polski nie przyjmie, wina spadła na króla polskiego, że nie chce traktatu, przez co więcej exacerbabitur na niego nobilitas.
Igitur z tym traktatu odgłosem na sejmiki posyłano od króla szwedzkiego i od księcia kardynała; i do senatorów rozpisano pro ineundo traktatu na 27^go^ marca zapraszając, i do króla polskiego, aby na ten termin zesłał plenipotentiarios. Pracuje koło pokoju mocno Zinzindorf ablegat cesarski, nie mający estymy u tej strony, alias człowiek grzeczny, lecz bez szczęścia, aby go akceptowano z jego maksymami i propozycjami.
Hetmani koronni przyprowadzili wojsko do konfederacji przy królu polskim stawać contra Svecos, a najbardziej z okazji emulacji z ipp. Potockiemi, którzy mając zaciąg
polski nie przyjmie, wina spadła na króla polskiego, że nie chce traktatu, przez co więcéj exacerbabitur na niego nobilitas.
Igitur z tym traktatu odgłosem na sejmiki posyłano od króla szwedzkiego i od księcia kardynała; i do senatorów rozpisano pro ineundo traktatu na 27^go^ marca zapraszając, i do króla polskiego, aby na ten termin zesłał plenipotentiarios. Pracuje koło pokoju mocno Zinzindorf ablegat cesarski, nie mający estymy u téj strony, alias człowiek grzeczny, lecz bez szczęścia, aby go akceptowano z jego maxymami i propozycyami.
Hetmani koronni przyprowadzili wojsko do konfederacyi przy królu polskim stawać contra Svecos, a najbardziéj z okazyi emulacyi z jpp. Potockiemi, którzy mając zaciąg
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 219
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Kolejna
Roku Pańskiego 1676, dnia 1 lipca
Już przykra zima miejsca ustąpiła wieśnie, Rozwijały się lasy, już kwitnęły trześnie, Ptastwo z cieplic wróciwszy swoje niosło jaja, Wesoły czas pięknego poczynał się maja.
Tam, kędy bodą nieba ostrym Tatry grzbietem (Kędy się kryć przed srogim przyszło Mahometem, Póki jej Bóg aniołów nie zesłał w sekundzie, Na pagórku Pieniny, świętej Kunegundzie), Rzeka, którą sarmackim Hippokrenem zowę, Drużyna czy Dunajec, pod nie kryje głowę I nim z Wisłą na morze swoje siły złączy, Przybrawszy Poprad w sforę, pod sam Sącz się sączy; Do którego, o dobrej czujący drużynie, Zbiegnę: aż z Apollinem
Kolejna
Roku Pańskiego 1676, dnia 1 lipca
Już przykra zima miejsca ustąpiła wieśnie, Rozwijały się lasy, już kwitnęły trześnie, Ptastwo z cieplic wróciwszy swoje niosło jaja, Wesoły czas pięknego poczynał się maja.
Tam, kędy bodą nieba ostrym Tatry grzbietem (Kędy się kryć przed srogim przyszło Mahometem, Póki jej Bóg aniołów nie zesłał w sekundzie, Na pagórku Pieniny, świętej Kunegundzie), Rzeka, którą sarmackim Hippokrenem zowę, Drużyna czy Dunajec, pod nie kryje głowę I nim z Wisłą na morze swoje siły złączy, Przybrawszy Poprad w sforę, pod sam Sącz się sączy; Do którego, o dobrej czujący drużynie, Zbiegnę: aż z Apollinem
Skrót tekstu: PotSielKuk_I
Strona: 107
Tytuł:
Sielanka
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
było/ o Panu Bogu gadać poczęli. A tak i ci/ i owi pomyliwszy koncepty swoje od rozkoszy w ziemię więcej/ niżeli w niebo patrzyli/ i o dobrym mieniu raczej/ niż o Panu Bogu myślili. Niechciał jednak do końca zapomnieć narodu ludzkiego Bóg Wszechmogący/ który na wyobrażenie swoje człowieka stworzył. Przeto zesłał z nieba Syna swego jednorodzonego/ w postaci ludzkiej/ Kaznodzieję i kapłana swego/ aby nauczył świat wszytek/ jako mają Pana Boga Stwórcę swojego chwalić; i aby im ukazał/ jaką ofiarę na ubłaganie za grzechy/ swoje mają ofiarować; co na ten czas uczynił/ gdy się sam naprzód stał ofiarą za nieprawości nasze.
było/ o Pánu Bogu gádáć poczęli. A ták y ći/ y owi pomyliwszy koncepty swoie od roskoszy w źiemię więcey/ niżeli w niebo pátrzyli/ y o dobrym mieniu ráczey/ niż o Pánu Bogu myślili. Niechćiał iednák do końcá zápomnieć narodu ludzkiego Bog Wszechmogący/ ktory ná wyobráżenie swoie człowieká stworzył. Przeto zesłał z niebá Syná swego iednorodzonego/ w postaći ludzkiey/ Káznodźieię y kápłáná swego/ áby náuczył świát wszytek/ iáko máią Paná Boga Stworcę swoiego chwalić; y áby im vkazał/ iáką ofiarę ná vbłagánie zá grzechy/ swoie máią ofiárowáć; co ná ten czás vczynił/ gdy się sam naprzod stał ofiárą zá niepráwośći nasze.
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 2
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
naturze naszej ludzkiej. Potym zaczynając zbawienie nasze/ raczył dla nas krew swoję świętą przy obrzezowaniu roźlać. Objawił chwałę swoję Boską/ trzema królom/ ofirarował się za nas Bogu Ojcu w kościele Salomonowym. Pościł na puszczy/ odpowiadał Ewangelią/ umarł na krzyżu/ wstał od umarłych. Wstąpił na niebiosa. I nakoniec/ zesłał nam z nieba Ducha świętego pocieszyciela/ usiadszy sam na prawicy Ojca swojego przedwiecznego. Odprawiwszy tedy święta rozpamiętywan ja dzieł Pana Chrystusowych/ około zbawienia według człowieczeństwa/ przystępujemy dzisia do źrzodła światłości/ do świata żywota/ do żywota wiecznie trwającego. , jako mówi Biskup Bitontriński. To jest do wyznawania/ i chwalenia Trójce przenaświętszej/
náturze nászey ludzkiey. Potym záczynáiąc zbáwienie násze/ raczył dla nas krew swoię świętą przy obrzezowániu roźlać. Obiáwił chwałę swoię Boską/ trzemá krolom/ ofirárował się zá nas Bogu Oycu w kośćiele Sálomonowym. Pośćił ná puszczy/ odpowiádał Ewángelią/ vmárł ná krzyżu/ wstał od vmárłych. Wstąpił ná niebiosá. Y nákoniec/ zesłał nam z niebá Duchá świętego poćieszyćielá/ vśiadszy sam ná práwicy Oycá swoiego przedwiecznego. Odpráwiwszy tedy świętá rozpámiętywán ia dźieł Páná Chrystusowych/ około zbáwienia według człowieczeństwá/ przystępuiemy dźiśiá do źrzodłá świátłości/ do świátá żywotá/ do żywotá wiecznie trwáiącego. , iáko mowi Biskup Bitontriński. To iest do wyznawánia/ y chwalenia Troyce przenaświętszey/
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 16
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Człowieka pierwego. Jenże trudy cierpiał bezmierne/ Jeszcze był nie przyspiał za wierne/ Ależ sam Bóg zmartwychwstał. Wiara nasza tak uczy: iż dla nas/ i dla naszego zbawienia/ zstąpił Syn Boży z nieba/ począł się z Ducha ś. narodził się z naświętszej Panny Mariej. Gdy miał wolą zstąpić/ zesłał Archanioła Gabriela z nieba w dziewosłąby do Nazaret/ do Panny poślubionej mężowi; i nie pierwy zstąpił/ aż Panna poselstwo zrozumiawszy/ rzekła: Oto ja służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa twego. O błogosławiona Panno/ któraś uwierzyła; zawołajmy głosem wielkim z Elżbietą świętą/ abowiem zyszczą się te rzeczy/ które
Człowieká pierwego. Ienże trudy ćierpiał bezmierne/ Ieszcze był nie przyspiał zá wierne/ Ależ sam Bog zmartwychwstał. Wiárá nászá ták vczy: iż dla nas/ y dla nászego zbáwienia/ zstąpił Syn Boży z niebá/ począł się z Duchá ś. národźił się z naświętszey Pánny Máryey. Gdy miał wolą zstąpić/ zesłał Archániołá Gábryelá z niebá w dźiewosłąby do Názáreth/ do Pánny poślubioney mężowi; y nie pierwy zstąpił/ áż Pánná poselstwo zrozumiawszy/ rzekłá: Oto ia służebnicá Páńska, niechay mi się sstánie według słowá twego. O błogosłáwiona Pánno/ ktoraś vwierzyłá; záwołaymy głosem wielkim z Elżbietą świętą/ ábowiem zyszczą się te rzeczy/ ktore
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 10
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
ale Maria naszej kondycji jest/ do naśladowania więcej służy naszego. Przykłady Chrystusowe wielkie/ dla tego straszne: Panny naświętszej milsze/ łaskawsze/ do tych tedy podźmy; prędko podobni będziem Synowi/ jeśli Matce podobnymi się staniemy. Jeszcze początek dróg Pańskich jest Chrystus/ to jest/ praw jego/ na których wypełnienie Ociec Syna zesłał. Sam o sobie mówi: Nie przyszedłem prawa psować, ale wypełniać. Tychże praw początkiem jest Panna naświętsza Maria/ która prawdziwie po Synu swoim/ początkiem była wypełnienia praw/ i przykładem/ i przyczyną. Jako szanowała prawa zawsze/ Oczyszczenie jej znaczy: słowa prawne ją z tamtej ceremonii wyimowały/ a ona
ále Márya naszey kondicyey iest/ do náśládowania więcey służy nászego. Przykłády Chrystusowe wielkie/ dla tego strászne: Pánny naświętszey milsze/ łáskáwsze/ do tych tedy podźmy; prędko podobni będźiem Synowi/ iesli Mátce podobnymi się sstániemy. Ieszcze początek drog Páńskich iest Chrystus/ to iest/ praw iego/ ná ktorych wypełnienie Oćiec Syná zesłał. Sam o sobie mowi: Nie przyszedłem práwá psowáć, ále wypełniáć. Tychże praw początkiem iest Pánná naświętsza Márya/ ktora prawdźiwie po Synu swoim/ początkiem byłá wypełnienia praw/ y przykłádem/ y przyczyną. Iáko szánowáłá práwá záwsze/ Oczyśćienie iey znáczy: słowá práwne ią z támtey ceremoniey wyimowáły/ á oná
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 16
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Ze gdybyś się Dawidzie sam nie stał był głupim przed Królem Achis, byłbyś pojmany. Mucha cię z oczywistego wyprowadziła niebezpieczeństwa, gdyś do Obozu przyszedł Saulowego, i tam gdy wszyscy twardo spali, a tyś miecz wziął Saulów, a nogą zaplątałeś się między Saula i Abnera wraz spiących, ja zesłałem Muchę, która kąsać poczęła Abnera, a on swoję nogę umykając, twoję uplątaną uwolnił. Pająk cię w jaskini zasłonił pajęczyną, gdy cię Saul szukał; o czym Tostatus i Jonstonus. Muchy Megareńczyków swoją molestyą z osiedlisk ruszyli swoich, według Eliana. W Hiszpanioli pewny rodzaj jest Much COCCINUS zwanych, których oczy jak
Ze gdybyś się Dawidzie sam nie stał był głupim przed Krolem Achis, byłbyś poymany. Mucha cię z oczywistego wyprowadziła niebespieczeństwa, gdyś do Obozu przyszedł Saulowego, y tam gdy wszyscy twardo spali, a tyś miecz wziął Saulow, a nogą zaplątałeś się między Saula y Abnera wraz spiących, ia zesłałem Muchę, ktora kąsać poczełá Abnera, a on swoię nogę umykaiąc, twoię uplątaną uwolnił. Paiąk cię w iaskini zasłonił paięczyną, gdy cię Saul szukał; o czym Tostatus y Ionstonus. Muchy Megareńczykow swoią molestyą z osiedlisk ruszyli swoich, według Eliana. W Hiszpanioli pewny rodzay iest Much COCCINUS zwanych, ktorych oczy iák
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 604
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
do podziemnego Kościoła, ziemią i kamieńmi wszystek zasypać, w kilkoro zamurować, schody zburzyć, miejsce znowu ziemią i kamieńmi napełnić, cale już tam ingres zatracając. Inni tandem potym następujący Papieże, cenzury swoje Kościelne wydali contra attentantes. Jakoto PIUS V. który jednak za Generała Pika z dewocyj chciał widzieć Ciało Święte; zesłał Architektów, Mularzów, którzy wiele dni strawili na kopaniu z różnych stron, chcąc się dokopać ingresu do grobu Z. Franciszka; ale wszystko na kamienie srogie, i opoki natrafiali; a tak Ociec Święty domyslając się w tym woli Bożej, ani też chcąc łamać postanowienia swego Antecesora Papieża, wydał klątew na tych, którzy
do podziemnego Kościoła, ziemią y kamieńmi wszystek zasypać, w kilkoro zamurować, schody zburzyć, mieysce znowu ziemią y kamieńmi napełnić, cale iuż tam ingres zatracaiąc. Inni tandem potym następuiący Papieże, censury swoie Kościelne wydali contra attentantes. Iakoto PIUS V. ktory iednak za Generała Pika z dewocyi chciał widzieć Ciało Swięte; zesłał Architektow, Mularzòw, ktorzy wiele dni strawili na kopaniu z rożnych stron, chcąc się dokopać ingresu do grobu S. Franciszka; ále wszystko na kamienie srogie, y opoki natrafiali; á tak Ociec Swięty domyslaiąc się w tym woli Bożey, áni też chcąc łamać postanowienia swego Antecessora Papieża, wydał klątew na tych, ktòrzy
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 10
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
contra wspomina 1. Września przeniesienie Z. Macieja z Rzymu do Trewiru.
MojżeszA Z. Zakonodawcy 24 Maja Moyses w Egipskim języku sonat jednoż, co i servatus ab aquis, gdyż na Nilus rzekę niemowlątkiem puszczony, nieutonął. Urodził się Annô mundi 3433. przed Chrystusem 1571. Przez niego BÓG 10. plag zesłał na Egipt. Cudotworną laskę w węża zamienił w oczach Faraona; laską z skały wodę wyprowadził, laską morzu Czerwonemu kazał się roztąpić? Przykazanie Boskie palcem Boskim pisane, na dwóch tablicach na gorze Synaj w Arabii odebrał. Pogrzebiony od Aniołów w ziemi Moabskiej na wierzchołku zwanym Fasga, wynikającym, z góry wielkiej zwanej Nebo.
contra wspomina 1. Września przeniesienie S. Macieia z Rzymu do Trewiru.
MOYZESZA S. Zakonodawcy 24 Máia Moyses w Egypskim iezyku sonat iednoż, co y servatus ab aquis, gdyż ná Nilus rzekę niemowlątkiem puszczony, nieutonął. Urodził się Annô mundi 3433. przed Chrystusem 1571. Przez niego BOG 10. plág zesłał na Egypt. Cudotworną láskę w węża zamienił w oczach Faraona; laską z skały wodę wyprowadźił, laską morzu Czerwonemu kazał się roztąpić? Przykazanie Boskie palcem Boskim pisane, na dwoch tablicach na gorze Sinai w Arabii odebrał. Pogrzebiony od Aniołow w źiemi Moabskiey na wierzchołku zwanym Phasga, wynikáiącym, z gory wielkiey zwáney Nebo.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 176
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
emulujący z Bratem Atagwalpą o koronę; stąd belli origo. Gwaskar ten dostał się w niewolę, w takąż wpadł u Hiszpanów Atagwalpa, co się stało eâ methodô: Adherenci Gwaskara nie mogąc, ani siłami, ani radą uwolnić go, i utrzymać, na tronie, Wirakosze Pachajachachic BOGU swemu wielkie uczynili Ofiary, aby zesłał pomoc na pognębienie Atagwalpy, jakoż Actu Geografia Generalna i partykularna
nadeszli Hiszpani, wzięli go w Kaksamalce; stąd tam Hiszpanów zowią po dziś dzień Viracocha, alias Pomoc Niebieską. Jak Atagwalpa w Kaksamalce, a Gwaskar w Cusco w areszcie pomarli, wtedy Królestwo Hiszpani opanowali. Jeszcze jednak niejaki Mangokapa, także Syn Gwajanakapy, Hiszpanów
emuluiący z Bratem Atagwalpą o koronę; ztąd belli origo. Gwaskar ten dostał się w niewolę, w takąż wpadł u Hiszpanow Atagwalpa, co się stało eâ methodô: Adherenci Gwaskara nie mogąc, ani siłami, ani radą uwolnić go, y utrzymać, na tronie, Wirakosze Pachayachachic BOGU swemu wielkie uczynili Ofiary, aby zesłał pomoc na pognębienie Atagwalpy, iakoż Actu Geografia Generalna y partykularna
nadeszli Hiszpani, wzieli go w Kaxamalce; ztąd tam Hiszpanow zowią po dziś dzień Viracocha, alias Pomoc Niebieską. Iak Atagwalpa w Kaxamalce, à Gwaskar w Cusco w areszcie pomarli, wtedy Krolestwo Hiszpani opanowali. Ieszcze iednak nieiaki Mangokapa, także Syn Gwáianakapy, Hiszpanow
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 590
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
