Z ostatnich na dół stopni zrzucony, Sam oblężony, sam wymorzony. Gdzie siedm obozów, gdzie fortów tyle? Ingenierów bucznych fortyle, Podkopy ziemne, skryte petardy, Batery duże i belloardy? W co przez lat tyle aparat zbrojny, Gdzie na rum głośny niewinnej wojny Sprzysiągł się Trion, narody polskie W głębokie przenieść pole zawolskie. Dobył ostatnich sił Akwilonu, Ruszył mieszkańców krzywego Donu, I co gdzie ranne nie wschodzą zorze, Wiecznie łyzują po Hiperborze. Przybrał do głowy, przybrał do rady, Co i sektarskie mogły Hiady, I tych co w niskich Holandach żyją, I co francuską Ararim piją. Brząknął i na wschód złotem łakomym, Żeby
Z ostatnich na dół stopni zrzucony, Sam oblężony, sam wymorzony. Gdzie siedm obozów, gdzie fortów tyle? Ingenierów bucznych fortyle, Podkopy ziemne, skryte petardy, Battery duże i belloardy? W co przez lat tyle aparat zbrojny, Gdzie na rum głośny niewinnej wojny Sprzysiągł się Tryon, narody polskie W głębokie przenieść pole zawolskie. Dobył ostatnich sił Akwilonu, Ruszył mieszkańców krzywego Donu, I co gdzie ranne nie wschodzą zorze, Wiecznie łyzują po Hiperborze. Przybrał do głowy, przybrał do rady, Co i sektarskie mogły Hyady, I tych co w niskich Hollandach żyją, I co francuską Ararim piją. Brząknął i na wschód zlotem łakomym, Żeby
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 4
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
c. 7. ale nie złamał Prawa Aleksandra na przeciw Schizmatykom wydanego. Sam BÓG się ujął za niego, bo Roku 1500 Krzyżacy Inflantcy Moskwy znieśli 100 tysięcy, a jeden tylko Krzyżak zginął. Bredebachius.
Ten Aleksander Królem potym został Polskim, a Helena Zona jego dla uporu w Schizmie nie koronowana. Jemu Han Ord Zawolskich sam się ofiarował z ztem tysięcy, temi i swemi siłami swoje odebrał Aleksander od Moskwy, jeszcze i nad to. W krótce Stefan Hospodar od Porty złożony: Nastąpił Bogdan na Hospodarstwo Wołoskie R. 1504 Siostrę pojął Aleksandra za Zonę pod kondycją Unii. Jakoż tam fundował Biskupstwo i Kościoły Katolickie. Genebrard, Kwiatkiewicz.
c. 7. ale nie złamał Prawa Alexandra na przeciw Schizmatykom wydanego. Sam BOG się uiął za niego, bo Roku 1500 Krzyżacy Inflantcy Moskwy znieśli 100 tysięcy, á ieden tylko Krzyżak zginął. Bredebachius.
Ten Alexander Krolem potym został Polskim, á Helena Zona iego dla uporu w Schizmie nie koronowana. Iemu Han Ord Zawolskich sam się ofiarował z stem tysięcy, temi y swemi siłami swoie odebrał Alexander od Moskwy, ieszcze y nad to. W krotce Stefan Hospodar od Porty złożony: Nastąpił Bogdan na Hospodarstwo Wołoskie R. 1504 Siostrę poiął Alexandra za Zonę pod kondycyą Unii. Iakoż tam fundował Biskupstwo y Kościoły Katolickie. Genebrard, Kwiatkiewicz.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 11
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
naładowanemi, konwiami, nalewkami srebrnemi, obiciami, co się im dostało. Jeno Królem został Jan Kazimierz, Chmielnickiego aż pod Zamość z potencją nacierającego perswazymami aż do swoich krajów odprowadził: Chorągiew mu i Buławę ofiarował przez Kisiela Wojewodę Kijowskiego. Ale gdy do domu powrócił, Moskwa, Multański Wołoski Hospodarowie, Książę Bosnii, Tatarowie Zawolscy. Nahajscy, Rakocy, winszowali mu niedawnej wiktoryj przez Posłów z upominkami, deklarując pomoc swoję P. Kojałowicz in Miscell: Twardowski.
Tenże Król idąc na odsiecz oblężonym Polakom, przez Kozaków znowu zbuntowanych pod Zbarażem, i tam na trakcie po wygranej czyli nie przegranej pod Zborowem z Tatarami potyczce Roku 1649 mając wojska
naładowanemi, konwiami, nalewkami srebrnemi, obiciami, co się im dostało. Ieno Krolem został Ian Kazimierz, Chmielnickiego aż pod Zamość z potencyą nacieraiącego perswazymami aż do swoich kraiow odprowadził: Chorągiew mu y Buławę ofiarował przez Kisiela Woiewodę Kiiowskiego. Ale gdy do domu powrocił, Moskwa, Multański Wołoski Hospodarowie, Xiąże Bosnii, Tatarowie Zawolscy. Nahayscy, Rakocy, winszowali mu niedawney wiktoryi przez Posłow z upominkami, deklaruiąc pomoc swoię P. Koiałowicz in Miscell: Twardowski.
Tenże Krol idąc na odsiecz oblężonym Polakom, przez Kozakow znowu zbuntowanych pod Zbarażem, y tam na trakcie po wygraney czyli nie przegraney pod Zborowem z Tatarami potyczce Roku 1649 maiąc woyska
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 17
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
genimina viperarum, Jaszczórczy rodzaj. Przygnanie Tatar do W. X. L. § 1. Inutile pondus et damnosum.
WItold prawi W. X. Lit. za dzielnością swą/ w sprawach znacznych Rycerskich/ do tego przyszedł/ iż najeżdżających często Tatarów na Ruskie Państwa/ znacznie dwie Hordzie tatarskie/ Nahajską i Zawolską/ poraziwszy/ Hordę jednę Nahajską do Litwy przygnał. Jaśniej otym Długosz i Miechowita c piszą. Aleksander Witold W. X. L. uspokoiwszy Państwo swoje/ wyprawił się sam na Tatary z wielkim wojskiem/ d a przebywszy rzekę Tanais/ e i naszedszy wielkość Tatar Nahajskich/ uderzył na nich/ których poraziwszy
genimina viperarum, Iászcżorcży rodzay. Przygnanie Tátar do W. X. L. § 1. Inutile pondus et damnosum.
WItold prawi W. X. Lith. zá dźielnośćią swą/ w spráwách znacżnych Rycerskich/ do tego przyszedł/ iż náieżdżaiących cżęsto Tatárow na Ruskie Państwa/ znácżnie dwie Hordźie tatarskie/ Nahayską y Zawolską/ poraźiwszy/ Hordę iednę Náhayską do Litwy przygnał. Iasniey otym Długosz y Miechowitá c piszą. Alexander Witold W. X. L. vspokoiwszy Panstwo swoie/ wyprawił się sam na Tatary z wielkim woyskiem/ d á przebywszy rzekę Tanáis/ e y naszedszy wielkość Tatar Nahayskich/ vderzył ná nich/ ktorych poraźiwszy
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 1
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
ani bańkietować/ ani wesołej myśli zażyć. W inszych zaś państwach prostego stanu człowiek/ nie waży się stroić w szaty nad Szlachcica: a tu Tatarowie niewolnicy naszy/ których Książę Witułd na triumf do Litwy przygnał/ więtsze triumfy z nas odnoszą/ buczniej się nosząc i strojąc w szaty/ niż szlachta nasza. W hordzie Zawolskiej/ Prekopskiej i Nahajskiej/ skąd ci naszy Litewscy przygnani/ (dla tego ją też Nahajską zowią/ iż tam wszytko Nahajki robili/ a skóry dubili/ a tu u nas zbucznieli/ nahajek się wstydzą robić/ i skur wyprawować) Carowie ledwie suknie mają/ szable żelazem prostym oprawne nosząc/ a inszy zaś Tatarowie
áni báńkietowáć/ áni wesołey myśli záżyć. W inszych záś páństwách prostego stanu cżłowiek/ nie waży się stroić w száty nád Szláchćicá: á tu Tátárowie niewolnicy nászy/ ktorych Xiążę Witułd na triumph do Litwy przygnał/ więtsze tryumphy z nas odnoszą/ bucżniey się nosząc y stroiąc w száty/ niż szláchtá nászá. W hordźie Záwolskiey/ Prekopskiey y Náháyskiey/ skąd ći nászy Litewscy przygnáni/ (dla tego ią też Náháyską zowią/ iż tám wszytko Náháyki robili/ á skury dubili/ á tu v nas zbucżnieli/ náháiek się wstydzą robić/ y skur wypráwowáć) Cárowie ledwie suknie máią/ száble żelázem prostym opráwne nosząc/ á inszy záś Tátárowie
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 44
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Scienda. Michalon Autor wspomina, że Miasto, KORSUN było do Tartaryj należące, skąd Greckiej Religii do Rusi zawitało światło; Włodzimierz Monarcha Ruski zawojował go, skarby zabrał etiam Cerkiewne do Kijowa, skąd drzwi de aere Corinthio misterne, do Gnieźnieńskiej Bazyliki od Bolesława Króla Zwycięzcy Kijowa dostały się. Czym Obywatele Grecy urażeni, Ordy Zawolskiej zazyli pomocy przeciwko Litwie i Rusi. Tatarzy tej radzi okazji, znaczne zabrawszy siły, i za Wodza obrawszy sobie Termirkutlhla z między siebie, poszli z ochotą, ale będąc od Litwy zwyciężeni, od nich potym miewali podanych sobie Carów, aliàs Hanów obranych, z tych Tatarów, którzy w Litwie osadzeni. Ostani
Scienda. Michalon Autor wspominá, że Miasto, KORSUN było do Tartaryi náleżące, zkąd Greckiey Religii do Rusi záwitało światło; Włodźimierz Monárcha Ruski záwoiowáł go, skarby zabráł etiam Cerkiewne do Kiiowá, zkąd drzwi de aere Corinthio misterne, do Gnieźnieńskiey Bazyliki od Bolesławá Krola Zwycięzcy Kiiowá dostáły się. Czym Obywátele Grecy urażeni, Ordy Záwolskiey zázyli pomocy przeciwko Litwie y Rusi. Tátarzy tey rádźi okázyi, znáczne zabráwszy siły, y zá Wodza obráwszy sobie Termirkutlhla z między siebie, poszli z ochotą, ale będąc od Litwy zwyciężeni, od nich potym miewáli podanych sobie Carow, aliàs Hanow obránych, z tych Tátarow, ktorzy w Litwie osadzeni. Ostani
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 451
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
wydano. A że się Sasi w Zamościu ufundowali, osadził też marszałek Dubno infanterią, których tam 400 wprowadził z pułkownikiem Hanem, consentiente haerede Lubomirskiego starosty sandomierskiego, który nie tylko tam praesidium wprowadzić pozwolił, lecz i prowiantami, armatą (posprowadzawszy z inszych miejsc) i prochami opatrzył, a do konfederacji kilkaset ludzi pod pułkownikiem Zawolskim posłał. A że gęsto wojska w około Lubomli stały, a niewymownie ich przybywało, począł był głód ściskać żołnierzów, lecz niewysławiony Leduchowski zabiegł temu: sprowadził z Wołynia bardzo wiele prowiantów, opatrzył rajtarie, dragonie i infanterie nowym należytym wiktem, na polskie także chorągwie dawał po 5 połci słoniny, po kilka beczek jagieł tak
wydano. A że się Sasi w Zamościu ufundowali, osadził téż marszałek Dubno infanteryą, których tam 400 wprowadził z pułkownikiem Hanem, consentiente haerede Lubomirskiego starosty sandomirskiego, który nie tylko tam praesidium wprowadzić pozwolił, lecz i prowiantami, armatą (posprowadzawszy z inszych miejsc) i prochami opatrzył, a do konfederacyi kilkaset ludzi pod pułkownikiem Zawolskim posłał. A że gęsto wojska w około Lubomli stały, a niewymownie ich przybywało, począł był głód ściskać żołnierzów, lecz niewysławiony Leduchowski zabiegł temu: sprowadził z Wołynia bardzo wiele prowiantów, opatrzył rajtarye, dragonie i infanterye nowym należytym wiktem, na polskie także chorągwie dawał po 5 połci słoniny, po kilka beczek jagieł tak
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 258
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
