mając nic pozyciu swym Milszego nad Miłość Poddanych naszych, i ich przeciwko nam Uprzejmą podufałość. Do której aby naczasy potomne ustępu żadnego nieczyniły, teraźniejsze mieszaniny z okazji jakiej kolwiek do urazy naszej przeczyły, wszystkie takowe niesmaki i urazy nasze wprzód powinności Chrześcijańskiej, apotym dobra tej Ojczyzny szczerze darujemy i one w wieczną niepamięc zarzucamy tak przeciwko wszystkim wspołeczności to jest Obywatelom Województw jako i Wojsku koronnemu i Wielkiego X Lgo Polskiego i Cudzoziemskiego zaciągu wprzód in Anno 1662 Iteraz Roku przeszłego pewnej Ćwierci Wojska koronnego quocunque Praetextu et Titulo skonfederowanemu. Jako tez którym kolwiek prywatnym Osobom wosobności, Osobliwie Urodzonemu Jerzemu Lubomirskiemu, synom jego, sługom Adherentom i wszystkim którzy kolwiek
maiąc nic pozyciu swym Milszego nad Miłość Poddanych naszych, y ich przeciwko nąm Uprzeymą podufałość. Do ktorey aby naczasy potomne ustępu zadnego nieczyniły, teraznieysze mieszaniny z okazyiey iakiey kolwiek do urazy naszey przeczyły, wszystkie takowe niesmaki y urazy nasze wprzod powinnosci Chrzescijanskiey, apotym dobra tey Oyczyzny szczerze daruiemy y one w wieczną niepamięc zarzucamy tak przeciwko wszystkim wspołecznosci to iest Obywatelom Woiewodztw iako y Woysku koronnemu y Wielkiego X Lgo Polskiego y Cudzoziemskiego zaciągu wprzod in Anno 1662 Iteraz Roku przeszłego pewney Cwierci Woyska koronnego quocunque Praetextu et Titulo zkonfederowanemu. Iako tez ktorym kolwiek prywatnym Osobom wosobnosci, Osobliwie Urodzonemu Ierzemu Lubomirskiemu, synom iego, sługom Adherentom y wszystkim ktorzy kolwiek
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 210v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
/ wolno było. Bo jeśliż tylko sami postronni wiedzieć principia kunsztów będą/ a my tylko od nich zrąk wszytkiego patrzać; jakich że pośmiewisk słyszeć nie będziemy: których i teraz dosyć się nasłuchamy/ gdy porywamy to z chciwością/ co jest u nich najlichszego: a nasze własne inwencje/ gdy tylko po Polsku zarzucamy i nikczemnie szacujemy/ lubo one nad tych wszytkich daleko bywają melodyiniejsze. Przetoż nie inaczej te pracą puszczam na świat (we- dług uwagi Lipsiusa) jako Oracz ziarno w ziemię na szczęście; z której będzie li jaki pożytek młodym/ aby nauczywszy się z gruntu znać głosów/ potym na chwałę Bożą/ i ku ozdobie
/ wolno było. Bo ieslisz tylko sámi postronni wiedźieć principia kunsztow będą/ á my tylko od nich zrąk wszytkiego pátrzáć; iákich że pośmiewisk słyszeć nie będźiemy: ktorych y teraz dosyć sie násłuchamy/ gdy porywamy to z chćiwośćią/ co iest v nich naylichszego: á násze własne inwencye/ gdy tylko po Polsku zarzucamy y nikczemnie szácuiemy/ lubo one nád tych wszytkich dáleko bywáią melodyinieysze. Przetoż nie ináczey te pracą puszczam ná świát (we- dług vwagi Lipsiusa) iáko Oracz źiárno w źiemię ná szczęście; z ktorey będźie li iáki pożytek młodym/ áby náuczywszy się z gruntu znáć głosow/ potym ná chwałę Bożą/ y ku ozdobie
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: A6
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
