na trzeci Rok przyjdzie/ tedy skoro po Nowym lecie/ niech będą połapane/ i w vździenicach postanowione w przyworach/ które do Mięsopust nakrywać i głaskać często a gęsto/ a po Zapuście/ do pół Postu niż się dobrze osuszy kopno tedy skoro poranu zjedzą obrok/ kazać na nie siodła kłaść aż na Południe zejmować zawżdy/ a po zejściu pół Postu/ tedy osiodławszy/ a korzec owsa w miech na siodło przypiąwszy w pole wieść/ w ciąsz. Naprzód stępią/ by się miotać nie jął/ a potym lekkiem kłosem/ i tam i sam przejezdzając go: jakiej przejazdzki/ z tym miechem/ na każdy dzień poranku/ do
ná trzeći Rok przyidźie/ tedy skoro po Nowym lećie/ niech będą połápáne/ y w vźdźienicách postánowione w przyworách/ ktore do Mięsopust nákrywáć y głáskáć często á gęsto/ á po Zapuśćie/ do puł Postu niż sie dobrze osuszy kopno tedy skoro poránu ziedzą obrok/ kazáć ná nie śiodłá kłáść áż ná Południe zeymowáć záwżdy/ á po ześćiu puł Postu/ tedy ośiodławszy/ á korzec owsá w miech ná śiodło przypiąwszy w pole wieść/ w ćiąsz. Naprzod stępią/ by sie miotáć nie iął/ á potym lekkiem kłosem/ y tám y sám przeiezdzáiąc go: iákiey przeiazdzki/ z tym miechem/ ná káżdy dźień poránku/ do
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 9
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
biis mortuae, eradicatae, fluctus feri maris despumantes suas confusiones, sydera errantia: quibus procella tenebrarum, seruata est in aeternum. Non est enim ista sapientia desursum descendens, sed terrena, animalis diabolica , jako mówi ś. Jakub. Pełen jest takich ludzi świat; zamieszali i w niwecz obrócili Chrześcijaństwo. We Francjej poczęli zejmować z siebie maszkarę/ którą się nakrywali w Linguadoce (jakośmy wyżej powiedzieli) także i w Wiuerez: lecz za czasem ten kąkol tak się rozbiegł/ iż zaraził więtszą część królestwa. Tych czasów książę de Alanzone/ będąc porażony znacznie i ze sromotą wielką w Niderlandzie/ zapłacił chorobą i śmiercią mizerną/ onę część z
biis mortuae, eradicatae, fluctus feri maris despumantes suas confusiones, sydera errantia: quibus procella tenebrarum, seruata est in aeternum. Non est enim ista sapientia desursum descendens, sed terrena, animalis diabolica , iáko mowi ś. Iákub. Pełen iest tákich ludźi świát; zámieszáli y w niwecz obroćili Chrześćiáństwo. We Fránciey poczęli zeymowáć z śiebie mászkárę/ ktorą się nákrywáli w Linguádoce (iákosmy wyżey powiedźieli) tákże y w Wiuerez: lecz zá czásem ten kąkol ták się rozbiegł/ iż záráźił więtszą część krolestwá. Tych czásow kśiążę de Alánzone/ będąc poráżony znácznie y ze sromotą wielką w Niderlándźie/ zápłácił chorobą y śmierćią mizerną/ onę część z
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 97
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
