być może. bdpq: Skala na części 500 wydzielona. qpGF: Druga skala, której szerokość, lubo tak skąpa, jest wydzielona na 1000. części. CC DD, i AA BB: Diametry dwa krzyżowe na krągu, stykające się zliniami przez srzodek Ramy przeciągnionymi, punktach PP, HH, TT, którego zetknienia nie mogła wydać prawdziwie figura na perspektywę zrysowana. RWYZ: Pachołek. Nauka XI. Struktura prostego Kwadraciku Abrysowego. KWadracik gruszkowy BDE, mający rogi doskonale do Węgielnice, długi i szeroki na 3. abo 4. cale, wysoki na szerokość palca; wytnij we srzodku dla schowania igiełki magnesowej: i na dnie wycięcia,
bydż może. bdpq: Skálá ná częśći 500 wydźielona. qpGF: Druga skálá, ktorey szerokość, lubo ták skąpa, iest wydźielona ná 1000. częśći. CC DD, y AA BB: Dyámetry dwá krzyżowe ná krągu, stykáiące się zliniiámi przez srzodek Ramy przećiągnionymi, punktách PP, HH, TT, ktorego zetknienia nie mogła wydáć prawdźiwie figurá ná perspektywę zrysowána. RWYZ: Páchołek. NAVKA XI. Strukturá prostego Kwádraćiku Abrysowego. KWádraćik gruszkowy BDE, máiący rogi doskonále do Węgielnice, dlugi y szeroki ná 3. ábo 4. calé, wysoki ná szerokość pálcá; wytniy we srzodku dla schowánia igiełki mágnesowey: y ná dnie wyćięcia,
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 104
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
z centrum przez lunetę połkwadransa) dzielą Tangensa. 79. 88. Linią długą daną, podzielić na proporcjonalne części, większe a większe do miary Tangensów, bez rysowania Kwadransa. 79. 89. Daną linią podzielić na części proporcjonalne, taką proporcją, jaką może być dzielona Tangensa półcyrkułu, od promieni wychodzących z punktu spolnego zetknienia Diametru i Obwodu, przez gradusy kwadransa. 81. 90. Drugi sposób takiego podziału połcyrułowej Tangensy by nadłuzszej. 81. 91. Linią prostą daną, podzielić na proporcjonalne części większe a większe, dla perspektywy skromniejszej wysokich rzeczy, taką propozycją, jaką się dzieli półdiameter cyrkułu, od promieni wychodzących odspollnego zetknienia Diametru i Obwodu
z centrum przez lunetę połkwádránsá) dzielą Tangensa. 79. 88. Liniią długą dáną, podzielić ná proporcyonalne części, ẃiększe á większe do miary Tangensow, bez rysowánia Kwádránsa. 79. 89. Daną liniią podzielić ná części proporcyonálne, taką proporcyą, iaką może bydź dzielona Tángensá połcyrkułu, od promięni ẃychodzących z punktu spolnego zetknienia Dyametru y Obwodu, przez gradusy kwadransá. 81. 90. Drugi sposob tákiego podźiału połcyrułowey Tángensy by nadłuzszey. 81. 91. Liniią prostą dáną, podźielić ná proporcyonálne częśći większe á większe, dla perspektywy skromnieyszey wysokich rzeczy, táką propozycyą, iáką się dźieli połdyámeter cyrkułu, od promięni wychodzących odspollnego zetknienia Dyámetru y Obwodu
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 10
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
z punktu spolnego zetknienia Diametru i Obwodu, przez gradusy kwadransa. 81. 90. Drugi sposób takiego podziału połcyrułowej Tangensy by nadłuzszej. 81. 91. Linią prostą daną, podzielić na proporcjonalne części większe a większe, dla perspektywy skromniejszej wysokich rzeczy, taką propozycją, jaką się dzieli półdiameter cyrkułu, od promieni wychodzących odspollnego zetknienia Diametru i Obwodu, do każdego gradusa Kwadransa. 83. 92. Drugi sposób łatwiejszy takiego podziału Półdiametru. 83. 93. Linią daną tak podzielić jako promienie sCentrum kwadransa wychodzące do gradusów tegoż kwadransa, Cięciwę dzielą samego kwadransa. 84. 94. Drugim sposobem bez rysowania i podziału kwadransa, linią daną przerzeczonym sposobem
z punktu spolnego zetknienia Dyametru y Obwodu, przez gradusy kwadransá. 81. 90. Drugi sposob tákiego podźiału połcyrułowey Tángensy by nadłuzszey. 81. 91. Liniią prostą dáną, podźielić ná proporcyonálne częśći większe á większe, dla perspektywy skromnieyszey wysokich rzeczy, táką propozycyą, iáką się dźieli połdyámeter cyrkułu, od promięni wychodzących odspollnego zetknienia Dyámetru y Obwodu, do káżdego gradusá Kwadránsá. 83. 92. Drugi sposob łátwieyszy takiego podźiału Połdyámetru. 83. 93. Liniią dáną ták podźielić iáko promięnie zCentrum kwádránsa ẃychodzące do gradusow tegoż kwadránsá, Cienćiwę dźielą sámego kẃadransá. 84. 94. Drugim sposobem bez rysowánia y podźiału kwádránsá, liniią dáną przerzeczonym sposobem
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 10
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
) z linij prostych złożony: Insze krzywościenne (EFH, FEH,) z lunet cyrkułowych, albo inszych krzywych linij: Insze mięszane (VSN, WSN) które zawierają ściany, jedna prosta, druga krzywa. 36. Anguł (czwarty w figurze) z linij krzywych FEH, i mięszany WSN: Zowią się Anguły zetknienia; dla tego, iż linia WS, w angule WSN, przeciągniona za Z, przystawając do krzywej NS, a nie przecinając jej, może anguł zawrzeć. Także w czwartym angule, dwie lunety FE, HE, nie potrzebują spolnego przecięcia do zawarcia angułu FEH; czego linie proste nie dokazują. Gdyż we wszelkim angule
) z liniy prostych złożony: Insze krzywośćienne (EFH, FEH,) z lunet cyrkułowych, álbo inszych krzywych liniy: Insze mięszáne (VSN, WSN) ktore záwieráią śćiány, iedná prosta, druga krzywa. 36. Anguł (czwarty w figurze) z liniy krzywych FEH, y mięszány WSN: Zowią się Anguły zetknienia; dla tego, iż liniia WS, w ángule WSN, przećiągniona zá S, przystawáiąc do krzywey NS, á nie przećináiąc iey, może ánguł záwrzeć. Tákże w czwartym ángule, dwie lunety FE, HE, nie potrzebuią spolnego przećięćia do záwárćia ángułu FEH; czego liniie proste nie dokázuią. Gdyż we wszelkim ángule
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 15
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
. Półcyrkuł (CLT,) jest figura, którą zawiera Diameter (CHT) i ta linia krzywa (CLT) którą scałego cyrkułu odcina Diameter. Defin: 18. primi. 66. Kwadrans, jest figura którą zawierają dwie krzyżowe jednakowe, (HL, HT,) i czwarta część cyrkułu, zatoczona z punktu zetknienia dwóch krzyżowych; jaka jest LHT, w figurze poprzedzającej. Zabawa I. Część II. Rozd: III.
67. Równe Cyrkuły (CHE, DGF,) są: których Diametry (CE, DF,) albo promienie (LE; MF,) są równe. Definitio 1. tertii.
68.Tangensa
. Połcyrkuł (CLT,) iest figurá, ktorą záwiera Dyámeter (CHT) y tá liniia krzywa (CLT) ktorą zcáłego cyrkułu odćina Dyámeter. Defin: 18. primi. 66. Kwádráns, iest figurá ktorą záwieráią dwie krzyżowe iednákowe, (HL, HT,) y czwarta część cyrkułu, zátoczona z punktu zetknienia dwuch krzyżowych; iáka iest LHT, w figurze poprzedzáiącey. Zábáwá I. Część II. Rozd: III.
67. Roẃne Cyrkuły (CHE, DGF,) są: ktorych Dyámetry (CE, DF,) álbo promienie (LE; MF,) są rowne. Definitio 1. tertii.
68.Tangensa
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 20
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
anguł w Odcinkun, i anguł na lunecie, jednoż są w rzeczy samej, wszakże anguł w Odcinku, należy do Odcinku, w którym stoi. Anguł zaś na lunecie, należy do lunety, chociaż ta luneta nie jest miarą tego angułu prostościennego.
Krom tych trzech angułów, zwyczajny jest Czwarty u Geometrów, Anguł Zetknienia, o którym masz w Definicyj 36. Tu się przydaje: że anguł zetknienia jest dwojaki: jeden zmiędzany (CEF) z linii prostej CE, i krzywej EF: Drugi, z linij krzywych; jakie są TFE, i FT. 75.Podobne lunety cyrkułu są, które jednakową mają proporcją. Defin: 10
ánguł w Odćinkun, y ánguł ná lunećie, iednoż są w rzeczy sámey, wszákże ánguł w Odćinku, należy do Odćinku, w ktorym stoi. Anguł záś ná lunećie, należy do lunety, choćiaż tá lunetá nie iest miarą tego ángułu prostośćiennego.
Krom tych trzech ángułow, zwyczáyny iest Czwarty v Geometrow, Anguł Zetknienia, o ktorym masz w Definicyi 36. Tu się przydáie: że ánguł zetknienia iest dwoiáki: ieden zmiędzány (CEF) z linii prostey CE, y krzywey EF: Drugi, z liniy krzywych; iákie są TFE, y FTH. 75.Podobne lunety cyrkułu są, ktore iednákową máią proporcyą. Defin: 10
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 21
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
, wszakże anguł w Odcinku, należy do Odcinku, w którym stoi. Anguł zaś na lunecie, należy do lunety, chociaż ta luneta nie jest miarą tego angułu prostościennego.
Krom tych trzech angułów, zwyczajny jest Czwarty u Geometrów, Anguł Zetknienia, o którym masz w Definicyj 36. Tu się przydaje: że anguł zetknienia jest dwojaki: jeden zmiędzany (CEF) z linii prostej CE, i krzywej EF: Drugi, z linij krzywych; jakie są TFE, i FT. 75.Podobne lunety cyrkułu są, które jednakową mają proporcją. Defin: 10. tertii. Toż służy i lunetom różnych cyrkułów; gdyż i te są
, wszákże ánguł w Odćinku, należy do Odćinku, w ktorym stoi. Anguł záś ná lunećie, należy do lunety, choćiaż tá lunetá nie iest miarą tego ángułu prostośćiennego.
Krom tych trzech ángułow, zwyczáyny iest Czwarty v Geometrow, Anguł Zetknienia, o ktorym masz w Definicyi 36. Tu się przydáie: że ánguł zetknienia iest dwoiáki: ieden zmiędzány (CEF) z linii prostey CE, y krzywey EF: Drugi, z liniy krzywych; iákie są TFE, y FTH. 75.Podobne lunety cyrkułu są, ktore iednákową máią proporcyą. Defin: 10. tertii. Toż służy y lunetom roźnych cyrkułow; gdyż y te są
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 21
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
mają różnicę podziałów, którą się różni podział przyległy większy, od poprzedzającego mniejszego, na kolumnie wtórej. Nauka LXXXIX. Daną linią (DZ,) podzielić na części proporcjonalne, taką proporcją, jaką może być dzielona Tangensa (DZ,) półcyrkułu (ESD,) od promieni wychodzących z punktu (E,) spolnego zetknienie Diametru (ED,) i obwodu (ESD,) przez gradusy Kwadransa (SD.) DAnej linii DZ, przystaw do końca D, krzyżową, DE, równą: i rozdzieliwszy DE, na dwoje w punkcie B; zatocz półcyrkuł ESD, otwarciem cyrkla na BE, albo BD.
Potym kwadrans SD, rozdzieliwszy
máią rożnicę podżiałow, ktorą się rożni podźiał przyległy większy, od poprzedzáiącego mnieyszego, ná kolumnie wtorey. NAVKA LXXXIX. Dáną liniią (DZ,) podźielić ná częśći proporcyonálne, táką proporcyą, iáką może bydź dźielona Tangensa (DZ,) połcyrkułu (ESD,) od promieni wychodzących z punktu (E,) spolnego zetknienie Dyámetru (ED,) y obwodu (ESD,) przez gradusy Kwádránsá (SD.) DAney linii DZ, przystaw do końcá D, krzyżową, DE, rowną: y rozdżieliwszy DE, ná dwoie w punkćie B; zátocz połcyrkuł ESD, otwárćiem cyrklá ná BE, álbo BD.
Potym kwádrans SD, rozdżieliwszy
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 81
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
figurze na 9.) od punktu E, przez każdy gradus przeciągni promienie EA, ER, EW, EKs, EJ, EL, EG, EK, EZ. Będziesz miał podzieloną linią DZ, taką proporcją, jaką miże być dzielona Tangensa DZ, półcyrkułu ESD, od promieni wychodzących z punktu E, spolnego zetknienia Diametru ED, i obwodu półcyrkułowego ESD, przez gradusy kwadransa SD. Nazywam tę Tangensę DZ, Półcyrkułową: dla tej różnice, od Tangensów kwadransowych: (jakie sa w figurze Nauki 87.) że Tangensa półcyrkułowa DZ, dzieli się liniami wyprowadzonymi przez gradusy kwadransowe, z punktu E, gdzie się półcyrkuł ESD, schodzi
figurze ná 9.) od punktu E, przez káżdy gradus przećiągni promienie EA, ER, EW, EX, EY, EL, EG, EK, EZ. Będżiesz miał podżieloną liniią DZ, táką proporcyą, iáką miże bydź dżielona Tángensá DZ, połcyrkułu ESD, od promięni wychodzących z punktu E, spolnego zetknienia Dyámetru ED, y obwodu połcyrkułowego ESD, przez gradusy kwádránsá SD. Náżywam tę Tángensę DZ, Połcyrkułową: dla tey roźnice, od Tángensow kwádránsowych: (iákie sa w figurze Náuki 87.) że Tángensá połcyrkułowa DZ, dźieli się liniiámi wyprowádzonymi przez gradusy kwádránsowe, z punktu E, gdźie się połcyrkuł ESD, zchodźi
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 81
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Tak DZ do BS połowice samej DZ, (z własności 99) NAKA XCI. Linią prostą (BC,) daną, podzielić na proporcjonalne części większe a większe, dla prospektywy skromniejszej wysokich rzeczy, taką proporcją, jaką sę dzieli półdiameter cyrkułu (BC,) od promieni wychodzących od (E,) spolnego zetknienia Diametru (ED,) i obwodu (ECD) do każdego gradusa Kwadransa (CD.) Linii danej BC, przystawiwszy krzyżową EBD, na punkcie B, dwa razy większą niż BC; z tegoż punktu B, otwarciem cyrkla BC, jako półdiametrem, zatocz półcyrkuł ECD, i rozdziel kwadrans CD, na 9
Ták DZ do BS połowice sámey DZ, (z własnośći 99) NAKA XCI. Liniią prostą (BC,) dáną, podźielić ná proporcyonálne częśći większe á większe, dla prospektywy skromnieyszey wysokich rzeczy, táką proporcyą, iáką sę dźieli połdyámeter cyrkułu (BC,) od promięni wychodzących od (E,) spolnego zetknienia Dyámetru (ED,) y obwodu (ECD) do káżdego gradusá Kwádránsá (CD.) Linii dáney BC, przystáwiwszy krzyżową EBD, ná punkćie B, dwá rázy większą niż BC; z tegoż punktu B, otwárćiem cyrklá BC, iáko połdyámetrem, zátocz połcyrkuł ECD, y rozdżiel kwádráns CD, ná 9
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 83
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
