Tyryna, z tamtąd edoctus, Ciebie tęż zacny erudio Czytelniku. Piszą o tym Deastrze i Adrichomius tandem Kircher magnae curiesitatis et scientiae Author.
MEMNON Bożek Egipski, którego Statua osobliwy miała: w sobie kamień, bo skoro wschodzące o niego obiło się Słońce, głos wydawał; ale po przyściu na świat Pana CHRYSTUSA Słowa Przedwiecznego zamilknął, teste Eusebiô Caesariense.
MARCOLIS tojest MERKURIUSZ gwiazda, jako świadczy Ascenaz temu nie inna rzecz była destynowana na osiarę, tylko zrzucenie kamieni na kupę koło jego Bałwana, od głowy ludzką postac mającego, od SCJENCJA o Bożkach
dołu kamienny postument. Z awoch tylko był formowany materyj, a kamienia i drzewa pewnego; stąd
Tyryna, z tamtąd edoctus, Ciebie tęż zacny erudio Czytelniku. Piszą o tym Deastrze y Adrichomius tandem Kircher magnae curiesitatis et scientiae Author.
MEMNON Bozek Egyptski, ktorego Statua osobliwy miała: w sobie kamień, bo skoro wschodzące o niego obiło się Słońce, głos wydawał; ale po przysciu na świat Pana CHRYSTUSA Słowa Przedwiecznego zamilknął, teste Eusebiô Caesariense.
MARCOLIS toiest MERKURYUSZ gwiazda, iako świadczy Ascenaz temu nie inna rzecz była destynowana na osiarę, tylko zrzucenie kamieni na kupę koło iego Bałwana, od głowy ludzką postac maiącego, od SCYENCYA o BOZKACH
dołu kamienny postument. Z awoch tylko był formowany materyi, a kamienia y drzewa pewnego; ztąd
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 40
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Słońcu Panienki z dzieciątkiem: przez ogłoszenie z Obłoku Syna Bosktego: Hic est Filius meus dilectus: przez objawienie Chrystusa Pana na gorze Tabor, przez Zesłanie Ducha Z przy wielkim szumie. Ziemia poruszona jest orężem, gdy sub unius Imeperium, tojest pod Augusta poszła: zmieszała się i tym, że Rex Regum Mesjasz przyszedł. Zamilknął Delficki Bałwan, według wielu Autorów: skały się rozdwoiły podczas Męki Chrystusowej; było i trzęsienie ziemi w Azyj, którym się 12 Miast obaliło za Tiberiusza Cesarza, tesłe Plinio.
Piąta Probacja z Malachiasza Próroka cap: 3 1 2, gdzie o Poprzedniku Janie Z i o samym Mesjaszu wzmianka: Ecce ego mitto Angelum meum
Słońcu Panienki z dzieciątkiem: przez ogłoszenie z Obłoku Syna Bosktego: Hic est Filius meus dilectus: przez obiawienie Chrystusa Pana na gorze Thabor, przez Zesłanie Duchá S przy wielkim szumie. Ziemia poruszona iest orężem, gdy sub unius Imeperium, toiest pod Augustá poszła: zmieszała się y tym, że Rex Regum Messiász przyszedł. Zamilknął Delficki Bałwan, według wielu Autorow: skały sie rozdwoiły podczas Męki Chrystusowey; było y trzęsienie ziemi w Azyi, ktorym się 12 Miast obaliło za Tiberyusza Cesarza, tesłe Plinio.
Piąta Probácya z Malachiasza Próroká cap: 3 1 2, gdzie o Poprzedniku Ianie S y o samym Messiászu wzmianka: Ecce ego mitto Angelum meum
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1084
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Synodu: którzy pięknie od Cesarza przyjęci, konwokowali Konciłium; wokowany i Fociusz z Adherentami, który lubo był cale złożony, przecięż sub specie słabości, Laski ad instar Pastorała zażywszy, do podpory, wszedł na Salę Koncylii, lecz ta Laska wydarta z rozkazu Posłów Papieskich, a on czyniąc się przedtym Graeciae Oraculum, zamilknął, repetując słowa z Psalmów: Posui custodiam ori meo: A choć milczał. nie pozwolił z kilku adherentami na Unią Kościołów. Znowu tam przy całym Konsylium skrypta palono Fociuszowe: potym solennie wyklęty z Sekwitami: potępiły go wszystkie Stolice Patriarchalne. Nicetas świadczy; że Dekret Papieski na wyklęcie Fociusza krwią Ojcowie podpisali; ale o
Synodu: ktorzy pięknie od Cesarza przyięci, konwokowali Conciłium; wokowany y Fociusz z Adherentami, ktory lubo był cale złożony, przecięż sub specie słabości, Laski ad instar Pastorała zażywszy, do podpory, wszedł na Salę Concilii, lecz ta Laska wydarta z roskázu Posłow Papiezkich, a on czyniąc się przedtym Graeciae Oraculum, zamilknął, repetuiąc słowa z Psalmow: Posui custodiam ori meo: A choć milczał. nie pozwolił z kilku adherentami na Unią Kościołow. Znowu tam przy całym Concilium skrypta palono Fociuszowe: potym solennie wyklęty z Sekwitami: potępiły go wszystkie Stolice Patryarchalne. Nicetas swiadczy; że Dekret Papiezki na wyklęcie Fociusza krwią Oycowie podpisali; ale o
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1138
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
z Jakubem. Wisiała bowiem nad nim torbeczka z Relikwiami SS. Męczenników, a Jakuka Pustelnika suknia była pod głowami jego. Baronius in Ann: Eccl: annô praefatô. Około Roku 351. Gallus od Konstancjusza obrany kolegą Imperii, jeno w Antiochii kościół wystawil, i Babylę Męczennika, weń kości wprowadził, Bałwan Apollina zamilknął, według tegoż o SS. Relikwiach.
Baroniusza. Iulianus Cesarz Apostata będąc tam potym i pytając przy wielu wołów na ofiarę mu zabiciu, czemu by Apollo milczał? Czart odpowiedział: Trupami to miejsce śmierdzi. Domyślił się, iż to o kościach Z. Babyle mówi, kazał wynieść, ale też wlot kościół Apollipa
z Iakubem. Wisiała bowiem nad nim torbeczka z Relikwiami SS. Męcżennikow, á Iakuka Pustelnika suknia była pod głowami iego. Baronius in Ann: Eccl: annô praefatô. Około Roku 351. Gallus od Konstancyusza obrany kollegą Imperii, ieno w Antyochii kościół wystawil, y Babylę Męcżennika, weń kości wprowadził, Bałwan Apollina zámilknął, według tegoż o SS. Relikwiach.
Baroniusza. Iulianus Cesarz Apostata będąc tam potym y pytaiąc przy wielu wołow na ofiarę mu zabiciu, cżemu by Apollo milcżał? Czart odpowiedział: Trupami to mieysce smierdzi. Domyslił się, iż to o kościach S. Babyle mowi, kazał wynieść, ale też wlot kościoł Apollipa
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 92
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Zakonu Kaznodziejskiego 15. Września. Był natione Szwab, główny Filozof. Matka Najś: mu się pokazawszy mówiła: Sapientiae studio incumbe. Uczył w Paryżu i w Kolonii Agrypininy. Mistrz Z. Tomasza z Akwinu, Biskup Ratisboneński, które złożywszy Z. Zakonnik, na publicznej dyspucie, według Proroctwa Matki Najś. zamilknął. On to w Kolonii Wilhelmowi mniemanemu Cesarzowi, w ogrodzie Dominikańskim podczas zimy cięszkiej sprawił bankiet, na którym frukta nowe, i kwiaty pokazały się, i ptastwo śpiewające dało się słyszeć. Potrawy jacyś niewidani nosili pokojowi, jako świadczy Kwiatkiewicz sub Anno 1348. lat mając 87. umarł Roku 1280. leży wKolonii u
Zakonu Kaznodzieyskiego 15. Wrzesnia. Był natione Szwab, głowny Filozof. Matka Nayś: mu się pokazawszy mowiła: Sapientiae studio incumbe. Ucżył w Paryżu y w Kolonii Agryppininy. Mistrz S. Tomasza z Akwinu, Biskup Ratisboneński, ktore zlożywszy S. Zakonnik, na publicżney dyspucie, według Proroctwa Matki Nayś. zamilknął. On to w Kolonii Wilhelmowi mniemanemu Cesarzowi, w ogrodzie Dominikańskim podcżas zimy cięsżkiey sprawił bankiet, na ktorym frukta nowe, y kwiaty pokazały się, y ptastwo spiewaiące dało się słyszeć. Potrawy iacyś niewidani nosili pokoiowi, iako swiadcży Kwiatkiewicż sub Anno 1348. lat maiąc 87. umarł Roku 1280. leży wKolonii u
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 125
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
gorze. Był to Setnik Żyd natione, a prędzej Poganin, bo komenderowany do strzeżenia Grobu, a Żydom w wielki Sabat niego Iziłoby się broń brać, iść na wartę. Ten czy to żyd czy Poganin (co certiùs) widząc cud Rezurekcji Pańskiej, uwierzył w Chrystusa, niedał się żydom skorrumpować, aby Cud zamilknął, o co persekwitowany, z dwiema żołnierzami uszedł do Kapadocyj, tam opowiadał Chrystusa, udany do Piłata, męczony, ścięty w Cezaryj mieście Kapadockim Roku 34. po Pańskim Narodzeniu. Głowa w Jeruzalem przed Bramą na kopią zatknięta była, potym w gnój wrzucona, zapomniana, ślepej matronie cudownie rewolowana, z ciałem Synaczka jej
gorze. Był to Setnik Zyd natione, á prędzey Poganin, bo kommenderowany do strzeżenia Grobu, a Zydom w wielki Sabath niego Iźiłoby się broń brać, iść na wartę. Ten czy to żyd czy Poganin (co certiùs) widząc cud Resurrekcyi Pańskiey, uwierzył w Chrystusa, niedał się żydom skorrumpować, aby Cud zamilknął, o co persekwitowany, z dwiemá żołnierzami uszedł do Kappadocyi, tam opowiadáł Chrystusá, udany do Piłata, męczony, ścięty w Cezaryi mieście Káppádockim Roku 34. po Pańskim Narodzeniu. Głowa w Ieruzalem przed Bramą na kopią zátknięta byłá, potym w gnoy wrzucona, zapomniána, ślepey matronie cudownie rewolowana, z ciałem Synaczká iey
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 174
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Odis sine odio et invidia o Rzymianach napisał: Privatus illis census erat brevis, commune magnum. Było jednak z czego cenzorować i ten Naród, jako o nim napisał Florus: Facilius adversus Romanos aurum, quàm ferrum. Tenże i to im vitio vertit: Syria victa prima Romanos corrupit, mox Asiatica haereditas. Nie zamilknął i Tacitus ich cenzury: Romanos non Oriens, non Occidens satiavit. Najgrubiej Jugurrha Król Numidów im przymawia: Romavenalis foret, si haberet Mercatorem. U Wirgiliusza Rzymianom Jowisz wieczne obiecuje Imperium: Zwierciadło Geniuszów.
His ego nec metas rerum, nec tempora pono, Imperium sine fine dedi:
Ale Daniel Prorok cap: 7
Odis sine odio et invidia o Rzymianách nápisał: Privatus illis census erat brevis, commune magnum. Było iednák z czego censorować y ten Národ, iako o nim nápisał Florus: Facilius adversus Romanos aurum, quàm ferrum. Tenże y to im vitio vertit: Syria victa prima Romanos corrupit, mox Asiatica haereditas. Nie zámilknął y Tacitus ich censury: Romanos non Oriens, non Occidens satiavit. Náygrubiey Iugurrha Krol Numidow im przymawia: Romavenalis foret, si haberet Mercatorem. U Wirgiliuszá Rzymianom Iowisz wieczne obiecuie Imperium: Zwierciadło Geniuszow.
His ego nec metas rerum, nec tempora pono, Imperium sine fine dedi:
Ale Daniel Prorok cap: 7
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 714
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
10. Tedy wyszedszy oni słudzy na drogi/ zgromadzili wszystkie którekolwiek znaleźli/ złe i dobre: i napełnione jest wesele gośćmi. 11. A wszedszy Król aby oglądał goście; obaczył tam człowieka nieodzianego szatą weselną/ 12. I rzekł mu; Przyjacielu/ jakoś tu wszedł/ nie mając szaty weselnej? A on zamilknął. 13. Tedy rzekł Król sługom; Związawszy nogi i ręce jego/ weźmicie go/ a wrzućcie do ciemności zewnętrznych: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 14. Abowiem wiele jest wezwanych/ ale mało wybranych. * 15
. TEdy odszedszy Faryzeuszowie uczynili radę/ jako by go usidlili w mowie. 16. I
10. Tedy wyszedszy oni słudzy ná drogi/ zgromádźili wszystkie ktorekolwiek ználeźli/ złe y dobre: y nápełnione jest wesele gośćmi. 11. A wszedszy Krol áby oglądał gośćie; obacżył tám cżłowieká nieodźianego szátą weselną/ 12. Y rzekł mu; Przyjaćielu/ jákoś tu wszedł/ nie májąc száty weselney? A on zámilknął. 13. Tedy rzekł Krol sługom; Związawszy nogi y ręce jego/ weźmićie go/ á wrzuććie do ćiemnośći zewnętrznych: tám będźie płácż y zgrzytánie zębow. 14. Abowiem wiele jest wezwánych/ ále máło wybránych. * 15
. TEdy odszedszy Fáryzeuszowie ucżynili rádę/ jáko by go uśidlili w mowie. 16. Y
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 26
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
płynąca. Łódź z nawałności
S. Augustinus. Quid cantamur? quamdiu et quamdiu; cras et cras; quare non modò, quare non hac hora finis turpitudinu meae.
GDym tak zdaleka patrzał wylękniony/ Jako Kupida karał uzbrojony. Z strachu wielkiego włosy mi powstały/ Po wszytkim ciele żyły się ścinały. Język zamilknął/ a na twarzy smutny/ Wstyd swoje skrzydła rozciągnął okrutny. Tam mi na pamięć żywota przeszłego Przypadły zbrodnie/ tam dopiero z złego Jarzma wyłożyć/ chciałem żywot brzydki/ Z nim i plugawe pomyślenia wszytki. Ale paszczęka nałogu dawnego/ Niechciała puścić serca do dobrego. I przydawała co raz cięzszej męki/ Rwąc
płynąca. Lodz z náwáłnośći
S. Augustinus. Quid cantamur? quamdiu et quamdiu; cras et cras; quare non modò, quare non hac hora finis turpitudinu meae.
GDym tak zdaleká patrzał wylękniony/ Iako Kupida karał vzbroiony. Z strachu wielkiego włosy mi powstáły/ Po wszytkim ćiele żyły śię śćinały. Ięzyk zamilknął/ a ná twárzy smutny/ Wstyd swoie skrzydłá rośćiągnął okrutny. Tam mi na pámięć żywota przeszłego Przypadły zbrodnie/ tám dopiero z złego Iárzmá wyłożyć/ chćiałem żywot brzydki/ Z nim y plugawe pomyslenia wszytki. Ale paszczeka nałogu dawnego/ Niechćiała puśćić serca do dobrego. Y przydawała co raz ćięzszey męki/ Rwąc
Skrót tekstu: TwarKŁodz
Strona: B4v
Tytuł:
Łódź młodzi z nawałności do brzegu płynąca
Autor:
Kasper Twardowski
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Siebeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
tez byli i bijalismy się z wojskiem WKMŚCi? Czemuzeście tak dobrze nie wojowali jako teraz? Odpowie tak znać była wola Boska Mówi król i to racja. Ale ja tobie powiem drugą a to tę że nie każdy by trafił do Domu gdy by się dostało przegrac i dla tego staracie się że by zawsze wygrac Towarzysz zamilknął. król go pyta a czemu milczysz? bo przeciwko prawdzie niewiem co mówić. Ale i sami więzniowie Szwedzcy. przyznawali to że cale odmianę fortuny widzą. Jak prędko król tedy szwedzki dowiedział się o wzięciu Fryderyzantu zaraz z Duńskiem począł o pokoj traktować. W Wojsku zaś kazał wytrąbic że kto kolwiek do Polski chce
tez byli y biialismy się z woyskięm WKMSCi? Czemuzescie tak dobrze nie woiowali iako teraz? Odpowie tak znać była wola Boska Mowi krol y to racyia. Ale ia tobie powięm drugą a to tę że nie kozdy by trafił do Domu gdy by się dostało przegrac y dla tego staracie się że by zawsze wygrac Towarzysz zamilknął. krol go pyta a czemu milczysz? bo przeciwko prawdzie niewięm co mowić. Ale y sami więzniowie Szwedzcy. przyznawali to że cale odmianę fortuny widzą. Iak prędko krol tedy szwedzki dowiedział się o wzięciu Fryderyzantu zaraz z Dunskiem począł o pokoy traktować. W Woysku zas kazał wytrąbic że kto kolwiek do Polski chce
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 73
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
