pullos egerit, nec pedes, nec caput habeant, i to zawsze trzykroć powtarzali. O ślepoto Pogańska/ więcej słowom nikczemnym/ niżeli przyrodzonej od Pana Boga danej temu zielu mocy przypisujesz/ gdyż ze swej przyrodzonej własności/ bez wszelakiej przymowy i przydania słów/ to czynić może i czyni. Zielnik D. Symona Syrenniusa/ Zawciąg/ albo Zawcięgacz/ Rozdział 35.
Statice ZAwciąg albo Zawścięgacz ziele ma korzeń pełny/ miąsszy/ mocny/ gibki/ knodowaty/ pomarzczony/ i czarny. W starości swej/ przy wierzchu na wiele części rozdzielony/ które się potym w jeden ku środku zrastają. Liścia ma wiele/ Języczkom albo wąskiej Babce podobnego/ każdy
pullos egerit, nec pedes, nec caput habeant, y to záwsze trzykroć powtarzáli. O ślepoto Pogáńska/ więcey słowom nikczemnym/ niżeli przyrodzoney od Páná Bogá dáney temu źielu mocy przypisuiesz/ gdyż ze swey przyrodzoney własnośći/ bez wszelákiey przymowy y przydánia słow/ to czynić może y czyni. Zielnik D. Symoná Syrenniusá/ Záwćiąg/ álbo Záwćięgácz/ Rozdźiał 35.
Statice ZAwćiąg álbo Záwśćięgácz źiele ma korzeń pełny/ miąsszy/ mocny/ gibki/ knodowáty/ pomarzczony/ y czarny. W stárośći swey/ przy wierzchu ná wiele częśći rozdźielony/ ktore sie potym w ieden ku środku zrastáią. Liśćia ma wiele/ Ięzyczkom álbo wąskiey Bábce podobnego/ káżdy
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 128
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, i to zawsze trzykroć powtarzali. O ślepoto Pogańska/ więcej słowom nikczemnym/ niżeli przyrodzonej od Pana Boga danej temu zielu mocy przypisujesz/ gdyż ze swej przyrodzonej własności/ bez wszelakiej przymowy i przydania słów/ to czynić może i czyni. Zielnik D. Symona Syrenniusa/ Zawciąg/ albo Zawcięgacz/ Rozdział 35.
Statice ZAwciąg albo Zawścięgacz ziele ma korzeń pełny/ miąsszy/ mocny/ gibki/ knodowaty/ pomarzczony/ i czarny. W starości swej/ przy wierzchu na wiele części rozdzielony/ które się potym w jeden ku środku zrastają. Liścia ma wiele/ Języczkom albo wąskiej Babce podobnego/ każdy zosobna z korzenia pochodzący/ ziobrowatego/ albo
, y to záwsze trzykroć powtarzáli. O ślepoto Pogáńska/ więcey słowom nikczemnym/ niżeli przyrodzoney od Páná Bogá dáney temu źielu mocy przypisuiesz/ gdyż ze swey przyrodzoney własnośći/ bez wszelákiey przymowy y przydánia słow/ to czynić może y czyni. Zielnik D. Symoná Syrenniusá/ Záwćiąg/ álbo Záwćięgácz/ Rozdźiał 35.
Statice ZAwćiąg álbo Záwśćięgácz źiele ma korzeń pełny/ miąsszy/ mocny/ gibki/ knodowáty/ pomarzczony/ y czarny. W stárośći swey/ przy wierzchu ná wiele częśći rozdźielony/ ktore sie potym w ieden ku środku zrastáią. Liśćia ma wiele/ Ięzyczkom álbo wąskiey Bábce podobnego/ káżdy zosobná z korzeniá pochodzący/ źiobrowáteg^o^/ álbo
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 128
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
dziurek pełne/ jako w woszczynach/ w których kwiateczki zrumienna białe tkwią. Z tych potym nasienie w onychże komoreczkach barzo drobne/ a same główki na wierzchu pyrzasto wełniste. Nasienie/ jako i ziele wszystko/ cierpkiego i stwierdzającego smaku. Dla tego tym imieniem/ tak od Łacinników Statice, jako i od nas Zawciągiem nazwane/ że potężnie wszelakie Toki i Ciekączki zawściąga. Korzeń. Liście. Rożdżki Nasienie. Miejsce.
ROście na miejscach wyschłych/ kamienistych/ w rozpadlinach i skałubach skalnych/ i do wykopania trudnych. Księgi Pierwsze. Przyrodzenie.
PRzyrodzenia jest suchego i chłodnego/ wysusza w trzecim stopniu/ zatwierdza/ zastanawia/ spaja/ i
dźiurek pełne/ iáko w wosczynách/ w ktorych kwiateczki zrumienná białe tkwią. Z tych potym naśienie w onychże komoreczkách bárzo drobne/ á sáme głowki ná wierzchu pyrzásto wełniste. Naśienie/ iáko y źiele wszystko/ ćierpkiego y ztwierdzáiącego smáku. Dla tego tym imieniem/ ták od Láćinnikow Statice, iáko y od nas Záwćiągiem názwáne/ że potężnie wszelákie Toki y Ciekączki záwśćiąga. Korzeń. Liśćie. Rożdżki Naśienie. Mieysce.
ROśćie ná mieyscách wyschłych/ kámienistych/ w rospádlinách y skałubách skálnych/ y do wykopánia trudnych. Kśięgi Pierwsze. Przyrodzenie.
PRzyrodzenia iest suchego y chłodnego/ wysusza w trzećim stopniu/ zátwierdza/ zástánawia/ spaia/ y
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 128
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
bo poufać boi Gdzie lub przechadzki goło po piaskowi stroi/ Lub morskich wód tajemne zważywszy uchody Studzona swe w nich członki płocze dla ochłody. Oto pródląc bałwany morza głębokiego/ Nowy mięszkanie Glaukus świeżo z ciała swego W Ewbojskiej Antedonie wyjęt następuje/ I miłością zajźrzanej dziewki się zajmuje. gdzie którekolwiek słowa trzyma jego zdanie Ważne na zawściąg panny/ zdobywa się na nie. Ta uchodzić/ i z strachu w ukwapliwym biegu Wpadła na wierzch stojacej góry wedle brzegu. Nad morzem wierzch wysoki/ w szczyt jeden zemkniony Ku wodom pod drzewami stoi przysklepiony Tam stanęła/ i miejscem bezpieczna patrzała: Czy dziw? czy Bóg? barwie się jego dziwowała. Włosom nie
bo poufáć boi Gdźie lub przechadzki goło po piaskowi stroi/ Lub morskich wod táięmne zważywszy vchody Studzona swe w nich członki płocze dla ochłody. Oto prodląc báłwány morzá głębokiego/ Nowy mięszkánie Glaukus świeżo z ćiáłá swego W Ewboyskiey Antedonie wyięt nástępuie/ Y miłośćią záyźrzáney dźiewki się záymuie. gdźie ktorekolwiek słowá trzyma iego zdánie Ważne ná záwsćiąg pánny/ zdobywa się ná nie. Tá vchodźić/ y z stráchu w vkwápliwym biegu Wpádłá ná wierzch stoiacey gory wedle brzegu. Nád morzem wierzch wysoki/ w szczyt ieden zemkniony Ku wodom pod drzewámi stoi przysklepiony Tám stánełá/ y mieyscem bespieczna pátrzáłá: Czy dźiw? czy Bog? bárwie się iego dźiwowáłá. Włosom nie
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 344
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
