primus inter pares co za pożytek przynieść może Dobru pospolitemu?
Codzienna eksperiencja dowodem, jakich sposobów najżarliwszy Senator, interes publiczny popierający zaziwać musi a pospolicie nadaremnie, do przełomania w jednych zaciętość uporu, w drugich płonne, owszem i niesłusźnie in sensu prewencje, w inszych na interesie prywatnym sadzące się opinie; Pierwszych największą submissyą nie zdewinkuje; drugich najpozorniejszemi racjami nie przedysputuje, a trzecich żadną donatywą nie okupi; co z tąd pochodzi, że w nas nieustająca tylko ochota stanowi prawa, a niedbałe staranie do przywiedzenia ich do należitej egzekucyj; owszem mówiąc naturalnie, żadnego dotąd na to nie widziemy sposobu, a przecięź na tym się funduje integritas królestwa.
Uważał
primus inter pares co za poźytek przyńieść moźe Dobru pospolitemu?
Codźienna experyencya dowodem, iakich sposobow nayźarliwszy Senator, interes publiczny popieraiący záźywać muśi a pospolićie nadaremnie, do przełomania w iednych zaćiętość uporu, w drugich płonne, owszem y niesłusźnie in sensu prewencye, w inszych na interesie prywatnym sadzące śię opinie; Pierwszych naywiększą submissyą nie zdewinkuie; drugich naypozornieyszemi racyami nie przedysputuie, a trzećich źadną donatywą nie okupi; co z tąd pochodźi, źe w nas nieustaiąca tylko ochota stanowi prawa, á niedbałe starańie do przywiedźieńia ich do naleźytey exekucyi; owszem mowiąc naturalnie, źadnego dotąd na to nie widźiemy sposobu, a przećięź na tym śię funduie integritas krolestwa.
Uwaźał
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 49
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
. żołnierstwo niepohamowane było, aż Karol V. Cesarz wraz Król Hiszpański publicznie nakazał w Madrycie suplikacje na pohamowanie swawoli Zołmerskiej. Wolseusz z tąd wziął pochop, aby Henryka zachęcił był do bronienia Papieża i Religii, jako Defensor Ecclesiae świeżo uszyniony za wydaną książkę przeciw Lutrowi o Siedmiu Sakramentach, a za to by go sobie zdewinkował ku łatwiejszemu z Katarzyną rozwodowi.
Henryk na to łatwy, wysłał Wolseusza do Francyj z trzema storysięcy Czerwonych złotych, z dwiema Towarzyszami. Oprócz Punktów wszystkim trzem danych, samemu Wolseusowi dał tajemne o rozwodzie z Katarzyną, a Małżeństwie z Małgorzatą Księżną Alisonii Wolseusz z Dworem Królewskim wyprawiony, jak stanął w Kalecie, odebrał List od
. żołnierstwo niepohamowane było, aż Karol V. Cesarz wraz Krol Hiszpański publicznie nakazał w Madrycie supplikacye na pohamowanie swawoli Zołmerskiey. Wolseusz z tąd wzioł pochop, aby Henryka zachęcił był do bronienia Papieża y Religii, iako Defensor Ecclesiae swieżo uszyniony za wydaną ksiąszkę przeciw Lutrowi o Siedmiu Sakramentach, á za to by go sobie zdewinkował ku łatwieyszemu z Katarzyną rozwodowi.
Henryk na to łatwy, wysłał Wolseusza do Francyi z trzema storysięcy Czerwonych złotych, z dwiema Towarzyszami. Oprocz Punktow wszystkim trzem danych, samemu Wolseusowi dał taiemne o rozwodzie z Katarzyną, a Małżeństwie z Małgorzatą Xiężną Alisonii Wolseusz z Dworem Krolewskim wyprawiony, iak stanoł w Kalecie, odebrał List od
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 87
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
i Posłowie od Miast i Pospólstwa dobierała tych, którzy sobie nowej Wiary życzyli: w Wyższym zaś Parlamencie, gdzie Biskupi i Książęta, Senatorowie, a co większa świeżo przysięgający Maryj na Wiarę Katolicką, i Stolicy Apostołskiej na Posłuszeństwo przez Posłów, wstydzili się łamać przysięgi, woleli milczeć do czasu. Wtym Parlamencie, wielu upominkami zdewinkowała, to deklaracjami; Komesowi Arundelii uczyniła nadzieję Małżeństwa z sobą; innemu dyspensę w Małżeństwie. Trzema tedy kreskami przewyższyła Królowy Strona, tych co przy Z. Wierze stali. Tego dokazawszy, z Komesa Arundelii zażartowała, oświadczając się, iż Panną żyć chciała, i na Nagrobku życzyła sobie to napisać, iż Panną, żyła
y Posłowie od Miast y Pospolstwa dobierała tych, ktorzy sobie nowey Wiary życzyli: w Wyższym zaś Parlamencie, gdzie Biskupi y Xiążęta, Senatorowie, a co większa swieżo przysięgaiący Maryi na Wiarę Katolicką, y Stolicy Apostolskiey na Posłuszeństwo przez Posłow, wstydzili się łamać przysięgi, woleli milczeć do czasu. Wtym Parlamencie, wielu upominkami zdewinkowała, to deklaracyami; Komesowi Arundelii uczyniła nadzieię Małżeństwa z sobą; innemu dyspensę w Máłżeństwie. Trzema tedy kreskami przewyższyła Krolowy Strona, tych co przy S. Wierze stali. Tego dokazawszy, z Komesa Arundelii zażartowała, oswiadczaiąc się, iż Panną życ chciała, y na Nagrobku życzyła sobie to napisać, iż Panną, żyła
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 109
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
eś kredyt straciła, nie zarazem ci wierzyła! Więc już sposobu do tego szukasz bez kogo innego, Przez którycheś obiecała, iże życzliwą być miała. Już się myśl mieszała.
A tamci też nie ustają, różnych sposobów szukają. Coraz ze mną w tym traktują, a dwór mój upominkują. Złoto też zdewinkowało - i bezpieczeństwa przydało Mojem - że się odważyli, a stan odmienić radzili. Dają mojem sługom prywatnie upominki. TRANSAKCJA ALBO OPISANIE
Co przedtym mówić nie chcieli, terazby radzi widzieli, Aby te zamysły jego miały prędki skutek tego. Pochwały już różne dają; choć nie wiedzą, powiadają: Bo drogę przetorowała mamona,
eś kredyt straciła, nie zarazem ci wierzyła! Więc już sposobu do tego szukasz bez kogo innego, Przez którycheś obiecała, iże życzliwą być miała. Już się myśl mieszała.
A tamci też nie ustają, różnych sposobów szukają. Coraz ze mną w tym traktują, a dwór mój upominkują. Złoto też zdewinkowało - i bezpieczeństwa przydało Mojem - że się odważyli, a stan odmienić radzili. Dają mojem sługom prywatnie upominki. TRANSAKCYJA ALBO OPISANIE
Co przedtym mówić nie chcieli, terazby radzi widzieli, Aby te zamysły jego miały prędki skutek tego. Pochwały już różne dają; choć nie wiedzą, powiadają: Bo drogę przetorowała mamona,
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 143
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
tę łaskę suplikuje.
Co, gdy to sama widziała, rozśmiawszy się, powiedziała: „Czyli to jego wesele, że sam tak pracuje wiele? Drugi dla siebie samego nie ma starania takiego!” Leć, że się w sobie kochali, miłości to przyznawali. Królowa się dziwuje afektowi biskupiemu.
I mnie ta zdewinkowała, gdym to staranie widziała, Jakie koło mnie czynili, aby mnie w dom swój zwabili. Cokolwiek sposobów mieli, przez wszytkie się starać chcieli, - Co wszytko afekt sporządził, że im serce ku mnie zrządził.
Temu się już nie dziwować, bo mógł sobie obiecować, Żem mu to nagrodzić miała;
tę łaskę suplikuje.
Co, gdy to sama widziała, rozśmiawszy się, powiedziała: „Czyli to jego wesele, że sam tak pracuje wiele? Drugi dla siebie samego nie ma starania takiego!” Leć, że się w sobie kochali, miłości to przyznawali. Królowa się dziwuje afektowi biskupiemu.
I mnie ta zdewinkowała, gdym to staranie widziała, Jakie koło mnie czynili, aby mnie w dom swój zwabili. Cokolwiek sposobów mieli, przez wszytkie się starać chcieli, - Co wszytko afekt sporządził, że im serce ku mnie zrządził.
Temu się już nie dziwować, bo mógł sobie obiecować, Żem mu to nagrodzić miała;
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 154
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
iungere Dido. Cóż za skutki na dzisiejszym placu? oto wygrała miłość, i tak znaczną otrzymała wiktorią, że mogę rzec: Victus uterq; suit. Znasz się naprzód być zdewinkowanym MCi Panie Amor Hrabio na Tarnowie Tarnowski przyjaźnią Siostry mojej IMCi Panny Starościanki Bracławskiej tak dalece, że cię już Amor album mutavit in Alitem; zdewinkowałeś oraz przyjazne Jej serce, i co Patronowi Twemu przypisał Symbolista, Tobie słusznie przyznać: remoras nescit amor. Inni podobną traktując Wojnę, ledwie z wielką torsią w ustawicznych przeszkodach niepomyślny skutek otrzymują przez emulacje, przez mortyfikacje, i rozmaite trudności: Tu amor nescius remoras, aevi virens, flore nitens primo; dość prędką
iungere Dido. Coż za skutki na dźisieyszym placu? oto wygrała miłość, y tak znaczną otrzymała wiktoryą, że mogę rzec: Victus uterq; suit. Znasz się naprzod być zdewinkowanym MCi Panie Amor Hrabio ná Tárnowie Tarnowski przyiaźnią Siostry moiey IMCi Pánny Starośćianki Bracławskiey tak dalece, że ćię iuż Amor album mutavit in Alitem; zdewinkowałeś oraz przyiazne Iey serce, y co Pátronowi Twemu przypisał Symbolista, Tobie słusznie przyznać: remoras nescit amor. Inni podobną traktuiąc Woynę, ledwie z wielką torsią w ustawicznych przeszkodach niepomyślny skutek otrzymuią przez emulacye, przez mortyfikacye, y rozmaite trudnośći: Tu amor nescius remoras, aevi virens, flore nitens primo; dość prędką
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 12
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
czci w niwczym nienaruszył, lubo wielkim jej był Miłośnikiem, w czym go i Rodzice jej, już byli uwierdzijli. A że po śmierci Rodzica, Beralda niechciała mu słowa dotrzymać, do tego zabrania go przyniewoliła, tych zamysłów będąc, że i czas, i wielkie poszanowanie i usługi, miały ją zdewinkować, by zezwoliła być Przyjacielem jego dożywotnym. Senator usłyszawszy tę ratie, nie tak złą tę sprawę być usądził, rzekł mu jednak, że Kawaler grzeczny, nigdy sobie powagi Ojcowski, nie powinien przywłaszczać do przyniewolenia Panny pojęcia, gdy ona nie ma woli do tego, potym, po nie których Ceremoniach, wziął Beraldę za
czći w niwczym nienáruszył, lubo wielkim iey był Miłośnikiem, w czym go y Rodźice iey, iusz byli uwierdźiili. A że po śmierći Rodźicá, Beráldá niechćiáłá mu słowá dotrzymáć, do tego zábránia go przyniewoliłá, tych zamysłow będąc, że y czás, y wielkie poszánowánie y usługi, miáły ią zdewinkowáć, by zezwoliłá bydź Przyiaćielęm iego dożywotnym. Senator usłyszawszy tę rátie, nie ták złą tę spráwę byc usądźił, rzekł mu íednák, że Káwáler grzeczny, nigdy sobie powagi Oycowski, nie powinien przywłaszczáć do przyniewolenia Pánny poięćia, gdy oná nie ma woli do tego, potym, po nie ktorych Ceremoniách, wźiął Beráldę zá
Skrót tekstu: PrechDziałKaw
Strona: 64
Tytuł:
Kawaler polski z francuskiego przetłumaczony
Autor:
Jean de Prechac
Tłumacz:
Jan Działyński
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1722
Data wydania (nie wcześniej niż):
1722
Data wydania (nie później niż):
1722
