ci Pan Ociec konie i wos nagotować/ bo chce jachać precz. A do kataż chce jachać/ wszak jeden koń chramie/ i wóz do szczętu się złamał. P. Ojcze/ woźnica bryka i fuka. Mówi/ że jeden koń chramie/ a wóz się złamał. Wiem za pewne/ że mi zawodowaniem/ * prędkim gonieniem) skoczeniem/ złym opatrzeniem/ złym doglądaniem/ konia zepsował. Niech przydzie do mnie. Zawołaj go sam. Macieju/ Pan Ociec cię woła * żąda.) Ujdęli bez guzów/ będę miał wielkie szczęście. A cóż temu koniowi? Panie/ chramie. Wszak wczora nie chramał. Wywiedź
ci Pan Oćiec konie y wos nágotowáć/ bo chce jácháć precż. A do kátáż chce jácháć/ wszák jeden koń chramie/ y woz do szcżętu się złamał. P. Oycże/ woźnicá bryka y fuka. Mowi/ że jeden koń chramie/ á woz się złamał. Wiem zá pewne/ że mi záwodowániem/ * prętkim gonieniem) skocżeniem/ złym opátrzeniem/ złym doglądániem/ koniá zepsował. Niech przydźie do mnie. Záwołay go sám. Mácieju/ Pan Oćiec ćię woła * żąda.) Vydęli bez guzow/ będę miał wielkie szcżęśćie. A coż temu koniowi? Pánie/ chramie. Wszák wcżorá nie chramał. Wywiedź
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 124v
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
