i myśl wpojona/ dziwnie skuteczną pomocą jest/ przeciw wszelkim zbawienia naszego przeszkodom: wątpić nie trzeba/ bo jest aeternae veritatis oraculum, prawda niemylna od Ducha Z. przyrzeczona. 2. Naprzód bowiem kto się ośmieli długo we złym nałogu leżeć? kto się rozpasawszy za namiętnościami bez wodzy puści? kto grzechami się parać i zapamiętale okładać odważył kiedy z żywą wiarą pomyśli/ że mu snać wkrótce ogłoszą/ Dispone domui tuae, quia morieris tu, et non vives. Isai: 38. Ba pono bez pozwów i opowiedzi/ dziś/ tejże godziny/ zaraz niespodziana śmierć/ jako wiele innych/ w tym że barłogu zbieży/ udusi? śmierć
y myśl wpoiona/ dźiwnie skuteczną pomocą iest/ przećiw wszelkim zbáwieniá nászego przeszkodom: wątpić nie trzebá/ bo iest aeternae veritatis oraculum, prawdá niemylna od Duchá S. przyrzeczona. 2. Náprzod bowiem kto się ośmieli długo we złym náłogu leżeć? kto się rospásawszy zá námiętnośćiami bez wodzy puśći? kto grzechámi się párać y zápamiętale okłádać odważył kiedy z żywą wiarą pomyśli/ że mu snać wkrotce ogłoszą/ Dispone domui tuae, quia morieris tu, et non vives. Isai: 38. Bá pono bez pozwow y opowiedźi/ dźiś/ teyże godźiny/ záraz niespodźiána śmierć/ iáko wiele innych/ w tym że barłogu zbieży/ uduśi? śmierć
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 114
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
/ Krzciny/ Pogrzegi) gdzieby śmiertlene grzechy nie były popełniane; a zwłaszcza od was Paniczków swowolnych/ którzy sobie nosa podlawszy niebezpieczne kłotnie drugdy miedzy sobą miewacie/ dla ladajakiej przyczynki załby chodzicie/ na pojedynki się wywabiacie/ jedni drugim rany zadawacie/ przez co więc szwanki szkodliwe i śmiertelne odnosicie; ba i czasem zapamiętale się mordujecie: I tak /jakom wyżej powiedział/ drogę sobie do nieba przez to zagradzacie. Gregor. M. in cap. V . Job. Genes. 45. v. 24.
Rzekł kiedyś Józef do Braciej swojej: Ne irascamini in viâ: Nie gniewajcie się (nie wadzicie się) na drodze
/ Krzćiny/ Pogrzegy) gdźieby śmiertlene grzechy nie były popełniáne; á zwłasczá od was Pániczkow swowolnych/ ktorzy sobie nosá podlawszy niebespieczne kłotnie drugdy miedzy sobą miewaćie/ dla ládáiákiey przyczynki záłby chodźićie/ ná poiedynki śie wywabiaćie/ iedni drugim rány zádawaćie/ przez co więc szwánki szkodliwe y śmiertelne odnośićie; bá y czásem zápámiętále śię morduiećie: Y ták /iákom wyżey powiedźiał/ drogę sobie do niebá przez to zágradzaćie. Gregor. M. in cap. V . Iob. Genes. 45. v. 24.
Rzekł kiedyś Iozef do Bráciey swoiey: Ne irascamini in viâ: Nie gniewayćie śię (nie wadźićie śię) ná drodze
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Miii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
My skoczywszy Z Boków przerznelismy Zoń Tozmy siekli brali. Dość natym ze zmy posłali Wdzie Ze Trzydzieści Języków. Z Charcu za powodem Onego Chłopca. To znowu do Nich podpadł i powiedział Im Co Inszego O Czaru To Moskwa Jako wściekli. bo Oni bardziej się Urazają o krzywdę Imienia Carskiego Niżeli Imienia Boskiego suną się Zapamiętale i tak było Tego wiele razy na Owego Chłopca tak tedy zagnali się za Owym Chłopcem az w las A chcąc go koniecznie dostać bo by Go byli pewnie skóry darli Za takie niecnoty które Im wyrządzał. My zaś po Nich Ja Zagoniłem się Za Jednym i sam tez okęsek niestałem się Obłowem Naprowadziłem
My skoczywszy Z Bokow przerznelismy Zoń Tozmy siekli brali. Dosc natym ze zmy posłali Wdzie Ze Trzydziesci Ięzykow. Z Charcu za powodem Onego Chłopca. To znowu do Nich podpadł y powiedział Im Co Inszego O Czaru To Moskwa Iako wsciekli. bo Oni bardziey się Urazaią o krzywdę Imienia Carskiego Nizeli Imienia Boskiego suną się Zapamiętale y tak było Tego wiele razy na Owego Chłopca tak tedy zagnali się za Owym Chłopcem az w las A chcąc go koniecznie dostać bo by Go byli pewnie zkury darli Za takie niecnoty ktore Im wyrządzał. My zas po Nich Ia Zagoniłem się Za Iednym y sam tez okęsek niestałem się Obłowem Naprowadziłem
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 104
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
est, in oppressionem fratrum status equestris non servata proportione bonorum et proventuum, mentione nulla facta aliorum eiusdem ordinis inaequalissime, ut ita dicam, iniquissime instituta! Żal się tego Boże, że IchM., zapomniawszy fines fundationis bonorum ecclesiasticorum, legitimum usum ipsorum invertunt i miłość braterską, która różnice chędogo pogładzić i pomiarkować mogła, zapamiętale rozrywają. A na toż te dobra stan rycerski po wielkiej części nadał, aby z nich za czasem oprymowan beł? Z nichże to należało i należy suffundere frigidamcalci, ut videlicet pertinacia accedat praefracta et pervicax contemptus legum et minas ac crudelitatem spirans temeritas? I podobnaż to rzecz po zniewoleniu stanu rycerskiego, in
est, in oppressionem fratrum status equestris non servata proportione bonorum et proventuum, mentione nulla facta aliorum eiusdem ordinis inaequalissime, ut ita dicam, iniquissime instituta! Żal się tego Boże, że IchM., zapomniawszy fines fundationis bonorum ecclesiasticorum, legitimum usum ipsorum invertunt i miłość braterską, która różnice chędogo pogładzić i pomiarkować mogła, zapamiętale rozrywają. A na toż te dobra stan rycerski po wielkiej części nadał, aby z nich za czasem oprymowan beł? Z nichże to należało i należy suffundere frigidamcalci, ut videlicet pertinacia accedat praefracta et pervicax contemptus legum et minas ac crudelitatem spirans temeritas? I podobnaż to rzecz po zniewoleniu stanu rycerskiego, in
Skrót tekstu: List3KontrybCz_III
Strona: 205
Tytuł:
List III o tejże kontrybucyej do jednego prelata.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
W wodę zamorzonego podeszła pchnąłz skały. Trackich Atrydes brzegach z okrętami/ Oczekujac na morza z lepszemi wiatrami: Tam nagle/ w jakiej stawał/ za żywota/ sprawie/ Z rozwartej ziemie wypadł/ w straszliwej postawie/ Z twarzą Achiles taką/ z jaką więc pochodził/ Z mieczem Agamemnona gdy srogim nachodził. Krzycząc: zapamiętale ustępujesz plemię? I wszytek naszej cnoty wdzięk zagrzebion w ziemię? Nie tedyż grób aby mój zaszła jaka cena/ Duszę ma niech zabita błaga Poliksena. Rzekł: ta od kompanieij chutnie/ marze srogiej/ Samęż mającej matce porwana ubogiej. Mężna/ nędzna/ a panna nad białej płci miarę/ Idzie na grób
W wodę zámorzonego podeszła pchnąłz skáły. Tráckich Atrydes brzegách z okrętámi/ Oczekuiac ná morzá z lepszemi wiátrámi: Tam nagle/ w iákiey stawał/ zá żywotá/ spráwie/ Z rozwártey źiemie wypadł/ w straszliwey postáwie/ Z twarzą Achiles táką/ z iáką więc pochodźił/ Z mieczem Agamemnoná gdy srogim náchodźił. Krzycząc: zápamiętale vstępuiesz plemię? Y wszytek nászey cnoty wdźięk zágrzebion w źiemię? Nie tedyż grob áby moy zászłá iáka cená/ Duszę ma niech zabita błaga Polyxená. Rzekł: tá od kompánieiy chutnie/ márze srogiey/ Sámęż máiącey mátce porwána vbogiey. Mężna/ nędzna/ á panná nad białey płći miárę/ Idźie ná grob
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 329
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
