karki z konia na pniaku pod śniegiem. Tum zaległ wyznaczone swym ciałem grobowce, Ostrzegając gorące takim szwankiem łowcę. Skaczą po mnie zające, sarny, liszki, zdebie; Tego czekaj, kto wesół na cudzym pogrzebie. 11. MĘŻOWI ZŁEJ ŻONY I NIECNOTLIWEJ
Skwasiwszy ze złą żoną nieszczęśliwe lata, Tu dni moich ostatnia zamierzchnie poświata. Żyłem, jeżeli nazwać żywotem się może, Gdzie mnie z nią ledwie jeden dom, nie rzekę łoże, Mógł ogarnąć, nie mogły dotrzymać nas węgły, Ani się u mnie myszy, ani szczury lęgły, Wygnała psy i koty wrzaskiem swym szkaradem, Kafle z pieca leciały, szyby z okien gradem.
karki z konia na pniaku pod śniegiem. Tum zaległ wyznaczone swym ciałem grobowce, Ostrzegając gorące takim szwankiem łowcę. Skaczą po mnie zające, sarny, liszki, zdebie; Tego czekaj, kto wesół na cudzym pogrzebie. 11. MĘŻOWI ZŁEJ ŻONY I NIECNOTLIWEJ
Skwasiwszy ze złą żoną nieszczęśliwe lata, Tu dni moich ostatnia zamierzchnie poświata. Żyłem, jeżeli nazwać żywotem się może, Gdzie mnie z nią ledwie jeden dom, nie rzekę łoże, Mógł ogarnąć, nie mogły dotrzymać nas węgły, Ani się u mnie myszy, ani szczury lęgły, Wygnała psy i koty wrzaskiem swym szkaradem, Kafle z pieca leciały, szyby z okien gradem.
Skrót tekstu: PotNagKuk_I
Strona: 436
Tytuł:
Nagrobki
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
