a Panowie sami, Różno pomierzonymi bieżąc noclegami, To mężniejszy co retszy, i gdzie droga komu Dalsza była, najpierwej wrócił się do domu. Uciekających Cera. Część PIERWSZA I porzucony Obóz. WOJNY DOMOWEJ PIERWSZEJ Z-Kozaki i Tatary PUNKT II.
TAk Wojsko rozproszone, jako kiedy burza Grzmiący zeszle Jupiter pierwej się zakurzą Pol zgorzałych popioły, od wichru wzbudzone, Gaje, lasy, zaszumią: Toż trzody stworzone Rozpierzchną się gdzie które: a Pasterze w-iamy Każdy swoje. Ledwie był kto u Wisły samy Aż się oparł, Rumaki wygrzewając tchnące, Z-głów wapory, i serca w-pierś uderzające Ćieżkim młotem. O! do kąd
a Panowie sami, Rożno pomierzonymi bieżąc noclegami, To meżnieyszy co retszy, i gdźie droga komu Dalsza była, naypierwey wroćił sie do domu. Uciekaiących Cera. CZESC PIERWSZA I porzucony Oboz. WOYNY DOMOWEY PIERWSZEY Z-Kozáki i Tatary PUNKT II.
TAk Woysko rosproszone, iako kiedy burza Grzmiący zeszle Iupiter pierwey sie zakurzą Pol zgorzałych popioły, od wichru wzbudzone, Gaie, lasy, zaszumią: Toż trzody stworzone Rozpierzchną sie gdźie ktore: á Pasterze w-iamy Każdy swoie. Ledwie był kto u Wisły samy Aż sie oparł, Rumaki wygrzewáiąc tchnące, Z-głow wapory, i serca w-pierś uderzáiące Ćieżkim młotem. O! do kąd
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 34
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
potężnie stawał i zwycięzał.
Niemoże się Rzym wychwalic męstwa Scypionowego ze in Rem Rzpty zawojował Afrykę ale to wten czas było kiedy żołnierze kamykami dosiebie ciskali. Teraz zaś i tym samym sławnym na onczas wodzom gdy by powstali zmartwych podobno by się przykrzejsza widziała Bellandi Maniera , kiedy to z kilku dziesiąt Tysięcy samopałów zakurzą pod nos kiedy to z kartanu jako ceprzyk kula zapruszy oko, zechoc i Diabeł sam choć jest Curiosus niema czasu jako zwykł pokazać się Człowiekowi przy śmierci. kiedy to Owe Petardy, one Bomby, owe kartace i tak wiele innych na zgubę mizernego Człowieka wymyslnych sztuk. Podobno by i tamci sławni Rycerze z teraźniejszym Niezrownali
potęznie stawał y zwycięzał.
Niemoze się Rzym wychwalic męstwa Scypionowego ze in Rem Rzpty zawoiował Affrykę ale to wten czas było kiedy zołnierze kamykami dosiebie ciskali. Teraz zas y tym samym sławnym na onczas wodzom gdy by powstali zmartwych podobno by się przykrzeysza widziała Bellandi Maniera , kiedy to z kilku dziesiąt Tysięcy samopałow zakurzą pod nos kiedy to z kartanu iako ceprzyk kula zapruszy oko, zechoc y Dyiaboł sąm choc iest Curiosus niema czasu iako zwykł pokazać się Człowiekowi przy smierci. kiedy to Owe Petardy, one Bomby, owe kartace y tak wiele innych na zgubę mizernego Człowieka wymyslnych sztuk. Podobno by y tamci sławni Rycerze z teraznieyszym Niezrownali
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 207
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
ducha ich/ giną/ i w proch się swój obracają. 30. Gdy wysyłasz ducha twego/ stworzone bywają: i odnawiasz oblicze ziemie. 31. NIechajże będzie chwała PAńska na wieki: niech się rozweseli PAN w sprawach swoich. 32. On gdy wejrzy na ziemię/ zadrży: dotknie się gór/ a zakurzą się. 33. Będę śpiewał PANU za żywota mego: będę śpiewał Bogu memu/ póki mię stawa. 34. O nim będzie wdzięczna mowa moja: a ja się rozweselę w PAnu. 35. O by byli wytraceni grzesznicy z ziemie/ a niezbożnych aby już nie było. Błogosław duszo moja PAnu/ Hallelujah.
duchá ich/ giną/ y w proch śię swoj obracáją. 30. Gdy wysyłasz duchá twego/ stworzone bywáją: y odnawiasz oblicże źiemie. 31. NIechajże będźie chwałá PAńska ná wieki: niech śię rozweseli PAN w spráwách swojich. 32. On gdy wejrzy ná źiemię/ zádrży: dotknie śię gor/ á zákurzą śię. 33. Będę śpiewał PANU zá żywotá mego: będę śpiewał Bogu memu/ poki mię stawa. 34. O nim będźie wdźięcżna mowá mojá: á ja śię rozweselę w PAnu. 35. O by byli wytráceni grzesznicy z źiemie/ á niezbożnych áby już nie było. Błogosław duszo mojá PAnu/ Hállelujah.
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 603
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
: onci podbija pod mię lud mój. 3. PAnie/ cóż jest człowiek/ że nań masz baczenie? a Syn człowieczy/ że go sobie poważasz? 4. Człowiek/ marności jest podobny: dni jego jako cień pomijający. 5. PAnie nakłoń niebios twoich/ a zstąp: dotkni się gór/ a zakurzą się. 6. Zabłyśni błyskawicą/ a rozprosz je: puść strzały twoje/ a poraź je. 7. Ściągni rękę swą z wysokości/ wybaw mię: a wyrwi mię z wód wielkich/ z ręki cudzoziemców. 8. Których usta kłamstwo mówią: a prawica ich/ prawica omylna. 9. BOże/ pieśń
: onći podbija pod mię lud moj. 3. PAnie/ coż jest cżłowiek/ że nań masz bacżenie? á Syn cżłowiecży/ że go sobie poważasz? 4. Cżłowiek/ márnośći jest podobny: dni jego jáko ćień pomijájący. 5. PAnie nákłoń niebios twojich/ á zstąp: dotkni śię gor/ á zákurzą śię. 6. Zábłyśni błyskáwicą/ á rozprosz je: puść strzały twoje/ á poraź je. 7. Sćiągni rękę swą z wysokośći/ wybaw mię: á wyrwi mię z wod wielkich/ z ręki cudzoźiemcow. 8. Ktorych vstá kłamstwo mowią: á práwicá ich/ práwicá omylna. 9. BOże/ pieśń
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 622
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
