nie tajeła/ I nagłego nieszczęścia przygody odkreła. K Literą jednak/ którą nogą wytłoczeła/ Miasto słów w piasku/ dosyć dobrze wyrazieła Żałościwy znak/ ciała swojego odmiany: Co zrozumiawszy Ociec Inachus stroskany/ Wielkim głosem zawoła: Biadasz mnie nędznemu/ L A potym się bydlęciu sam wzdychającemu V rogów/ i u śnieżnej szyje zawieszywa/ A biadasz mnie nędznemu co raz powtarzywa/ Mówiąc: Tyżeś to córko ma wielce kochana/ Przez tak wiele różnych ziem ode mnie szukana/ Dopiero się nalazła: a snadź lepiej beło Nie naleźć cię/ boby się i płaczu ulżeło. Milczysz? nie odpowiadasz na nasze pytania? Ale z głębokich piersi dobywasz
nie taiełá/ Y nagłego nieszczęśćia przygody odkrełá. K Literą iednák/ ktorą nogą wytłoczełá/ Miásto słow w piasku/ dosyć dobrze wyráźiełá Záłośćiwy znák/ ćiáłá swoiego odmiány: Co zrozumiawszy Oćiec Ináchus ztroskány/ Wielkim głosem záwoła: Biádasz mnie nędznemu/ L A potym się bydlęćiu sam wzdycháiącemu V rogow/ y v śnieżney szyie záwieszywa/ A biadász mnie nędznemu co raz powtarzywa/ Mowiąc: Tyżeś to corko ma wielce kochána/ Przez ták wiele rożnych źiem ode mnie szukána/ Dopiero się nálázłá: á snadź lepiey beło Nie naleść ćię/ boby się y płáczu vlżeło. Milczysz? nie odpowiádasz ná násze pytánia? Ale z głębokich pierśi dobywasz
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 38
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Bólu w głowie.
Boleści w głowie uśmierza/ chustę w niej maczając/ a na czoło i skronie ciepło przywijając. Zębom bolejącym.
Zębom bole uskramia/ w uściech ją ciepło trzymać (Tenże) Wino Lawendowe. Vinum Lauendae.
Wino Lawendowe tak pospolicie czynią/ napełniają woreczek kitajczany/ albo Cyndalinowy Lawendowemi kwiatami/ i zawieszują w safce albo w Baryle wina. To Mózgu. Zawrotu. Żołądkowi. Morzysku. Kolice. Paraliżu.
Mózg zimny rozgrzewa mdły posila.
Zawrót głowy oddala.
Żołądek oziebły rozgrzewa.
Morzysko w żywocie układa.
Paraliżem zarażonym/ i tym wszystkim niedostatkom/ o których się powiedziało w Konfekcie Lawendowym/ jest użyteczny trunkiem. Ocet
Bolu w głowie.
Boleśći w głowie vśmierza/ chustę w niey maczáiąc/ á ná czoło y skronie ćiepło przywiiáiąc. Zębom boleiącym.
Zębom bole vskramia/ w vśćiech ią ćiepło trzymáć (Tenże) Wino Láwendowe. Vinum Lauendae.
Wino Láwendowe ták pospolićie czynią/ nápełniáią woreczek kitayczány/ álbo Cyndalinowy Láwendowemi kwiátámi/ y záwieszuią w sáfce álbo w Báryle winá. To Mozgu. Zawrotu. Zołądkowi. Morzysku. Kolice. Páráliżu.
Mozg źimny rozgrzewa mdły pośila.
Zawrot głowy oddala.
Zołądek oźiebły rozgrzewa.
Morzysko w zywoćie vkłáda.
Páráliżem záráżonym/ y tym wszystkim niedostátkom/ o ktorych sie powiedźiáło w Konfekćie Láwendowym/ iest vżyteczny trunkiem. Ocet
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 33
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
/ a mdłe posila. Też toż może i czyni/ jucha z warzonego korzenia pita. Omankowe Wino. Vinum Enularum
Wino Omankowe rozmaicie bywa czynione: Jedni Moszt przewarzają/ i Omanowe korzenie suche/ w kęsy cienko pokrajawszy weń kładą/ i znowu tak długo warzą/ aż gorzkości pozbędzie. Drudzy tylko korzenie suche zawieszują w winie/ i odnawiają go po niektórym czasie. A co tego wina utoczą/ inym dolewają. Inni tylko to korzenie w Moszt kładą/ aż wykiśnieje dobrze. Potym staczają/ i w onymże naczyniu pierwszym/ korzenie precz odrzuciwszy/ i szpont dobrze obwarowawszy chowają. Skutki tego wina. Głowie i Mózgu. Żyło
/ á mdłe posila. Też toż może y czyni/ iuchá z wárzonego korzenia pita. Omankowe Wino. Vinum Enularum
Wino Omankowe rozmáićie bywa czynione: Iedni Moszt przewarzáią/ y Omanowe korzenie suche/ w kęsy ćienko pokraiawszy weń kłádą/ y znowu ták długo wárzą/ áż gorzkośći pozbędźie. Drudzy tylko korzenie suche záwieszuią w winie/ y odnawiáią go po niektorym czáśie. A co teg^o^ winá vtoczą/ inym dolewáią. Ini tylko to korzenie w Moszt kłádą/ áż wykiśnieie dobrze. Potym staczáią/ y w onymże naczyniu pierwszym/ korzenie precz odrzućiwszy/ y szpont dobrze obwarowawszy chowáią. Skutki tego winá. Głowie y Mozgu. Zyło
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 60
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
kochają/ a zwłaszcza w Alsaciej/ w Wormaciej i indzie gdzie wina rosną/ i winnic dostatek mają/ miedzy innymi winy przyprawnemi/ też z Benedyktowem korzeniem czynią/ biorąc do wiadra wina garść tego korzenia/ na wiosnę kopanego ochędożonego/ i na powietrzu w cieniu przesuszonego/ a na sznur powdziewanego/ w baryłę mosztu pełną zawieszują/ a przez cały rok chowają/ używając do potrzeb lekarskich/ dla zachowania zdrowia Zielnik D. Simona Syreniusa/
Drudzy korzenie to drobno pokrajawszy zawiesszują w workach/ biorąc go do wiadra pełną garść/ i tak z tym wykisa i trybuje się. Inny warzą je w słodkim Moszcze/ przedając jeszcze do tego Gałganu/ Cynamonu
kocháią/ á zwłasczá w Alsáciey/ w Wormáciey y indźie gdźie winá rosną/ y winnic dostátek máią/ miedzy innymi winy przypráwnemi/ też z Benediktowem korzeniem czynią/ biorąc do wiádrá winá garść tego korzenia/ ná wiosnę kopánego ochędożonego/ y ná powietrzu w ćieniu przesuszonego/ á ná sznur powdźiewánego/ w báryłę mosztu pełną záwieszuią/ á przez cáły rok chowáią/ vżywáiąc do potrzeb lekárskich/ dla záchowánia zdrowia Zielnik D. Simona Syreniusa/
Drudzy korzenie to drobno pokráiawszy záwiesszuią w workách/ biorąc go do wiádrá pełną garść/ y ták z tym wykisa y trybuie się. Inny wárzą ie w słodkim Moscze/ przedáiąc iescze do tego Gáłgánu/ Cynámonu
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 272
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
