jaka w Proszowicach moda, Stanęła na podatek pogłownego zgoda. Jeden pan Wielogłowski, chociaż nie przywodzi Żadnej słusznej przyczyny, na pobory godzi; Rozumiał, ponieważ go Wielogłowskim zową, Że jedną swą podatku nie odbędzie głową. Ledwie mu tego z myśli dobędziem skrupułu,
Że tu od głowy płacą, a nie od tytułu: Zapłaciwszy od jednej, chociaż ma głów wiele W swym przezwisku, i on się może wyspać śmiele. Tak pozwolę, odpowie, i tego dołożył, Żeby w laudum rzetelnie pan marszałek włożył. 476. O DŁUGACH
Pytam w rok po weselu jednej grzecznej pani, Jako się w niej mąż kocha, jeśli go nie gani,
jaka w Proszowicach moda, Stanęła na podatek pogłownego zgoda. Jeden pan Wielogłowski, chociaż nie przywodzi Żadnej słusznej przyczyny, na pobory godzi; Rozumiał, ponieważ go Wielogłowskim zową, Że jedną swą podatku nie odbędzie głową. Ledwie mu tego z myśli dobędziem skrupułu,
Że tu od głowy płacą, a nie od tytułu: Zapłaciwszy od jednej, chociaż ma głów wiele W swym przezwisku, i on się może wyspać śmiele. Tak pozwolę, odpowie, i tego dołożył, Żeby w laudum rzetelnie pan marszałek włożył. 476. O DŁUGACH
Pytam w rok po weselu jednej grzecznej pani, Jako się w niej mąż kocha, jeśli go nie gani,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 213
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
winny urzędu posłuszeń być i w więzieniu siedzieć abo w nim przez czas zamierzony wytrwać nie chciał, tedy ma za to zapłacić stronie obrażonej pięćdziesiąt kop groszy, zarazem bez pozwów i bez składania roków, którą winę tenże urząd na majętności jego stronie obrażonej odprawić będzie winien, według artykułu o odprawach rzeczy sądzonej uczynionego, a zapłaciwszy te pięćdziesiąt kop groszy, przecie mu urząd ma listem swoim rok złożyć za cztery niedziele od położonego listu, aby za tę winę sześć niedziel wysiedział, a za każde
nie dosyć uczynienie siedzenia ma winę wyżej opisaną płacić i nie ma to mu być odpuszczono, aż wysiedzi.
§ A o zaoczną przymówkę nikt się brać nie
winny urzędu posłuszen być i w więzieniu siedzieć abo w nim przez czas zamierzony wytrwać nie chciał, tedy ma za to zapłacić stronie obrażonej pięćdziesiąt kop groszy, zarazem bez pozwów i bez składania roków, którą winę tenże urząd na majętności jego stronie obrażonej odprawić będzie winien, według artykułu o odprawach rzeczy sądzonej uczynionego, a zapłaciwszy te pięćdziesiąt kop groszy, przecie mu urząd ma listem swoim rok złożyć za cztery niedziele od położonego listu, aby za tę winę sześć niedziel wysiedział, a za każde
nie dosyć uczynienie siedzenia ma winę wyżej opisaną płacić i nie ma to mu być odpuszczono, aż wysiedzi.
§ A o zaoczną przymówkę nikt się brać nie
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 595
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
fortuny jajca im, mleko, ofiarując, W Październiku wielka była ofiara i schadzka, gdzie to ofiarował każdy, co zabił, aco ofiarowali, to sami jedli, pili. Victores niewolnika najznaczniejszegopalili Bogom. Ciała zmarłych Panów z najdroższemi rzeczami ruchomemi, z końmi dwiema, psami i sługą wiernym, (krewnym zań zapłaciwszy) ofiarowali Aż Władysław Jagiełło Król Polski Wielkie Książę Litewskie, sam Wiarę przyjawszy Chrześcijańską z Jadwigą. Bałwany te zrujnował, pogasił ognie wodą Chrztu Z. sosny te leśne Bogi dekretował na siekiery i opał, aż się z admiracją Odżywała Litwa: Cóż to za Bogowie tacy, że tym Polakom nie szkodzą? Pod czas Chrztu
fortuny iayca im, mleko, ofiaruiąc, W Pazdzierniku wielka była ofiara y schadzka, gdzie to ofiarował każdy, co zabił, aco ofiarowali, to sami iedli, pili. Victores niewolnika nayznacznieyszegopalili Bogom. Ciała zmarłych Panow z naydroższemi rzeczami ruchomemi, z końmi dwiema, psami y sługą wiernym, (krewnym zań zapłaciwszy) ofiarowali Aż Władysław Iagełło Krol Polski Wielkie Xiąże Litewskie, sam Wiarę przyiawszy Chrześciańską z Iadwigą. Bałwany te zruynował, pogasił ognie wodą Chrztu S. sosny te leśne Bogi dekretował na siekiery y opał, aż się z admiracyą Odżywała Litwa: Coż to za Bogowie tacy, że tym Polakom nie szkodzą? Pod czas Chrztu
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 359
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
jest przeniesione do Clametium, vulgò Clamecy do Francyj w Antysiodoreńskiej Diecezyj, w Powiecie Niwerneńskim, nad rzeką Joną. W Betleem, lubo są OO. Bernardyni, jednak w Stajence, gdzie CHRYSTUS narodził, się Mszy Z. nie miewają i żaden Kapłan Katolicki, tylko Grecy, którzy te miejsce Katolikom wydarli, dobrze Turkom zapłaciwszy. Wolno jednak nawiedzać. Blisko Betleem, na gorze są obaliny Klasztoru Z. Pauli Rzymianki. Drugie Betleem było w Pokoleniu Zabulon, Josue cap; 19. Rozumicią Geografowie, iż jedno to jest, co i Betulia w Galilei, aliàs Betleem Galilejskie na wysokiej gorze Adrichomius świadczy, że gdy on opisywał Ziemię Z.
iest przeniesione do Clametium, vulgò Clamecy do Francyi w Antisiodoreńskiey Diecezyi, w Powiecie Niwerneńskim, nad rzeką Ioną. W Betleem, lubo są OO. Bernardini, iednák w Staience, gdzie CHRYSTUS narodził, się Mszy S. nie miewáią y żaden Kapłan Katolicki, tylko Grecy, ktorzy te mieysce Katolikom wydarli, dobrze Turkom zapłaciwszy. Wolno iednak nawiedzać. Blisko Betleem, na gorze są obaliny Klasztoru S. Pauli Rzymianki. Drugie Betleem było w Pokoleniu Zabulon, Iosue cap; 19. Rozumicią Geografowie, iż iedno to iest, co y Bethulia w Galilei, aliàs Betleem Galileyskie na wysokiey gorze Adrichomius świadczy, że gdy on opisywał Ziemię S.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 503
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
jako do Ojca przez Syna, Tak do Syna przez świętych wolna nam przyczyna.” „Nie brydzę: dlatego się Chrystus rodził w ciele, Żebyśmy krom przyczyńców szli do niego śmiele. Wielką krzywdę tronowi boskiemu ten zadał, Kto przed człekiem, krom niego, klękał i upadał. Sam Chrystus, ile człekiem, zapłaciwszy drogo, Otrzymał ten przywilej; grzeszym, jeśli kogo Przypuszczamy do niego.” „Zruć te rogi z czoła; Milcz, lutrze, nie twoja rzecz poprawiać kościoła.” 42. Z LUTREM O CUDACH
Zadał mi tę kwestyją luter niecnotliwy: „Możeli kto po śmierci jakie robić dziwy, Których żyjąc na świecie
jako do Ojca przez Syna, Tak do Syna przez świętych wolna nam przyczyna.” „Nie brydzę: dlatego się Chrystus rodził w ciele, Żebyśmy krom przyczyńców szli do niego śmiele. Wielką krzywdę tronowi boskiemu ten zadał, Kto przed człekiem, krom niego, klękał i upadał. Sam Chrystus, ile człekiem, zapłaciwszy drogo, Otrzymał ten przywilej; grzeszym, jeśli kogo Przypuszczamy do niego.” „Zruć te rogi z czoła; Milcz, lutrze, nie twoja rzecz poprawiać kościoła.” 42. Z LUTREM O CUDACH
Zadał mi tę kwestyją luter niecnotliwy: „Możeli kto po śmierci jakie robić dziwy, Których żyjąc na świecie
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 542
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
się trochy, Idzie na komplementy i żołnierskie fochy. Czeka jej ten w paracie, a skoro się zbliża, Wytnie przez gołe plecy od ramion do krzyża. Owa w nogi, ten za nią i, jako sień długa, Aże do samej izby nie zdejmie kańczuga. Nazajutrz osiodławszy konia sobie rano, Jedzie precz, zapłaciwszy za owies, za siano. Złodziej kurewskie myto, opak padła bierka, Wzięła plagi złodziejskie niewinna fryjerka. 67. KSIĄDZ Z PASTERKĄ
Od księżego parobka pasterka sąsiedzka Dostała, gdy do wołu krowy wodził, dziecka. Więc skoro przyszło do krztu, ksiądz od niej chce kopy, Żeby się nią i insze karały świerzopy.
się trochy, Idzie na komplementy i żołnierskie fochy. Czeka jej ten w paracie, a skoro się zbliża, Wytnie przez gołe plecy od ramion do krzyża. Owa w nogi, ten za nią i, jako sień długa, Aże do samej izby nie zdejmie kańczuga. Nazajutrz osiodławszy konia sobie rano, Jedzie precz, zapłaciwszy za owies, za siano. Złodziej kurewskie myto, opak padła bierka, Wzięła plagi złodziejskie niewinna fryjerka. 67. KSIĄDZ Z PASTERKĄ
Od księżego parobka pasterka sąsiedzka Dostała, gdy do wołu krowy wodził, dziecka. Więc skoro przyszło do krztu, ksiądz od niej chce kopy, Żeby się nią i insze karały świerzopy.
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 555
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
tam wielkie znalazł, Domy, grunta, ogrody pokupował. Meczet ten bez wirzchu, stoi zawarty, na pogrzeb Turków destynowany. AFRYKA. O Egipskim Królestwie. AFRYKA. O Epypskim Królestwie.
Chrześcijanie oprócz Kościołka N. PANNY Chaldejczyków w starym Kairze (gdzie jest dla Katolików Kaplica i Groby, ale dobrze do skarbu Cefarskiego zapłaciwszy za pogrzebanie Katolika, a od Chaldejczyka po kilka groszy:) oprócz mówię tego Kościoła, mają Francuzi, Wenetowie, Genuenczykowie kaplice dla swoich Konsulów, i Dworu ich, który tam nad Kupcami suarum Gentium mają superyntendencja i protekcją. A tak w swoich Oratoriach i rezydencjach przy nadanym sobie na to Prawie, OO. Kapucyni
tam wielkie ználazł, Domy, grunta, ogrody pokupowáł. Meczet ten bez wirzchu, stoi záwárty, ná pogrzeb Turkow destynowány. AFRYKA. O Egypskim Krolestwie. AFRYKA. O Epypskim Krolestwie.
Chrześcianie oprucz Kościołka N. PANNY Chaldeyczykow w starym Kairze (gdźie iest dla Kátolikow Káplica y Groby, ale dobrze do skarbu Cefarskiego zápłáciwszy zá pogrzebanie Katolika, á od Chaldeyczyka po kilká groszy:) oprocz mowię tego Kościoła, maią Fráncuzi, Wenetowie, Genuenczykowie kaplice dla swoich Konsulow, y Dworu ich, ktory tam nád Kupcami suarum Gentium maią superintendencya y protekcyą. A ták w swoich Orátoriach y rezydencyach przy nádanym sobie ná to Práwie, OO. Kápucyni
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 654
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
wam dał moc nad wszytkę moc nieprzyjacielską. Tak ś. Dominik przymusił szatana że świece trzymał aż Godziny kapłańskie odprawił. Czarownicy zasieabo Czarnoksiężnicy źle używają pośługi szatańskiej/ wzywając ich i poddając się im. Przeto insza rzecz jest użyć posługi szatańskiej jako święci: a insza jako Czarownicy abo Czarnoksiężnicy.[...] Długi. Długi. Długu niezapłaciwszy kowalowi zmarł ciężką mękę w Czyśćcu cierpiał. A niektóra dusza w Czyściu radowała się/ iż jej było objawiono/ że się dziecię narodziło/ na którego pierwszej Mszej miała być wybawiona. 216.
BYł jeden możny i bogaty człowiek/ mając w sąsiedztwie kowala jednego/ który mu przez długi czas konie kował. Potym kowal on
wam dał moc nád wszytkę moc nieprzyiaćielską. Ták ś. Dominik przymuśił szátáná że świece trzymał aż Godziny kápłáńskie odpráwił. Czárownicy záśieábo Czarnoksiężnicy źle vżywáią pośługi szátáńskiey/ wzywaiąc ich y poddáiąc sie im. Przeto insza rzecz iest vżyć posługi szátáńskiey iáko święći: a insza iako Czárownicy ábo Czárnokśiężnicy.[...] Długi. Długi. Długu niezápłáćiwszy kowalowi zmárł ćiężką mękę w Czyścu ćierpiał. A niektora duszá w Czyściu rádowáłá sie/ iż iey było obiáwiono/ że sie dźiećię národziło/ ná ktorego pierwszey Mszey miáłá bydź wybawiona. 216.
BYł ieden możny y bogáty człowiek/ máiąc w sąśiedztwie kowalá iednego/ ktory mu przez długi czáś konie kował. Potym kowal on
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 229
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
cudzoziemce i per plebeios namówić.
26. Jurysdycja wojewodza aby wedle praw w swej mocej zostawała, salvis iuribus civitatum regalium.
27. Wyderki, na których sumy Ungaricalium florenorum są zapisane, aby dziedzic czerwone złote nie wedle tego, jako teraz idą, ale jako pod on czas, gdy wyderek zapisowano, szły, monetą zapłaciwszy liberować mógł, obwarować.
28. Ratione soli aby im. żupnik ruski powinnościej swej dosyć uczynieł, instancyją uczynić.
29. Wojnej z Turkiem jako sobie nie życzymy, tak też radzi byśmy to byli widzieli, aby temu niebezpieczeństwu posłaniem tam którego senatora cum autoritate było zabiegano. In casu lub stamtąd, lub z
cudzoziemce i per plebeios namówić.
26. Jurysdycyja wojewodza aby wedle praw w swej mocej zostawała, salvis iuribus civitatum regalium.
27. Wyderki, na których sumy Ungaricalium florenorum są zapisane, aby dziedzic czerwone złote nie wedle tego, jako teraz idą, ale jako pod on czas, gdy wyderek zapisowano, szły, monetą zapłaciwszy liberować mógł, obwarować.
28. Ratione soli aby jm. żupnik ruski powinnościej swej dosyć uczynieł, instancyją uczynić.
29. Wojnej z Turkiem jako sobie nie życzymy, tak też radzi byśmy to byli widzieli, aby temu niebezpieczeństwu posłaniem tam którego senatora cum autoritate było zabiegano. In casu lub stamtąd, lub z
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 464
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
dzień i rok zawity za pirwszym pozwem naznaczam bez wszelakich wymówek, ɛkscepcy, kontradyccy, dylacy wszelakich i obron prawnych, stanąć powinien będę i potomkowie moje mają i powinni będą, a stanąwszy żadnych alteracy, obron i kontrowersy nie wnosząc i na pomoc sobie nic nie biorąc, zakład zapłacić, szkody nagrodzic, a zakład zapłaciwszy, szkody nagrodziwszy, zapisowi jednak dosyć czynić mam i s potomkami swymi powinien będę owo zgoła wszytkich a wszytkich obron prawnych i nieprawnych, i z dowcipów ludzkich wynajdzionych, których ja zażywać przez ten zapis nie mam s potomkami swymi. J na tom dał ten mój list dobrowolny wieczysty rezygnacijej zapis z moją pieczęcią i s podpisem
dzien y rok zawity za pirwszym pozwem naznaczam bez wszelakich wymówek, ɛxcepcÿ, contradiccy, dilacy wszelakich y obron prawnych, stanąc powinien będę y potomkowie moie maią y powinni będą, a stanąwszy zadnych alteracy, obron y controwersy nie wnosząc y na pomoc sobie nic nie biorąc, zakład zapłacic, szkody nagrodzic, a zakład zapłaciwszy, szkody nagrodziwszy, zapisowi iednak dosyc czynic mam y s potomkami swymi powinien będę owo zgoła wszytkich a wszitkich obron prawnych y nieprawnych, y z dowcipow ludzkich wynaydzionych, ktorych ia zazywac przez ten zapis nie mam s potomkami swymi. J na tom dał ten moy list dobrowolny wieczysty resignaciiey zapis z moią pieczęcią y s podpisem
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 237
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
