sędzia, żeby na śmierć się spowiadał. Kalwińskim go jurysta argumentem broni, Że się nikt przeznaczeniu boskiemu nie schroni: „Kto do czego urodził, jako Bóg naznaczy, Choćby najbardziej chciał, żyć nie może inaczej. Przedwiecznym człek natury, i ten, przywilejem Koniecznie kraść, koniecznie musiał być złodziejem. Nie może Świnia zowczeć, nie może pies zrysieć.” „Więc mu też — rzecze sędzia — naznaczono wisieć. Już nie moim dekretem, wiecznych wrogów losem Na szubieńcę z ratusza niech idzie z profosem.” 83. WÓJT Z PANEM PIJE
Sporą czaszą senator jeden do mnie pije W domu swym, ale tylko dno winem przykryje. Potem
sędzia, żeby na śmierć się spowiadał. Kalwińskim go jurysta argumentem broni, Że się nikt przeznaczeniu boskiemu nie schroni: „Kto do czego urodził, jako Bóg naznaczy, Choćby najbardziej chciał, żyć nie może inaczej. Przedwiecznym człek natury, i ten, przywilejem Koniecznie kraść, koniecznie musiał być złodziejem. Nie może Świnia zowczeć, nie może pies zrysieć.” „Więc mu też — rzecze sędzia — naznaczono wisieć. Już nie moim dekretem, wiecznych wrogów losem Na szubieńcę z ratusza niech idzie z profosem.” 83. WÓJT Z PANEM PIJE
Sporą czaszą senator jeden do mnie pije W domu swym, ale tylko dno winem przykryje. Potem
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 54
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
