nogi wpada. Ach, leżą afektami wszystkimi złożone, niesnadno te defekty w nich będą zleczone, bo choćby chciały małe cnót ponieść podróże, spracowany wnet umysł nóg podnieść nie może, które by wątłe były, jak twój papier, Nile, i jak trzcina, co czołem bije wodnej sile. Rzadki zapał, lecz podczas znieca ogień srogi, gdy każe piorunowym krokiem deptać drogi; ledwie co żądza zacznie, wnet ginie, tak właśnie jako ogień subtelny, gdy od wiatru gaśnie. Bym się jednak w chodzeniu ospałą nie zdała, częstym krokiem haruję ciężar swego ciała. Już teraz dróg przestrzegam, bym uszła obmowy, żem się ruszać
nogi wpada. Ach, leżą afektami wszystkimi złożone, niesnadno te defekty w nich będą zleczone, bo choćby chciały małe cnót ponieść podróże, spracowany wnet umysł nóg podnieść nie może, które by wątłe były, jak twój papier, Nile, i jak trzcina, co czołem bije wodnej sile. Rzadki zapał, lecz podczas znieca ogień srogi, gdy każe piorunowym krokiem deptać drogi; ledwie co żądza zacznie, wnet ginie, tak właśnie jako ogień subtelny, gdy od wiatru gaśnie. Bym się jednak w chodzeniu ospałą nie zdała, częstym krokiem haruję ciężar swego ciała. Już teraz dróg przestrzegam, bym uszła obmowy, żem się ruszać
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 83
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
temi wychodzi to z pieca, co podczas dystylacyj w retorcie wychodzi w odbierające naczynie, i jak tylko ta niepożyteczna materia wynijdzie, zalepiają się dziury, na które zapatrywać się można jako na kominki w piecach chymicznych. SZTUKA WĘGLARSKA.
Rzemieslnicy częstokroć mają przeszkodę w swoich operacjach, gdy wiatr zawiewa w ich piece, i w znieca w nich większy, a niżeliby być powinien ogień, na ów czas zamykają okna lub drzwi będące na przeciwko ogniska, około którego pracują. Są także czasy, w których wiatry wielkie przeszkadzają Węglarzom, wzniecając większą a niżeli jest potrzebna gorącość ognia, na ów czas zatykają piec swój parawanem zrobionym z płotów na 7 lub 8
temi wychodzi to z pieca, co podczas dystyllacyi w retorcie wychodzi w odbieraiące naczynie, i iak tylko ta niepożyteczna materya wyniydzie, zalepiaią się dziury, na ktore zapatrywać się można iako na kominki w piecach chymicznych. SZTUKA WĘGLARSKA.
Rzemieslnicy częstokroć maią przeszkodę w swoich operacyach, gdy wiatr zawiewa w ich piece, i w znieca w nich większy, á niżeliby być powinien ogień, na ow czas zamykaią okna lub drzwi będące na przeciwko ogniska, około ktorego pracuią. Są także czasy, w ktorych wiatry wielkie przeszkadzaią Węglarzom, wzniecaiąc większą á niżeli iest potrzebna gorącość ognia, na ow czas zatykaią piec swoy parawanem zrobionym z płotow na 7 lub 8
Skrót tekstu: DuhMałSpos
Strona: 29
Tytuł:
Sposób robienia węglów czyli sztuka węglarska
Autor:
Henri-Louis Duhamel Du Monceau
Tłumacz:
Jacek Małachowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
. Kamień w Pęcherzu.
Kamień tak Nyrkowy/ jako w Pęcherzu potężnie wywodzi/ tegoż ziela dając dwa kroć na dzień w trunku. Zamuleniu.
Ciało wszystko od zamulenia/ i żył w nim zatkania wychędaża i otwiera/ po siedmi łyżek tej wodki Biedrzeńcowej przez kilka dni pijąc rano i na noc. Miesięczną chorobę Paniom znieca i boleści zimne swym rozgrzewaniem uspokaja. Księgi Pierwsze. wątrobie zatkanej.
Korzeń/ Wątrobie zatkanej/ i barzo chorej/ jest lekarstwem/ warząc go i pijąc wyższej opisanym sposobem. Także Żołądkowi.
Żołądkowi zimnemu jest użyteczny. Puchlinie.
Puchlinę wszelaką/ która z znacznego zamulenia wątroby pochodzi/ jest wielkiem a znamienitym lekarstwem/ Abowiem
. Kámień w Pęchyrzu.
Kámień ták Nyrkowy/ iáko w Pęchyrzu potężnie wywodźi/ tegoż źiela dáiąc dwá kroć ná dźień w trunku. Zámuleniu.
Ciáło wszystko od zámulenia/ y żył w nim zátkánia wychędaża y otwiera/ po śiedmi łyżek tey wodki Biedrzeńcowey przez kilká dni pijąc ráno y ná noc. Miesięczną chorobę Paniom znieca y bolesći zimne swym rozgrzewániem vspokaia. Kśięgi Pierwsze. wątrobie zátkáney.
Korzeń/ Wątrobie zátkáney/ y bárzo chorey/ iest lekárstwem/ wárząc go y pijąc wyższey opisánym sposobem. Tákże Zołądkowi.
Zołądkowi źimnemu iest vżyteczny. Puchlinie.
Puchlinę wszeláką/ ktora z znácznego zámulenia wątroby pochodźi/ iest wielkiem á známienitym lekárstwem/ Abowiem
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 77
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
niego czyniąc pod nosem/ jest ratunkiem. Abowiem spiące wzbudza. Macicy.
Macicę zaziębioną rozgrzewa.
Zaplugawioną ślozami wychędaża/ w wodzie ziele warząc/ i tym żywot nagrzewając/ albo po pas się w niem kąpiąc. Poty wybudza.
Do wzbudzenia potów/ także jako Lani Czyściec/ to ziele jest przystojne. Abowiem poty gwałtownie znieca/ warząć go/ a przy parze jego/ albo nad nią siedząc. Zaczym członki osłabiałe i mdłe posila. Kaszle zastarzałemu.
Kaszle dawne i zastarzałe leczy/ korzeń i nasienie jego w pitym miedzie warzone/ a na czczo i na noc ciepło po równej kwaterce pite. Owa tym wszystkim chorobom i niedostatkom służy/ którym
niego czyniąc pod nosem/ iest rátunkiem. Abowiem spiące wzbudzá. Máćicy.
Mácicę záźiębioną rozgrzewa.
Záplugáwioną ślozami wychędaża/ w wodźie źiele wárząc/ y tym żywot nágrzewáiąc/ álbo po pás sie w niem kąpiąc. Poty wybudza.
Do wzbudzenia potow/ tákże iáko Láni Czyśćiec/ to źiele iest przystoyne. Abowiem poty gwałtownie znieca/ wárząć go/ á przy párze iego/ álbo nád nią śiedząc. Záczym członki osłábiáłe y mdłe pośila. Kászle zástárzáłemu.
Kászle dawne y zástárzáłe leczy/ korzeń y naśienie iego w pitym miedźie wárzone/ á ná czczo y ná noc ćiepło po rowney kwáterce pite. Owa tym wszystkim chorobom y niedostátkom służy/ ktorym
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 143
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
/ na polach trawnych/ w dąbrowach/ i na pagórkach. Przyrodzenie.
JEst przyrodzenia ognistego/ Abowiem rozgrzewa i wysusza w czwartym stopniu/ ile świeżozielony/ suchy niczemu się nie godzi. Moc i skutki Zębom bolejącym.
Liścia Pryskirnika świeżo zielonego utłuc/ a u pieści na pulsowe żyły przywinąć/ boleści zębów uśmierza/ pryszcze zniecając. Bolączkomniechcącym się zbierać
Bolączki które się do zbierania w otok nie mają/ tegoż ziela świeżo zielonego utłuc z oliwą/ i na nie przyłożyć. Scjatyce.
Scjatykę/ Artretyce.
Artetykę układa przerzeczonym sposobem przykładany/ na te miejsca gdzie bole Ciało pryszczy.
Na ciało gdziebykolwiek był napoły więtsze i przerażony/ przykładany
/ ná polách trawnych/ w dąbrowách/ y ná págorkách. Przyrodzenie.
IEst przyrodzenia ognistego/ Abowiem rozgrzewa y wysusza w czwartym stopniu/ ile świeżoźielony/ suchy niczemu się nie godźi. Moc y skutki Zębom boleiącym.
Liśćia Pryskirniká świeżo źielonego vtłuc/ á v pieśći ná pulsowe żyły przywinąć/ boleśći zębow vśmierza/ pryscze zniecáiąc. Bolączkomniechcącym się zbieráć
Bolączki ktore się do zbieránia w otok nie máią/ tegoż źiela świeżo źielonego vtłuc z oliwą/ y ná nie przyłożyć. Scyátyce.
Scyátykę/ Artretyce.
Artetykę vkłada przerzeczonym sposobem przykłádány/ ná te mieyscá gdźie bole Ciáło prysczy.
Ná ćiáło gdźiebykolwiek był nápoły więtsze y przeráżony/ przykłádány
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 317
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Boską, a Ludzką, tedy ludzkie zbawienie i dobro tak przez dobre jako i przez złe Anioły sprawuje. Przez dobre odwodzi prosto ludzie od złego, a prowadzi do dobrego przez złe, złości ich na ludzkie dobro zażywając, na ten kształt jako gdy kto ze złości chce zadmuchąć ogień, a on go tym barziej w znieca albo chcący w cudzym ogrodzie pod czas suszy uczynić błoto, polewa go a przez to czyni urodzajnym, tak też gdy żli Aniołowie nam chcący szkodzić nas kuszą, P. Bóg im tego dozwala, aby przez to cnota nasza barziej się grutnowała i mnożyła. i tak pokusa względem intencyj Boskiej który nasze dobro w niej
Boską, á Ludzką, tedy ludzkie zbáwienie y dobro ták przez dobre iáko y przez złe Anioły sprawuie. Przez dobre odwodzi prosto ludzie od złego, á prowádzi do dobrego przez złe, złośći ich ná ludzkie dobro záżywáiąc, na ten ksztáłt iáko gdy kto ze zlośći chce zádmuchąć ogień, á on go tym bárźiey w znieca álbo chcący w cudzym ogrodźie pod czás suszy uczynić błoto, polewa go á przez to czyni urodzaynym, ták też gdy żli Aniołowie nám chcący szkodzić nas kuszą, P. Bog im tego dozwala, áby prżez to cnotá naszá bárźiey się grutnowáłá y mnożyłá. y ták pokusá względem intencyi Boskiey ktory nasze dobro w niey
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 342
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
