contra manifestam et evidentem paritatem votorum non admittendowbrew oczywistej i jawnej równości głosów nie dopuszczając do regestrów sądowych ferowanej ex turnopo kolei sentencji naszej, tylko arbitrarie ad velle suum projekt sub titulosamowolnie wedle swej woli projekt pod nazwą dekretu oczywistego ułożywszy, onej cum summa eversionez całkowitym obaleniem praw ojczystych mimo manifesta nasze temerezuchwale zapisować ważyła się i gdy wraz na arbitrów sine assensu nostrobez naszego zezwolenia zadzwoniła, retro na ustęp conclamavimus et iterum circa paritatem votorumznów na ustęp zwołaliśmy się i ponownie w równości głosów przez godzinę i dalej in conclavi zostawaliśmy. Lecz gdy różnymi postrachami i otwarcie potencji swojej przełamać paritatem circa leges et iustitiam constantem nie
contra manifestam et evidentem paritatem votorum non admittendowbrew oczywistej i jawnej równości głosów nie dopuszczając do regestrów sądowych ferowanej ex turnopo kolei sentencji naszej, tylko arbitrarie ad velle suum projekt sub titulosamowolnie wedle swej woli projekt pod nazwą dekretu oczywistego ułożywszy, onej cum summa eversionez całkowitym obaleniem praw ojczystych mimo manifesta nasze temerezuchwale zapisować ważyła się i gdy wraz na arbitrów sine assensu nostrobez naszego zezwolenia zadzwoniła, retro na ustęp conclamavimus et iterum circa paritatem votorumznów na ustęp zwołaliśmy się i ponownie w równości głosów przez godzinę i dalej in conclavi zostawaliśmy. Lecz gdy różnymi postrachami i otwarcie potencji swojej przełamać paritatem circa leges et iustitiam constantem nie
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 610
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
my wzajemnie prosimy was/ na konfekty Młodzieńskiego stanu. Konfekty Młodzieńskiego Stanu. Naprzód tedy w Rzeczypospolitej Rzymskiej/ która świątobliwemi prawami słynęła/ tak się kochali w waszym Stanie Młodzieńskim/ że dobra tych (co się nie żeniwszy pomarli/) tak właśnie jak owych zdrajców Rzeczypospol: i zabójców Królewskich konfliktowano . I nie wolno było zapisować albo testamentem legować takim ludziom bezżennym cokolwiek . V Korynczyków/ którzy także z mądrych praw sławni/ w lepszym trochę poszanowaniu wasz Młodzieński stan był. Bo/ kiedy który doszedszy lat/ nie żenił się/ a umarł/ tedy jako ścierw jaki wynosili za miasto; nie sądząc go być godnym pogrzebu. Lacedemonczykowie sławnego swego prawodawce
my wzáiemnie prośimy was/ ná konfekty Młodźieńskiego stanu. Konfekty Młodźieńskiego Stanu. Naprzod tedy w Rzeczypospolitey Rzymskiey/ ktora świątobliwemi práwámi słynęłá/ ták się kocháli w waszym Stanie Młodźieńskim/ że dobrá tych (co się nie żeniwszy pomárli/) ták włáśnie iak owych zdraycow Rzeczypospol: y zaboycow Krolewskich konfliktowáno . Y nie wolno było zápisowáć albo testámentem legowáć tákim ludźiom bezżennym cokolwiek . V Korynczykow/ ktorzy tákże z mądrych praw sławni/ w lepszym trochę poszanowaniu wász Młodźienski stan był. Bo/ kiedy ktory doszedszy lat/ nie żenił się/ á umárł/ tedy iáko śćierw iáki wynośili zá miásto; nie sądząc go bydź godnym pogrzebu. Lácedemonczykowie sławnego swego práwodawce
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 57
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
i zakonnikach/ którym dla niego wierni katolicy fundusze czynią i jałmużny dają. Z Testamentów/ i wspomnionych od P. Plebana sposobów/ ani setnej części Jezuitom się niedostanie/ respektu drugich zakonników/ którym nie tylko po kilku set/ ale i po kilku/ pokilkunastu/ i po kilkudziesiąt tysięcy/ i do tąd zapisować nie nowa/ i żaden temu słusznej przygany dać nie może; gdyż się znajdują tacy/ którzy bardziej myślą co to jest AEternitas infelix, et AEternitas beata, aniżeli jakoby Jezuity weksować/ abo im szkół Krakowskich przeszkadzać/ i drogę zagradzać rozmnożenia większego co dzień nabożeństwa i chwały Bożej wtej koronie i mieście jej stołecznym; ci
y zakonnikách/ ktorym dla niego wierni kátolicy fundusze czynią y iáłmużny dáią. Z Testámentow/ y wspomnionych od P. Plebana sposobow/ áni setney częśći Iezuitom się niedostánie/ respektu drugich zakonnikow/ ktorym nie tylko po kilku set/ ále y po kilku/ pokilkunastu/ y po kilkudźiesiąt tysięcy/ y do tąd zápisowáć nie nowa/ y żaden temu słuszney przygány dáć nie może; gdysz się znáyduią tácy/ ktorzy bárdźiey myslą co to iest AEternitas infelix, et AEternitas beata, ániżeli iákoby Iezuity wexowáć/ ábo im szkoł Krákowskich przeszkadzáć/ y drogę zágradzáć rozmnożenia wiekszego co dźień nabożeństwá y chwały Bożey wtey koronie y miesćie iey stołecżnym; ći
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 148
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
. Kanclerz Wezyra Hańskiego o dwu Murzów, aby ono
wojsko, ni ono żydowskie, secure do Glinian przeprowadzone było. Ten tedy fructus i effectus rad P. Kanclerza Koronnego, łacno konkludować, co taki konsyliarz meruit, który ubezpieczył Rzpltę na Sajmie Coronationis pokojem, i w wjeździe swoim do Lublina krwią swoją każdemu się chciał zapisować, że pokój nam miał stanowić; aż za taką submissją widzimy co się przez niego stało; który i przez zimę gromić Kozaków niekazał, kiedy na nich własna pora była, a wojsko nasze próżnowało i płacą chleb darmo biorąc; który znędziwszy tem wojskiem dobra Rzpltej, na wiosnę jego consilio chorągwie zwinąć kazał; który
. Kanclerz Wezyra Hańskiego o dwu Murzów, aby ono
wojsko, ni ono żydowskie, secure do Glinian przeprowadzone było. Ten tedy fructus y effectus rad P. Kanclerza Koronnego, łacno concludować, co taki consiliarz meruit, który ubespieczył Rzpltę na Sajmie Coronationis pokojem, y w wjeździe swoim do Lublina krwią swoją każdemu się chciał zapisować, że pokój nam miał stanowić; aż za taką submissyą widzimy co się przez niego stało; który y przez zimę gromić Kozaków niekazał, kiedy na nich własna pora była, a wojsko nasze próżnowało y płacą chleb darmo biorąc; który znędziwszy tém wojskiem dobra Rzpltej, na wiosnę jego consilio chorągwie zwinąć kazał; który
Skrót tekstu: ComConOssKoniec
Strona: 427
Tytuł:
Kompendium consiliorum pana Jerzego Ossolińskiego
Autor:
Jerzy Ossoliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
a chleb porzucić i pracą o nim. Nie godzi się, miłościwy królu, gardzić dary bożymi. Tego, co teraz Koronie dał Pan Bóg, szanować nam przystoi. Królowa Jej M. tu w tej Koronie skarbów tych dostała, tu się zostać mają. Ci, którzy Jej K. M. abo majętności swe zapisowali, abo skarby swe dawali, by to byli rozumieli, żeby królowa Jej M. miała tę wolą wywieść to z Korony, abo z Księstwa Litewskiego kiedy, nigdyby byli tak hojnymi przeciwko Jej K. M. być nie chcieli. Ale prze miłego Boga, cóż to wżdy teraz za potrzeba tak gwałtowna królowej Jej
a chleb porzucić i pracą o nim. Nie godzi się, miłościwy królu, gardzić dary bożymi. Tego, co teraz Koronie dał Pan Bóg, szanować nam przystoi. Królowa Jej M. tu w tej Koronie skarbów tych dostała, tu się zostać mają. Ci, którzy Jej K. M. abo majętności swe zapisowali, abo skarby swe dawali, by to byli rozumieli, żeby królowa Jej M. miała tę wolą wywieść to z Korony, abo z Księstwa Litewskiego kiedy, nigdyby byli tak hojnymi przeciwko Jej K. M. być nie chcieli. Ale prze miłego Boga, cóż to wżdy teraz za potrzeba tak gwałtowna królowéj Jej
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 207
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
nienabywanie dóbr ziemskich szlacheckich przez cudzoziemce i per plebeios namówić.
26. Jurysdycja wojewodza aby wedle praw w swej mocej zostawała, salvis iuribus civitatum regalium.
27. Wyderki, na których sumy Ungaricalium florenorum są zapisane, aby dziedzic czerwone złote nie wedle tego, jako teraz idą, ale jako pod on czas, gdy wyderek zapisowano, szły, monetą zapłaciwszy liberować mógł, obwarować.
28. Ratione soli aby im. żupnik ruski powinnościej swej dosyć uczynieł, instancyją uczynić.
29. Wojnej z Turkiem jako sobie nie życzymy, tak też radzi byśmy to byli widzieli, aby temu niebezpieczeństwu posłaniem tam którego senatora cum autoritate było zabiegano. In casu
nienabywanie dóbr ziemskich ślacheckich przez cudzoziemce i per plebeios namówić.
26. Jurysdycyja wojewodza aby wedle praw w swej mocej zostawała, salvis iuribus civitatum regalium.
27. Wyderki, na których sumy Ungaricalium florenorum są zapisane, aby dziedzic czerwone złote nie wedle tego, jako teraz idą, ale jako pod on czas, gdy wyderek zapisowano, szły, monetą zapłaciwszy liberować mógł, obwarować.
28. Ratione soli aby jm. żupnik ruski powinnościej swej dosyć uczynieł, instancyją uczynić.
29. Wojnej z Turkiem jako sobie nie życzymy, tak też radzi byśmy to byli widzieli, aby temu niebezpieczeństwu posłaniem tam którego senatora cum autoritate było zabiegano. In casu
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 464
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
ubóstwa Chrystusowego/ któremu też jako Chrystus wieczne Królestwo obiecuje/ tak doda barziej potrzeb doczesnych. Uznał w nim Ducha Boskiego Papież/ i Zakon jego/ abo sposób życia według tej Reguły pochwalił. 10. Henryka Cesarza wschodniego prawo przeciw zapisom na Kościoły
Henryk też Cesarz wschodni wydal prawo/ żeby nikt dóbr nie ruchomych Kościołowi nie zapisował/ co że wolności i nabożeństwu wiernych/ i pomnożeniu czci Boskiej uwłaczało/ zganił to prawo Innocencjusz/ i zgładzić je kazał. Rok Pański 1211. Innocentego III. 14. Ottona IV. 3. Henryka 6. 1. Ottonowi sprzyjających Papież wyklina.
OTtonowi szczęście płużyło/ już się mu i Apulia i wielka część
ubostwá Chrystusowego/ ktoremu też iáko Chrystus wieczne Krolestwo obiecuie/ ták doda bárźiey potrzeb doczesnych. Vznał w nim Duchá Boskiego Papież/ i Zakon iego/ ábo sposob żyćia według tey Reguły pochwalił. 10. Henryka Cesarza wschodniego prawo przećiw zápisom ná Kośćioły
Henryk też Cesarz wschodni wydal práwo/ żeby nikt dobr nie ruchomych Kośćiołowi nie zápisował/ co że wolnośći i nabożeństwu wiernych/ i pomnożeniu czći Boskiey uwłaczáło/ zgánił to práwo Innocencyusz/ i zgłádźić ie kazał. Rok Panski 1211. Innocentego III. 14. Ottona IV. 3. Henryka 6. 1. Ottonowi sprzyiaiących Papież wyklina.
OTtonowi szczęśćie płużyło/ iuż się mu i Apulia i wielka część
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 25
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
prędko potym pojął wdowę Panią Brzezińską ale tak złą kobietą ze się nieszczęśliwym nazywał i przysiągł Księdzem zostać jeżeliby go z nią Pan Bóg rozłączył i tak się stało Bo mu prędko umarła a On Został Księdzem i umarł.
Był tez potym pogrzeb królowej Ludwiki w krakowie na który pojechalismy z zoną i zaraz tam poczynilismy sobie dożywocie zapisować mi chciała cum assistentia Braci Reformacyją swoję alem ja tego niechciał mówiąc że ja sobie urobię substancyją byle było naczym, Dziwowali się Ludzie temu bardzo, mówiąc że to pierwszy przykład tych czasów żeby kto wdowę biorąć miał pogardzać jej Largicyją. Drudzy to zaś chwalili, z krewnymi wielu widziałem się w krakowie pod
prędko potym poiął wdowę Panią Brzezinską ale tak złą kobietą ze się nieszczęsliwym nazywał y przysiągł Xiędzęm zostać iezeliby go z nią Pan Bog rozłączył y tak się ztało Bo mu prędko umarła a On Został Xiędzem y umarł.
Był tez potym pogrzeb krolowey Ludwiki w krakowie na ktory poiechalismy z zoną y zaraz tam poczynilismy sobie dozywocie zapisować mi chciała cum assistentia Braci Reformacyią swoię alem ia tego niechciał mowiąc że ia sobie urobię substancyią byle było naczym, Dziwowali się Ludzie temu bardzo, mowiąc że to pierwszy przykład tych czasow zeby kto wdowę biorąć miał pogardzać iey Largicyią. Drudzy to zas chwalili, z krewnymi wielu widziałęm się w krakowie pod
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 226
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
chanem krymskim Mechmet Gierejem spod Beresteczka, w Ukrainę wszedszy, do nóg niemal chanowi upadł i z skarbami, których miał z przezzłych wojen po dostatku, dewinkował, prosząc aby go nie odstępował i że z Lachami będzie łatwiejsza sprawa jak wnijdą w Ukrainę w mniejszej kupie, zdrowiem i krwią swoją zapisował się. Stanowiska Tatarom przy tym obszerne i bogate po wszystkiej Ukrainie, co by tylko chcieli czynić z obywatelami tamecznymi pozwalając, obmyślił. Sam zaś wojsko, częścią z tych co spod Beresteczka pouciekali, częścią z pozostałego w Ukrainie gminu, mając tyle czasu, kiedy się nasi pod Beresteczkiem o rozpusczenie z obozu swarzyli, jako
chanem krymskim Mechmet Gierejem spod Beresteczka, w Ukrainę wszedszy, do nóg niemal chanowi upadł i z skarbami, których miał z przeszłych wojen po dostatku, dewinkował, prosząc aby go nie odstępował i że z Lachami będzie łatwiejsza sprawa jak wnijdą w Ukrainę w mniejszej kupie, zdrowiem i krwią swoją zapisował się. Stanowiska Tatarom przy tym obszerne i bogate po wszystkiej Ukrainie, co by tylko chcieli czynić z obywatelami tamecznymi pozwalając, obmyślił. Sam zaś wojsko, częścią z tych co spod Beresteczka pouciekali, częścią z pozostałego w Ukrainie gminu, mając tyle czasu, kiedy się nasi pod Beresteczkiem o rozpusczenie z obozu swarzyli, jako
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 86
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
ich modescją swą miarkował, ani senatorom przednim, laty, starożytnością i zacnością sławnym, roku nie dawałem, anim w drogę jadących hamował, ani tych podobnych ostrości nie pokazował po sobie. Dekreta zaś nigdy, jedno przy niemałej frekwencjej prawnych ferowane były! jeśli kto in contumaciam u urzędu wzdawał, jako wzdawał, zapisowano, iż acta nemini deneganda, rigor jednak na krew szlachecką ani w grodach moich, ani na tym urzędzie marszałkowskim nie pokazał się taki, jako on nad Chodorowskim itowarzyszmijego. Pojrzawszy dalej w pismo twoje, jako to zawsze in multiloquio non deest vanita, nakładszy na mię złej rady i inszych zmyślonych potwarzy, przyczyny udajesz,
ich modestyą swą miarkował, ani senatorom przednim, laty, starożytnością i zacnością sławnym, roku nie dawałem, anim w drogę jadących hamował, ani tych podobnych ostrości nie pokazował po sobie. Dekreta zaś nigdy, jedno przy niemałej frekwencyej prawnych ferowane były! jeśli kto in contumaciam u urzędu wzdawał, jako wzdawał, zapisowano, iż acta nemini deneganda, rigor jednak na krew ślachecką ani w grodach moich, ani na tym urzędzie marszałkowskim nie pokazał się taki, jako on nad Chodorowskim itowarzyszmijego. Pojźrawszy dalej w pismo twoje, jako to zawsze in multiloquio non deest vanita, nakładszy na mię złej rady i inszych zmyślonych potwarzy, przyczyny udajesz,
Skrót tekstu: ZebrzMyszkZatargCz_II
Strona: 205
Tytuł:
Zatarg Zebrzydowskiego z Myszkowskim
Autor:
Mikołaj Zebrzydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1606 a 1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
