MAGISTRATU Obranym, lub quocunque Jure dopiero specisicato następującym, przy konferowaniu jakich InsygNIÓW datur zupełna moc do wykonania funkcyj. InsygNIÓW tych opisałem Mysteria, traktując o Królestwach. Ciż sami na swoim osadzeni MAGISTRACIE, czyli Majestacie, i Rządach, obligantur do sumiennej Administracyj JURAMENTEM Korporalnym u Chrześcijan formą Chrzesziańską BOGA biorąc za świadka i zemściciela, jeśli przysięga fałszywa. U Pogan dziwią i śmieszną, jako tu się pokazuje formą: Jako to Starożytni Rzymianie przysięgali Per Jovem, Lapidem. Zda mi się dla tego, że niech mię kamienna jego zawali Statua, jeśli fałszywie przysięgam. W Rzymie na Gorze Palatinus na Kościele jest kamień nakształt Młyńskiego, mający Oczy
MAGISTRATU Obranym, lub quocunque Iure dopiero specisicato następuiącym, przy konferowaniu iakich INSIGNIOW datur zupełna moc do wykonania funkcyi. INSIGNIOW tych opisałem Mysteria, traktuiąc o Krolestwach. Ciż sami na swoim osadzeni MAGISTRACIE, czyli Maiestacie, y Rządach, obligantur do sumienney Administracyi IURAMENTEM Korporalnym u Chrześcian formą Chrześziańską BOGA biorąc za swiadka y zemściciela, ieśli przysięga fałszywa. U Pogan dziwią y smieszną, iako tu się pokazuie formą: Iako to Starożytni Rzymianie przysięgali Per Iovem, Lapidem. Zda mi się dla tego, że niech mię kamienna iego zawali Statua, iezli fałszywie przysięgam. W Rzymie ná Gorze Palatinus na Kościele iest kamień nakształt Młyńskiego, maiący Oczy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 356
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Najś: negowali Procesionem i od Syna, in sinu wszelkiego zostali smutku. W dzień Wtorkowy Duchowi Świętemu poswięcony, borrende ukarani, aby przynajmniej ginąc adorowali, którego in prosperis będąc nie uznali. Wziąwszy bowiem Mahomet II. Cesarz Carogród, Aanno Domini 1454. w Zielone Święta za Ducha Świętego, zdał się ich być zemścicielem. Tam choć niewinny Cesarz Konstantyn XV. Paleolog propter scelus populi percusus, między trupami ledwie znaleziony. Położono trupem więcej niżeli 40 tysięcy Ludu, wzięto w niewolę na 60 tysięcy: zabrano skarby, Fortuny, trzy dni rabując: A co większa, profanowano Kościoły, wyrzucano Świętych Ciała, Obrazy, gwałcono BOGU poświęcone Panny
Nayś: negowali Processionem y od Syna, in sinu wszelkiego zostali smutku. W dzień Wtorkowy Duchowi Swiętemu poswięcony, borrende ukarani, aby przynaymniey ginąc adorowali, ktorego in prosperis będąc nie uznali. Wziąwszy bowiem Machomet II. Cesarz Carogrod, Aanno Domini 1454. w Zielone Swięta za Ducha Swiętego, zdáł się ich bydź zemścicielem. Tam choć niewinny Cesárz Konstantyn XV. Paleolog propter scelus populi percusus, między trupami ledwie ználeziony. Położono trupem więcey niżeli 40 tysięcy Ludu, wzięto w niewolę ná 60 tysięcy: zabrano skarby, Fortuny, trzy dni rabuiąc: A co większa, profanowano Kościoły, wyrzucano Swiętych Ciała, Obrazy, gwałcono BOGU poświęcone Panny
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1146
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Deicole, mogę mówić śmiele: Robią na nieśmiertelność sławy, a Nieśmiertelnego BOGA i Duszy mniej aprehendują. Słusznie o wojennego Ludu Maksymach napisał Wierszopis.
Nulla Fides, Pietasque Viris, qui Castra sequuntur.
A najwięcej takowych, którzy w ciężkie zabrneli scelera, poczynili się Ateistami: chcący swemu wyperswadować sumnieniu gryzącemu, że niemasz Zemściciela nieprawości: Mądrości BOGU ujmują, nie videat, Wszechmocności uwłóczą, ne possit punire: na głębią zaszedłszy grzechów, już niechcą profunda o BOGU scrutari, im dalej à semita iustitiae, tym dalej od Stwórcy odchodzą: Jeno się Wenerze oddadzą in Sacrificium, już w ich sercach Deus Deorum nie ma Sanctificium, jak bez
Deicolae, mogę mowić śmiele: Robią na nieśmiertelność sławy, a Nieśmiertelnego BOGA y Duszy mniey apprehenduią. Słusznie o woiennego Ludu Maxymách napisał Wierszopis.
Nulla Fides, Pietasque Viris, qui Castra sequuntur.
A naywięcey takowych, ktorzy w cięszkie zabrneli scelera, poczynili się Ateistami: chcący swemu wyperswadować sumnieniu gryzącemu, że niemasz Zemściciela nieprawości: Mądrości BOGU uymuią, ne videat, Wszechmocności uwłoczą, ne possit punire: na głębią zaszedłszy grzechow, iuż niechcą profunda o BOGU scrutari, im daley à semita iustitiae, tym dáley od Stworcy odchodzą: Ieno się Wenerze oddadzą in Sacrificium, iuż w ich sercach Deus Deorum nie ma Sanctificium, iak bez
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1150
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, nisi resipiscant.
Taką wojnę wypowiedzieli ciż Heretycy Katolickim rzeczom w Francuskim Państwie. Pisze bowiem Laurentius Surius Kartuzian, żyjący około Roku 1575 in Cõmentario rerum in Orbe gestaru, rzecz tę, którą miał z Francuza jednego na to patrzącego; że po śmierci Henryka II Monarchy Francuskiego, Lutrów, Kalwinów, Hugonottów, Sprawiedliwego zemściciela, górę wzięła Sektarzów namienionych impreza, osobliwie za Synów jego, a to w Roku 1562. Naprawili 12 Mistrzów swoich, między któremi było z dziewięć Mnichów Apostatów, a głowa ich Teodor Beza; ci się zmówili z Lutrami na dzień jeden, aby na Świątnice Pańskie i na Księży wpadli, Panów niektórych mając za Protektorów
, nisi resipiscant.
Taką woynę wypowiedzieli ciż Heretycy Katolickim rzeczom w Francuzkim Páństwie. Pisze bowiem Laurentius Surius Kártuzian, żyiący około Roku 1575 in Cõmentario rerum in Orbe gestarū, rzecz tę, ktorą miáł z Francuzá iednego na to patrzącego; że po śmierci Henryka II Monarchy Francuzkiego, Lutrow, Kalwinow, Hugonottow, Sprawiedliwego zemściciela, gorę wzięła Sektarzow namienionych impreza, osobliwie za Synow iego, á to w Roku 1562. Naprawili 12 Mistrzow swoich, między ktoremi było z dziewięć Mnichow Apostatow, a głowa ich Theodor Beza; ci się zmowili z Lutrami na dzień ieden, aby na Swiątnice Páńskie y na Xięży wpadli, Pánow niektorych maiąc za Protektorow
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Paryża. Wszedszy tedy z swojemi do Klasztora/ szedł do przełożonego: a zwoławszy inną bracią/ upadł u nóg ich i mówił. Oświadczam się przed Bogiem i przed wami/ iż dzisia jestem gotów świat opuścić/ i z wami w Zakonie Panu Chrystusowi służyć. Ale jeśli wy mnie przyjąć nie zechcecie/ Bóg sędzia i zemściciel krwie mojej z ręku waszych będzie. Co usłyszawszy Generał i inni bracia płakali/ zdumiewając się na słowa jego/ rzecz onę Panu Bogu poruczyli. Zwoławszy tedy wszystek Konwent żądanie młodzieńca przełożyli: i przyjętego do Zakonu w habit oblekli. Czego gdy się swoi dowiedzieli/ barzo się zasmucili/ i wróciwszy się do ojczyzny rodzicom smutną
Paryzá. Wszedszy tedy z swoiemi do Klasztorá/ szedł do przełożonego: á zwoławszy iną bráćią/ vpadł v nog ich y mowił. Oświadczam sie przed Bogiem y przed wámi/ iż dźiśia iestem gotow świát opuśćić/ y z wami w Zakonie Pánu Chrystusowi służyć. Ale ieśli wy mnie przyiąć nie zechcećie/ Bog sędzia y zemśćićiel krwie moiey z ręku wászych będźie. Co vsłyszawszy Generał y ini bráćia płákáli/ zdumiewáiąc sie ná słowa iego/ rzecz onę Pánu Bogu poruczyli. Zwoławszy tedy wszystek Konwent żądánie młodźieńcá przełożyli: y przyiętego do Zakonu w hábit oblekli. Czego gdy sie swoi dowiedzieli/ barzo sie zásmućili/ y wroćiwszy sie do oyczyzny rodzicom smutną
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 17
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
się a tym czynem Pokasz się godnym, Ojca takiego być synem: Ja, ten przypadek, będę łzami aż do grobu Płakał; a ty idź, bież, leć, i mścji się nas obu. COMEDIA RODERYK SCENA VII.
RODERYK sam Do gruntu serca przebity. Niespodziewanym nigdy a śmiertelnym sztychem; Stradny zemściciel krzywdy, która głosem cichem Woła pomsty; mizernie nieszczęściem nakryty, Stawam jak wryty. I duch mój wzięty na noże, Odporu dać nie może. Jużem bliski był miłości korony, Ach serce uderz w treny! A teraz, Ociec mój jest znieważony! A co znieważył, Ociec jest Ksymeny. Niesłychaną cierpie mękę
się á tym czynem Pokasz się godnym, Oycá tákiego bydź synem: Iá, ten przypádek, będę łzámi aż do grobu Płákał; á ty idź, bież, leć, y mścii się nas obu. COMEDIA RODERIK SCENA VII.
RODERIK sam Do gruntu sercá przebity. Niespodziewánym nigdy á śmiertelnym sztychem; Strádny zemściciel krzywdy, ktorá głosem cichem Wołá pomsty; mizernie nieszczęściem nákryty, Stáwam iák wryty. Y duch moy wźięty ná noże, Odporu dać nie może. Iużem bliski był miłości korony, Ach serce uderz w treny! A teraz, Ociec moy iest zniewáżony! A co znieważył, Ociec jest Xymeny. Niesłycháną cierpie mękę
Skrót tekstu: CorMorszACyd
Strona: 120
Tytuł:
Cyd
Autor:
Pierre Corneille
Tłumacz:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
Supraśl
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
, więc gdy o nagrodzie Zabójstwa; między Senatem się działo Tyś się sprzeciwił spolnej na to zgodzie Za coć dziękuję, acz wiem ze o mało I ciebie ten szwank razem nie pobodzie Nie stąd; żebyś się znami nie mścił Pana Lecz żeby z ciebie nie mieli Tyrana LVIII. A oni sami sławni zemściciele Tyraństwa, nakształt uciekli Zabójców I siedząc przez czas niemały w Kościele Nie śmieli wyirzec jako kury z kojców Tam swoje zbrodnie obmawiając śmiele Do wszystkiego się czynili Przywojców Więc dla czego im dano amnistyą? Ze i od wszelkich Sądów wolni żyją? LIX. Pewnie to złoto sprawiło i datki Którymi Senat z pospólstwem nagięty; Ty
, więc gdy ó nagrodzie Zaboystwa; między Senatem się działo Tyś się sprzeciwił spolney na to zgodzie Za coć dziękuię, aćż wiem ze ó mało I ćiebie ten szwank razem nie pobodzie Nie ztąd; zebyś się znami nie mscił Pana Lecż źeby z ciebie nie mieli Tyrana LVIII. A oni sami sławni zemśćićiele Tyranstwa, nakształt uciekli Zaboycow I siedząc przez czas niemały w Kośćiele Nie smieli wyirzec iako kury z koycow Tam swoie zbrodnie obmawiaiąc smiele Do wszystkiego się czyńili Przywoycow Więc dla cżego im dano amnistyą? Ze y od wszelkich Sądow wolni żyią? LIX. Pewnie to złoto sprawiło y dátki Ktorymi Senat z pospolstwem nagięty; Ty
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 70
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
