I. Gawińskiego/
Z Anakreonta. CZęsto mi Pafijskie Laanie/ Mówią Panny/ Wdowy/ Panie: Anakreon, chciej wzdy mary: Już ci z oczu patrzą mary: Weź zwierciadło/ spoirz na czoło/ Jakieć rozwaliny wkoło/ Włosa na głowie żadnego/ Oprócz coś w tyle białego; Ty zaś; jakie są zmarszczele/ Na mej twarzy/ na mym czele/ I jeśli mi z głowy spadły Włosy/ lub tam które zbladły/ Tego niewiem: to wiem ale Staremu potrzeba cale Być wesołym/ pić/ miłować; Nim z śmiercią przydzie wędrować; A tym czasem gdy tak czynię/ Niech niebedę w jakiej winie Wszak wiemy/
I. Gawinskiego/
Z Anákreontá. CZęsto mi Páphijskie Laánie/ Mowią Pánny/ Wdowy/ Pánie: Anákreon, chćiej wzdy máry: Iuż ći z oczu pátrzą máry: Weź zwierćiádło/ spoirz ná czoło/ Iákieć rozwáliny wkoło/ Włosá ná głowie żadnego/ Oprocz coś w tyle białego; Ty záś; jakie są zmarsczele/ Ná mey twárzy/ ná mym czele/ I ieśli mi z głowy spádły Włosy/ lub tám ktore zbladły/ Tego niewiem: to wiem ále Stáremu potrzeba cále Być wesołym/ pić/ miłowác; Nim z śmierćią przydzie wędrowáć; A tym czásem gdy ták czynię/ Niech niebedę w iákiej winie Wszák wiemy/
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 4
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
