siebie przepraszającego i do siebie cokolwiek mówiącego nie widziała. Co się zaś tknie hałasu w tydzień uczynionego, odpowiedziała, że ją na dom naszedł, Słów wyżej mianowanych nawołał, kamieniami rzucał. Sąd niniejszy, wysłuchawszy stron obudwu, ponieważ te obiedwie strony nie przyznają się do zadania i odpowiedzi swoich, onym świadków na przyszłe sądy zstawić kazał. (IJI. 13)
4365. (45) W sprawie między uczciwymi Łukaszem i Barbarą Gołeckimi małżonkami z jednej strony aktorami, a lakubem i Katarzyną Kokosczykami o pewne zniewagi i pobicie, ponieważ sądownie obie strony przyznały się do zadanych Słów sobie, aktorka przyznaje, że przy poswarku rzekła pozwanej: gazico,
siebie przepraszaiącego y do siebie cokolwiek mowiącego nie widziała. Co się zaś tknie hałasu w tydzień uczynionego, odpowiedziała, że ią na dom naszedł, słow wyżey mianowanych nawołał, kamieniami rzucał. Sąd ninieyszy, wysłuchawszy stron obudwu, poniewaz te obiedwie strony nie przyznaią się do zadania y odpowiedzi swoich, onym swiadkow na przyszłe sądy zstawic kazał. (III. 13)
4365. (45) W sprawie między uczciwymi Łukaszęm y Barbarą Gołeckimi małżonkami z iedney strony aktorami, a lakubęm y Katarzyną Kokosczykami o pewne zniewagi y pobicie, ponieważ sądownie obie strony przyznały się do zadanych słow sobie, aktorka przyznaie, że przy poswarku rzekła pozwaney: gazico,
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 641
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, karana była przy obecności pomienionej Ruszkowny pozwanej, że od aktorek Wprzód zaczepiona była alegującej i do zadania Słów niepoczciwych nieznającej i owszem, że pozwana od nich zelżona była, pretendującej. Urząd niniejszy woitowski i ławniczy Krowoderski, wysłuchawszy stron obudwu, oblicznie przed sobą stojących, na lepszy, kto z nich winniejszy jest, świadków zstawić nakazał, po których zstawieniu i wysłuchaniu inquizycji, wyrozumiawszy, że aktorki żadnej przyczyny pozwanej nie dały, a od niej słowy wspomnienia niegodnymi zelzone są, nakazuje, aby pozwana ze dwiema sąmsiadami obiedwie aktorki w domu ich własnym na Błoniu przeprosiła, ze zas niepowsciągliwy język na sławę aktorek nie tylko przed tym ale i teraz
, karana była przy obecności pomienioney Ruszkowny pozwaney, że od aktorek wprzod zaczepiona była alleguiącey y do zadania słow niepoczciwych nieznaiącey y owszem, że pozwana od nich zelżona była, pretenduiącey. Urząd ninieyszy woitowski y ławniczy Krowoderski, wysłuchawszy stron obudwu, oblicznie przed sobą stoiących, na lepszy, kto z nich winnieyszy iest, swiadkow zstawic nakazał, po ktorych zstawieniu y wysłuchaniu inquizycyi, wyrozumiawszy, że aktorki żadney przyczyny pozwaney nie dały, a od niey słowy wspomnienia niegodnymi zelzone są, nakazuie, aby pozwana ze dwiema sąmsiadami obiedwie aktorki w domu ich własnym na Błoniu przeprosiła, ze zas niepowsciągliwy ięzyk na sławę aktorek nie tylko przed tym ale y teraz
Skrót tekstu: KsKrowUl_3
Strona: 646
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1701 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Zbiera, a w gnojach lega z lichymi żebraki”. Zadzwoniło mi w uchu. Dosyć, możne czary, Zdrajczyna pewnie moja nie będzie bez kary! Pódźmy, goście witajmy! Pilno mu znać było, O jednym bocie przybiegł. Acz mi nań niemiło, Ale mi go żal przedsię. Gdy mi się tu zstawił, Radam mu z serca, choć mi barzo go zakrwawił. SIELANKA SZESNASTA ORFEUS
Menalkas i Licydas Menalkas Nie zawżdy, o Licyda, nie zawżdy do gałek! Pod czas też nie zawadzi spróbować piszczałek. Piszczałka pasterzowi zawsze przyzwoita, Ale kto się za młodu lada czego chwyta, I na starość nie bywa, jedno lada
Zbiera, a w gnojach lega z lichymi żebraki”. Zadzwoniło mi w uchu. Dosyć, możne czary, Zdrajczyna pewnie moja nie będzie bez kary! Pódźmy, goście witajmy! Pilno mu znać było, O jednym bocie przybiegł. Acz mi nań niemiło, Ale mi go żal przedsię. Gdy mi się tu zstawił, Radam mu z serca, choć mi barzo go zakrwawił. SIELANKA SZESNASTA ORFEUS
Menalkas i Licydas Menalkas Nie zawżdy, o Licyda, nie zawżdy do gałek! Pod czas też nie zawadzi spróbować piszczałek. Piszczałka pasterzowi zawsze przyzwoita, Ale kto się za młodu leda czego chwyta, I na starość nie bywa, jedno leda
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 133
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
/ który nas słowem swym/ i Duchem Z. rządzi/ broniąc i strzegąc nas/ abyśmy przezeń nabytego zbawienia nie utracili?
32 Czemuż się ty zowiesz Krześcjaninem?
Iż przez Wiarę zstałem się członkiem Pana Krystusowym/ i czestnikiem pomazania jego/ Ku temu abych Imię jego wyznawał/ a jemu się zstawił ofiarą żywą wdzięczności: a żebym też w tym żywocie przeciw grzechowi/ i czartu w dobrym a swobodnym sumnieniu walczył: o potym wieczne z nim Królestwo nad wszytkim stworzeniem otrzymał. Katechizm
33 Czemuż Krystusa jedynym Synem Bożym nazywasz/ gdyż my też jesteśmy Synmi Bożemi?
Iż on jest sam społwiekuisty Ojcu wiecznemu/ i
/ ktory nas słowem swym/ y Duchem S. rządźi/ broniąc y strzegąc nas/ ábysmy przezeń nábytego zbáwienia nie vtrácili?
32 Czemuż śię ty zowiesz Krześćiiáńinem?
Iż przez Wiárę zstałem śię członkiem Páná Krystusowym/ y czestnikiem pomázánia iego/ Ku temu ábych Imię iego wyznawał/ á iemu śię zstáwił ofiárą żywą wdzięcznośći: á żebym też w tym żywoćie przećiw grzechowi/ y czártu w dobrym á swobodnym sumnieniu walczył: o potym wieczne z nim Krolestwo nád wszytkim stworzeniem otrzymał. Kátechizm
33 Czemuż Krystusá iedynym Synem Bożym názywasz/ gdyż my też iestesmy Synmi Bożemi?
Iż on iest sam społwiekuisty Oycu wiecznemu/ y
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 19
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
, prócz, ze po dwa razy, jako sługa, wziął sobie po kęsku masła a iż ten Józef mieszka w Kasinie już od lat dwu, a aktor nieozywał się ztą sprawą, która potrzebuje konwictiei świadectwem, tedy prawo odkłada tę sprawę dotąd, póki świadkami nieprzyjdzie, a gdy dokument pewny uczyni i świadki zstawi, dekret ferowac będzie. (I. 213)
3071. (401) Sprawa szósta. — Matys Sersen ze Mszalnej skarzel się na Kiczmala, iż winięn mu przenice miarę od lat szesci; zna się do tego Kiczmal, prosząc o wytrwanie. Aktor pozwolił az do nowego.
3072. (402) Sprawa
, procz, ze po dwa razy, iako sługa, wziął sobie po kęsku masła a isz tęn Iozef mieszka w Kasinie iusz od lat dwu, a actor nieozywał sie stą sprawą, ktora potrzebuie convictiei swiadectwęm, tedy prawo odkłada tę sprawę dotąd, poki swiadkami nieprzyidzie, a gdy document pewny uczyni y swiadki zstawi, dekret ferowac będzie. (I. 213)
3071. (401) Sprawa szosta. — Matys Sersen ze Mszalney skarzel sie na Kiczmala, isz winięn mu przenice miarę od lat szesci; zna sie do tego Kiczmal, prosząc o wytrwanie. Actor pozwolił az do nowego.
3072. (402) Sprawa
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 324
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
: ktoby wyszedł z państwa, będąc przy rozumie, nimając dozwolenia zapisanego, a odszedłby jakich dobr, bądź ruchomych, bądź nieruchomych, tym samym traci wszytko i niema prawa wienczei upominać się, a jeśliby w młodych leciech odszedł jakimkolwiek sposobem, gdy do rozumu i baczenia przyjdzie, powinien się opowiedzieć i zstawić do Pana, dając znać o dziedzictwie swoim. Et exnunc odsządził Pan wszystkich takowych zbiegów haereditatis
3074. (404) Sprawa dziewiata. — Iż przesz przekupnie wielkie się szkody dzieją w majętnosciach zakonnych, którzy wykupuja potajemnie od poddanych i od pogranicznych, za czym poddany niemogą mieć uczcziwego wyzywienia dla skrytego zabiegania i wykupowania takich
: ktoby wyszedł z panstwa, będąc przy rozumie, nimaiąc dozwolenia zapisanego, a odszedłby iakich dobr, bądz ruchomych, bądz nieruchomych, tym samym traci wszytko y nima prawa wienczei upominac sie, a iesliby w młodych leciech odszedł iakiemkolwiek sposobem, gdy do rozumu i baczenia przyidzie, powinien sie opowiedziec y zstawic do Pana, daiąc znac o dziedzictwie swoim. Et exnunc odsządził Pąn wszystkich takowych zbiegow haereditatis
3074. (404) Sprawa dziewiata. — Isz przesz przekupnie wielkie sie szkody dzieią w maietnosciach zakonnych, ktorzy wykupuia potaiemnie od poddanych y od pogranicznych, za czym poddanÿ niemogą miec uccziwego wyzywienia dla skrytego zabiegania y wykupowania takich
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 325
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Garrony/ której wody oblewają na wielu miejscach mury jego: a gdy się morze burzy pod pełnią/ tedy woda morska wchodzi też i do miasta. Ta rzeka wielka i szeroka/ podnosi się i upada z morzem: a rozlewając się przed miastem na kształt pułmiesiąca/ czyni piękny i bezpieczny port Francuski/ w którym się zstawić może wszelaki statek. To miasto ma mocne mury/ baszty/ kosze ziemie pełne/ wały/ ma też i Kasztele/ więc i barzo dobre położenia ich: abowiem z południa i ze wschodu ma Langhę/ krainę pustą: od zachodu ma błota i osady nazwane Medok/ wszystkie błotniste: co jest przyczyną/ iż tam
Gárrony/ ktorey wody oblewáią ná wielu mieyscách mury iego: á gdy się morze burzy pod pełnią/ tedy wodá morska wchodźi też y do miástá. Tá rzeká wielka y szeroka/ podnośi się y vpada z morzem: á rozlewáiąc się przed miástem ná kształt pułmieśiącá/ czyni piękny y bespieczny port Fráncuski/ w ktorym się zstáwić może wszeláki státek. To miásto ma mocne mury/ bászty/ kosze źiemie pełne/ wáły/ ma też y Kásztele/ więc y bárzo dobre położenia ich: ábowiem z południá y ze wschodu ma Lánghę/ kráinę pustą: od zachodu ma błotá y osády názwáne Medok/ wszystkie błotniste: co iest przyczyną/ iż tám
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 32
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ a zwłaszcza pod Kapitanem Hiszpańskim abo Włoskim: ale Kaualeria zawsze tylko dla wydawania nakładu/ a do zawadzania służyła/ nierzkąc ku pomocy/ abo ku pożytkowi jakiemu. A przyczyna tego jest/ iż konie miewają od pługu/ a ludzie wojenne z stajnie/ abo z inszych warstatów: gdyż szlachta/ którzy się podejmują zstawić ludzie/ osadzają konie wszystką swą czeladzią/ a biorą sobie więtszą część żołdu. Nie nagorsza jest Kawaleria owa z Kliues i z Frankoniej. Germania jest osobliwie opatrzona/ rzekami/ jeziorami/ stawami. Rzeki przednie są tam: Naprzód Dunaj/ któremu się przyznawa przodek z strony wielkości/ miedzy wszystkiemi rzekami w Europie: za
/ á zwłasczá pod Capitanem Hiszpáńskim ábo Włoskim: ále Káuáleria záwsze tylko dla wydawánia nakłádu/ á do záwadzánia służyłá/ nierzkąc ku pomocy/ ábo ku pożytkowi iákiemu. A przyczyná tego iest/ iż konie miewáią od pługu/ á ludźie woienne z stáynie/ ábo z inszych wárstátow: gdyż szláchtá/ ktorzy się podeymuią zstáwić ludźie/ osadzáią konie wszystką swą czeládźią/ á biorą sobie więtszą część żołdu. Nie nagorsza iest Káwáleria owá z Kliues y z Fránkoniey. Germánia iest osobliwie opátrzona/ rzekámi/ ieźiorámi/ stáwámi. Rzeki przednie są tám: Naprzod Dunay/ ktoremu się przyznawa przodek z strony wielkośći/ miedzy wszystkiemi rzekámi w Europie: zá
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 99
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
strachów różnych lud wszytek nabawi. Mało to, mało macie z wydrożenia tego: Więtsze grzechy popełni z uporu krnąbrnego. Świat będzie gwałtu wołał i prędkich ratunków, Na który głos, aby go zbawili frasunków, Wynidą ci, których to czytacie imiona, Jaśniejszy, niż Tytana zgrzybiałego żona.
XLIII.
Coby się srożej zstawił dziwowi brzydkiemu, Królowi nie porówna żaden francuskiemu; I słusznie, iż on przejdzie drugich w tej dzielności Bo podobnego nie ma w cnotach i ludzkości. Siła po zad w królewskiej powadze zostawi, Wiele rozumem, męstwem swojem Frankom sprawi, Na ostatek, jak wszelka światłość ustępuje Słonecznej, tak on inszych dobrocią celuje.
XLIV
strachów różnych lud wszytek nabawi. Mało to, mało macie z wydrożenia tego: Więtsze grzechy popełni z uporu krnąbrnego. Świat będzie gwałtu wołał i prętkich ratunków, Na który głos, aby go zbawili frasunków, Wynidą ci, których to czytacie imiona, Jaśniejszy, niż Tytana zgrzybiałego żona.
XLIII.
Coby się srożej zstawił dziwowi brzydkiemu, Królowi nie porówna żaden francuskiemu; I słusznie, iż on przejdzie drugich w tej dzielności Bo podobnego nie ma w cnotach i ludzkości. Siła po zad w królewskiej powadze zostawi, Wiele rozumem, męstwem swojem Frankom sprawi, Na ostatek, jak wszelka światłość ustępuje Słonecznej, tak on inszych dobrocią celuje.
XLIV
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 296
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
onych ojców; za którego sprawą i poważnością/ przyszedł też i sam do reputacji i do kredytu. A Pan Bóg też dopomógł jego dobrej intentij/ abowiem mając przeciwną sobie jednę swoję siostrę z strony ojca/ i brata jej/ którzy z wielkim wojskiem na niego przyszli/ dał im bitwę/ i tak się tam mężnie zstawił/ iż nie tylo poraził ono ich wojsko/ ale też i hetmana zabił: i na onym miejscu/ kędy był zabit/ zbudował jeden kościół ku czci naświętszej Panny: a żeby przykładem swym wzbudził inszych/ on był napierwszym do każdego dobrego dzieła: wyrokami i mandatami łaskawemi kwoli Religii/ pomagał i pomaga opowiadaniu Ewangeliej
onych oycow; zá ktorego spráwą y poważnośćią/ przyszedł też y sam do reputátiey y do kreditu. A Pan Bog też dopomogł iego dobrey intentiy/ ábowiem máiąc przećiwną sobie iednę swoię śiostrę z strony oycá/ y brátá iey/ ktorzy z wielkim woyskiem ná niego przyszli/ dał im bitwę/ y ták się tám mężnie zstáwił/ iż nie tylo poráźił ono ich woysko/ ále też y hetmáná zábił: y ná onym mieyscu/ kędy był zábit/ zbudował ieden kośćioł ku czći naświętszey Pánny: á żeby przykłádem swym wzbudźił inszych/ on był napierwszym do káżdego dobrego dźiełá: wyrokámi y mándatámi łáskáwemi kwoli Religiey/ pomagał y pomaga opowiádániu Ewángeliey
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 232
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
