosszy się wszystkie Ormiany/ nad głowani ich idąc/ przejdzie/ i świcę u jednej Zakonnice Greckiej Chrześcijanki o podal z drugimi Prawosławnymi stojącej zapali/ od tej drudzy swoje zaświecili. Ormianie na tak znaczne pohanbienie swoje patrząc/ w nadzieję ośmdziesiąt tysięcy Talerów/ które świętokupcy Turkom dali/ impet na Chrześcijany uczynili/ świce im pogasili/ i z natrząsaniem udespektowali: którym despektem ruszony Z. Patriarcha teraźniejszy TEOFAN, Cesarzowi i
/ y swice zápala/ w przod nie wszedł; y tey to świátłośći gdy czekáią/ stoiąc nabliżey grobu w Cerkwi S. grzmot wielki z sámego Grobu Chrystusá Páná iáko z dziáłá vderzy/ po nim nástąpi świátłość niewymownie śliczna/ á podniosszy się wszystkie Ormiány/ nád głowáni ich idąc/ przeydzie/ y swicę v iedney Zakonnice Graeckiey Chrześćiánki o podal z drugimi Práwosławnymi stoiącey zápali/ od tey drudzy swoie záświećili. Ormiánie ná ták znáczne pohánbienie swoie pátrząc/ w nádzieię ośmdźieśiąt tyśięcy Talerow/ ktore świętokupcy Turkom dáli/ impet ná Chrześciány vczynili/ swice im pogásili/ y z nátrząsániem vdespektowáli: ktorym despektem ruszony S. Pátryárchá teráznieyszy THEOPHAN, Cesárzowi y
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 195.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Mć Pani Zofia Potulicka, podkomorzyna poznańska, a fundatorka panieńskiego klasztoru w Sieprcu, dała altembasową, piękną, kapę i ornat, i antipedium tejże materii. — Jej Mć Pani Marianna Bajerska Łosiówna pierścień. — A Jej Mć Panna Marianna Berzewiczówna tablicę tego roku oddały.
19. Roku 1625. Panna Anna Gutowska, zakonnica Ś. Dominika, tablicę srebrną.
Roku 1626. J.M. Jan Pan Pigłowski, niosąc chorągiew do Prus przeciw Gustawowi, dał pierścień bogaty.
20. Anno eodem 1626. Przewielebna J.M. Panna Magdalena Mortęska, wielkiej gorliwości o cześć Bożą i świątobliwych obyczajów ksieni chełmińska zakonu Ś. Benedykta, dała
Mć Pani Zofia Potulicka, podkomorzyna poznańska, a fundatorka panieńskiego klasztoru w Sieprcu, dała altembasową, piękną, kapę i ornat, i antipedium tejże materiej. — Jej Mć Pani Marianna Bajerska Łosiówna pierścień. — A Jej Mć Panna Marianna Berzewiczówna tablicę tego roku oddały.
19. Roku 1625. Panna Anna Gutowska, zakonnica Ś. Dominika, tablicę srebrną.
Roku 1626. J.M. Jan Pan Pigłowski, niosąc chorągiew do Prus przeciw Gustawowi, dał pierścień bogaty.
20. Anno eodem 1626. Przewielebna J.M. Panna Magdalena Mortęska, wielkiej gorliwości o cześć Bożą i świątobliwych obyczajów ksieni chełmińska zakonu Ś. Benedykta, dała
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 303
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
po 150 lat, według Eliana i Pliniusza.
W Polsce, znacznych lat dożył Piast Monarcha Polski żyjący lat 120, według Herburta, Sarnickiego, Gwagnina. Władysław Jagiełło Król Polski mało co sto lat nie dożył. Mikołaj I i Mikołaj II Książęta Radziwiłłowie trunku wody zażywający, o koło stu lat żyli, teste Starowolski. Zakonnica Anna Tepel lat żyła 130, według Tylkowskiego. Sreński Wojewoda Mazowiecki Herbu Dolęga przeżył lat 140, jako świadczy Paprocki. MULTIPARE, FAECUNDE, alias WIELUDZIETNE OSOBY
ADAM miał Synów 33, Nombe Heroina Chalcydycka w Eubei sto synów miała z Mężem, stąd przysłowie: Tanquam Chalcidica nobis perperit Uxor; Dictionarium Historicum. Egipska Matrona według
po 150 lat, według Eliana y Pliniusza.
W Polszcze, znacznych lat dożył Piast Monarcha Polski żyiący lat 120, według Herburta, Sarnickiego, Gwagnina. Władysław Iagiełło Krol Polski mało co sto lat nie dożył. Mikołay I y Mikołáy II Xiążęta Radziwiłłowie trunku wody zażywaiący, o koło stu lat żyli, teste Starowolski. Zakonnica Anna Teppel lat żyła 130, według Tylkowskiego. Sreński Woiewoda Mazowiecki Herbu Dolęga przeżył lat 140, iako świadczy Paprocki. MULTIPARAE, FAECUNDAE, alias WIELUDZIETNE OSOBY
ADAM miał Synow 33, Nombe Heroina Chalcydycka w Eubei sto synow miała z Mężem, ztąd przysłowie: Tanquam Chalcidica nobis perperit Uxor; Dictionarium Historicum. Egypska Matrona według
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 682
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, z Mikołajem V. z Piusem II korespondująca, Dialogu Kompozytorka : Kasandra Wenecka Dama miasto kądzieli księgę, miasto wrzeciona pióro, miasto igły, stylem się bawiła, Politanus. Espi Boecjusza Zona uczona : Amala Sionta Alaryka Króla Matka, w Greckiej, Łacińskiej nauce doskonała, według Platiny : Sylvia, Rufina Konsula Siostra, Zakonnica, nie jednego tysiąca wierszów Lectriks, nie jednego Authora po siedm razy przeczytawszy : Cornelia Matka Grachów, wiele pięknych i mądrych Listów Autorysa, według Cicerona : Rosuitta Niemieckiej Nacyj Panna, dzieł Ottona I. Cesarza Wierszopiska.
KtórZY WIELE KSIĄG POPISALI?
ORygenes niespracowanego rozumu Człek, napisał sześć tysięcy ksiąg według Rufina. Hieronim Z
, z Mikołáiem V. z Piusem II korresponduiącá, Dialogu Kompozytorka : Kassandra Weneckà Dama miasto kądzieli księgę, miásto wrzeciona pioro, miasto igły, stylem się bawiła, Politanus. Espi Boecyusza Zona uczoná : Amala Sionta Alarika Krola Matka, w Greckiey, Lacińskiey nauce doskonałá, według Platiny : Sylvia, Ruffina Konsula Siostra, Zakonnica, nie iednego tysiąca wierszow Lectrix, nie iednego Authora po siedm rázy przeczytáwszy : Cornelia Matka Grachow, wiele pięknych y mądrych Listow Authorisa, według Cicerona : Rosuitta Niemieckiey Nácyi Panna, dzieł Ottona I. Cesarza Wierszopiska.
KTORZY WIELE KSIĄG POPISALI?
ORigenes niespracowanego rozumu Człek, napisał sześć tysięcy ksiąg według Ruffina. Hieronym S
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 694
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tysiące sto Osób z pracy rąk swoich żyjących, jako świadczy Wielebny BEDA.
Książę Mikołaj RADZIWIŁ świadczy w swojej Peregrynacyj Jerozolimskiej, że Konwent Z. Saby w Palestynie miał Mnichów 5000, teraz tylko ledwie 30. ich się znajduje, w komórkach w skale wykopanych mieszkających.
W Brabanckim Księstwie w Mieście Mechlinium vulgò Mechelem Arcy-Biskupim, Zakonnic bywa po 1500. a czasem po 1600. Kościół jest pod Tytułem Z. Aleksego, jako świadczy Gvicciardynus.
OKsYRYNCHUM Miasto Tebaidy, Krainy Afrykańskiej, samemi zagęszczone było Klasztorami : Mnichów w nim było dziesięć tysięcy, Mniszek 20. tysięcy. Vitae Patrum.
W Państwie Murzyńskim pod Patriarchą Abaną Markiem, 800 było Kanoników
tysiące sto Osob z prácy rąk swoich żyiących, iáko swiadczy Wielebny BEDA.
Xiąże Mikołay RADZIWIŁ świadczy w swoiey Peregrynàcyi Ierozolimskiey, że Konwent S. Sabby w Palestynie miał Mnichow 5000, teraz tylko ledwie 30. ich się znayduie, w komorkách w skále wykopanych mieszkaiących.
W Brabanckim Xięstwie w Mieście Mechlinium vulgò Mechelem Arcy-Biskupim, Zákonnic bywá po 1500. á czasem po 1600. Koscioł iest pod Tytulem S. Alexego, iàko świadczy Gvicciardinus.
OXYRYNCHUM Miasto Thebaidy, Kráiny Afrykáńskiey, samemi zágęszczone było Klasztorami : Mnichow w nim było dziesięc tysięcy, Mniszek 20. tysięcy. Vitae Patrum.
W Państwie Murzyńskim pod Patryarchą Abaną Markiem, 800 było Kanonikow
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 994
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Tienea, od Klemensa VII. aprobowany, in tantorigore życia, że ani swego co mieć, ani kwestować nie godzi się, chyba co ultro miłosierna ofertuje im ręka. Nazwani Teatyni, od Teatyńskiego Biskupa Piotra Karafy do nich wstępującego. Z. Fundator ich leży w Neapolu miraculis clarus, w Kościele Z. Pawła,
Zakonnice NIEPOKALANEGO POCZĘCIA Najświętszej Panny, fundowane od Beatryki de Sylva Luzytanki, wielkiej Pobożności Damy, której się N. Panna w białym Habicie i w Szkaplerzu błękitnym pokazała. Począł się ten Zakon za Innocentego VIII, aprobowany od Juliusza II 17 Septembris Roku 1511. Habit noszą biały na znak niewinności pierworódnej Najświętszej Panny, a Płaszcze blamarantowe
Tienea, od Klemensa VII. approbowany, in tantorigore życia, że ani swego co mieć, ani kwestować nie godzi się, chyba co ultro miłosierna offertuie im ręka. Nazwani Teatyni, od Teatyńskiego Biskupa Piotra Karaffy do nich wstępuiącego. S. Fundator ich leży w Neapolu miraculis clarus, w Kościele S. Pawła,
Zakonnice NIEPOKALANEGO POCZĘCIA Nayświętszey Panny, fundowane od Beatryki de Sylva Luzytanki, wielkiey Pobożności Damy, ktorey się N. Panna w białym Habicie y w Szkaplerzu błękitnym pokazała. Począł się ten Zakon za Innocentego VIII, approbowany od Iuliusza II 17 Septembris Roku 1511. Habit noszą biały na znak niewinności pierworodney Nayswiętszey Panny, a Płaszcze blámarantowe
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1038
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
