majęcy. Póki lat/ i wieku mego Staje mi dosyć krótkiego/ W pięknej myśli/ w dobrej dole/ Duszy mej bujać pozwolę. I w sercu wdzięczną stolicę Słodkich mów/ żartów zaszczycę/ Które/ jak mi sama miła/ Erato będzie tworzyła; A zagrali kto wesoło/ Natychmiast me/ w mylne koło/ Zraję nogi/ przy Ewanie/ Który będzie w pełnym dzbanie. Dworzanek I. Gawińskiego/
Do Tulla. KOń z ukąszenia zacniejszy Wilczego/ Jako w powieściach mądrych pełno tego: Ciebie na owym kiedy miejscu jęto/ A Karwasz z uda niemały wycięto! Słusznie się, Tulli pochwal w wiek niniejszy; Ześ jest zacniejszy/
máięcy. Poki lát/ y wieku mego Stáie mi dosyć krotkiego/ W piękney myśli/ w dobrey dole/ Duszy mey buiáć pozwolę. I w sercu wdźięczną stolicę Słodkich mow/ żártow zásczycę/ Ktore/ iák mi sámá miła/ Eráto bedźie tworzyłá; A zágrali kto wesoło/ Nátychmiast me/ w mylne koło/ Zráię nogi/ przy Ewánie/ Ktory będźie w pełnym dzbanie. Dworzánek I. Gawinskiego/
Do Thullá. KOń z vkąszeniá zacnieyszy Wilczego/ Iáko w powieśćiách mądrych pełno tego: Ciebie ná owym kiedy mieyscu ięto/ A Kárwasz z vdá niemáły wyćięto! Słusznie się, Thulli pochwal w wiek ńinieyszy; Ześ iest zacnieyszy/
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 40
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
