bo barzo daleko od Neronowej surowości zdróżnym/ ale pod pretekstem takiegoż pałacu nazowie/ i z onym że pałacem zrownam. W tym tylko sobie dufać dostatecznie nie mogę abym przy dwóch jasnościach/ których na jednego wszystek świat ten widzialny/ a na drugiego wszytek ten nasz powiat oko swe powracał/ pod jednąż ciemnotę i zmierknienie niejakie/ a zmierknienie wszytkiemu waszemu domowi barzo szkodliwe nie zapadł. Jeżeli oko me po szerokim placu świata rozwodzę/ zaprawde i sam świat tytułem świętny upatruję: tego jednak dopatrzyć się nie mogę/ dokąd ta świetność/ która dziś jasnoświetną była zabieżała? dokąd owa aparen- cja która oko ludzkie urekrowaniem swoim rozweselała/ swoje pociągneła kolory
bo barzo daleko od Neronowey surowośći zdrożnym/ ále pod praetextem tákiegoż páłácu nazowie/ y z onym że páłácem zrownam. W tym tylko sobie dufać dostatecznie nie mogę ábym przy dwuch iasnośćiách/ ktorych ná iednego wszystek świát ten widźialny/ á ná drugiego wszytek ten nasz powiat oko swe powrácał/ pod iednąż ćiemnotę y zmierknienie nieiakie/ á zmierknienie wszytkiemu waszemu domowi barzo szkodliwe nie zápádł. Ieżeli oko me po szerokim placu świátá rozwodzę/ zapráwde y sam świát tytułem świętny vpatruię: tego iednák dopatrzyć się nie mogę/ dokąd ta świetność/ ktorá dźiś iasnoświetną była zábieżáłá? dokąd owa appáren- cyá ktora oko ludzkie vrekrowániẽ swoim rozweselałá/ swoie poćiągneła kolory
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 319
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
Neronowej surowości zdróżnym/ ale pod pretekstem takiegoż pałacu nazowie/ i z onym że pałacem zrownam. W tym tylko sobie dufać dostatecznie nie mogę abym przy dwóch jasnościach/ których na jednego wszystek świat ten widzialny/ a na drugiego wszytek ten nasz powiat oko swe powracał/ pod jednąż ciemnotę i zmierknienie niejakie/ a zmierknienie wszytkiemu waszemu domowi barzo szkodliwe nie zapadł. Jeżeli oko me po szerokim placu świata rozwodzę/ zaprawde i sam świat tytułem świętny upatruję: tego jednak dopatrzyć się nie mogę/ dokąd ta świetność/ która dziś jasnoświetną była zabieżała? dokąd owa aparen- cja która oko ludzkie urekrowaniem swoim rozweselała/ swoje pociągneła kolory! dokąd owe promienie
Neronowey surowośći zdrożnym/ ále pod praetextem tákiegoż páłácu nazowie/ y z onym że páłácem zrownam. W tym tylko sobie dufać dostatecznie nie mogę ábym przy dwuch iasnośćiách/ ktorych ná iednego wszystek świát ten widźialny/ á ná drugiego wszytek ten nasz powiat oko swe powrácał/ pod iednąż ćiemnotę y zmierknienie nieiakie/ á zmierknienie wszytkiemu waszemu domowi barzo szkodliwe nie zápádł. Ieżeli oko me po szerokim placu świátá rozwodzę/ zapráwde y sam świát tytułem świętny vpatruię: tego iednák dopatrzyć się nie mogę/ dokąd ta świetność/ ktorá dźiś iasnoświetną była zábieżáłá? dokąd owa appáren- cyá ktora oko ludzkie vrekrowániẽ swoim rozweselałá/ swoie poćiągneła kolory! dokąd owe promienie
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 319
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
