, tak do stateczniejszej miłości ku Damie Najukochańszej. Nie wątpię; iż delikatne wyznanie moje najmniejszą nie będzie urazą ulubionego serca. Miłość albowiem pożądanego Przyjaciela, nieprzyjemną być nie może. Więc otuchę śmielszego biorę pytania: Czy przecudna Dama mnie swoję daruje miłość; i za mną jak ulubiona małżonka do Szwecyj pojedzie? Wspaniałość Jej Animuszu zamilczyć nie dozwala, gdy łaskawa Odpowiedź wszelkiego ukontentowania jest doświadczeniem. Uprzejma Przyjacielko! Dla czego w tymże momencie nie mam wiedzieć: Czym godzien Jej przychylności? I czy mam mieć nadzieję? Bierz to sobie WMPanna na deliberacją: jaką konkurentowi, który się najusilniej stara; żeby należycie Jej godność mógł poważać i estimować, bez
, tak do statecznieyszey miłości ku Damie Nayukochańszey. Nie wątpię; iż delikatne wyznanie moie naymnieyszą nie będzie urazą ulubionego serca. Miłość albowiem pożądanego Przyiaćiela, nieprzyiemną być nie może. Więc otuchę śmielszego biorę pytania: Czy przecudna Dama mnie swoię daruie miłość; i za mną iak ulubiona małżonka do Szwecyi pojedzie? Wspaniałość Jey Animuszu zamilczyć nie dozwala, gdy łaskawa Odpowiedź wszelkiego ukontentowania iest doświadczeniem. Uprzeyma Przyiaćielko! Dla czego w tymże momencie nie mam wiedzieć: Czym godzien Jey przychylności? I czy mam mieć nadzieię? Bierz to sobie WMPanna na deliberacyą: jaką konkurrentowi, ktory śię nayuśilniey stara; żeby należyćie Jey godność mogł poważać y estimować, bez
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 6
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
klęski uchował i bronił. 23. Polowałem z ochoczymi na łosia i świnie cztery. Skutek których, że prawie wilków na traktament tylko sprosili, postrzelone powypuszczawszy z ostępu zwirze, z wstydem mię dawnego myśliwego, że mając tyle źwirza osoczonego, vacuis manibus do domu powrócić przyszło. Nie widziałem rzecz być słuszną zamilczyć tu w tym piśmie, że mię na tymże polowaniu orzeł białawy trzy razy nie wyżej jak w pół drzew obleciał, qvis eventus exinde, Bóg sam tylko wie, żeby jednak miał eundem przynieść augurium, co dziadowi memu po babce królowi jegomości Janowi przed zostaniem monarchą, ut fers fama. Bóg zna,
klęski uchował i bronił. 23. Polowałem z ochoczymi na łosia i świnie cztyry. Skutek których, że prawie wilków na traktament tylko sprosili, postrzelone powypuszczawszy z ostępu zwirze, z wstydem mię dawnego myśliwego, że mając tyle źwirza osoczonego, vacuis manibus do domu powrócić przyszło. Nie widziałem rzecz być słuszną zamilczyć tu w tym piśmie, że mię na tymże polowaniu orzeł białawy trzy razy nie wyżej jak w pół drzew obleciał, qvis eventus exinde, Bóg sam tylko wie, żeby jednak miał eundem przynieść augurium, co dziadowi memu po babce królowi jegomości Janowi przed zostaniem monarchą, ut fers fama. Bóg zna,
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 107
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Panowie Dworscy nie bądźcie Niedźwiedzie, Być Grubianem w dworze się nie wiedzie. Nie bądźcie kotem łgarskim pochlibnym; Grozi upadkiem taki niepochybnym Proceder. Mówią: że kto łze i kradnie, Ten się pożywi i wszędzie i snadnie, Lecz że i wisieć taki będzie snadni, Domyśl się każdy sam, obacz i zgadni. Możesz zamilczyć prawdę podczas Panu, Jak Lis zamilczał, ucząc dworskich stanu. 4.DworPański Lwa Dwór Pański Lwa. 5.Człowiek co za Fortuną biega. Piąta. CZŁOWIEK CO ZA FORTUNĄ BIEGA, I CZŁOWIEK CO JEJ w DOMU CZEKA.
Honor insequentes fugit, fugientes insequitur. Kto za Fortuną, mówią: nie pobieży,
Panowie Dworscy nie bądźćie Niedźwiedźie, Bydź Grubianem w dworze śię nie wiedźie. Nie bądźćie kotem łgarskim pochlibnym; Groźi upadkiem taki niepochybnym Proceder. Mowią: że kto łze i kradnie, Ten śię pożywi i wszędźie i snadnie, Lecz że i wiśieć taki będźie snadni, Domyśl śię każdy sam, obacz i zgadni. Możesz zamilczyć prawdę podczas Panu, Jak Lis zamilczał, ucząc dworskich stanu. 4.DworPański Lwa Dwor Pański Lwa. 5.Człowiek co za Fortuną biega. Piąta. CZŁOWIEK CO ZA FORTUNĄ BIEGA, I CZŁOWIEK CO IEY w DOMU CZEKA.
Honor insequentes fugit, fugientes insequitur. Kto za Fortuną, mowią: nie pobieży,
Skrót tekstu: JabłEzop
Strona: 10
Tytuł:
Ezop nowy polski
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Drukarnia:
Andrzej Ceydler
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
bajki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
