; a to Esaj. 5. v. II. seqq.
(I.) Iż Boga obraża i do gniewu pobudza także na Pijanice Prorokowi Izajaszowi biada wołać każe: Biada tym/ którzy rano wstawając chodzą za pijaństwem/ a trwają na nim do wieczora/ aż je wino (inny napój) rozpali. A Cytra i Lutnia/ bęben i Piszczałka/ i wino bywa na biesiadach ich: ale na sprawy Pańskie nie patrzą/ a na Uczynki rąk jego nie oglądają się. Przetoż w niewolą pójdzie lud mój/ iż nie ma umiejętności; a zacni jego będą głodnymi/ i pospólstwo jego wyschnie od pragnienia. A v. 22
; á to Esaj. 5. v. II. seqq.
(I.) Iż Bogá obraża y do gniewu pobudza tákże ná Pijánice Prorokowi Izájaszowi biádá wołáć każe: Biádá tym/ ktorzy ráno wstawájąc chodzą zá pijáństwem/ á trwáją ná nim do wieczorá/ aż je wino (inny napoy) rospali. A Cytrá y Lutniá/ bęben y Pisczałká/ y wino bywa ná bieśiádách ich: ále ná spráwy Páńskie nie pátrzą/ á ná Uczynki rąk jego nie oglądáją śię. Przetoż w niewolą poydźie lud moy/ iż nie ma umiejętnośći; á zacni jego będą głodnymi/ y pospolstwo jego wyschnie od prágnienia. A v. 22
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 24.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
, odpusty; Żałosny znajdzie treny; znajdzie żołnierz boje; Żart wesoły, kto w nim ma kontentece swoje. A czegóż więcej trzeba, przyznam się, nie zdolę: Dudy pod pachę, między kolana wijolę. Jakiej kto nawykł, wolno tej muzyki słuchać: Ja nie mogę w piszczałkę wraz i w kornet dmuchać. Cytra z drumlą nie chodzi, pasztet z grochem, równo: Koza rozmaryn, Świnia po staremu gówno. 452 (N). BŁAZEN Z NOSEM
Dostatni, grzeczny, z nosem szlachcic sporem Siadł na bankiecie obok z senatorem, Który trefnisia w sukni szachowanej W regiestrze chował z inszymi dworzany. Ten, stojąc przed nim,
, odpusty; Żałosny znajdzie treny; znajdzie żołnierz boje; Żart wesoły, kto w nim ma kontentece swoje. A czegóż więcej trzeba, przyznam się, nie zdolę: Dudy pod pachę, między kolana wijolę. Jakiej kto nawykł, wolno tej muzyki słuchać: Ja nie mogę w piszczałkę wraz i w kornet dmuchać. Cytra z drumlą nie chodzi, pasztet z grochem, równo: Koza rozmaryn, Świnia po staremu gówno. 452 (N). BŁAZEN Z NOSEM
Dostatni, grzeczny, z nosem szlachcic sporem Siadł na bankiecie obok z senatorem, Który trefnisia w sukni szachowanej W regiestrze chował z inszymi dworzany. Ten, stojąc przed nim,
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 382
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
/ aby Zbor brał zbudowanie. 6. TEraz tedy bracia/ gdybym przyszedł do was językami obcymi mówiąc/ cóż wam pomogę/ jeślibym wam nie mówił albo przez objawienie/ albo przez umiejętność/ albo przez proroctwo/ albo przez naukę. 7. Wszak i rzeczy nieżywe/ które dźwięk wydawają jako piszczałka albo Cytra; jeśliby różnego dźwięku nie wydawały/ jakoż poznano będzie co na piszczałce/ albo co na cytrze grają? 8. Abowiem jeśliby trąba niepewny głos dała/ któż się do boju gotować będzie? 9. Także i wy/ jeślibyście językiem nie wydali mowy dobrze zrozumitelnej/ jakoż będzie zrozumiano co się
/ áby Zbor bráł zbudowánie. 6. TEraz tedy bráćiá/ gdybym przyszedł do was językámi obcymi mowiąc/ coż wam pomogę/ jeslibym wam nie mowił álbo przez objáwienie/ álbo przez umiejętność/ álbo przez proroctwo/ álbo przez náukę. 7. Wszák y rzecży nieżywe/ ktore dźwięk wydawáją jáko piszcżáłká álbo Cytrá; jesliby roznego dźwięku nie wydawáły/ jákoż poznano będźie co ná piszcżałce/ álbo co ná cytrze gráją? 8. Abowiem jesliby trąbá niepewny głos dáłá/ ktoż śię do boju gotowáć będźie? 9. Tákże y wy/ jeslibyśćie językiem nie wydáli mowy dobrze zrozumitelney/ jákoż będźie zrozumiano co śię
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 186
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Do miłości Boskiej jakoż ma ten zapalić, który sam pełen złości. 12. Czemu Oblubieniec przez jelonki, przez kozki obowiązuje, aby nie budzić dilectam, abo charitatem. 13. Czy podobna mięszkać w zgromadzeniu, a w zgodzie? 14. Czemu znowu obowięzuje Oblubieniec, przez kozki i jelonki. 15. Co jest Cytra? Chrystus znak zgody. 16. Przykład o dwóch białogłowach spokojnych. 17. Sam Chrystus uczy nasz spokojności. 18. Z. Michale, jako na niebie, tak i na ziemi spraw pokoj.
1. ZLe o nas Słuchacze moi! i na niebie i na ziemi trwogę otrąbiono. Angelus tubâ cecinit.
Do miłośći Boskiey iákoż ma ten zápalić, ktory sąm pełen złośći. 12. Częmu Oblubięniec przez ielonki, przez kozki obowiązuie, áby nie budźić dilectam, ábo charitatem. 13. Czy podobna mięszkáć w zgromádzęniu, á w zgodźie? 14. Częmu znowu obowięzuie Oblubięniec, przez kozki y ielonki. 15. Co iest Cytra? Chrystus znák zgody. 16. Przykład o dwoch białogłowách spokoynych. 17. Sąm Chrystus uczy nasz spokoynośći. 18. S. Michále, iáko ná niebie, ták y ná źięmi spraw pokoy.
1. ZLe o nas Słuchácze moi! y ná niebie y ná źięmi trwogę otrąbiono. Angelus tubâ cecinit.
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 833
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
płynąc przez morze, abo wodę, jeden na drugim głowę skłania: pierwszy tedy wszytkich trzyma, wszytkich płynąc ciągnie, a kiedy się spracuje drugi następuje. Znak to zobopolnej miłości. Alter alterius onera portate, jeden ciężary drugiego znoś. Święty Apostoł mówi.
15. Exfurge Cithara mea, powstąń Citaro moja śpiewa Prorok. Cytra tłumaczy się Chrystus; strony tej Cytry napięte, Dusze B. chwałę śpiewające. Jeżeli tw wszytkie strony są owce; choć jedne grubsze, drugie cięńsze, pięknie bardzo brzmią: niech że jedna będzie między niemi wilcza; niepodobna ich nastroić, rwać się, padać wszytkie muszą. Koza z kozą kiedy się na ławie przez
płynąc przez morze, ábo wodę, ieden ná drugim głowę skłánia: pierwszy tedy wszytkich trzyma, wszytkich płynąc ćiągnie, á kiedy się sprácuie drugi nástępuie. Znák to zobopolney miłośći. Alter alterius onera portate, iedęn ćiężary drugiego znoś. Swięty Apostoł mowi.
15. Exfurge Cithara mea, powstąń Citáro moiá spiewa Prorok. Cytrá tłumáczy się Chrystus; strony tey Cytry nápięte, Dusze B. chwałę spiewáiące. Ieżeli tw wszytkie strony są owce; choć iedne grubsze, drugie ćięńsze, pięknie bárdzo brzmią: niech że iedná będźie między niemi wilcza; niepodobna ich nástroić, rwáć się, padáć wszytkie muszą. Kozá z kozą kiedy się ná łáwie przez
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 840
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
