jeden z drobnych lat wychodził, Drugi się już do robót więtszych dobrze zgodził, Oba nie ożenieni. To starcowi tkwiało W myślach, a tym mu więtszą wątpliwość działało, Że syn starszy tam nie chciał, gdzie mógł, dostać żony, U sąsiad nie chciał, ale chodził w obce strony. A owszem, tam zaważał, gdzie zrzeczona była Komu inszemu panna; lubo mu czyniła Otuchę sama, lub sam chęcią się unosił. Często go starzec słowy łagodnymi prosił, Często fukał i gromił, często zdrowe rady Dawał i starożytne przytaczał przykłady: Jako oczy łakome siła ludziom szkodzą, Jako w ostatnie szwanki i zguby przywodzą, I sromota w też
jeden z drobnych lat wychodził, Drugi się już do robót więtszych dobrze zgodził, Oba nie ożenieni. To starcowi tkwiało W myślach, a tym mu więtszą wątpliwość działało, Że syn starszy tam nie chciał, gdzie mógł, dostać żony, U sąsiad nie chciał, ale chodził w obce strony. A owszem, tam zaważał, gdzie zrzeczona była Komu inszemu panna; lubo mu czyniła Otuchę sama, lub sam chęcią się unosił. Często go starzec słowy łagodnymi prosił, Często fukał i gromił, często zdrowe rady Dawał i starożytne przytaczał przykłady: Jako oczy łakome siła ludziom szkodzą, Jako w ostatnie szwanki i zguby przywodzą, I sromota w też
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 49
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
